سوره مؤمنون با صدای عبدالباسط عبدالصمد
تاریخ انتشار: ۱ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۹۸۳۵۵۶
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی کیفیت 480 کیفیت 284
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ ﴿١﴾ الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاتِهِمْ خَاشِعُونَ ﴿٢﴾ وَالَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ ﴿٣﴾ وَالَّذِینَ هُمْ لِلزَّکَاةِ فَاعِلُونَ ﴿٤﴾ وَالَّذِینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ ﴿٥﴾ إِلا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُومِینَ ﴿٦﴾ فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاءَ ذَلِکَ فَأُولَئِکَ هُمُ الْعَادُونَ ﴿٧﴾ وَالَّذِینَ هُمْ لأمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ ﴿٨﴾ وَالَّذِینَ هُمْ عَلَى صَلَوَاتِهِمْ یُحَافِظُونَ ﴿٩﴾ أُولَئِکَ هُمُ الْوَارِثُونَ ﴿١٠﴾ الَّذِینَ یَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ﴿١١﴾ وَلَقَدْ خَلَقْنَا الإنْسَانَ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ طِینٍ ﴿١٢﴾ ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِی قَرَارٍ مَکِینٍ ﴿١٣﴾ ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَکَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنْشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ فَتَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ ﴿١٤﴾ ثُمَّ إِنَّکُمْ بَعْدَ ذَلِکَ لَمَیِّتُونَ ﴿١٥﴾ ثُمَّ إِنَّکُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ تُبْعَثُونَ ﴿١٦﴾ وَلَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَکُمْ سَبْعَ طَرَائِقَ وَمَا کُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غَافِلِینَ ﴿١٧﴾ وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَسْکَنَّاهُ فِی الأرْضِ وَإِنَّا عَلَى ذَهَابٍ بِهِ لَقَادِرُونَ ﴿١٨﴾ فَأَنْشَأْنَا لَکُمْ بِهِ جَنَّاتٍ مِنْ نَخِیلٍ وَأَعْنَابٍ لَکُمْ فِیهَا فَوَاکِهُ کَثِیرَةٌ وَمِنْهَا تَأْکُلُونَ ﴿١٩﴾ وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَیْنَاءَ تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِلآکِلِینَ ﴿٢٠﴾ وَإِنَّ لَکُمْ فِی الأنْعَامِ لَعِبْرَةً نُسْقِیکُمْ مِمَّا فِی بُطُونِهَا وَلَکُمْ فِیهَا مَنَافِعُ کَثِیرَةٌ وَمِنْهَا تَأْکُلُونَ ﴿٢١﴾ وَعَلَیْهَا وَعَلَى الْفُلْکِ تُحْمَلُونَ ﴿٢٢﴾ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَقَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَکُمْ مِنْ إِلَهٍ غَیْرُهُ أَفَلا تَتَّقُونَ ﴿٢٣﴾ فَقَالَ الْمَلأ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ مَا هَذَا إِلا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُرِیدُ أَنْ یَتَفَضَّلَ عَلَیْکُمْ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لأنْزَلَ مَلائِکَةً مَا سَمِعْنَا بِهَذَا فِی آبَائِنَا الأوَّلِینَ ﴿٢٤﴾ إِنْ هُوَ إِلا رَجُلٌ بِهِ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصُوا بِهِ حَتَّى حِینٍ ﴿٢٥﴾ قَالَ رَبِّ انْصُرْنِی بِمَا کَذَّبُونِ ﴿٢٦﴾ فَأَوْحَیْنَا إِلَیْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْکَ بِأَعْیُنِنَا وَوَحْیِنَا فَإِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ فَاسْلُکْ فِیهَا مِنْ کُلٍّ زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ وَأَهْلَکَ إِلا مَنْ سَبَقَ عَلَیْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ وَلا تُخَاطِبْنِی فِی الَّذِینَ ظَلَمُوا إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ ﴿٢٧﴾ فَإِذَا اسْتَوَیْتَ أَنْتَ وَمَنْ مَعَکَ عَلَى الْفُلْکِ فَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی نَجَّانَا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ ﴿٢٨﴾ وَقُلْ رَبِّ أَنْزِلْنِی مُنْزَلا مُبَارَکًا وَأَنْتَ خَیْرُ الْمُنْزِلِینَ ﴿٢٩﴾ إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَاتٍ وَإِنْ کُنَّا لَمُبْتَلِینَ ﴿٣٠﴾ ثُمَّ أَنْشَأْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِینَ ﴿٣١﴾ فَأَرْسَلْنَا فِیهِمْ رَسُولا مِنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَکُمْ مِنْ إِلَهٍ غَیْرُهُ أَفَلا تَتَّقُونَ ﴿٣٢﴾ وَقَالَ الْمَلأ مِنْ قَوْمِهِ الَّذِینَ کَفَرُوا وَکَذَّبُوا بِلِقَاءِ الآخِرَةِ وَأَتْرَفْنَاهُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا مَا هَذَا إِلا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یَأْکُلُ مِمَّا تَأْکُلُونَ مِنْهُ وَیَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُونَ ﴿٣٣﴾ وَلَئِنْ أَطَعْتُمْ بَشَرًا مِثْلَکُمْ إِنَّکُمْ إِذًا لَخَاسِرُونَ ﴿٣٤﴾ أَیَعِدُکُمْ أَنَّکُمْ إِذَا مِتُّمْ وَکُنْتُمْ تُرَابًا وَعِظَامًا أَنَّکُمْ مُخْرَجُونَ ﴿٣٥﴾ هَیْهَاتَ هَیْهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ ﴿٣٦﴾ إِنْ هِیَ إِلا حَیَاتُنَا الدُّنْیَا نَمُوتُ وَنَحْیَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِینَ ﴿٣٧﴾ إِنْ هُوَ إِلا رَجُلٌ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ کَذِبًا وَمَا نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِینَ ﴿٣٨﴾ قَالَ رَبِّ انْصُرْنِی بِمَا کَذَّبُونِ ﴿٣٩﴾ قَالَ عَمَّا قَلِیلٍ لَیُصْبِحُنَّ نَادِمِینَ ﴿٤٠﴾ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّیْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُثَاءً فَبُعْدًا لِلْقَوْمِ الظَّالِمِینَ ﴿٤١﴾ ثُمَّ أَنْشَأْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ قُرُونًا آخَرِینَ ﴿٤٢﴾ مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا یَسْتَأْخِرُونَ ﴿٤٣﴾ ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَا کُلَّ مَا جَاءَ أُمَّةً رَسُولُهَا کَذَّبُوهُ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُمْ بَعْضًا وَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِیثَ فَبُعْدًا لِقَوْمٍ لا یُؤْمِنُونَ ﴿٤٤﴾ ثُمَّ أَرْسَلْنَا مُوسَى وَأَخَاهُ هَارُونَ بِآیَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُبِینٍ ﴿٤٥﴾ إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاسْتَکْبَرُوا وَکَانُوا قَوْمًا عَالِینَ ﴿٤٦﴾ فَقَالُوا أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَیْنِ مِثْلِنَا وَقَوْمُهُمَا لَنَا عَابِدُونَ ﴿٤٧﴾ فَکَذَّبُوهُمَا فَکَانُوا مِنَ الْمُهْلَکِینَ ﴿٤٨﴾ وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْکِتَابَ لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ ﴿٤٩﴾ وَجَعَلْنَا ابْنَ مَرْیَمَ وَأُمَّهُ آیَةً وَآوَیْنَاهُمَا إِلَى رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَمَعِینٍ ﴿٥٠﴾ یَا أَیُّهَا الرُّسُلُ کُلُوا مِنَ الطَّیِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا إِنِّی بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِیمٌ ﴿٥١﴾ وَإِنَّ هَذِهِ أُمَّتُکُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّکُمْ فَاتَّقُونِ ﴿٥٢﴾ فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ بَیْنَهُمْ زُبُرًا کُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ ﴿٥٣﴾ فَذَرْهُمْ فِی غَمْرَتِهِمْ حَتَّى حِینٍ ﴿٥٤﴾ أَیَحْسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُمْ بِهِ مِنْ مَالٍ وَبَنِینَ ﴿٥٥﴾ نُسَارِعُ لَهُمْ فِی الْخَیْرَاتِ بَل لا یَشْعُرُونَ ﴿٥٦﴾ إِنَّ الَّذِینَ هُمْ مِنْ خَشْیَةِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ ﴿٥٧﴾ وَالَّذِینَ هُمْ بِآیَاتِ رَبِّهِمْ یُؤْمِنُونَ ﴿٥٨﴾ وَالَّذِینَ هُمْ بِرَبِّهِمْ لا یُشْرِکُونَ ﴿٥٩﴾ وَالَّذِینَ یُؤْتُونَ مَا آتَوْا وَقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَى رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ ﴿٦٠﴾ أُولَئِکَ یُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُونَ ﴿٦١﴾ وَلا نُکَلِّفُ نَفْسًا إِلا وُسْعَهَا وَلَدَیْنَا کِتَابٌ یَنْطِقُ بِالْحَقِّ وَهُمْ لا یُظْلَمُونَ ﴿٦٢﴾ بَلْ قُلُوبُهُمْ فِی غَمْرَةٍ مِنْ هَذَا وَلَهُمْ أَعْمَالٌ مِنْ دُونِ ذَلِکَ هُمْ لَهَا عَامِلُونَ ﴿٦٣﴾ حَتَّى إِذَا أَخَذْنَا مُتْرَفِیهِمْ بِالْعَذَابِ إِذَا هُمْ یَجْأَرُونَ ﴿٦٤﴾ لا تَجْأَرُوا الْیَوْمَ إِنَّکُمْ مِنَّا لا تُنْصَرُونَ ﴿٦٥﴾ قَدْ کَانَتْ آیَاتِی تُتْلَى عَلَیْکُمْ فَکُنْتُمْ عَلَى أَعْقَابِکُمْ تَنْکِصُونَ ﴿٦٦﴾ مُسْتَکْبِرِینَ بِهِ سَامِرًا تَهْجُرُونَ ﴿٦٧﴾ أَفَلَمْ یَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جَاءَهُمْ مَا لَمْ یَأْتِ آبَاءَهُمُ الأوَّلِینَ ﴿٦٨﴾ أَمْ لَمْ یَعْرِفُوا رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَهُ مُنْکِرُونَ ﴿٦٩﴾ أَمْ یَقُولُونَ بِهِ جِنَّةٌ بَلْ جَاءَهُمْ بِالْحَقِّ وَأَکْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ کَارِهُونَ ﴿٧٠﴾ وَلَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْوَاءَهُمْ لَفَسَدَتِ السَّمَاوَاتُ وَالأرْضُ وَمَنْ فِیهِنَّ بَلْ أَتَیْنَاهُمْ بِذِکْرِهِمْ فَهُمْ عَنْ ذِکْرِهِمْ مُعْرِضُونَ ﴿٧١﴾ أَمْ تَسْأَلُهُمْ خَرْجًا فَخَرَاجُ رَبِّکَ خَیْرٌ وَهُوَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ ﴿٧٢﴾ وَإِنَّکَ لَتَدْعُوهُمْ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ ﴿٧٣﴾ وَإِنَّ الَّذِینَ لا یُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ عَنِ الصِّرَاطِ لَنَاکِبُونَ ﴿٧٤﴾ وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَکَشَفْنَا مَا بِهِمْ مِنْ ضُرٍّ لَلَجُّوا فِی طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُونَ ﴿٧٥﴾ وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُمْ بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَکَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا یَتَضَرَّعُونَ ﴿٧٦﴾ حَتَّى إِذَا فَتَحْنَا عَلَیْهِمْ بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِیدٍ إِذَا هُمْ فِیهِ مُبْلِسُونَ ﴿٧٧﴾ وَهُوَ الَّذِی أَنْشَأَ لَکُمُ السَّمْعَ وَالأبْصَارَ وَالأفْئِدَةَ قَلِیلا مَا تَشْکُرُونَ ﴿٧٨﴾ وَهُوَ الَّذِی ذَرَأَکُمْ فِی الأرْضِ وَإِلَیْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٧٩﴾ وَهُوَ الَّذِی یُحْیِی وَیُمِیتُ وَلَهُ اخْتِلافُ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ أَفَلا تَعْقِلُونَ ﴿٨٠﴾ بَلْ قَالُوا مِثْلَ مَا قَالَ الأوَّلُونَ ﴿٨١﴾ قَالُوا أَئِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿٨٢﴾ لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَذَا مِنْ قَبْلُ إِنْ هَذَا إِلا أَسَاطِیرُ الأوَّلِینَ ﴿٨٣﴾ قُلْ لِمَنِ الأرْضُ وَمَنْ فِیهَا إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٨٤﴾ سَیَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ أَفَلا تَذَکَّرُونَ ﴿٨٥﴾ قُلْ مَنْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ ﴿٨٦﴾ سَیَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ أَفَلا تَتَّقُونَ ﴿٨٧﴾ قُلْ مَنْ بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْءٍ وَهُوَ یُجِیرُ وَلا یُجَارُ عَلَیْهِ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٨٨﴾ سَیَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ فَأَنَّى تُسْحَرُونَ ﴿٨٩﴾ بَلْ أَتَیْنَاهُمْ بِالْحَقِّ وَإِنَّهُمْ لَکَاذِبُونَ ﴿٩٠﴾ مَا اتَّخَذَ اللَّهُ مِنْ وَلَدٍ وَمَا کَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَهٍ إِذًا لَذَهَبَ کُلُّ إِلَهٍ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلا بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ ﴿٩١﴾ عَالِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ فَتَعَالَى عَمَّا یُشْرِکُونَ ﴿٩٢﴾ قُلْ رَبِّ إِمَّا تُرِیَنِّی مَا یُوعَدُونَ ﴿٩٣﴾ رَبِّ فَلا تَجْعَلْنِی فِی الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ ﴿٩٤﴾ وَإِنَّا عَلَى أَنْ نُرِیَکَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُونَ ﴿٩٥﴾ ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ السَّیِّئَةَ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا یَصِفُونَ ﴿٩٦﴾ وَقُلْ رَبِّ أَعُوذُ بِکَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّیَاطِینِ ﴿٩٧﴾ وَأَعُوذُ بِکَ رَبِّ أَنْ یَحْضُرُونِ ﴿٩٨﴾ حَتَّى إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ ﴿٩٩﴾ لَعَلِّی أَعْمَلُ صَالِحًا فِیمَا تَرَکْتُ کَلا إِنَّهَا کَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَى یَوْمِ یُبْعَثُونَ ﴿١٠٠﴾ فَإِذَا نُفِخَ فِی الصُّورِ فَلا أَنْسَابَ بَیْنَهُمْ یَوْمَئِذٍ وَلا یَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ فَأُولَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ فَأُولَئِکَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِی جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِیهَا کَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ أَلَمْ تَکُنْ آیَاتِی تُتْلَى عَلَیْکُمْ فَکُنْتُمْ بِهَا تُکَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَیْنَا شِقْوَتُنَا وَکُنَّا قَوْمًا ضَالِّینَ ﴿١٠٦﴾ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ قَالَ اخْسَئُوا فِیهَا وَلا تُکَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ إِنَّهُ کَانَ فَرِیقٌ مِنْ عِبَادِی یَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَیْرُ الرَّاحِمِینَ ﴿١٠٩﴾ فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِیًّا حَتَّى أَنْسَوْکُمْ ذِکْرِی وَکُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَکُونَ ﴿١١٠﴾ إِنِّی جَزَیْتُهُمُ الْیَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ قَالَ کَمْ لَبِثْتُمْ فِی الأرْضِ عَدَدَ سِنِینَ ﴿١١٢﴾ قَالُوا لَبِثْنَا یَوْمًا أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّینَ ﴿١١٣﴾ قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلا قَلِیلا لَوْ أَنَّکُمْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاکُمْ عَبَثًا وَأَنَّکُمْ إِلَیْنَا لا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ لا إِلَهَ إِلا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْکَرِیمِ ﴿١١٦﴾ وَمَنْ یَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ لا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ إِنَّهُ لا یُفْلِحُ الْکَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَیْرُ الرَّاحِمِینَ ﴿١١٨﴾
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
مؤمنان رستگار شدند; (1)
آنها كه در نمازشان خشوع دارند; (2)
و آنها كه از لغو و بیهودگى روىگردانند; (3)
و آنها كه زكات را انجام مىدهند; (4)
و آنها كه دامان خود را (از آلودهشدن به بىعفتى) حفظ مىكنند; (5)
تنها آمیزش جنسى با همسران و كنیزانشان دارند، كه در بهرهگیرى از آنان ملامت نمىشوند; (6)
و كسانى كه غیر از این طریق را طلب كنند، تجاوزگرند! (7)
و آنها كه امانتها و عهد خود را رعایت مىكنند; (8)
و آنها كه بر نمازهایشان مواظبت مىنمایند; (9)
(آرى،) آنها وارثانند! (10)
(وارثانى) كه بهشت برین را ارث مىبرند، و جاودانه در آن خواهند ماند! (11)
و ما انسان را از عصارهاى از گل آفریدیم; (12)
سپس او را نطفهاى در قرارگاه مطمئن ( رحم) قرار دادیم; (13)
سپس نطفه را بصورت علقه ( خون بسته)، و علقه را بصورت مضغه ( چیزى شبیه گوشت جویده شده)، و مضغه را بصورت استخوانهایى درآوردیم; و بر استخوانها گوشت پوشاندیم; سپس آن را آفرینش تازهاى دادیم; پس بزرگ است خدایى كه بهترین آفرینندگان است! (14)
سپس شما بعد از آن مىمیرید; (15)
سپس در روز قیامت برانگیخته مىشوید! (16)
ما بر بالاى سر شما هفت راه ( طبقات هفتگانه آسمان) قرار دادیم; و ما (هرگز) از خلق (خود) غافل نبودهایم! (17)
و از آسمان، آبى به اندازه معین نازل كردیم; و آن را در زمین (در جایگاه مخصوصى) ساكن نمودیم; و ما بر از بین بردن آن كاملا قادریم! (18)
سپس بوسیله آن باغهایى از درختان نخل و انگور براى شما ایجاد كردیم; باغهایى كه در آن میوههاى بسیار است; و از آن میخورید! (19)
و (نیز) درختى را كه از طور سینا مىروید ( درخت زیتون)، و از آن روغن و «نان خورش» براى خورندگان فراهم مىگردد (آفریدیم)! (20)
و براى شما در چهارپایان عبرتى است; از آنچه در درون آنهاست ( از شیر) شما را سیراب مىكنیم; و براى شما در آنها منافع بسیارى است; و از گوشت آنها مىخورید; (21)
و بر آنها و بر كشتیها سوار مىشوید! (22)
و ما نوح را بسوى قومش فرستادیم; او به آنها گفت: «اى قوم من! خداوند یكتا را بپرستید، كه جز او معبودى براى شما نیست! آیا (از پرستش بتها) پرهیز نمىكنید؟! (23)
جمعیت اشرافى (و مغرور) از قوم نوح كه كافر بودند گفتند: «این مرد جز بشرى همچون شما نیست، كه مىخواهد بر شما برترى جوید! اگر خدا مىخواست (پیامبرى بفرستد) فرشتگانى نازل مىكرد; ما چنین چیزى را هرگز در نیاكان خود نشنیدهایم! (24)
او فقط مردى است كه به نوعى جنون مبتلاست! پس مدتى درباره او صبر كنید (تا مرگش فرا رسد، یا از این بیمارى رهایى یابد!)» (25)
(نوح) گفت: «پروردگارا! مرا در برابر تكذیبهاى آنان یارى كن!» (26)
