Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «مهر»
2024-05-08@22:54:31 GMT

من منجی سینما نبودم و نیستم/ دغدغه‌های ناگفته آقای کارگردان

تاریخ انتشار: ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۸۹۳۲۸۱

من منجی سینما نبودم و نیستم/ دغدغه‌های ناگفته آقای کارگردان

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل روابط عمومی موزه سینما، موزه سینمای ایران همزمان با سالروز تولد کیانوش عیاری کارگردان شناخته شده سینمای ایران بخش‌های از گفتگوی مشروح با این کارگردان را منتشر کرد.

کیانوش عیاری با بیان اینکه ۲۳ اردیبهشت ۱۳۳۰ در اهواز متولد شده است، گفت: اوایل تصور می‌کردم می‌خواهم فیلمبردار شوم زیرا وقتی با دوربین به اطراف نگاه می‌کردم به دست آوردن کادر، میزانسن، کمپوزوسیون برایم خیلی جذابیت داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«شبح کژدم» و ورود صدابرداری سرصحنه به سینمای ایران

وی با اشاره به فیلم «شبح کژدم» ادامه داد: شبح کژدم انتخاب نهایی من نبود؛ تعدادی فیلمنامه از جمله «قلعه میرزاخانی» یکی از فیلمنامه‌هایی بود که به همراه چند فیلمنامه دیگری که نوشته بودم حذف شد و درنهایت «شبح کژدم» اجازه ساخت پیدا کرد. در آن زمان به من گفته بودند ساخت این فیلمنامه پاداش جایزه فیلم «تنوره دیو» در جشنواره فیلم فجر است. من فیلم «شبح کژدم» را با علاقه ساختم و اتفاق مهمی که همراه با ساخت فیلم رخ داد این بود که صدابرداری سرصحنه وارد سینمای ایران شد.

عیاری در پاسخ به این سوال که چرا از بازیگران مطرح در فیلم‌هایش کمتر استفاده می‌کند؟ بیان داشت: فکر می‌کنم تا حد ممکن یک جور غدبازی است. اینکه بخواهم از عناصر حاشیه‌ای برای اقبال عمومی فیلم پرهیز کنم. اما این تجربه یک بار در فیلم «روز باشکوه» رخ داد. واریته‌ای از بازیگرانی مثل علی نصیریان، جمشید هاشم پور، علیرضا خمسه، گوهر خیراندیش، ولی الله شیراندامی، ایرج طهماسب که همگی در این فیلم گلچین شده بودند و فیلم به عنوان یکی از پرفروش‌های سال ۶۷ شد که تجربه بدی هم نبود. ضمن اینکه از کار کردن با بسیاری از بازیگران سرشناس حرفه‌ای احساس عجز نمی‌کردم و با بعضی از آنها تجربه‌های خوبی هم داشتم.

وی با بیان اینکه «روز باشکوه» پرفروش‌ترین فیلم چندسال قبل و بعد از خودش بود، گفت: اگر از منظر تعداد تماشاگر این فیلم بررسی شود بیشتر متوجه این مساله می‌شویم که تا چه اندازه با اقبال مخاطب مواجه شد. «تازه نفس‌ها» فیلمی است که در اولین ماه‌های پیروزی انقلاب یعنی سال ۵۸ در تهران برای شبکه یک سیما ساختم. این فیلم به چهره جدی زندگی مردم در شهر تهران می‌پرداخت.

«شاخ گاو»، «آبادانی‌ها»، «روزگار قریب» و چند داستان دیگر...

وی ادامه داد: فیلم «شاخ گاو» برای من تجربه جالبی بود. از یک سو فیلم برای کودکان ساخته شده بود و از سوی دیگر به بهانه کودکان برای خوش آمدن جشنواره‌ها نبود و حدس می‌زدم می‌تواند یک فیلم پرفروش باشد که محاسباتم هم اشتباه نبود. اما نکته این بود که مسائل حاشیه‌ای و کارشکنی‌ها را در نظر نگرفته بودم. چندبار فیلم در جشنواره اصفهان نمایش داده شد و در نمایش اولیه، استقبال بچه‌ها برای این فیلم گیج کننده بود بنابراین می‌توان گفت سرمایه گذاری بی دلیلی نبود.

