اشتباهات رایج در چیدمان آپارتمان ها
تاریخ انتشار: ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۹۵۴۴۳۸
اغلب ما در خانههای خود اشتباهاتی را در دکوراسیون انجام میدهیم که خانه کوچک به نظر میرسد. ناطقان: بهترین طراحان نیز ممکن است اشتباهاتی را در رابطه به چیدمان منزل انجام دهند. زمانی که این اشتباه کوچک باشد مانند خریدنِ یک کوسنِ اشتباه یا یک وسیلهی تزئینی احمقانه، مشکل خیلی بزرگ نیست. اما وقتی به موجب این اشتباه چند صد هزار یا حتی چند میلیون تومان ضرر کنید، قصه چیز دیگری خواهد بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به طور کلی هر چه آپارتمان کوچکتر باشد، چیدمان آن سختتر میشود. گاهی اوقات یک تصمیم بسیار ساده مثل قرار دادن یک میز در جلوی کاناپه میتواند باعث بزرگ یا کوچک به نظر آمدن آپارتمان شود.
استفاده از فرشهای کوچک
اگر آپارتمان تان کوچک است، سعی کنید از فرشهای بزرگ در آن استفاده کنید، زیرا استفاده از فرشهای کوچک باعث میشود که آپارتمان تان کوچکتر به نظر برسد. برای مثال سعی کنید از فرشی استفاده کنید تا علاوه بر اینکه یک میز روی آن جا میشود، پایههای جلویی کاناپه نیز روی آن قرار گیرد. یکی دیگر از کاربرد فرش علاوه بر بزرگ نشان دادن خانه این است که میتوانید خانه خود را به چند قسمت تقسیم کنید. مثلاً اگر قسمتی از پذیرایی را برای کار کردن و قسمتی را برای خوابیدن انتخاب کرده اید و مایل نیستید از کمد یا پارتیشنهای خانگی برای جدا کردن این قسمتها استفاده کنید، میتوانید این کار را با فرش انجام دهید.
استفاده نامناسب از خطوط
در خانههای کوچک بیشتر سعی کنید از وسایلی استفاده کنید که مانند یا دارای خطوط عمودی هستند. مثلاً انتخاب پردههای بلند که به زمین میرسند، بهترین گزینه است، البته قطعاً مجبورید از وسایلی استفاده کنید که به خانه شما منظرهای از خطهای افقی نیز میدهند. مثلاً مبلمان و تخت خواب، اما سعی کنید که خطوط عمودی قالب باشد.
روشنایی نامناسب
برای بزرگ نشان دادن آپارتمانهای کوچک سعی کنید همهی قسمتهای آن را تا جایی که امکان دارد، روشن کنید. البته این به این معنی نیست که شما در مصرف برق زیاده روی کنید؛ بلکه باید بر اساس نیاز خود منابع نور را تهیه کنید. برای نمونه، اگر در قسمتی از خانه مطالعه میکنید، در قسمتی خیاطی میکنید و در جایی دیگر به نقاشی کردن میپردازید، باید سه لامپ تهیه کنید. تامین روشنایی خانه در هنگام بازسازی بسیار مهم است پس مراقب باشید که در هنگام بازسازی همه این موارد را در نظر بگیرید و طبق نیازهای خود لامپهای مناسب در جاهای مختلف قرار دهید، اما هیچ وقت از آباژور یا به طور کلی هر وسیله روشنایی که روی زمین قرار میگیرد، استفاده نکنید، زیرا فضای شما را اشغال میکند.
مبلمان ساخته شده از مواد سنگین
به طور کلی مبلمان ساخته شده از شیشه، آینه و سایر مواد شفافی که باعث انعکاس نورمی شوند، فضای شما را بزرگتر نشان میدهد. این مورد در انتخاب قفسهها نیز بسیار مهم است اگر قفسههای شما طوری است که کاملا پر نیست و جاهای خالی نیز دارد، از قفسههایی استفاده کنید که از جنس شیشه یا آینه باشند. نکته دیگر در چیدمان خانههای کوچک، انتخاب وسایلی به رنگ روشن است که حتما باید به آن توجه داشته باشید.