ما به نوح وحى كردیم كه: «كشتى را در حضور ما، و مطابق وحى ما بساز.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
و هنگامى كه تو و همه كسانى كه با تو هستند بر كشتى سوار شدید، بگو: «ستایش براى خدایى است كه ما را از قوم ستمگر نجات بخشید!» (28)
و بگو: «پروردگارا! ما را در منزلگاهى پربركت فرود آر، و تو بهترین فرودآورندگانى!» (29)
(آرى،) در این ماجرا (براى صاحبان عقل و اندیشه) آیات و نشانههایى است; و ما مسلما همگان را آزمایش مىكنیم! (30)
سپس جمعیت دیگرى را بعد از آنها به وجود آوردیم. (31)
و در میان آنان رسولى از خودشان فرستادیم كه: «خدا را بپرستید; جز او معبودى براى شما نیست; آیا (با این همه، از شرك و بت پرستى) پرهیز نمىكنید؟!» (32)
ولى اشرافیان (خودخواه) از قوم او كه كافر بودند، و دیدار آخرت را تكذیب مىكردند، و در زندگى دنیا به آنان ناز و نعمت داده بودیم، گفتند: «این بشرى است مثل شما; از آنچه مىخورید مىخورد; و از آنچه مىنوشید مىنوشد! (پس چگونه مىتواند پیامبر باشد؟!) (33)
و اگر از بشرى همانند خودتان اطاعت كنید، مسلما زیانكارید. (34)
آیا او به شما وعده مىدهد هنگامى كه مردید و خاك و استخوانهایى (پوسیده) شدید، بار دیگر (از قبرها) بیرون آورده مىشوید؟! (35)
هیهات، هیهات از این وعدههایى كه به شما داده مىشود! (36)
مسلما غیر از این زندگى دنیاى ما، چیزى در كار نیست; پیوسته گروهى از ما مىمیریم، و نسل دیگرى جاى ما را مىگیرد; و ما هرگز برانگیخته نخواهیم شد! (37)
او فقط مردى دروغگوست كه بر خداافترا بسته; و ما هرگز به او ایمان نخواهیم آورد!» (38)
(پیامبرشان) گفت: «پروردگارا! مرا در برابر تكذیبهاى آنان یارى كن!» (39)
خداوند) فرمود: «بزودى از كار خود پشیمان خواهند شد! (اما زمانى كه دیگر سودى به حالشان ندارد.)» (40)
سرانجام صیحه آسمانى آنها را بحق فرو گرفت; و ما آنها را همچون خاشاكى بر سیلاب قرار دادیم; دور باد قوم ستمگر (از رحمت خدا)! (41)
سپس اقوام دیگرى را پس از آنها پدید آوردیم. (42)
هیچ ابمتى بر اجل و سر رسید حتمى خود پیشى نمىگیرد، و از آن تاخیر نیز نمىكند. (43)
سپس رسولان خود را یكى پس از دیگرى فرستادیم; هر زمان رسولى براى (هدایت) قومى مىآمد، او را تكذیب مىكردند; ولى ما این امتهاى سركش را یكى پس از دیگرى هلاك نمودیم، و آنها را احادیثى قرار دادیم (چنان محو شدند كه تنها نام و گفتگویى از آنان باقى ماند.) دور باد (از رحمت خدا) قومى كه ایمان نمىآورند! (44)
سپس موسى و برادرش هارون را با آیات خود و دلیلى روشن فرستادیم... (45)
بسوى فرعون و اطرافیان اشرافى او; اما آنها تكبر كردند، و آنها مردمى برترىجوى بودند. (46)
آنها گفتند: «آیا ما به دو انسان همانند خودمان ایمان بیاوریم، در حالى كه قوم آنها بردگان ما هستند؟!» (47)
(آرى،) آنها این دو را تكذیب كردند; و سرانجام همگى هلاك شدند. (48)
و ما به موسى كتاب (آسمانى) دادیم; شاید آنان ( بنى اسرائیل) هدایت شوند. (49)
و ما فرزند مریم ( عیسى) و مادرش را آیت و نشانهاى قرار دادیم; و آنها را در سرزمین مرتفعى كه داراى امنیت و آب جارى بود جاى دادیم. (50)
اى پیامبران! از غذاهاى پاكیزه بخورید، و عمل صالح انجام دهید، كه من به آنچه انجام مىدهید آگاهم. (51)
و این امت شما امت واحدى است; و من پروردگار شما هستم; پس، از مخالفت فرمان من بپرهیزید! (52)
اما آنها كارهاى خود را در میان خویش به پراكندگى كشاندند، و هر گروهى به راهى رفتند; (و عجب اینكه) هر گروه به آنچه نزد خود دارند خوشحالند! (53)
آنها را در جهل و غفلتشان بگذار تا زمانى (كه مرگشان فرا رسد یا گرفتار عذاب الهى شوند). (54)
آنها گمان مىكنند اموال و فرزندانى كه بعنوان كمك به آنان مىدهیم... (55)
براى این است كه درهاى خیرات را با شتاب به روى آنها بگشاییم!! (چنین نیست) بلكه آنها نمىفهمند (كه این وسیله امتحانشان است). (56)
مسلما كسانى كه از خوف پروردگارشان بیمناكند، (57)
و آنان كه به آیات پروردگارشان ایمان مىآورند، (58)
و آنها كه به پروردگارشان شرك نمىورزند، (59)
و آنها كه نهایت كوشش را در انجام طاعات به خرج مىدهند و با این حال، دلهایشان هراسناك است از اینكه سرانجام بسوى پروردگارشان بازمىگردند، (60)
(آرى) چنین كسانى در خیرات سرعت مىكنند و از دیگران پیشى مىگیرند (و مشمول عنایات ما هستند). (61)
و ما هیچ كس را جز به اندازه تواناییش تكلیف نمىكنیم; و نزد ما كتابى است كه (تمام اعمال بندگان را ثبت كرده و) بحق سخن مىگوید; و به آنان هیچ ستمى نمىشود. (62)