گاهی ممکن است انسان اشتباهی کند، فریبی بخورد و حرفی را درجایی بزند اما هیچ وقت چنین ذهنیتی نداشتم و هیچ وقت به خاطر نیاز جامعه فیلم نساختم عیاری با اشاره به فیلم آبادانی‌ها نیز گفت: آبادانی‌ها برای جشنواره فیلم کن انتخاب شد اما به درخواست وزارت فرهنگ و ارشاد (وقت) از این جشنواره بیرون کشیده شد و در همه روزنامه‌ها خبر اینکه آبادانی‌ها برای جشنواره کن برگزیده شده است، منتشر شد. من فکسی به جشنواره فیلم کن نوشتم مبنی بر اینکه فیلم متعلق به من و با سرمایه شخصی‌ام ساخته شده است، متعلق به دولت نیست و شما نباید فیلمی که انتخاب کرده‌اید را از بخش مسابقه بیرون آورید و کپی آن را به ایران بفرستید اما آنها این کار را انجام دادند و نکته جالب این است که مسئولین متن فکس من را هم خوانده بودند و این موضوع برایم بسیار شگفت‌انگیز بود.

وی درباره سریال «روزگار قریب» نیز توضیح داد: اتفاق مهم درباره «روزگار قریب» کسب تجربه و نقدی بود که به مقاطعی از تاریخ کشورم می‌زنم. من با تاریخ معاصر کشورم کم و بیش آشنایی داشتم زیرا در این زمینه مطالعه می‌کردم و اصولاً به این مقاطع علاقمند بودم اما وقتی پای سریالی مثل «روزگار قریب» به میان آمد مجموعه مطالعات من در رابطه با تاریخ معاصر کشورم فقط محدود به وقایع نگاری نبود و باید در همه زمینه‌ها مطالعه می‌کردم.

آبادانی‌ها به این دلیل ساخته شد که داشتم منفجر می‌شدم

وی در پاسخ به سوال زنده یاد زاون قوکاسیان مبنی بر اینکه چقدر توانستید با فیلم‌هایتان به ایده‌هایی که تصور می‌کردید بتوانید جامعه را تغییر بدهید و شرایط انسانی‌تر ایجاد کنید نزدیکتر و موفق شدید؟ گفت: من صراحتاً رو به دوربین می‌گویم در طی دوران فیلمسازی آماتوری، نیمه آماتوری و حرفه‌ای که امروز در آن درگیر هستم هرگز رسالتی را بر دوش خودم ندیدم، هرگز خودم را یک منجی و رسول ندیدم و تصور نمی‌کردم روزی بتوانم تحولی آن‌چنانی ایجاد کنم و اصولاً هنر نباید به خود اجازه بدهد که چنین ذهنیتی را به صورت واهی برای خود بوجود آورد.

عیاری ادامه داد: گاهی ممکن است انسان اشتباهی کند، فریبی بخورد و حرفی را درجایی بزند اما هیچ وقت چنین ذهنیتی نداشتم و هیچ وقت به خاطر نیاز جامعه فیلم نساختم. آبادانی‌ها اگر ساخته می‌شود که یکی از فیلم‌های به شدت اجتماعی است به قول پی یرو پایینی که می‌گفت آبادانی‌ها اجتماعی‌ترین فیلمی است که من به عنوان مدیر سینماتک فرانسه دیدم. بنابراین من باید حرف آن را ملاک قرار بدهم و داعیه جامعه نگری داشته باشم که ندارم. در چنین شرایطی باید دید آبادانی‌ها چرا ساخته می‌شود؟ آبادانی‌ها به این دلیل ساخته شد که داشتم منفجر می‌شدم از اینکه چرا انسان باید مشقت زیادی را تحمل کند و بسیار طبیعی است هر فیلمسازی که چنین کاری انجام می‌دهد باید دغدغه‌هایی داشته باشد.

