به نقل از «جماران»

از نگاه امام خمینی مطالبه گری مردم چه اهمیتی دارد؟

تاریخ انتشار: ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۹۰۱۱۷۴

پایگاه خبری جماران: خواستۀ این یادداشت، رونق بازخواست مردم از حاکمان است. این‌که شکوفائی فرهنگ مطالبه‌گری در جامعه چه نقشی در حکم‌رانی خوب خواهد داشت، و دیدگاه امام خمینی به‌عنوان بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی در این‌باره چیست؟ بررسی سیرۀ نظری و عملی امام خمینی نشان می‌دهد از دیدگاه ایشان مطالبه‌گری از حکمرانان حق مردم و برآیند آن سلامت و پیشرفت و حفظ نظام است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

چراکه موجب پاسخگو بودن حاکمان شده و پاسخگو بودن، حکمرانی مطلوب را در پی خواهد داشت.

در اینجا منظور ما، مطالبه‌گری اجتماعی و سیاسی است.

مقدمه

در قرآن کریم آمده است: «وَلْتَکُنْ مِنْکُمْ أُمَّهٌ یَدْعُونَ إِلَی الْخَیْرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَأُولَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» ﴿آل عمران، ۱۰۴﴾ و باید از میان شما گروهی [مردم را] به نیکی دعوت کنند و به کار شایسته وادارند و از زشتی بازدارند و آنان همان رستگارانند.

واژۀ امت در اینجا به معنای گروه آمده است. در یک برداشت آزاد از آیه، می‌توان گفت خیزش و حرکت به‌سوی مطالبه‌گری اجتماعی در جهت احقاق حقوق شهروندان و پرسش‌گری و نظارت در شکل تشکیلاتی و گروهی، از مصادیق امر به معروف و نهی از منکر است که در دین اسلام از آن به‌عنوان یکی از مهمترین فریضه‌ها یادشده است و سایر رفتارهای افراد به نوعی به این امر پیوند می‌خورد.

از طرفی تجربۀ کشورهای توسعه یافته و جوامع موفق نشان می‌دهد؛ مطالبه‌گری شهروندان و نخبگانِ جامعه نقش بسیاری در توسعه و پیشرفت جامعه در عرصه‌های گوناگون دارد. از همه مهم‌تر، مطالبه‌گری اجتماعی و سیاسیِ هدفمند، به قدرت رسیدن مسئولان و مدیران توانمند و پاسخ‌گو را در پی خواهد داشت و این یعنی رسیدن به حکمرانی مطلوب؛ در نتیجه، فعالیت در مسیر کارآمدی و قانونمندی در جامعه، نهادینه شده و سرانجام جامعۀ مطلوب خواهیم داشت.

امام خمینی نیز با همین نگاه و هدف، مردم به‌ویژه جوانان را سفارش به مطالبه‌گری قانونمند کرده و مسئولان را موظف به پاسخ‌گویی. چنانکه می‌فرمود: «وصیت اینجانب به جوانان عزیز دانش‌سراها و دبیرستان‌ها و دانشگاه‌ها آن است که خودشان شجاعانه در مقابل انحرافات قیام نمایند تا استقلال و آزادی خود و کشور و ملت خودشان مصون باشد.» (صحیفه امام، ج۲۱، ص۴۳۱)

این به معنی بی‌قانونی و هرج‌ومرج و اعمال خودسرانه نیست؛ بلکه منظور همان داشتن کنش و واکنش مطالبه‌گرانه در عرصۀ قانون و عرف رفتارهای اجتماعیِ همه‌پسند است؛ هم نسبت به هم‌نوعان و شهروندان، و هم نسبت به مسئولان و مدیران و رهبران جامعه.

مطالبه‌گری چیست؟

«مطالبه‌گری اجتماعی» چیست؟ به معنای گفتار و پی‌گیری خواسته‌های گروهی برای احقاق حقوق اجتماعی، شهروندی، سیاسی و... از طریق سازوکارهای نهادینه شده در جامعه است. پس، این همه‌خواهی و هم‌خواهی بر پایۀ قانون است و راه‌کار قانونی دارد، نه با هرج‌ومرج و آشوب‌های خیابانی؛ البته می‌تواند با حضور آرام و بیان خواسته‌ها در اجتماع به همراه باشد. مطالبه‌گری اجتماعی نشان‌دهنده اراده افراد برای دستیابی به خواسته‌ها و حقوق اجتماعی و شهروندی آنهاست. این حقوق می‌تواند حقوق قانونی، حقوق شهروندی یا خواسته‌های اجتماعی و سیاسی افراد باشد که تاکنون محقق نشده است.