ولى دلهاى آنها از این نامه اعمال (و روز حساب و آیات قرآن) در بىخبرى فرورفته; و اعمال (زشت) دیگرى جز این دارند كه پیوسته آن را انجام مىدهند... (63)
تا زمانى كه متنعمان مغرور آنها را در چنگال عذاب گرفتار سازیم; در این هنگام، نالههاى دردناك و استغاثهآمیز سرمىدهند! (64)
(اما به آنها گفته مىشود:) امروز فریاد نكنید، زیرا از سوى ما یارى نخواهید شد! (65)
(آیا فراموش كردهاید كه) در گذشته آیات من پیوسته بر شما خوانده مىشد; اما شما اعراض كرده به عقب بازمىگشتید؟! (66)
در حالى كه در برابر او (پیامبر) استكبار مىكردید، و شبها در جلسات خود به بدگویى مىپرداختید؟! (67)
آیا آنها در این گفتار نیندیشیدند، یا اینكه چیزى براى آنان آمده كه براى نیاكانشان نیامده است؟! (68)
یا اینكه پیامبرشان را نشناختند (و از سوابق او آگاه نیستند)، از این رو او را انكار مىكنند؟! (69)
یا مىگویند او دیوانه است؟! ولى او حق را براى آنان آورده; اما بیشترشان از حق كراهت دارند (و گریزانند). (70)
و اگر حق از هوسهاى آنها پیروى كند، آسمانها و زمین و همه كسانى كه در آنها هستند تباه مىشوند! ولى ما قرآنى به آنها دادیم كه مایه یادآورى (و عزت و شرف) براى آنهاست، اما آنان از (آنچه مایه) یادآوریشان (است) رویگردانند! (71)
یا اینكه تو از آنها مزد و هزینهاى (در برابر دعوتت) مىخواهى؟ با اینكه مزد پروردگارت بهتر، و او بهترین روزى دهندگان است! (72)
بطور قطع و یقین، تو آنان را به راه راست دعوت مىكنى. (73)
اما كسانى كه به آخرت ایمان ندارند از این راه منحرفند! (74)
و اگر به آنان رحم كنید و گرفتاریها و مشكلاتشان را برطرف سازیم، (نه تنها بیدار نمىشوند، بلكه) در طغیانشان لجاجت مىورزند و (در این وادى) سرگردان مىمانند! (75)
ما آنها را به عذاب و بلا گرفتار ساختیم (تا بیدار شوند)، اما آنان نه در برابر پروردگارشان تواضع كردند، و نه به درگاهش تضرع مىكنند! (76)
(این وضع همچنان ادامه مىیابد) تا زمانى كه درى از عذاب شدید به روى آنان بگشاییم، (و چنان گرفتار مىشوند كه) ناگهان بكلى مایوس گردند. (77)
و او كسى است كه براى شما گوش و چشم و قلب (عقل) ایجاد كرد; اما كمتر شكر او را بجا مىآورید. (78)
و او كسى است كه شما را در زمین آفرید; و به سوى او محشور مىشوید! (79)
و او كسى است كه زنده مىكند و مىمیراند; و رفت و آمد شب و روز از آن اوست; آیا اندیشه نمىكنید؟! (80)
(نه،) بلكه آنان نیز مثل آنچه پیشینیان گفته بودند گفتند. (81)
آنها گفتند: «آیا هنگامى كه مردیم و خاك و استخوانهایى (پوسیده) شدیم، آیا بار دیگر برانگیخته خواهیم شد؟! (82)
این وعده به ما و پدرانمان از قبل داده شده; این فقط افسانههاى پیشینیان است!» (83)
بگو: «زمین و كسانى كه در آن هستند از آن كیست، اگر شما مىدانید؟!» (84)
بزودى (در پاسـخ تو) مىگویند: «همه از آن خداست!» بگو: «آیا متذكر نمىشوید؟!» (85)
بگو: «چه كسى پروردگار آسمانهاى هفتگانه، و پروردگار عرش عظیم است؟» (86)
بزودى خواهند گفت: «همه اینها از آن خداست!» بگو: «آیا تقوا پیشه نمىكنید (و از خدا نمىترسید و دست از شرك برنمىدارید)؟!» (87)
بگو: «اگر مىدانید، چه كسى حكومت همه موجودات را در دست دارد، و به بى پناهان پناه مىدهد، و نیاز به پناهدادن ندارد؟!» (88)
خواهند گفت: «(همه اینها) از آن خداست» بگو: «با این حال چگونه مىگویید سحر شدهاید (و این سخنان سحر و افسون است)؟!» (89)
نه، (واقع این است كه) ما حق را براى آنها آوردیم; و آنان دروغ مىگویند! (90)
خدا هرگز فرزندى براى خود انتخاب نكرده; و معبود دیگرى با او نیست; كه اگر چنین مىشد، هر یك از خدایان مخلوقات خود را تدبیر و اداره مىكردند و بعضى بر بعضى دیگر برترى مىجستند (و جهان هستى به تباهى كشیده مىشد); منزه است خدا از آنچه آنان توصیف مىكنند! (91)
او داناى نهان و آشكار است; پس برتر است از آنچه براى او همتا قرار مىدهند! (92)
بگو: «پروردگار من! اگر عذابهایى را كه به آنان وعده داده مىشود به من نشان دهى (و در زندگیم آن را ببینم)... (93)
پروردگار من! مرا (در این عذابها) با گروه ستمگران قرار مده!» (94)
و ما تواناییم كه آنچه را به آنها وعده مىدهیم به تو نشان دهیم! (95)
بدى را به بهترین راه و روش دفع كن (و پاسـخ بدى را به نیكى ده)! ما به آنچه توصیف مىكنند آگاهتریم! (96)
و بگو: «پروردگارا! از وسوسههاى شیاطین به تو پناه مىبرم! (97)
و از اینكه آنان نزد من حاضر شوند (نیز) -اى پروردگار من- به تو پناه مىبرم!» (98)