ما در اهواز هیچ وقت شب‌ها ستاره نمی‌دیدیم

وی خاطرنشان کرد: «آبادانی‌ها» شبیه به من است، «شبح کژدم» شبیه به تجربه‌هایم است، «آن سوی آتش» شبیه خاطرات و علایق من در شهری است که وقتی به دنیا آمدم شب‌ها سقفش را قرمز می‌دیدم. ما در اهواز هیچ وقت شب‌ها ستاره نمی‌دیدیم. بوی شیرین خاص و محسوس نفت زیر بینی ما بود. «بودن و نبودن» برای همان دوران و خاطراتی است که از کودکی داشتم که چرا این همه فاصله بین مردم وجود دارد. فیلم «بیدار شو آرزو» برای تاثری است که بابت یک اتفاق بزرگی مثل زلزله بم که چیزی در حدود ۷۰ هزار نفر کشته می‌شوند ساخته شده است.

گفتگوی کیانوش عیاری فیلمساز مولف و نامدار سینمای ایران به مدت ۴ ساعت در سال ۱۳۸۸ توسط زنده یاد «زاون قوکاسیان» انجام شده است و فیلم کامل این گفتگو برای ثبت در تاریخ در بخش تاریخ شفاهی موزه سینمای ایران نگهداری می‌شود. بخش دوم و جدید گفتگوی تاریخ شفاهی این هنرمند صاحب سبک در سینمای ایران در برنامه سال جدید (سال ۱۴۰۰) موزه سینمای ایران پیش بینی شده است.

یادآور می‌شود، موزه سینمای ایران به عنوان مجموعه‌ای فرهنگی و تاریخی که روایتگر سیر تاریخ و تحولات سینمای ایران است خود را موظف می‌داند نظرات و دیدگاه‌های سینماگران باتجربه و پیشکسوت را جمع‌آوری کرده تا نسل‌های آینده با نگاه و مسیر زندگی حرفه‌ای و نحوه خلق و شکل گیری آثار هنرمندان و صاحب نظران هنر سینما آشنا شوند.

کد خبر 5211184 علیرضا سعیدی

منبع: مهر

کلیدواژه: موزه سینما کیانوش عیاری فیلم سینمایی موسیقی ایرانی عبدالوهاب شهیدی فیلم سینمایی فیلم کوتاه پیام تسلیت تئاتر ایران سریال ایرانی درگذشت چهره ها فیلم مستند ویروس کرونا گلدن گلوب انیمیشن شبکه پنج سیما جایزه سینمایی موزه سینمای ایران روزگار قریب آبادانی ها ساخته شد شبح کژدم هیچ وقت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۸۹۳۲۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عمارت نوفل لوشاتو میزبان چه نمایش‌هایی است؟/ تاریخ فرهنگ و هنر ایران، مدیون کیمیایی است

عمارت نوفل لوشاتو میزبان نمایش‌های جدیدی است که برخی از روز گذشته و برخی از امروز اجرا‌های خود را آغاز کرده‌اند. از این رو به معرفی نمایش‌های تئاتری روی صحنه عمارت نوفل لوشاتو خواهیم پرداخت.

نمایش «مرگ با طعم نسکافه»

نمایش «مرگ با طعم نسکافه» به نویسندگی و کارگردانی بابک صحرایی با حضور مسعود کیمیایی، مجید مظفری، جواد طوسی و استقبال بی‌نظیر مخاطبان اجرای خود را در عمارت نوفل‌شاتو آغاز کرد.

بابک صحرایی پس از پایان اجرای شب اول، در صحبت‌هایی گفت: امشب اسطوره تکرار نشدنی فرهنگ و هنر ما در اینجا حضور دارد. بزرگمردی که سینمای حقیقی را در ایران پایه‌گزاری کرد و بیشتر از ۵۰ سال است که روی بلندترین قله هنر ایران ایستاده است. تاریخ فرهنگ و هنر ایران تا همیشه مدیون ایشان خواهد بود. افتخار این را داریم که امشب نمایش خود را به استاد مسعود کیمیایی تقدیم کنیم.