مطالبه‌گری اجتماعی به معنای رویارویی با نظام اجتماعی حاکم نیست؛ بلکه این مفهوم در ذیل حقوق شهروندی تعریف می‌شود بدیهی است که نخستین گام برای مطالبات اجتماعی، فراهم کردن و زمینه و چارچوبی است که شهروندان امکان گفت‌و‌گوی سازنده داشته باشند و از سوی دیگر بتوانند روحیه پرسش‌گری و تفکر انتقادی‌شان را در عرصه‌های عمومی بازگو کنند. شوربختانه شهروندان جامعۀ ایران به‌شدت دچار بی‌تفاوتی و بی‌علاقه‌گی اجتماعی شده‌اند و نسبت به مسائل و آسیب‌های اجتماعی هیچ‌گونه واکنشی از خود نشان نمی‌دهند. این نادیده‌انگاری نشان از میزان پایین مطالبه‌گری اجتماعی دارد و این بی‌علاقه‌گی و بی‌عاطفگی اجتماعی تبدیل به فرهنگ غالب در جامعه شده و به سختی می‌توان این فرهنگ را تغییر داد. با این نگاه مطالبه‌گری تنها به معنای ابراز خواسته و پرسش از رهبران و مسئولان و مدیران حاکم نیست، بلکه نسبت به هم نیز می‌باشد. یعنی همه نسبت به هم.

مطالبه‌گری اجتماعی به این معناست که افراد جامعه با تعامل سازنده بتوانند خواسته‌های واقعی خود را به یک خواست عمومی تبدیل کرده و بدین ترتیب نهادهای مسئول را وادار به واکنش منطقی کنند. رشد و پرورش مطالبه‌گری و تفکرات انتقادی، افراد جامعه را از حالت انزوا و انفعال بیرون آورده و به آنها توانایی دوچندان در حل مسائل اجتماعی می‌بخشد و این به معنای رفتارهای خشونت‌آمیز یا برعکس، سکوت در برابر نابسامانی‌های اجتماعی نیست. بلکه یک کنشگری هوشمند، منطقی و دموکراتیک در سایۀ نظام اجتماعی، برای اصلاح و حل مسائل اجتماعی است. در این‌صورت مطالبه‌گری اجتماعی عنصری مهم و زیربنایی برای توسعه همه جانبه و رفاه اجتماعی و حکمرانی خوب خواهد بود.

حکمرانی خوب چیست؟

در اینجا اشاره‌ای هم به حکمرانی خوب لازم است. در یک نظام جمهوری و مردم‌سالار رضایت مردم از وضع موجود نقش اساسی دارد در نوع حکمرانی. چنانچه حکومت و دولتی بخواهد کارآمد باشد، باید نماینده و پاسخ‌گوی همه مردم باشد. در حکمرانی خوب مردم از ارکان اصلی حکومت هستند و در عرصۀ تصمیم‌گیری، سیاست‌گذاری و جریان اداره کشور نقش دارند. در یک نظام اقتدارگرا و آمرانه است که مردم نه حق مطالبه‌گری دارند و نه حکمرانان وظیفۀ پاسخ‌گویی! در یک حکمرانی خوب، آزادی بیان، حضور انجمن‌ها، گردهمایی‌های صلح‌آمیز، و حق مشارکت در امور عامه ازجمله حقوقی هستند که امکان بسیج مردمی را برای برآوردن تغیرات مثبت و پاسخ‌گوبودن حاکمان فراهم می‌کند.

در یک حکمرانی مطلوب بر پایۀ جمهوری، پیش از این‌که تصمیمی گرفته شود، باید به صدای همه مردم و گروه‌ها، ازجمله به صدا و خواستۀ افراد به حاشیه رانده شدۀ جامعه گوش داده شود. چرا که بسیاری از متفکران و منتقدان اجتماعی و سیاسی بر این باورند که خواست، اراده و همت هر ملتی عامل بسیار مهم در اصلاح و بهبود حکومت کشور به شمار می‌رود. اگر حکومت حق مطالبه‌گری مردم را بپذیرد و صدای تودۀ مردم را تقویت کند؛ حکمرانان و مسئولان ریز و درشت موظف به پاسخ‌گویی شده و در پی آن رضایت مردم فراهم خواهد شد.