انتخاب رنگ نامناسب برای سقف و دیوار
استفاده از خطوط عمودی باعث بزرگ نشان دادن آپارتمان شما میشود، پس در هنگام رنگ آمیزی دیوارها سعی کنید از خطوطی عمودی استفاده کنید، طوری که دیوارها را بلندتر نشان دهد، البته به جای خطوط عمودی میتوانید برای سقف از رنگی استفاده کنید که کمی از رنگهای دیوار روشنتر باشد و همان نتیجه را بگیرید. اگر بر حسب سلیقه دوست دارید از رنگ تیره برای سقف استفاده کنید، سعی کنید که با رنگ کف در یک تناژ رنگی باشد.
بی توجهی به دیوارها
اینکه در زمان طراحی چیدمان منزل فقط به فکر گوشهها و کف اتاق باشید درست نیست. گاهی فقط مبلمان باید در کف زمین چیده شود و وسایلی مثل گلدان، ساعت، مجسمه باید در ارتفاع و روی دیوار قرار بگیرند، اما در بیشتر خانههای ما ایرانیها ماجرا کمی متفاوت است و بخش اصلی چیدمان در کف انجام میشود و از یک متر و نیم به بالای دیوار خبری از المانهای دیگر غیر از تابلو یا ساعت نیست.
اهمیت ندادن به رنگ سفید
خانهی کوچک سفید رنگ شدهی شما دلیل انعکاس نور بزرگتر از آنچه که هست به نظر میرسد به خصوص اگر ساده تزیین شده باشد، فراموش نکنید در خانههای کوچک سادگی حرف اصلی را میزند.
پایههای کوتاه مبلمان
برای انتخاب مبلمان سعی کنید از مبلی استفاده کنید که پایههای بلندی دارد، مبلمان با پایههای بلند باعث میشود که فضای زیر آن دیده شود و خانه بزرگتر به نظر برسد.
استفاده نکردن از آینه
اگر سالن پذیرایی شما کوچک است سعی کنید از یک آینه بر روی یکی از دیوارهای سالن استفاده کنید البته مراقب باشید که آینه را درست در مقابل پنجره نصب کنید، زیرا باعث انعکاس نور و بزرگ نشان دادن فضا خواهد شد. نکته جالبتر این است که آینههای بزرگ باعث میشوند خانه طوری نشان دهد که انگار یک اتاق دیگر در پشت آینه وجود دارد و بسیار کاربردی است.
مکان نامناسب تلویزیون
در آپارتمانهای کوچک معمولا تلویزیون را بر روی دیوار نصب میکنند. به طور معمول برای نگاه کردن به چیزی که روی دیوار است شما مجبور هستید سر خود را کمی به طرف بالا ببرید و این باعث میشود که فکر کنید دیوار از چیزی که هست، بلندتر است و باعث بزرگ نشان دادن خانه میشود همچنین فضای زیر تلویزیون خالی میماند که میتوانید برای قرار دادن وسایل از آن استفاده کنید.
چسباندن مبل و صندلی به دیوار
برخلاف تصور خیلی از ما، در خانههای کوچک نباید مبلمان را به دیوار چسابند چرا که در این حالت نه تنها خانه کوچکتر از معمول به نظر میرسد بلکه فضای میانی به وجود آمده به نوعی غیر قابل استفاده خواهد بود پس بهتر است وسایل خانه را از دیوارها دور کنید تا حس خوبی که به واسطهی رعایت اصول فنگ شویی به شما منتقل خواهد شد را حس کنید.
فراموش کردن معجزهی رنگها
گفتیم خانهی کوچک با رنگ و لعاب یک دست سفید بزرگتر به نظر میرسد، اما این دلیلی برای فراموش کردن رنگهای زیبای دیگر در این خانههای نقلی نمیشود. جالب است بدانید استفاده از رنگهای خاص پررنگ حتی میتواند در بزرگ نشان دادن فضاهای کوچک موثر باشد. کار مهمی که شما در این مورد باید انجام دهید هماهنگی رنگ با دکوراسیون خانه است که برای این هدف میتوانید بخشی از خانه یا لوازم را به رنگی بسیار پررنگ درآورید و بعد یکی از اجزای اصلی محیط مانند کوسن یا میز را به رنگی کاملا مخالف قرار دهید.