او افزود: علاوه بر آقای کیمیایی، امروز میزبان جناب مجید مظفری هستیم. او بازیگری است که من از نوجوانی طرفدارش بودم. همچنین از حضور جناب جواد طوسی (منتقد سینما) و رحیم نوه‌سی (نقاش) نیز تشکر می‌کنم.

کارگردان نمایش «مرگ با طعم نسکافه» در ادامه صحبت‌هایش، از همه عواملی که در شکل‌گیری این نمایش او را یاری رسانده‌اند، تشکر کرد.

«مرگ با طعم نسکافه»، نمایشی ۶ پرده‌ای است که با استفاده از کلید واژه‌های مهم زندگی به روایتِ برش‌های دراماتیک در زمان حال، دهه سی و صد سال گذشته می‌پردازد. از نکات جالب توجه این اجرا، حضور پررنگ موسیقی است.

بهنام شرفی، نیکی مظفری، گل ناز عباسی، بهراد محمدی، روشنک رضایی مهر و بابک صحرایی بازیگرانی هستند که در این اثر به ایفای نقش می‌پردازند. همچنین محمدرضا عیوضی و مسعود امامی به عنوان خواننده - بازیگر در این اجرا حضور دارند.

از دیگر عوامل این اثر می‌توان به مجری طرح: نازنین صحرایی، طراح صحنه و لباس: منیره ملکی، طراح گریم: مهتاب حسنی، طراح حرکت: مهرگان بذرافشان، بازیگران فرم: مهرگان بذرافشان، روشنک رضایی‌مهر، حدیث محمودوف، ملینا مشایخ، آویسا شریفی، موسیقی متن: ستار اورکی، سرپرست موسیقی زنده: امیر مهراد، آهنگساز قطعات باکلام: حامی، علی موثقی، امیرعباس حسن زاده، تنظیم کننده قطعات باکلام: حامی، علی موثقی، امیر مهراد، نوازندگان: صادق نورانی، محمدرضا بختیاری، فرناز ساحری و روزبه سیاه منصوری، دستیار کارگردان: شهرزاد پورفرد، عکاس و طراح پوستر: کیارش کاویان و مدیر روابط عمومی و مشاور رسانه‌ای: حامد قریب اشاره کرد.

نمایش «دیوان تئاترال»

«دیوان تئاترال» نوشته محمود استادمحمد، به کارگردانی ایمان راد و ایمان حاج‌عظیمیان از ۱۷ اردیبهشت تا ۲۵ خرداد، هر روز ساعت ۱۷:۴۵ به مدت ۷۰ دقیقه در عمارت نوفل‌لوشاتو اجرا می‌شود.

منصوره بنی احمد، ایمان حاج عظیمیان، ایمان راد، علی رضوانی، شهرزاد سادات صدر هاشمی، کیمیا سامنی، هلنا سعادت، شکیلا علی مردانی، حمید فرجادی، پارمین قدیری، مریم قربانی، قاسم قنبری، آیناز کاوند، فاطمه زهرا مغانلو، سینا مجد، امیر مرسلی و ایلیا موهبتی بازیگرانی هستند که در این نمایش ایفای نقش کرده‌اند.

شایان ذکر است این نمایش اولین فعالیت حرفه‌ای گروه هنری مهشید به سرپرستی ایمان راد است.

دیگر عوامل این نمایش عبارتند از: مجری طرح: شهاب شریفی، نوازنده:  مانی مهربان، طراح گریم: سوگل بهرام‌پور، طراح صحنه: شهاب شریفی، طراح لباس: هنگامه ذوذهب، طراح پوستر و گرافیست: الهه معینی، دستیاران کارگردان: نگار خانی پور، مسعود محمدنیا، دستیاران صحنه: محراب عامریان، علی خاکپور، مریم اشرف زاده، دستیار لباس: تینا عبدالحسینی، مجریان گریم: نسترن مجد، هلنا سعادت، عکاس: دنا جم، حمید بازاری.