 حال ببینیم سیرۀ نظری و عملی امام خمینی که تجربۀ رهبری و به پیروزی رساندن یک انقلاب مردمی و تشکیل و تثبیت یک نظام حکومتی را داشته است، چیست؟

 دیدگاه امام خمینی

سیرۀ نظری و عملی امام خمینی نسبت به مطالبه‌گری در جامعه و نقش آن در حکمرانی خوب، در دوران زندگی او کاملاً نمایان است. ایشان خود در دوران حکومت پهلوی‌ها از مطالبه‌گران اصلی جامعه نسبت به حاکمان بود و مردم را آگاهی می‌داد و و سفارش می‌کرد که باید خواسته‌های خود را از حاکمان بخواهند و بپرسند و آنها را استیضاح نمایند (صحیفه امام، ج 1، ص 177) و حاکمان و دولت‌مردان نیز موظف به گوش‌دادن و پاسخ هستند. حضرت امام اردیبهشت سال 1323ش. در نامه‌ای، به همین مطالبه‌گری مردم و علما اشاره کرده است. (همان، ص22) پس از این، به‌ویژه در دهۀ چهل و پنجاه نیز همین‌گونه عمل کرده است. ایشان خود که در صف نخست مطالبه‌گری از حکومت بود، دیگر مراجع و علما، گروه‌ها و احزاب، دانشگاه و دانشگاهیان، تمام طبقات مردم، به ویژه تودۀ مردم را تشویق و تهییج به مطالبه‌گری از حکومت می‌کردند. اوایل نهضت بارها خطاب به سران نظام، دولت‌ها و شاه می‌فرمود که به خواستۀ مردم و علما و اقشار گوناگون مردم گوش دهید تا حکومتتان پایدار بماند، در غیر این‌صورت نابود خواهید شد. (همان، ج 1، ص 82، 201، 213، 245، 391؛ ج 2، ص 364، 366، 372، 439؛ ج 3، ص 249؛ ج 4، ص 68، 107، 201، 257، ؛ ج 5، ص 61؛ و...)

بارها خطاب به قشرهای گوناگون مردم، به‌ویژه علما و روحانیت می‌فرمود: «فرصت را غنیمت بشمارند آقایان. بنویسند، اعتراض کنند. الآن نویسنده‌های احزاب دارند می‌نویسند، امضا می‌کنند. می‌نویسد، اشکال می‌کند، امضا می‌کند. شما هم بنویسید، صد نفر از علما امضا بکنند؛ مطالب را گوشزد بکنند، اشکالات را بگویند. امروز روزی است که باید گفت.» (همان، ج‌3، ص: 252) به دیگر افراد و گروه‌ها نیز این توصیه را می‌کرد. از دانشگاه و دانشگاهیان گرفته تا دبیران و معلمان و... (همان، ج‌3، ص: 486 ـ 487)

این روحیۀ مطالبه‌گری امام خمینی و تشویق مردم به آن، پس از پیروزی انقلاب و حاکمیت نظام جمهوری اسلامی نیز ادامه داشت. همیشه اقشار مختلف مردم را تشویق می‌کرد که خواستۀ خود را مطرح نمایند و از مسئولان طلب کنند. به سران و مسئولان نیز گوشزد می‌کرد که به مردم پاسخ‌گو باشند. بارها سلامت و موفقیت کشور را در گرو رضایت خدا و مردم دانسته و می‌فرمود:

«مردم مواظب‌اند و مطلع‌اند و شناسایی می‌کنند و سکوت نمی‌کنند. بنابراین، توصیه من به آقایان [مسئولان] به طور جِد این است که... تعقیب کنید، تأیید کنید، همراهی کنید، کمک کنید تا کشور شما رو به سلامت برود، و احتراز کنید از یک چیزی که بر خلاف رضای خداست و بر خلاف رضای ملت است.» (همان، ج‌19، ص: 399)

حضرت امام خود در مقام رهبری و دیگر مسئولان نظام را موظف به پاسخ‌گویی دانسته و شراکت مردم در تمام امور را خواهان بود و پیشرفت کشور بدون حضور مردم را ناممکن و شراکت و کمک مردم را در گرو پاسخ‌گو بودن حاکمان و مسئولان می‌دانست:

«باید ما از مرحله لفظ و شعار بیرون برویم و به مرحله عمل برسیم؛ یعنی هر وزیری در وزارتخانه خودش واقعاً بین خودش و خدا، خودش را موظف بداند به این‌که آن پرسنل آنجا را، هر کس در تحت نظر او هست، آنها را بسیج کند به این‌که با مردم رفتار خوب بکنند و با مردم رفتار سالم داشته باشند. و همین‌طور شرکت دادن مردم را در امور، این را کراراً گفتم، شما هم خودتان گفتید که یک کشوری را که بخواهید اداره بکنید، یک دولت‌ تا شرکت مردم نباشد نمی‌شود اداره صحیح بشود. وقتی بنا شد که مردم شرکت کردند در کارها، شما شرکت دادید مردم را... وقتی وارد کردید در کار و آنها دیدند که شما می‌خواهید همکاری کنید با آنها، آنها هم همکاری می‌کنند با شما. و بی‌همکاری امثال بازار، کارگرها- نمی‌دانم- زارعین، بدون این قشرهای مختلفی که هستند کار از پیش نمی‌رود، باید آنها هم وارد باشند در کار و کمک کنند.» (همان، ج‌17، ص: 462)

منبع: جماران

کلیدواژه: سهام عدالت انتخابات 1400 ویروس کرونا لایحه بودجه 1400 لیگ برتر 99 امام خمینی امام خمینی س سهام عدالت انتخابات 1400 ویروس کرونا لایحه بودجه 1400 لیگ برتر 99 مطالبه گری اجتماعی اجتماعی و سیاسی حکمرانی خوب امام خمینی خواسته ها پاسخ گویی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۹۰۱۱۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ربیعی: تعطیلی شنبه توطئه نیست

دکتر علی ربیعی با بیان اینکه وقتی هر پدیده‌ای را محدود می‌کنیم و در جایی را می‌بندیم، چه هدفی داریم! وقتی با چشممان می‌بینیم اهدافمان محقق نمی‌شود، تداوم سیاست‌ها چیست؟ گفت: هدف بستن فضای مجازی چیست؟ مگر سنجش‌ها نشان نمی‌دهند که مردم تا چه میزان بالایی از فیلترشکن استفاده می‌کنند و نه از صداوسیمایی با این بودجه کلان! پس این محدودیت‌ها و اختلال‌ها چه خاصیتی دارند! همه تان هم که در شبکه‌های مجازی حضور دارید و تیک آبی و خاکستری هم می‌گیرید! این هم از آن تناقض‌ها است!

به گزارش جماران، دکتر علی ربیعی، وزیر پیشین تعاون، کار و رفاه اجتماعی که در نشست «بررسی تاثیر سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی در رشد و توسعه اقتصادی در فضای فناوری اطلاعات» که از سوی گروه علمی تخصصی اقتصاد رسانه «انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات» برگزار شده بود، سخن می‌گفت، با بیان اینکه متاسفانه از روز اولی که اینترنت در کشور ما آمد، دائما به دنبال آسیب شناسی بودیم و بحث‌های اندکی به مساله فرصت‌های نهفته در آن پرداختند، گفت: این نگاه عمدتا ناشی از سطح فردی و بررسی تاثیر آن بر رفتار‌های فردی بوده و از روز اول با نگاه آسیب شناسانه به سمت آن رفتیم و تنها حوزه‌ای که برای ما اهمیت داشته، رفتار‌های فردی بوده است. در واقع با مشاهده رفتار‌هایی که خلاف سنت‌ها و ارزش‌های مالوف ما بوده، نوعی احساس خطر ایجاد شده است.

دوران دو رئیس قبلی قوه قضائیه، یکی از دوران‌های بسیار تلخ فضای مجازی بود

وی با بیان اینکه در سطح بعد باید آیین نامه‌ها و سیاست گذاری‌ها را بررسی کرد، توضیح داد: برای نمونه، قانون مجلس و آیین نامه‌هایی که قوه قضائیه مطرح می‌کند به این مسائل می‌پردازند و دوره دو رئیس قبلی قوه قضائیه، یکی از دوران‌های بسیار تلخ فضای مجازی بود و بیشترین فشار‌ها بر گسترش فضای مجازی در این دوران‌ها سامان گرفته بود.

ربیعی با تاکید بر ضرورت توجه به فلسفه حکمرانی فضای مجازی و حوزه تکنولوژی‌های اطلاعاتی و ارتباطی، گفت: فهم این سطح به ما کمک می‌کند که دریابیم چه اتفاقی در حوزه سیاست گذاری‌ها و همچنین رابطه مردم با فضای مجازی و تکنولوژی اطلاعاتی می‌افتد. درک این سطح به ما برای فهم علل اتفاقات کمک می‌کند. به تعبیری باید بررسی کرد عوامل و عناصر اصلی فلسفه حکمرانی دیجیتال و تکنولوژی‌های ارتباطی، چه عواملی هستند.