ما انسانها در کنار مهمترین خواستهای که از طراحی داخلی خانه خود داریم، یعنی محیطی آرام و راحت، میخواهیم که زیبا به نظر رسیده و از همه مهمتر بازتابی از شخصیت ما باشد. به همین دلیل به دکوراسیون خانه به خصوص اتاق نشیمن بسیار اهمیت میدهیم. اما هر چه قدر هم که در این مورد با احتیاط برخورد کنیم، باز هم اشتباهاتی انجام میدهیم شما نیز با توجه به این موارد میتوانید اشباهات موجود در طراحی محیط زندگی خود را اصلاح کنید.
کاربرد اغراق آمیز رنگها
استفاده اغراق آمیز از رنگ ها، به اندازه ترس از به کاربردن رنگ ها، نتیجه نامناسبی به همراه خواهد داشت. به همین دلیل ابتدا مفهوم رنگها و هماهنگی آنها با یکدیگر مورد بررسی قرار دهید. استفاده از رنگهای غالب و درخشان، تنها به دلیل علاقه شخصی، میتواند فضایی خسته کننده ایجاد کند.
ترس از رنگها در دکوراسیون خانههای ایرانی
یکی از بزرگترین اشتباهات در طراحی داخلی، ترس از به کار بردن رنگها است. معمولا برای دوری از ریسک کردن و برای دوری از اغراق، رنگهای خنثی و بی روحی مانند قهوهای و طوسی مورد انتخاب قرار میگیرند. در حالی که این انتخابها تنها باعث خسته کننده شدن فضای خانه میشود. اگر میخواهید از رنگها خنثی استفاده کنید، حتما با اکسسوارهای رنگی، یک تعادل در فضا ایجاد کنید.
چیدمان اشیاء بر اساس تلویزیون
هر چه قدر هم که در کشور ما ساعتهای طولانی در مقابل تلویزیون وقت گذرانده شود، اما نیازی نیست که تلویزیون به مهمترین عنصر در سالن نشیمن تبدیل شود. به خصوص اگر از میز تلویزیونی ساده و معمولی استفاده میکنید، اشتباه است که زیباترین دیوار اتاق را به تلویزیون اختصاص دهید.
فرش کوچک
یکی دیگر از اشتباهات رایج دکوراسیون خانههای ایرانی، مربوط به اندازه فرشها میشود. هنگام خرید فرش، حتما ابعاد اتاق را در نظر بگیرید. به خصوص اگر مبلمان بزرگی داشته باشید، وجود یک فرش کوچک نه تنها باعث زیباتر شدن فضا نمیشود، بلکه تصویری خنده دار ایجاد خواهد کرد. در چنین شرایطی اگر از فرش استفاده نکنید، بسیار بهتر خواهد بود.
روشنایی اندک
یکی از موضوعاتی که در طراحی داخلی زیاد به آن توجه نمیشود، روشنایی است. در حالی که یک مکان هر چه قدر هم که زیبا و جذاب دکوراسیون شده باشد، اگر نور کافی نداشته باشد به فضایی دلگیر تبدیل خواهد شود. به همین دلیل هم در زمینه نور طبیعی و هم در مورد سیستم روشنایی، به کافی بودن و یا نبودن آن توجه ویژه داشته باشید.
مبلمان بزرگ
یکی دیگر از رایجترین اشتباهات دکوراتیو که بسیار با آن مواجه میشویم، خرید اشیاء و مبلمان بسیار بزرگ است. همیشه بر اساس ابعاد اتاق نشیمن، مبلمان خود را انتخاب کنید. اشیاء بزرگ، هر چه قدر هم که مورد پسند شما باشند، باعث میشوند تا فضا از آن چه که هست کوچکتر دیده شود و فضای حرکت شما را محدود میکنند.
ترکیب سبکهای دکوری متفاوت با یکدیگر در دکوراسیون خانههای ایرانی
این موضوع کمی پیچیده است. زیرا ترکیب سبکهای متفاوت، هم میتواند نتیجهای عالی به همراه داشته باشد و هم فضایی خنده دار و نامناسب ایجاد کند. اگر در مورد سبکهای دکوراسیون داخلی دارای اطلاعات کافی نیستید، در این زمینه ریسک نکرده و یک سبک مشخص را برای طراحی محیط زندگی خود انتخاب کنید. منبع: باشگاه خبرنگاران برچسب ها: اشتباهات رایج ، آپارتمان ها ، کوچک
منبع: ناطقان
کلیدواژه: اشتباهات رایج آپارتمان ها کوچک استفاده کنید دکوراسیون خانه چه قدر هم بزرگ نشان دادن خانه های کوچک نظر می رسد داشته باشید آپارتمان ها سعی کنید رنگ ها دیوار ها کوچک تر ی کوچک فرش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۹۵۴۴۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بحث روز؛ VAR در فوتبال، قاضی عادل یا قاتل روح ورزش محبوب ما؟
در هفتهای که گذشت، VAR و تکنولوژی در فوتبال مثل همیشه خبرساز شد؛ نبود تکنولوژی، ابهامهای شدیدی در الکلاسیکو ایجاد کرد و از طرفی ناتینگهام فارست مدعی شد VAR حقش را پایمال کرده است؛ آیا وجود VAR به رشد فوتبال کمک میکند و یا صرفا یک فناوری دستوپاگیر و غیرضروری است؟ مطلب «بحث روز» در این خصوص را از دست ندهید...
اختصاصی طرفداری | هفت سال بعد از ورود کمک داور ویدیویی (Video Assistant Referee VAR) به فوتبال میگذرد. امروزه، چه خوب و چه بد، به طور کامل در تار و پود بازی در سراسر جهان بافته شده است.
قبل از سال ۲۰۱۷، فوتبال بسیار سادهتر به نظر میآمد. وقتی داور تصمیم خود را اعلام میکرد، حکم قطعی بهحساب میآمد. هواداران میتوانستند بدون ترس و وحشت VAR بعد از گلها به جشن و پایکوبی بپردازند، بیآنکه دقایقی طولانی در انتظار تصمیم قطعی VAR باشند. در دوران قبل از VAR هواداران برای درک قانون آفساید نیازی به مدرک هندسه نداشتند و مجبور نبودند تقریباً در مورد هر تصمیمی که توسط داور گرفته میشد، بحثهای پایانناپذیری را تحمل کنند.
به ما قبولانده شد VAR برای جلوگیری از اشتباهاتی که مسیر تاریخ فوتبال را تغییر داده بود وارد شده است. فوتبال در طول ادوار نمونههای بیشماری از بیعدالتی را تجربه کرده است، شاید معروفترین نمونهها یکی از سه گل جف هرست در فینال جامجهانی ۶۶ و «دست خدا» دیگو مارادونا در جام جهانی ۱۹۸۶ بود. گرچه اینک با عمر کوتاه VAR ناعدالتیهای بسیاری روی داده که طرفداران این سیستم را متحیر کرده است.
در هر زمینهای، هرگونه تغییر همیشه موافقان و مخالفان خود را داشته است. بارها پیشازاین بعد از ترجمه و چاپ مناظرهای در صدد بودیم در باره موضوعات داغ روز، نظرات فرد مخالف و موافقی را در برابر خواننده قرار دهیم. آنچه این روزها در مجلات و روزنامهها و سایتها مرسوم است.
و باتوجهبه اشتباهات فاحش VAR یا عدم استفاده درست از آن در بسیاری از لیگهای معتبر، نظرات موافق و مخالفی را از آقایان حمید ش. و علیرضا نجاتی در این باره به مناظره گذاردیم.
مدتهاست دوستان را تشویق به انجام این کار میکنم تا خارج از تعصبات و احساساتی که ما بهعنوان هوادار فوتبال، به تیمها و بازیکنان خود داریم قادر باشیم بهطوری منطقی در باره نظرات خود به جدل بپردازیم. باشد که این آخرین مناظره نباشد و تداوم خود را حفظ کند.
اگر اهل بحث و جدل هستید شاید در مناظرهای دیگر، نوبت شماست تا بهعنوان مخالفت یا موافقت نظرات مستدل و منطقی خود را در باب مقوله موردنظرتان بیان کنید. مطمئن باشید با آغوش باز از آن استقبال خواهد شد.
