از لولهنگ تا واکسن کرونا
تاریخ انتشار: ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۹۴۶۷۸۴
همهگیری کرونا، بیم و امیدهای آن و حالا دغدغههای رسیدن به واکسن و پیامدهای اجتنابناپذیرش تنها منحصر به کشور ما نیست. با اینحال هر از گاه مثل گذشته، ژستِ زشت یک سنت قدیمی باز هم خودش را نشان میدهد.
واقعیت آنکه ما از دیرباز نه تنها آدمهای خوشبینی نبودهایم که حتی یاد نگرفتهایم با همان داشتههایمان خوش باشیم و به آن ببالیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اما آن سوی پرده عدهای دیگر خوب میدانستند موضوع واکسن نه تنها حاکمیتی که حیثیتی است و از همین رو تعلل و چشم امید داشتن به آن سوی مرزها اشتباهی کشنده است. بهویژه وقتی قرار است گروهی در لباس دوست یا دشمن، خواسته یا ناخواسته، در داخل و یا خارج تمامی ملاحظات سلامت مردم را قربانی منافع مادی خویش سازند. وزیر بهداشت در تشریح این وضعیت بارها از تصمیمات عجیب کرونایی و پشت پرده واردات واکسن گفته بود. اینکه واکسن اسپوتنیک را ۹ دلار خریده، اما یک ایرانی به تولیدکننده واکسن روسی گفته آن را ۱۶ دلار میخرد. اینکه ماستفروش و سیمانفروش هم قصد کردهاند واکسن وارد کنند! یا اینکه کواکس پول ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار دز واکسن را گرفت اما پس از ۶ ماه تعلل در ارسال این محموله فقط توانستیم چند روز پیش ۷۰۰ هزار دز از آنها دریافت کنیم. نمکی میگفت هندیها هم که پول ۵۰۰ هزار دز واکسن را گرفته بودند پس از اعتراض دادستان خود، محموله واکسن را بلوکه کرده و گفتند حتی یک واکسن هم نباید از هند خارج شود.
امروز جوانان غیرتمند و پژوهشگر داخلی با گذر از خوان آخر تولید واکسن، توانستهاند نخستین واکسن ایرانی کرونا را به مرحله تولید انبوه برسانند، بهطوری که مدیران بهداشت و درمان میگویند در یکسال آینده علاوه بر پاسخگویی به نیاز داخل، یکی از صادرکنندگان واکسن کرونا خواهیم شد. اینک پس از سالها که واکسنسازی در داخل کشور مختل شده بود و مجبور به واردات آن بودیم، با تأسیس سایت بزرگ واکسنسازی در کشور، شرکتهای واکسنسازی داخلی توانایی تولید انواع واکسنها را دارند و دیگر نیازی به واردات نداریم. با برداشتن این گام از این پس میتوان با برنامهریزی، واکسن آنفلوانزا و سایر واکسنها را که به خاطر تحریمها به دشواری تمام وارد کشور میشد، تولید کرد و از واردات آن بینیاز شد. امروز در آستانه آغاز واکسیناسیون مردم با واکسن ایرانی کرونا باز هم همان گروه بدبینی که ذکر آنها رفت میکوشند توانمندی متخصصان داخلی را با تزریق بیاعتمادی به کالبد جامعه زیرسؤال ببرند. البته ترس از تزریق واکسن و بیاعتمادی به آن تا حدی نیز طبیعی است؛ بهگونهای که حتی در پیشرفتهترین کشورها نیز میتوان گروههایی را یافت که هنوز شبههناک و با بیاعتمادی به آن نگاه میکنند. برای مثال آنطور که گفته میشود در آلمان نزدیک به ۶۰درصد افرادی که در کادر درمان کار میکنند با دریافت واکسن کرونا مخالفت کردهاند یا هنوز هم میتوان اندک متخصصانی را سراغ گرفت که گرچه دروس پزشکی هم خواندهاند، اما عضو گروههای ضد واکسن در دنیا هستند. رهبر معظم انقلاب در ضمن بیاناتی با تحسین اراده مثال زدنی جوانان این مرز و بوم خطاب به آنها میگویند: «این ملت حالا در زمینههای زیستی، در زمینه فعالیتهای گوناگون علمی، تحقیقی کارهایی میکند که خودش را جزو ۱۰ کشور اول جهان قرار میدهد؛ این، شوخی نیست. این مسئله به ملت ما، به شما جوانها در هرجا که هستید و در هر قسمتی که کار میکنید هشدار میدهد قدر خودتان را بدانید، حرکت کنید، ناامید نشوید؛ شماها میتوانید. شما آن نسلی هستید که اگر خوب عمل کردید، آینده این کشور را - ۱۰۰ سال، ۲۰۰ سال یا بیشتر - تضمین خواهید کرد».