وزیر پیشین تعاون، کار و رفاه اجتماعی اضافه کرد: میان رویکرد‌ها و استراتژی‌های فلسفه ساز حکمرانی کشور، میان استراتژی بقا و توسعه گرفتار شده ایم. این وضعیت کنش‌ها و سیاست‌های ما را تحلیل می‌کند. از دهه ۷۰ این بحث بود که آیا می‌خواهیم خودمان را کماکان بسط دهیم به سطح جهان را قدرت خود را حفظ کنیم، آن زمان جمعبندی شد که ما هم توسعه و هم بقا می‌خواهیم. اما متاسفانه در روندی که طی شد، فلسفه بقا بر فلسفه توسعه کشور چربیده است.

از ساحت تکنولوژی‌های ارتباطی امنیت زدایی کنیم

وی توضیح داد: وقتی فلسفه حکمرانی ما بقا است، تمام تکنولوژی‌ها بر اساس آن سنجیده می‌شود. استارتاپ‌ها را این گونه ارزیابی می‌کنند. نسبت مردم با فضای مجازی، در همین ارتباط سنجیده می‌شود. ما باید این نکته را درک کنیم؛ می‌توانستیم درباره تکنولوژی‌های اطلاعاتی و فضای مجازی بحث اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و امنیتی کنیم، اما استراتژی بقا ما را به سمتی برده است که سیاست‌های امنیتی بر سایر سیاست‌ها در امر فضای مجازی چربیده و این گرفتاری اصلی ما است.

باید از ساحت تکنولوژی‌های ارتباطی امنیت زدایی کنیم. وقتی نگاه و فلسفه این گونه جلو می‌رود، به رغم هر اسمی که بر توسعه می‌گذاریم، تحمل الزامات و نتایجش را نداریم و بنابراین عملا به جایی نمی‌رسیم؛ چرا که فلسفه بقا حاکم است.

ربیعی با بیان اینکه بنیان‌های نظری و فلسفه وجودی حکمرانی ما گسترش پهنای باند اینترنت را بر نمی‌تابد، خاطرنشان کرد: حکمرانی ما می‌گوید پهنای باند را می‌خواهم، اما نه می‌تواند الزامات آن را رعایت کند و نه از نتایجش خوشش می‌آید؛ بنابراین پهنای باند ما عملا دچار مشکل می‌شود. آثار توسعه در فضای مجازی متاثر از این دیدگاه است و با جزمیتی که وجود دارد، شرکت‌های استارتاپی ما تهدید محسوب می‌شوند.

در حالی که اگر همه جهان بگویند هوش مصنوعی، آینده اقتصاد جهان و ثروت جهان تعداد مشاغل ما در خدمات شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی است، چون آن نگاه می‌ترسد، استارتاپ به جای اینکه سکو و جهش توسعه و اقتصاد کشور باشد، جهش وابستگی کشور و جهش دیدگاه‌هایی که ارزش‌های نامالوف را دنبال می‌کنند تلقی می‌شود.

جریان پرقدرتی سالهاست که مقابل حاکمیت تفکر توسعه و پیشرفت ایستاده

وی با بیان اینکه جریان پرقدرتی سالهاست که مقابل حاکمیت تفکر توسعه و پیشرفت ایستاده و در عمل صرفا استراتژی «بقا» را دنبال می‌کند، تاکید کرد: عنصر اصلی تاثیرگذار بر سیاستگذاری این نکته است که ما دائما و ناچارا به فراز و نشیب و کشاکش و آیین نامه‌های مختلف می‌رسیم که متاثر از این عامل در حکمرانی است.

در این نشست که در دفتر روزنامه شرق برگزار شد، وزیر پیشین تعاون، کار و رفاه اجتماعی در ارزیابی از فضای مناسب کار برای کارآفرینی در کشور، اظهارداشت: درباره اینکه چرا شکست خوردیم و کجا‌ها موفق بودند، بحث‌های زیادی می‌شود. در حالی که این مساله بسیار ساده است. از دوره ۷۶ تا ۸۴ را می‌توانیم بررسی کنیم، دوره ۹۲ تا ۹۷ هم بررسی کنیم.