امیرحسین صدر
حمید ش. : من مخالف VAR هستمدلیل آن، رکوپوستکنده این است: ترجیح میدهم وقتی یک اشتباه داوری در بازی محبوبم رخ میدهد، ناشی از محدودیتهای انسانی باشد تا محدودیتهای تکنولوژی
من ترجیح میدهم بهجای اینکه دوربینها و وسایل رادیویی و میکروفون داورها و... باعث تغییر در نتیجهٔ بازی شوند، کسی مثل توفیق بهراموف اشتباه کند، نامش بر سر زبانها باقی بماند و هنوز پس از نیم قرن ژورنالیستها به دنبال خانواده و فرزند و همسرش بگردند تا سر نخی از او بیابند و داستانی سرهم کنند و ما را سرگرم کند دلایل بیشتر را نیز شرح خواهم داد:
1- آن
VAR، با شعار و هدف حذف «خطای انسانی» وارد فوتبال شد.
در فوتبال امروز، بازیکنها تحتتأثیر هزاران داده فیزیولوژی، ذهنی، حسی و... آموزشدیده و ارتقا مییابند تا خطاهایشان در زمین به صفر برسد؛ پاس اشتباهی ندهند، شوت بی موردی نزنند و با ندانمکاری و اخراج، تیم را به دردسر نیندازند.
در چنین محیطی، داوران نیز بهتنهایی از پس کار بر نمیآیند. انسان، قاضی، یا همان داور، محدودیتهایی دارد و فوتبال امروز، به دنبال برداشتن محدودیتهاست.
گردش مالی لیگ قهرمانان بهقدری زیاد است که یک باخت به دلیل اشتباهات داوری، مثل شکست لیدز برابر بایرن مونیخ در بازی فینال 1975، صرفاً در اشک و آه و عصبانیت تماشاگران و تکرار جملات امیدبخش نسبت به آینده خلاصه نمیشود.
هر باخت منچستریونایتد در این دوران، شاخصهای بورس در تالارها بزرگ جهانی را به رنگ قرمز در میآورد. بر اقتصاد خاور دور اثر میگذارد و سرمایه شرکتهای آمریکایی را تحتتأثیر قرار میدهد. حذف بارسلونا، باعث بیرون افتادن آنها از چرخهی درآمدزایی خواهد شد و رفتن به سراغ تأسیس سوپرلیگ با صعود و ورود تضمین شده به آن و احتمالاً با قهرمان نشدن چلسی در دو دورهی لیگ قهرمانان، ارتش پوتین تانکهای کمتری برای حمله به اوکراین در اختیار داشت.
خب، من هم انتظار ندارم دنیا، فقط بهخاطر نیم متر جاماندن جونیت چاکر و نداشتن زاویه دید مناسب کن فیکون شود. من و احتمالاً غالب مخالفان VAR، با اجرای عدالت در زمین، در حد اعلای آن هیچ مشکلی نداریم اما...
بیایید به ابتدای ماجرا بازگردیم؛ برپاشدن اتاقهایی کیلومترها آنطرفتر از استادیوم با دهها تلویزیون و دستگاه و.... در واقع اولین مشکل من با VAR همین است. درست است که امروز، اعمال جراحی نیز از راه دور قابلانجام است؛ اما این فاصله، قدرت تصمیمگیری در لحظه را در بازی فوتبال کاهش میدهد.
بله، "آن". زمان حال. چیزی که فیلسوفان راجع به آن بحث کردهاند و ما فوتبالیها، بینیاز از مطالعهی آنها، با چشم خود تجربه کردهایم.
وقتی ضد حملهای به راه میفتد، ضربان قلبمان بالا و بالاتر میرود. توپ با چند ضربه به محوطهی جریمه میرسد و جریان غلیظ خون در رگهای ما... بامممم یک گل معرکه. دوربین در دست فیلمبردار بازی میلرزد، گزارشگر در پی یافتن بهترین کلمات مکث میکند، تماشاگران هرکدام حالی دارند. آغوش غریبهها برای هم باز میشود اما... قطع، استپ. VAR بررسی میکند.