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: واکسن کرونا دغدغه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۹۴۶۷۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شارژ رفاه با دورکاری؛ کرونا با زندگی ما چه کرد؟!
شوک کرونا باعث گسترش دورکاری در اکثر کشورها شد. حال پس از گذر از این همهگیری، اندکی از حجم دورکاریها کم شده است؛ اما مزیتهای آن باعث شده است که تعادل جدیدی میان کار و زندگی ایجاد شود. مطالعات جدید نیز نشان میدهد، میتوان تعطیلات یا دورکاری نیروی کار را به نحوی تنظیم کرد که نه تنها اثر منفی در عملکرد اقتصادی نداشته باشد، بلکه باعث بهبود رفاه خانوارها شود.
به گزارش دنیای اقتصاد؛ یک مطالعه جدید از صندوق بینالمللی پول، اثرات کاهش زمان رفت و آمد بر افزایش رفاه را تایید کرده است. همچنین یک گزارش در اکونومیست نیز شکل جدید دورکاری در اقتصاد آمریکا را مورد بررسی قرار داده که باعث بهبود وضعیت زندگی افراد شده است.
در هفتههای اخیر، بحث تعطیلات دو روزه در ایران مطرح شده است که بسیاری از کارشناسان بر مزایای اجرایی شدن آن تاکید میکنند؛ بنابراین میتوان همسو با عصر جدید پساکرونا، در اقتصاد ایران نیز تعادل جدیدی میان کار و زندگی تعریف کرد.
یک پژوهش انجامشده توسط صندوق بینالمللی پول نشان داده است که کاهش ساعات رفتوآمد برای کار یکی از والدین میتواند اثری مثبت معادل ۱.۵ تا ۴.۵ درصد میزان مصارف خانوار برای آن خانواده داشته باشد. این پژوهش در زمانی که مباحثه در رابطه با ویکند دو روزه در کشور بالا گرفته است، میتواند دلالتهای مثبتی را در حمایت از این طرح داشته باشد. پژوهش صندوق بینالمللی پول اثر مثبت رفاهی انواع دورکاری را که میتواند رفتوآمد افراد را کاهش دهد، ارزیابی کرده است.
اثر کرونا بر کاهش زمان رفتوآمدهاهمهگیری کووید-۱۹ به روشهای بیسابقهای دنیای کار را تغییر داده است؛ بهطوری که کار از راه دور یا دورکاری بهعنوان یک نوع مهم کار در بازارهای کاری دنیا مورد توجه قرار گرفته است. با گسترش دورکاری، شیوه کار، مکان انجام کار و ساختار آن تغییر داده شده و هنجارهای سنتی در مورد زمان کار، رفتوآمد و تعادل بین کار و زندگی به چالش کشیده شده است.
توانایی دورکاری بهطور قابل توجهی زمان رفتوآمد را کاهش میدهد یا حتی بهطور کامل آن را حذف میکند، یک جزء تقریبا بزرگ از روز کاری که میتواند به فعالیتهای دیگر اختصاص یابد. این تغییر در الگوهای کار و رفتوآمد به تنهایی بر کارگران تاثیر نمیگذارد؛ اما میتواند تصمیمات کل خانواده را تغییر دهد.
دورکاری یکی از والدین میتواند بهطور قابل توجهی بر تخصیص زمان دیگری تاثیر بگذارد؛ میزان اثرگذاری این زمان ذخیرهشده بستگی به این دارد که زمان پسانداز شده، چگونه صرف میشود. با وجود مطالعات بسیاری که در مورد تغییرات در الگوهای کاری و تخصیص زمان به دلیل همهگیری انجام شده است، پویاییهای مرتبط بین همسران و پیامدهای رفاهی گستردهتر این پویاییها نسبتا ناشناخته باقی مانده است.
