به نقل از «تابناک»

«دزد راستگو» تصویر متفاوتی از لیام نیسون

تاریخ انتشار: ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۹۴۲۰۵۰

فیلم سینمایی «دزد راست‌گو» ساخته مارک ویلیامز، هرچند تا حدودی شباهتی به فیلم «ربوده شده» دارد اما در عین حال حاوی تصویر متفاوتی از لیام نیسون است و برخلاف گذشته تصویری بی‌گناه از او که در یک دل دام گرفتار شده را به تصویر نمی‌کشد.

به گزارش «تابناک»؛ فیلم سینمایی «دزد راست‌گو / Honest Thief» به کارگردانی مارک ویلیامز، داستان سارق بانک با نقش آفرینی لیام نیسون، تلاش می‌کند تا پولهای ربوده شده را تحویل پلیس دهد، زیرا در دام عشق گرفتار آمده و قصد دارد زندگی سالمی را در پیش بگیرد، اما زمانی که متوجه می‌شود پلیس فدرال از او نیز فاسدتر است تصمیم می‌گیرد اسمش را از لیست مجرمین پاک کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

عادلانه است که اگر بگوییم «لیام نیسون» می‌تواند نقش خودش را در خواب هم بازی کند. شاید این نکته بتواند نبود عجیب انرژی خاصی در این اثر و به طور کلی در بازی او را توجیه بکند. از زمانی که «نیسون» به عنوان ستاره‌ی فیلم‌های اکشن با بازی در فیلم «ربوده شده / Taken»  شناخته شد، می‌توان چنین آثاری را تا حد خوبی پیش‌بینی کرد.

اگر بخواهیم خیلی کلی صحبت بکنیم باید بگوییم که آن‌ها بر روی «نیسون» به عنوان یک پارتیزان ساکت و قوی تمرکز کرده اند که به دنبال برقراری عدالت است. «دزد راست‌گو / Honest Thief» شاید شلخته و بی‌برنامه‌ترین فیلم در میان این آثار باشد و بسیاری از جنبه‌های این اثر در حوزه‌ی «لذت‌های گناه‌آلود» قرار می‌گیرند، فیلم‌نامه به حدی احمقانه است که حتی نمی‌تواند یک نفر را از حماقت خود گمراه بکند.

فیلم «مرد راست‌گو» از همان ایده‌ی « مرد بی‌گناهی که به جرم نکرده متهم شده است» به عنوان ایده‌ی اصلی خود استفاده می‌کند. «آلفرد هیچکاک» کل دوران کاری خود را صرف پیدا کردن راه‌های مختلف برای بیان همین ایده کرد اما خب «مارک ویلیامز» مشخصا و ابدا در حد و اندازه‌های اون نیست.

فیلم‌نامه‌ او (که حاصل همکاری مشترک با «استیو آلدریچ» است) شبیه آن چیزهایی است که «هیچکاک» احتمالا به محض دیدن آن را رد می‌کرد، به این دلیل واضح و معقول که نبود خلاقیت و مقبولیت در بخش فرآیندهای نیروهای اجرایی قانونی و هوش آن‌ها از ابتدا باعث نابودی پروژه خواهد شد. فیلم زیادی سقوط نمی‌کند و دلیل آن هم این است که یک مسیر مشخص و قابل پیش‌بینی را طی می‌کند.

«نیسون» نقش فردی به نام «تام کارتر» را بازی می‌کند که قبلا در نیروی دریایی مشغول خدمت بوده است اما خب در ۸ سال گذشته او مشغول دزدی از بانک‌ها بوده است، آن هم با چنان دقتی که نیروهای دولتی هیچ سر نخی از هویت واقعی او ندارند. در این مسیر او توانسته که ۹ میلیون دلار پول به دست بیاورد و درست مثل هر دزد دیگری که برای خودش احترام قائل باشد، او پول‌ها را در داخل انباری نگه می‌دارد (انتظار داشتید کجا نگه دارد؟ داخل بانک؟). اما هیچ چیزی مثل عاشق شدن نمی‌تواند که غرایز خلافکاری یک فرد را از بین ببرد، بنابراین «تام» یک سال پس از آشنایی با «انی» (کیت والش) تصمیم می‌گیرد تا مسیر درست و صداقت را پیش بگیرد. او قصد دارد تا از او زنی صادق و راست‌گو بسازد، البته بعد از اینکه «انی» از او زنی صادق و راست‌گو ساخت.