این جنس لذت خالص وصفنشدنی جای خود را باید به یک انتظار بدهد. به بلاتکلیفی. به صحنههای ملالآور بازیکنان ایستاده وسط زمین. دست بر کمر. داور جلوی مانیتور. تأیید یا رد گل، هیچکدام قدرت آن لذت اولیه را ندارد.
خب این تازه اولین ایراد VAR است. کشتن، شور لحظهای بازی، به قیمت اجرای عدالت...
2- صدای منو میشنوی؟
اجرای تماموکمال عدالت، به هر روشی معقول است. لااقل با حسابهای امروزی. اما مشکلات متمرکز نبودن VAR به این خلاصه نمیشود. ایراد بزرگ دیگر، ارتباط مسئولان اتاق و داور است. افتضاحی که در بازی این فصل لیورپول تاتنهام عیان شد. وقتی گل صحیح لوئیز دیاز بهاشتباه آفساید گرفته شد و بعدتر در انتشار مکالمات رادیویی مشخص گردید علت، عجله و پریشانی درن انگلند در اتاق VAR بوده.
این خطایی است که تا اینجای فصل، بر قهرمان لیگ برتر تأثیر مستقیم داشته، همانطور که اشتباهات بازی فارست و اورتون، میتواند بر سرنوشت سقوط اثرگذار باشد.
3- چه چیز قربانی میشود؟
بار دیگر به سراغ بحث هزینه و فایده میرویم. فایده و مزیتی که همهی ما دنبال آن هستیم، اجرای عدالت در زمین فوتبال است. به طور تماموکمال.
در اینجا، VAR وارد میشود، به ماهیت بازی یورش میآورد، چیزهایی چون اهمیت لحظه و آن، و زمان بازی را میگیرد، اما هنوز هم اشتباهات رخ میدهد.
در نگاه سیستمی، ناگزیر به گذار از این برهه هستیم؛ باید زمان بگذرد تا معایب بروز یابد، کشف شود و با آزمونوخطا حل شود. اما من مخالف این نگاه هستم. زیرا برای من، فوتبال، عرصهی اقتصاد و سیاست یا یک شرکت بزرگ تجاری نیست. برای من هر لحظه، در بازی اهمیت دارد. این که آنِ یک بازی، فصل، یک تورنمنت یا یک جام جهانی به خاطر آزمونوخطا برای بهبود سیستم VAR در آینده خراب شود، لحظات ناب، بهخاطر بلاتکلیفی مقابل مانیتور هدر رود و داستانهای این دورهی فوتبال از بین رود، پذیرفتنی نیست.
4- آن مرد سیاهپوش
من ترجیح میدهم، داوران، هنوز هم مثل 22 بازیکن در زمین با ابزار انسانی خود به میدان بروند. هنوز هم میتوانم اسامی داوران یورو 2000 را با لذت مرور کنم:
پیر لوییجی کولینا، مارکوس مرک، گراهام پل، آندریاس فریسک، اورس مهیر، کیم میلتون نیلسن، خوزه مدینا کانتالخو، هیو دالاس... داورانی که سبک و شخصیت خود را داشتند. در موردشان بحث میشد. برای من هنوز هم جک تیلور انگلیسی، در کنار کرویف و بکن باوئر از اضلاع جذابیت بیپایان جام جهانی 1974 است، حرکات ادگار کودسال داور سیاهپوش فینال جام جهانی 1990 بهترین پایان برای تیتراژ برنامهی آنسوی نیمکت است، هوراسیو الیزوندروی آرژانتینی صاحب رکورد معرکه داوری افتتاحیه و اختتامیه در جام جهانی 2006 است، روشن ایرماتوف ازبک و تورو کامیکاوای ژاپنی را طلایهداران داوری آسیا میدانم و پیش از آنها، استاد فنایی را در کنار ساندرو پل در فینال جام جهانی 94.
این آخرین ضربهی VAR به بازی است. تصمیمات درست و کاریزمای داور، عملاً از بین میرود و همه چیز به پای VAR نوشته میشود، اما اشتباهات، سهم داور است و به این دلیل نام داوران این دوران، فقط با اشتباهات آنها پیوند خورده، کویپرز، چاکر، لاهوز و....