(آنها همچنان به راه غلط خود ادامه مىدهند) تا زمانى كه مرگ یكى از آنان فرارسد، مىگوید: «پروردگار من! مرا بازگردانید! (99)
شاید در آنچه ترك كردم (و كوتاهى نمودم) عمل صالحى انجام دهم!» (ولى به او مىگویند:) چنین نیست! این سخنى است كه او به زبان مىگوید (و اگر بازگردد، كارش همچون گذشته است)! و پشت سر آنان برزخى است تا روزى كه برانگیخته شوند! (100)
هنگامى كه در «صور» دمیده شود، هیچ یك از پیوندهاى خویشاوندى میان آنها در آن روز نخواهد بود; و از یكدیگر تقاضاى كمك نمىكنند (چون كارى از كسى ساخته نیست)! (101)
و كسانى كه وزنه اعمالشان سنگین است، همان رستگارانند! (102)
و آنان كه وزنه اعمالشان سبك باشد، كسانى هستند كه سرمایه وجود خود را از دست داده، در جهنم جاودانه خواهند ماند! (103)
شعلههاى سوزان آتش همچون شمشیر به صورتهایشان نواخته مىشود; و در دوزخ چهرهاى عبوس دارند. (104)
(به آنها گفته مىشود:) آیا آیات من بر شما خوانده نمىشد، پس آن را تكذیب مىكردید؟! (105)
مىگویند: «پروردگارا! بدبختى ما بر ما چیره شد، و ما قوم گمراهى بودیم! (106)
پروردگارا! ما را از این (دوزخ) بیرون آر، اگر بار دیگر تكرار كردیم قطعا ستمگریم (و مستحق عذاب)!» (107)
(خداوند) مىگوید: «دور شوید در دوزخ، و با من سخن مگویید! (108)
(فراموش كردهاید) گروهى از بندگانم مىگفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم; ما را ببخش و بر ما رحم كن; و تو بهترین رحم كنندگانى! (109)
اما شما آنها را به باد مسخره گرفتید تا شما را از یاد من غافل كردند; و شما به آنان مىخندیدید! (110)
ولى من امروز آنها را بخاطر صبر و استقامتشان پاداش دادم; آنها پیروز و رستگارند!» (111)
(خداوند) مىگوید: «چند سال در روى زمین توقف كردید؟» (112)
(در پاسـخ) مىگویند: «تنها به اندازه یك روز، یا قسمتى از یك روز! از آنها كه مىتوانند بشمارند بپرس!» (113)
مىگوید: «(آرى،) شما مقدار كمى توقف نمودید اگر مىدانستید!» (114)
آیا گمان كردید شما را بیهوده آفریدهایم، و بسوى ما باز نمىگردید؟ (115)
پس برتر است خداوندى كه فرمانرواى حق است (از اینكه شما را بىهدف آفریده باشد)! معبودى جز او نیست; و او پروردگار عرش كریم است! (116)
و هر كس معبود دیگرى را با خدا بخواند -و مسلما هیچ دلیلى بر آن نخواهد داشت- حساب او نزد پروردگارش خواهد بود; یقینا كافران رستگار نخواهند شد! (117)
و بگو: «پروردگارا! مرا ببخش و رحمت كن; و تو بهترین رحم كنندگانى! (118)
سورهٔ مومنون سورهٔ بیست و سوم از قرآن است و 118 آیه دارد. همانند نام سوره، بخش مهمی از سوره به بیان اوصاف مومنان اختصاص دارد و سپس همانند دیگر سورههای مکی، به بیان اعتقادات اساسی اسلام میپردازد. علاوه بر مطالبی در مورد خداشناسی، سوره مطالبی در مورد داستانهای پیامبران نیز دارد. به دلیل وجود آیاتی در مورد زکات، برخی مفسران نوشتهاند که این آیات مدنی هستند. این سوره را با قرائت عبدالباسط محمد عبدالصمد سلیم داود مشهور به عبدالباسط عبدالصمد از قاریان بزرگ قرآن اهل مصر میشنوید و همزمان میتوانید روخوانی کنید.منبع: تابناک
کلیدواژه: نحوه برگزاری امتحانات مدارس 1399 1400 انتخابات 1400 غزه سوره مومنون عبدالباسط عبدالصمد ویدیو قرآن مجید قرآن کریم قرآن ویدئو پروردگار من قرار دادیم خ ل ق ن ا ال براى شما مى گویند ی ق ول ون تا زمانى آنها گفت نمى کنید ؤ م ن ون أ ول ئ ک مى شوید مى شوند مى دهند ب ال ح ق مى گوید مى کنند أ ف لا ت ما آنها ق ال وا مى شود الأر ض رحم کن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۹۸۳۵۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آنچه در آئین افتتاحیه هفته فرهنگی سنندج گذشت + فیلم
آیین افتتاحیه برنامههای گرامیداشت روز سنه (هفته فرهنگی سنندج)، شامگاه پنجشنبه ششم اردیبهشت در پردیس سینما بهمن این شهر برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از کردستان، آئین افتتاحیه برنامههای فرهنگی، هنری و ورزشی گرامیداشت روز تأسیس سنه (هفته فرهنگی شهر سنندج)، شامگاه _پنجشنبه ششم اردیبهشت_ با حضور مردم و مسئولان در پردیس سینما بهمن این شهر برگزار شد.این آئین دارای چندین بخش بود که در اولین برنامه، کلیپی در مورد شهر سنندج و تاریخ و قدمت آن برای حضار پخش شد.
در ادامه گروه نالی، متشکل از دف نوازان و مداحان بهنام شهر سنندج، چندین قطعه مداحی را که از جمله آئینهای سنتی و اصلی شهر سنندج است، برای شرکت کنندگان در آئین افتتاحیه اجرا کردند.