نیازی به تحلیل و واکاوی‌های عمیق نداریم. این دو دوره که در آن سیاست‌ها جامع نگر هستند و روابط بین الملل درست است و جامعه مدنی نفس می‌کشد، درخشان‌ترین دوران اقتصادی همان دوران است. از ۹۴ تا روی کار آمدن ترامپ، شکوفاترین دوران استارتاپی در ایران را داشتیم، شرکت‌های دانش بنیان هم دوران خوبی داشتند.

اما اکنون با بازی با کلمات، بحث دانشگاه‌های «حکمت بنیان» را مطرح می‌کنند و روشن نیست که این شاخص چگونه می‌خواهد سنجیده شود.

با تعابیری مانند دانشگاه «حکمت بنیان»، دل خوش می‌کنند

ربیعی گفت: با این کلمات که فریبایی دارد، دل خوش می‌کنند و تحت پوشش آن‌ها آسوده می‌خوابند و تصور می‌کنند این کلمات برای ما خوشبختی و سعادت می‌آورند!

وزیر پیشین تعاون، کار و رفاه اجتماعی اضافه کرد: یک تفکر ما را نیازمند توسعه و پذیرفتن نتایج و الزامات آن می‌داند و معتقد است باید برای مدیریت نتایج آن برنامه ریزی درست کرد، اما ما، چون در این حوزه وارد نمی‌شویم، با بخش‌های سنتی وارد چالش نمی‌شویم و چالش ما با بخش‌هایی است که مرتبط با فضای ارتباطی مبتنی بر شبکه‌های اطلاعاتی است.

تعطیلی شنبه توطئه نیست

ربیعی با بیان این اعتقاد که بسیار تاکید کرده ایم که تغییر سبک زندگی که در خیابان می‌بینید، توطئه نیست، بلکه تغییر ارزش‌ها است، تصریح کرد: اینگلهارت هم مطالعه کرده و می‌گوید کل جوامع این تغییرات را دارند. در هر جامعه‌ای به شکلی است. تعطیلی جمعه و شنبه توطئه نیست بعد هم فضای مجازی را محل این توطئه تصور می‌کنند.

آنچه امروز می‌بینیم، نتیجه سیاست‌هایی است که خود ما اعمال کرده ایم

به گفته وی؛ تغییر ارزشی را می‌بینند، اما، چون علت یابی نمی‌توانند بکنند، آن را توطئه می‌دانند. در حالی که بخشی از تغییرات ارزشی، جهانی و طبیعی است. بخشی از آن هم حاکی از سیاست‌های خود ما است. آنچه که امروز می‌بینیم، نتیجه سیاست‌هایی است که خود ما اعمال کرده ایم.

ربیعی با بیان اینکه شرکت‌های استارتاپی زمینه ساز ایجاد نوعی پیوند‌های جهانی هستند که ما نه به الزامات آن تن می‌دهیم و نه نتایجش را می‌پذیریم، اظهارداشت: فضای شرکت‌های استارتاپی در میان ۸۰ میلیون نفر جمعیت تنگ است و فضای جهانی را می‌خواهد.

این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه اقتصاد آینده، بدون اقتصاد دیجیتال، ناقص است، توضیح داد: بیشترین میزان اشتغال را ما در آینده در بخش خدمات مبتنی بر تکنولوژی اطلاعاتی داریم. هم ثروت ایجاد می‌کند و هم موتور حرکت سایر بخش‌ها می‌توانند رشد و توسعه یابند و هم میزان اشتغال را رشد می‌دهد و هر گونه کوتاهی در این زمینه رفتاری غیرامنیتی است که در واقع امنیت کشور و اشتغال و ثروت اندوزی کشور را به خطر می‌اندازد.

سخنگوی دولت پیشین ادامه داد: وقتی هر پدیده‌ای را محدود می‌کنیم و در جایی را می‌بندیم، چه هدفی داریم! وقتی با چشممان می‌بینیم اهدافمان محقق نمی‌شود، تداوم سیاست‌ها چیست؟ هدف بستن فضای مجازی چیست؟ مگر سنجش‌ها نشان نمی‌دهند که مردم تا چه میزان بالایی از فیلترشکن استفاده می‌کنند و نه از صداوسیمایی با این بودجه کلان! پس این محدودیت‌ها و اختلال‌ها چه خاصیتی دارند! همه تان هم که در شبکه‌های مجازی حضور دارید و تیک آبی و خاکستری هم می‌گیرید! این هم از آن تناقض‌ها است!