سخن پایانی، در آینده، و با تکمیل سیستمها و کاهش خطاها، احتمالاً کسی کاستیهای VAR در این دوران را به یاد نخواهد آورد و مخالفان این روزگار VAR ، مخالفان تکنولوژی و پیشرفت و... خوانده خواهند شد.
بدون آنکه لحظات نابود شدهی بازی، از داستان این هفتهی کاونتری تا اشتباهات مرگبار var در طول یک فصل به یاد آورده شود.
اهمیتی ندارد ما مخالفان VAR, چطور به یاد آورده شویم، آنچه برای ما مهم است، لذت و شور لحظه یک قدم جلوتر از هر چیز دیگری است... به قول سهراب:
کار ما نیست شناسایی راز گل سرخ
کار ما شاید این است
که در افسون گل سرخ شناور باشیم
پشت دانایی اردو بزنیم
دست در جذبه یک برگ بشوییم و سر خوان برویم
تقابل سنت و مدرنیته همیشه یکی از چالشهای اصلی بشر بوده و یکی از دغدغههایش، مقاومت و ترس برابر تغییر است. تغییر کردن، تضمین نیست اما حداقل شانسی برای پیشرفت میدهد.
اگر تغییر اولیه قانون آفساید در اوایل قرن بیستم و امثال هربرت چپمن در دهه 20 و 30 نبودند تا آرایش و سیستمهای فوتبال را متحول کنند، شاید سالهای خیلی بیشتری طول میکشید تا فوتبال به چیزی که الان میشناسیم، تبدیل میشد. شاید برایتان جالب باشد بدانید در ابتدای پیدایش فوتبال، تیمها با 7 یا 8 مهاجم در زمین بازی میکردند و چیزی به اسم سیستمهای کنونی وجود نداشت. تغییر، ریسک و استفاده از ایدههای نوین باعث شد فوتبال چیزی شود که امروز میبینیم. ماجرای VAR هم همین است؛ فوتبال نیز مثل انسان رو به تکامل حرکت میکند و استفاده از تکنولوژیها بخش مهمی از مسیر تکامل است.
تصمیمگیرندگان فوتبال، سالها با بهانههایی احساساتگرایانه مثل کشته شدن روح فوتبال و ماشینی شدن این ورزش، با ورود فناوریهای مختلف به فوتبال مخالفت کردند. اما حرکت بهسوی مدرن شدن، مثل امواج خروشانی است که یک سد چوبی نمیتواند جلویش مقاومت کند و استفاده از ابزارهای نوین در هر رشته و زمینهای، به امری اجتنابناپذیر تبدیل شده.
شاید در آیندهای که خیلی هم دور نباشد، ممکن است شاهد حذف نیروی انسانی در عرصه داوری ورزشها باشیم و بهطور کلی، انواع هوشمصنوعی بتوانند با دقت کامل، تصمیمگیریها را موبهمو طبق قانون انجام دهند اما فعلا به آن زمان نرسیدهایم. تا آن زمان، برطرف کردن هرچه بیشتر عیبونقص ابزارها و فناوریها در کنار استفاده از زبدهترین داوران میتواند اشتباهات فاحش و تعیینکننده را به حداقل برساند.
همین الکلاسیکوی اخیر را ببینید؛ اگر خاویر تباس تصمیم به ملغی کردن استفاده از تکنولوژی خط دروازه به بهانه گرانقیمت بودنش را نمیگرفت، اینهمه جنجال بر سر توپی که مشخص نشد آندری لونین داخل یا بیرون دروازه گرفته، ایجاد نمیشد. تکنولوژی گل لاین میتوانست صحنه را در کمتر از یک دقیقه بررسی کند و هیچ بهانهای هم وجود نمیداشت.