برنامه‌ی او برای کنار گذاشتن و انکار کردن گذشته‌ش منطق را از پایه و اساس نابود می‌کند (البته شاید در مغز نویسنده‌های هالیوودی این‌گونه نباشد). آیا او قرار است وکیل بگیرد و خودش را به پلیس معرفی کند؟ قرار است به سراغ رسانه‌ها برود؟ قرار است کل پول را به خیریه بدهد؟ یا اینکه قرار است به صورت ناشناس با FBI تماس بگیرد و بگوید که یک مامور کهنه‌کار و خسته را باید ببیند؟ تصمیم او برای انتخاب گزینه‌ی آخر تنها یکی از احمقانه‌ترین تصمیم‌هایی است که شخصیت‌های فیلم‌ها مجبور می‌شوند بگیرند تا فیلم‌نامه طبق خواسته‌ی نویسندگان پیش برود.

اگرچه که فیلم «دزد راستگو» را به عنوان یک اثر «اکشن/ هیجانی» معرفی می‌کنند اما در واقع نه اکشن است و نه هیجانی. به جز چند مورد صحنه‌ی تعقیب و گریز معدود، چیز زیادی نیست که بشود اسم «اکشن» را بر روی آن گذاشت و بدتر از آن حتی مقدار کمتری هست که بتوان اسم «هیجان‌انگیز» روی آن گذاشت.

منبع: تابناک

کلیدواژه: نحوه برگزاری امتحانات مدارس 1399 1400 انتخابات 1400 غزه فیلم سینمایی نقد فیلم لیام نیسون نحوه برگزاری امتحانات مدارس 1399 1400 انتخابات 1400 غزه لیام نیسون راست گو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۹۴۲۰۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«انقلاب میخک» پرتغال که منجر به دموکراسی در این کشور شد را بشناسیم

به گزارش جماران به نقل از یورونیوز، ساکنان پایتخت پرتغال در حالی روز پنجشنبه پنجاهمین سالگرد انقلاب میخک را که یادآور مبارزه با دیکتاتوری و پیروزی است جشن گرفتند که حمایت از راست افراطی طی سال‌های اخیر در این کشور، همانند اغلب نقاط اروپا بیش از گذشته مورد استقبال قرار گرفته است.

ده‌ها هزار نفر روز پنجشنبه برای گرامیداشت جشن پنجاهمین سالگرد «انقلاب میخک» در پرتغال که طولانی‌ترین دیکتاتوری فاشیستی اروپا را سرنگون کرد و دموکراسی را در این کشور به ارمغان آورد، به خیابان‌های لیسبون، پایتخت سرازیر شدند.

جمعیت زیادی از ساکنان لیسبون در این راهپیمایی حضور داشتند و ضمن در دست داشتن گل‌های میخک و برافراشتن پرچم‌های کشورشان شعار «۲۵ آوریل همیشه؛ فاشیسم هرگز دوباره!» سر دادند.

آنتونیو اولیویرا سالازار، پرتغال را از سال ۱۹۳۲ تا ۱۹۶۸ تحت سلطه خود داشت، اما حکومت اقتدارگرای فوق محافظه‌کار او با جانشینش مارسلو کائتانو، تنها شش سال دیگر تداوم یافت و سرانجام در ۲۵ آوریل ۱۹۷۴ با انقلاب میخک از هم فروپاشید.

این انقلاب تقریبا بدون خونریزی توسط گروهی از افسران جوان ارتش که خواهان دموکراسی و پایان دادن به جنگ‌های طولانی‌مدت علیه جنبش‌های استقلال در مستعمرات آفریقا بودند، پایه‌ریزی و هدایت شد. کودتای نظامی توسط گروه «کاپیتان‌های آوریل» منجر به استعمارزدایی سریع شد.

مشارکت ساکنان پایتخت در جشنی ملی که یادآور مبارزه با دیکتاتوری است در حالی صورت می‌گیرد که حمایت از راست افراطی طی سال‌های اخیر در پرتغال، همانند اغلب نقاط اروپا بیش از گذشته به چشم می‌خورد.

جشن‌های روز پنجشنبه در میدان کومِرس (تجارت) لیسبون، در کنار رودخانه تاگوس آغاز شد، جایی که دو ناوچه نیروی دریایی این کشور پهلو گرفته بودند.

همزمان، جنگنده‌های نیروی هوایی در آسمان به پرواز درآمدند، خودروهای نظامی در مسیر تعیین شده حرکت کردند و بیش از ۴۰۰ سرباز در این مراسم رژه رفتند و سرود ملی کشورشان را خواندند.