نمایش «خرده جنایت‌های زن و شوهری»

نمایش «خرده جنایت‌های زن و شوهری» نوشته اریک امانوئل اشمیت، با ترجمه محمود بهفروزی و به کارگردانی پریسا مقدم تا ۲۴ اردیبهشت ماه هر شب ساعت ۲۰ اجرا می‌شود.

بهنام فرزام،  امیدعلی رحمانی، پریسا مقدم بازیگرانی هستند که در این نمایش ایفای نقش کرده‌اند.

همچنین کنسرت نمایش «مرگ با طعم نسکافه» به نویسندگی و کارگردانی بابک صحرایی از ۱۶ اردیبهشت ساعت ۱۹:۳۰ در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه نمایش رفته که پیش فروش روز‌های نخست آن با استقبال مخاطبان روبه رو شده است.

بهنام شرفی،  نیکی مظفری،  گل ناز عباسی،  بهراد محمدی،  روشنک رضایی مهر و بابک صحرایی بازیگرانی هستند که در این اثر به ایفای نقش پرداخته‌اند.

همچنین محمدرضا عیوضی و مسعود امامی به عنوان خواننده - بازیگر در این اجرا حضور دارند.

نمایش «شورش ذهن» 

نمایش «شورش ذهن» به نویسندگی و کارگردانی محمد یغمایی و تهیه‌کنندگی مهدی تیمورزاده از ۱۶ اردیبهشت در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه نمایش رفته است.

«شورش ذهن» یک فانتزی سیاه درباره افسری است که متوجه نقشه فرمانده‌اش برای حمله اتمی به ژاپن می‌شود.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: مایکل افسر ارشد نیرو‌های هوایی است و در جنگ جهانی دوم بعد از آنکه متوجه می‌شود مافوقش قصد عملیات با بمب اتم دارد سعی می‌کند با افشای سند از این فاجعه جلوگیری کند، اما ... .

این نمایش تولید گروه «اغما» است و آراز دانش به عنوان مدیر پروژه و محمد شاهی‌پور به عنوان مدیر هنری این نمایش را همراهی می‌کنند. سایر عوامل این نمایش عبارتند از: دستیار اول کارگردان و بازیگردان: سوفیا جمالی، مشاور پروژه: لیلی سعیدی، مدیر روابط عمومی و تبلیغات: مریم رودبارانی، دستیار دوم کارگردان: مرتضی موسوی، مشاورهنری: حمیدرضا نورزاده، طراح حرکت: سارینا شاد، طراح صحنه و لباس: زهرا آمالی، طراح گریم: سما زارع، دستیار اول گریم: ملیکا دادرسی، طراح نور: فرشاد نصیری، اپراتور نور: نوید کهریزی، موسیقی: امیر تهرانی، مدیر صحنه: سارا ابراهیمی، مریم سعیدا، ساخت موشن: علی اشرفی، کارگردان بصری: سینا خدابخش، طراح گرافیک: سینا افشار، ساخت تیزر: علی بنایی.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر

دیگر خبرها

  • استایل هانده ارچل بازیگر زن فیلم مست عشق در یک مهمانی استانبول (عکس)
  • سهم انجمن سینمای جوانان ایران و سازمان سینمایی از نمایشگاه کتاب
  • خزاعی: انصاف را در اظهار نظر رعایت کنیم
  • واکنش رئیس سازمان سینمایی به اظهارنظرها درباره بیکاری سینماگران و زیر سوال بردن فروش فیلم‌ها
  • بیکاری سینماگران ربطی به رونق اقتصاد و فروش فیلم‌ها ندارد
  • انصاف را در اظهار نظر رعایت کنیم/ رونق تولید و نمایش فیلم‌ها موجب کاهش بیکاری سینماگران شده است
  • «فیلمسازی واقعیت مجازی تعاملی» بررسی می‌شود
  • عمارت نوفل لوشاتو میزبان چه نمایش‌هایی است؟/ تاریخ فرهنگ و هنر ایران، مدیون کیمیایی است
  • حضور مخرب هوش مصنوعی در سینما/ به جوانان اعتماد کنیم
  • ناگفته‌هایی درباره سهم کشورمان از یک میدان گازی در شمال خلیج‌فارس