VAR به داور اطلاع داد نمیتوانیم گل را اعلام کنیم چون مدرک محکمی نداریماگر تکنولوژی خط دروازه وجود داشت، امکان قضاوت صحنهای که انسان در انجامش عاجز بود وجود میداشت
گفتن مزایای VAR هم تکرار مکررات است اما بههرحال برای مستند بودن صحبتها لازم است ذکر شود:
افزایش دقت داور در تصمیمگیری و اجرای عدالت: خیلی وقتها داور پس از بازبینی صحنه متوجه اشتباهش شده و تصمیمش را به شکلی عادلانه عوض میکند. بسیاری از مواقع نیز VAR کمک میکند داور صحنهای که از چشمش دور مانده را دوباره ببیند. همین موضوع، عدالت بیشتری را در ورزش محبوب ما جاری میکند. علاوهبراین داور در صحنههایی که مردد است، میتواند با داوران اتاق VAR مشورت کند تا تصمیم درستتری بگیرد. شفافیت: در گذشته، کلیشه اشتباهات داوری بخشی از بازی است چون داور هم انسان است و اشتباه میکند، وجود داشت و به دنبالش، بحث و جدل بخش جدانشدنی فوتبال بود. حالا تصمیمهای درست VAR جایی برای اعتراض نمیگذارد چون هوادار، بازیکن و مربی، شفافیت را میبیند. از بین بردن تفسیر شخصی داور: VAR کمک میکند تصمیمات داوری، یکپارچهتر شود و اعمال نفوذ داور براساس تفسیرش از هر صحنه، کاهش پیدا میکند. این یعنی تمام بازیها میتوانند با یک استاندارد داوری برگزار شوند.ایراد دیگری که به VAR میگیرند، این است که معنای شادی پس از گل را از بین میبرد و با باطل شدن گل بازیکنی که شادی کرده، ممکن است روحیه کل تیم ازهمپاشیده شود. اما آن سوی دیگر سکه را هم ببینید؛ تیمی که نمیخواهد گل بخورد، دروازهاش را باز شده میبیند اما با رد شدن گل از سوی VAR، آن تیم میتواند شادیای همچون تیمی که گلِ قهرمانی زده را تجربه کند. علاوهبراین همان انتظار در تصمیم نهایی داور، خودش سرشار از حس هیجان است؛ چه برای فوتبالیست و چه برای تماشاگر.
فارغ از خطاهای تکنولوژی که همه قابل رفع است، اصلیترین چالش استفاده از VAR، صحنههای میلیمتری آفساید یا عبور توپ از خط است. اینجا تقابل دو تفکر روانشناختی مختلف را میبینیم؛ اجرای عدالت به هر قیمت و یا مصلحتاندیشی و دلسوزی که هر دو مزایا و معایبی دارند. مشخصا مربی و بازیکن بهعنوان کسانی که مستقیما از فوتبال منتفع میشوند، عدالت را بر دلسوزی ترجیح میدهند چرا که متر و معیار عدالت مشخص است و دلسوزی چیزی است که تفسیر میشود. کدام مربی را دیدهاید که علنا مخالف VAR باشد؟
حتما بازی یکچهارم نهایی رئال مادرید و یوونتوس در لیگ قهرمانان 18-2017 را به یاد دارید. جانلوئیجی بوفون، خشمگین از تصمیم مایکل اولیور انگلیسی در راستای گرفتن پنالتی برای رئال مادرید در دقیقه 4+90 جمله عجیبی مطرح کرد: «من نمیگویم آن صحنه پنالتی نبود، من میگویم در آن دقیقه نباید پنالتی گرفته میشد». اگر VAR در آن فصل لیگ قهرمانان وجود میداشت، مشخصا چنین جنجالها و اظهارنظرهایی مطرح نمیشد. اگرچه خیلیها زیبایی فوتبال را همان عصبانی شدنِ بوفون و صحنههای دراماتیک آن مسابقه میدانند.
اگر VAR وجود داشت، این جنجالها بهوجود میآمد؟درست است که اجرای عدالت، خواستنی است اما نمیتوان انکار کرد که خُشکی و رباتگونه شدن در اجرای عدالت وجود دارد. فوتبال با احساساتش زیبا است و اگر این احساسات نبود، فوتبال اینقدر مهم نمیشد؛ اما در راستای پیشرفت هرچه بیشتر، باید به عدالت و شفافیت احترام گذاشت.
از دست ندهید ????????????????????????
درخواست دروسی: سردار را در رم حفظ کنید اختلاف علنی رئیس فدراسیون با مجری تلویزیون اعتراض هوادار بارسلونا: ژاوی، مرد سر حرفش میماند! رد پای آرتتا؛ اورتون بعد از 14 سال لیورپول را در خانه شکست داد!