ژوائو مارسلینو، شهروند ۷۴ ساله پرتغالی که از جمله شرکت کنندگان در جشن‌های سالگرد انقلاب میخک در لیسبون است نسبت به اوج‌گیری گرایش‌های افراطی در کشورش ابراز نگرانی می‌کند.

وی می‌گوید که ظهور چشمگیر جریان‌های عوامگرا و راست افراطی طی سال‌های اخیر در پرتغال که به گفته او بازتابی از یک رویکرد مشابه در دیگر کشورهای عضو اتحادیه محسوب می‌شود بسیار نگران کننده است زیرا «راه حل‌های خوبی را برای هیچ کشوری به ارمغان نمی آورد.»

این شهروند سالخورده پرتغالی می‌‌افزاید: «نگرانم که بعد از ۵۰ سال دموکراسی هنوز عده‌ای از مردم آنگونه که باید آگاه نشده‌ باشند... حال آنکه راست افراطی در حال پیشروی است زیرا احزاب اصلی به توسعه کشور کمک نمی‌کنند.»

مارسلو ربلو دی سوسا، رئیس جمهوری پرتغال طی سخنانی در حضور نمایندگان پارلمان گفت که همه «باید به نیروی حیاتی دموکراسی واقف باشند و به سطحی از فروتنی و ذکاوت برسند که همواره دموکراسی، حتی نمونه ناقص آنرا به دیکتاتوری ترجیح دهند.»

به رغم آنکه نظام دموکراسی چندحزبی حاکم بر پرتغال از سال ۱۹۷۴ همواره تداوم داشته و زیرساخت‌های آن بواسطه عضویت در اتحادیه اروپا و کمک صندوق‌های توسعه به شکل قابل توجهی مدرن شده، اما پرتغال همچنان فقیرترین کشور اروپای غربی باقی مانده است.

نارضایتی از بحران مسکن ناشی از افزایش مداوم اجاره بها به همراه دستمزدهای پایین، خدمات بهداشتی ضعیف و موارد که از فساد در احزاب اصلی کشور حکایت دارد، باعث تقویت راست افراطی در پرتغال شده است.

ژوزه دوارته، جوان ۲۹ ساله پرتغالی می‌گوید که امسال جشن گرفتن انقلاب به دلیل ظهور راست افراطی که او امیدوار است موقتی باشد، اهمیت بیشتری پیدا کرده است.

به گفته این شهروند پرتغالی: «ما همه می‌توانیم با میراث به جا مانده از آنهایی که انقلاب ۲۵ آوریل را رقم زدند، با راست افراطی مبارزه کنیم.»

«فیل در اتاق»

آنتونیو کاستا پینتو، محقق علوم سیاسی دانشگاه لیسبون معتقد است در حالی که اکثر پرتغالی‌ها لیبرال دموکراسی را پذیرفته و به انقلاب ۲۵ آوریل افتخار می کنند، محبوبیت روزافزون چِگا، حزب پوپولیست و ضد مهاجر پرتغال، به مثابه «فیلی در اتاق» که در جشن‌های انقلاب میخک امسال بود. (کنایه به مشکلی بزرگ که هیچکس نمی‌خواهد به آن فکر کند و یا آنرا به چالش بکشد.)

وی می‌افزاید : «چگا افرادی را به سوی خود جذب کرده که نگاهی تجدیدنظرطلبانه به تاریخ دارند و برآنند که استعمار و امپراتوری چندان بد هم نبودند و باید به گذشته پرتغال و نمادهای آن بها داد.»

چگا به طور مکرر از شعار سالازار یعنی «خدا، میهن پرستی و خانواده» استفاده می کند و به این سه «کار» را نیز افزوده است.

آندره ونتورا، رهبر چگا، انگ فاشیست بودن به خود یا حزبش را رد می‌کند و می‌گوید که این حزب ضد ساختار است و می خواهد قانون اساسی پرتغال را تغییر دهد.

ونتورا روز پنجشنبه در پارلمان، با متهم کردن سوسیال دموکرات‌های حاکم و اپوزیسیون سوسیالیست‌ به ناتوانی در پایان دادن به فقر در کشور، گفت: «پنجاه سال پیش انقلابی کردیم که به ما آزادی داد، اما در ادامه عزت را از ما گرفت.»

چگا که در سال ۲۰۱۹ تأسیس شد، سومین حزب بزرگ پرتغال است؛ این حزب راست افراطی تعداد نمایندگان خود را در انتخابات پارلمانی مارس چهار برابر کرد و به ۵۰ نفر رساند.