هدف پژوهش انجامشده توسط صندوق بینالمللی پول این بوده است که با تحلیل چگونگی تغییر تخصیص زمان در دوران پس از همهگیری، با در نظر گرفتن تغییرات بر اساس جنسیت و شغل افراد، به این حوزه مطالعاتی توسعهنیافته کمک کند.
در این پژوهش از دادههای نظرسنجی استفاده از زمان آمریکا (ATUS) استفاده شده است، یک نظرسنجی جامع که توسط اداره آمار کار ایالاتمتحده انجام شده است و نحوه تخصیص زمان افراد در ایالاتمتحده را در فعالیتهای مختلف ارزیابی میکند. دادههای ATUS نشان میدهد قبل از همهگیری تفاوتهای قابلتوجهی در تخصیص زمان بین مردان و زنان وجود دارد.
بهطور کلی مردان ساعتهای بیشتری کار میکنند و بیشتر از زنان در رفتوآمد هستند. پس از همهگیری، کاهش قابل توجهی در زمان رفتوآمد کارگران در مشاغل دورکار شناسایی شده است که به ۱.۷ ساعت در هفته برای مردان و ۱.۲ ساعت در هفته برای زنان میرسد. علاوه بر این، بررسیهای این پژوهش حاکی از کاهش بیش از یکساعت در هفته در ساعات کاری مردان است، با این حال تغییر قابل توجهی در ساعات کاری زنان مشاهده نمیشود.
نتایج پژوهش چه میگوید؟بررسیها نشان میدهد دستاوردهای رفاهی قابل توجهی با کاهش زمان رفتوآمد بهدست میآید و این دستاوردها برای خانوادههایی که کاهش بیشتری را تجربه میکنند، بیشتر است. هنگامی که حداقل یکی از همسران در یک شغل از راه دور کار میکند، سود کل رفاه از ۱.۵ تا ۴.۵ درصد در معادل مصرف متغیر است.
این سود مخصوصا برای زوجهایی که هر دو طرف در مشاغل دورکار، کار میکنند مشهود است؛ زیرا زن و شوهر هر دو از این تغییر سود میبرند. دومین سود بزرگ را زوجهایی در یافت میکنند که شوهر در شغلی از راه دور کار میکند و کمترین سود زمانی مشاهده میشود که زن در یک شغل دورکار مشغول شده است.
دلالتهای این پژوهش برای ایران چه میتواند باشد؟دورکاری بهعنوان یک گزینه کاری در بسیاری از محیطهای کاری ایران نیز در دوران همهگیری بهصورت گسترده اجرایی شد. کسبوکارهای فراوانی به صورت دورکار به پیشبرد اهداف خود پرداختند؛ با این حال، با پایان همهگیری و بازگشایی پس از آن، اغلب کسبوکارها به شیوه حضوری کار کردن بازگشتند.
بررسیهای این پژوهش نشان میدهد دورکاری در بسیاری از کسبوکارها میتواند مازاد رفاهی را برای کارکنان شرکتها ایجاد کند که بدون هزینه مشخص مالی برای کارفرماست. البته این مساله در این پژوهش مورد بررسی قرار نگرفته که دورکاری چه اثری بر بهرهوری کسبوکارها میگذارد، با این حال اثر رفاهی این شیوه کار و جذابیت آن برای نیروی کار اثبات شده است.
بهخصوص در شرایطی که رفتوآمد در شهرهای بزرگ هزینههای زیادی را چه به لحاظ زمانی و چه به لحاظ مالی بر افراد تحمیل میکند.
دلالت مهم دیگر این پژوهش را میتوان اهمیت کاهش رفتوآمدها و فراغت کارکنان از کار، با کاهش ساعت کاری دانست. مدتهاست در کشور ما، صحبتها در رابطه با ویکند یا آخر هفته دوروزه بالا گرفته است. به نظر میرسد دو روزه شدن تعطیلات آخر هفته، حتی اگر منجر به کاهش ساعات کاری نیروی کار نیز شود، اثر رفاهی مثبتی را برای جامعه خواهد داشت.
پژوهشهایی که در رابطه با اثر ویکند دوروزه بر میزان بهرهوری کسبوکارها انجام شده است، تاکید دارند که این شیوه از توزیع روزهای تعطیل اثر منفی بر بهرهوری کسبوکارها ندارد و چه بسا با تقویت وضعیت روحی نیروی کار، منجر به رشد بهرهوری کسبوکارها نیز بشود.