اجرای ۱۹ عنوان برنامه شاخص در هفته فرهنگی سنندجسیدانور رشیدی، شهردار سنندج نیز در ادامه پشت تریبون حاضر شد و طی سخنانی اظهار کرد: با همکاری دستگاههای فرهنگی ۱۹ عنوان برنامه شاخص برای هفته فرهنگی سنندج تدارک دیده شده است.
وی افزود: شهرداری سنندج در راستای رسالت اجتماعی و فرهنگی خود در طول سال اقدام به برنامهریزی و اجرای برنامههای مختلفی به ویژه در هفته فرهنگی شهر سنندج میکند تا به رسالت خود در این راستا عمل کرده باشد.
شهردار سنندج ادامه داد: در طراحی و اجرای این برنامهها به تمامی زوایا و بخشهای مختلف هنر توجه شده است و این برنامهها تمامی ردههای سنی را نیز در برمیگیرد.
رشیدی توجه به امر ورزش را نیز از دیگر بخشهای برنامههای هفته فرهنگی سنندج برشمرد و گفت: در راستا دومین جشنواره ورزشهای پهلوانی و زورخانهای بعدازظهر فردا جمعه در پارک روجیار سنندج برگزار میشود.
وی اضافه کرد: موسیقی خانقاهی و مولودی خوانی نیز از دیگر شاخصههای اصلی شهر سنندج است که این مهم نیز مورد توجه قرار گرفته و در این هفته جشنواره مولودیخوانی سنتی و تجلیل از خاندان قرآنی نیز برگزار خواهد شد.
رشیدی رونمایی از سردیس استاد عباس کمندی از هنرمندان برجسته شهر سنندج را از دیگر برنامههای آئین افتتاحیه اعلام کرد و گفت: طی روزهای اخیر شاهد ایثار جان یکی از شهروندان سنندجی به نام آرمان بنفشی بودیم که جان چهار نفر دیگر را نجات داد که با پیشنهاد استاندار خیابانی به نام این جوان نامگذاری میشود که امروز از تابلوی آن رونمایی خواهد شد.
سخنرانی محمدعلی سلطانی، دکترای عرفان و فلسفه و کردپژوه نیز از دیگر بخشهای آئین افتتاحیه بود که به خوبی تاریخ تشکیل شهر سنندج را برای حضار تشریح کرد.
در بخشهای بعدی نیز سخنرانی مسئولان شهری و استانی را شاهد بودیم که اسماعیل زارعیکوشا، استاندار کردستان، لحظاتی کوتاه پشت تریبون حاضر شد و سالروز تأسیس شهر سنندج را به مردم این شهر تبریک گفت.
سنندج مهد آزاداندیشی و عقلانیت استعزت رضایی، رئیس شورای اسلامی شهر سنندج نیز در این مراسم اظهار کرد: مفتخریم که در شهری زندگی میکنیم که مهد فرهنگ و هنر است و بزرگانی همچون خانواده عندلیبیها، کامکارها، یوسف زمانیها را دارد که نام و آوازه آنها جهانی است.
وی همچنین از شهر سنندج به عنوان مهد آزادآندیشی و عقلانیت یاد کرد و افزود: در زمانی جهالت در دنیا بیداد میکرد شهر سنندج مرکز علم و عرفان بوده است.
رئیس شورای اسلامی شهر سنندج با بیان اینکه استاد سلطانی، پژوهشگر و نویسنده مطرح و نامآور کُرد به بهترین شیوه در مورد تاریخ و فرهنگ سنندج صحبت کردند، گفت: صحبت در مورد سنندج در حضور چنین اساتیدی همچون انار به هورامان بردن است از این رو به سخنان خود خاتمه میدهم.
در ادامه این مراسم، گروه موسیقی کردستان به خوانندگی فرید رحیمی به اجرای چند قطعه آهنگ قدیمی و خاطره انگیز کُردی برای حضار پرداخت.
رونمایی از تابلو خیابانی به نام زندهیاد آرمان بنفشیرونمایی از تابلویی که به نام زندهیاد آرمان بنفشی جوان فداکار سنندجی نامگذاری شده بود با حضور خانواده آن مرحوم یکی دیگر از بخشهای آئین افتتاحیه بود.
داماد خانواده بنفشی نیز برای لحظاتی پشت تریبون حاضر شد و ضمن قدردانی از ابراز همدردی و محبت مردم شهر سنندج طی روزهای اخیر نسبت به خانواده آن مرحوم، از مسئولان استان خواست که نام آرمان بنفشی را ماندگار کنند و بر روی اماکنی همچون مدرسه اسم او نامگذاری شود تا دانش آموزان درس ایثار و فداکاری را از این جوان از خودگذشته بیاموزند.
سردیس عباس کمندی، هنرمند فقید سنندجی رونمایی شدرونمایی از سردیس عباس کمندی هنرمند نام آوازه شهر سنندج نیز پایان بخش برنامههای آئین افتتاحیه بود که قرار است این سردیس در پارک مشاهیر سنندج جانمایی شود.
به گزارش ایمنا، برابر اسناد موجود، شهر سنندج در تاریخ سیام ذیالقعده سال ۱۰۴۶ هجری قمری مصادف با ششم اردیبهشت سال ۱۰۱۶ هجری شمسی به فرمان سلیمان خان اردلان تأسیس شده است.
کد خبر 747999