به نقل از «جام جم آنلاین»

دل درد کودکان چه زمانی خطرناک می شود؟

تاریخ انتشار: ۲ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۹۹۰۶۷۸

به گزارش جام جم آنلاین، از کجا باید بفهمیم شکم درد کودک نشان‌دهنده‌ مشکلی در سلامتی اوست یا دردی بی‌خطر است که خودش برطرف خواهد شد؟

بچه‌ها نمی‌توانند احساس دردی را که در بدن خود دارند خوب بیان کنند و به ما انتقال بدهند، چون هنوز یاد نگرفته‌اند. اما این به عهده‌ی شماست که به دنبال علامت‌هایی بگردید که ممکن است لازم باشد کودک را به پزشک برسانید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همچنین لازم به یادآوری است که شکم درد در بچه‌ها اغلب به دلیل استرس است که نیازی به مراجعه به پزشک ندارد. شکم درد کودکان می‌تواند ناشی از اندوه، استرس و یا اضطراب باشد. هرچند این نوع درد بیشتر در میان بچه‌های سنین دبستان شایع است، اما بچه‌های کوچک‌تر از پنج سال هم می‌توانند به خاطر استرس زیاد دچار شکم درد شوند. علائم زیر را بررسی کنید تا متوجه شوید باید شکم درد کودک را جدی بگیرید یا نه.

اگر این نشانه‌ها را ندیدید بدانید که شکم درد کودک می‌تواند بیشتر جنبه‌ روانی داشته باشد تا جنبه‌ فیزیکی. اما اگر این علائم وجود داشتند باید آن‌ها را جدی بگیرید.

پدر و مادر نباید خودشان میزان شدت درد را قضاوت و سنجش کنند و طبق آن تصمیم بگیرد به کودک دارو بدهند یا نه. بلکه اگر فکر می‌کنند شکم درد کودک به دلیل چیزی ساده مثلاً کار نکردن شکم است، ضرری ندارد که به کودک ملین بدهند. اگر شکم درد کودک زیاد بود، بهترین کار این است که کودک را به پزشک نشان دهید. علائم به شرح زیر است:

کودک دائم از شکم دردش می‌نالد

اگر کودک شما بیشتر از حد معمول از شکم درد شکایت می‌کند ممکن است علامت این باشد که درد او شدید است.

ببینید آیا می‌توانید حواس کودک را از دردی که دارد پرت کنید. اگر بازی یا کارتون مورد علاقه‌اش نتوانست توجه او را از دردی که دارد پرت کند، پس احتمالاً علتش این است که شکم درد واقعاً اذیتش می‌کند. اگر شکم درد شدید است و کودک نمی‌تواند به آن بی‌توجه باشد، با پزشک تماس بگیرید.

اگر درد آن‌قدر زیاد نیست، به سن کودک توجه کنید. بچه‌هایی که نمی‌توانند درد خود را به خوبی بیان کنند باید سریع‌تر به پزشک رسانده شوند. اما بچه‌هایی که می‌توانند به شما توضیح بدهند دردشان در چه قسمتی است و چه احساسی دارد، به شما فرصتی جهت ارزیابی می‌دهند که تصمیم بگیرید او را فوراً به پزشک برسانید یا نه.

شکم درد کودک در قسمت پایین سمت راست شکم اوست

مهم است که بفهمید ناحیه‌ی درد کجاست. زیرا درد در قسمت‌های خاصی از شکم می‌تواند علامت مشکلی جدی‌تر باشد. اگر درد در قسمت پایین سمت راست شکم باشد، خصوصاً اگر نسبت به لمس حساس شده باشد، باید فوراً اقدام کنید.

این درد می‌تواند نشان‌دهنده‌ مشکلی مانند آپاندیسیت یا پیچش تخمدان باشد. پیچش تخمدان زمانی است که تخمدان خودش پیچ می‌خورد و در نتیجه رگ‌های خونرسان به آن مسدود می‌شوند.

شکم درد کودک در پشت یا کشاله ران نیز احساس می‌شود

اگر درد در پشت یا ناحیه کشاله ران کودک نیز احساس می‌شود، پس شاید شکم درد کودک به قسمت‌ های دیگری از بدن او ربط داشته باشد، مثلاً کلیه‌ها یا مثانه و سیستم ادراری. ممکن است در این قسمت‌ها عفونتی رخ داده باشد یا مشکلی مانند سنگ کلیه وجود داشته باشد.

علامت دیگر هم این است که کودک با درد ادرار کند. اگر کودک ابراز می‌کند که هنگام ادرار کردن شکم درد دارد ممکن است به دلیل عفونت مجاری ادراری باشد.

در مورد پسربچه‌ها، اگر شکم درد همراه با درد در کشاله ران باشد، باید بیضه‌ها را از جهت درد یا تورم و یا تغییر رنگ بررسی کنید.

کودک زیاد استفراغ می‌کند و شکم درد دارد

استفراغ هیچ‌وقت شوخی نیست و نمی‌توان آن را سرسری گرفت. بعضی از بچه‌ها کلاً نسبت به بچه‌های دیگر بیشتر استفراغ می‌کنند؛ اما استفراغ بیش از حد، یعنی کودک بارها و بارها استفراغ کند، می‌تواند علامت هشداردهنده‌ای باشد؛ خصوصاً اگر کودک نتواند مایعات یا غذایی را در معده‌اش نگه دارد.

استفراغ در کودکان فوراً منجر به دهیدراته شدن بدن می‌شود که نشان‌دهنده‌اش، کم شدن ادرار در طول روز است. اگر مقدار ادرار به اندازه‌ی قابل توجهی کاهش یافته، می‌تواند علامت دهیدراته شدن بدن باشد.

کودک تب و شکم درد دارد

بچه‌ها زیاد تب می‌کنند. تب، شیوه‌ی بدن برای واکنش نشان دادن به یک عفونت یا درد است و می‌تواند نسبتاً بی‌خطر باشد. اما به هر حال نباید آن را نادیده بگیرید، خصوصاً اگر با شکم درد همراه باشد. بچه‌هایی که تب همراه با شکم درد شدید دارند باید از جهت هر نوع عفونت شکمی یا عفونت‌های ادراری و کلیوی معاینه و بررسی شوند.

درد در قسمت بالای شکم همراه با تب و سرفه می‌تواند علامت عفونت در قسمت پایین ریه باشد که به صورت شکم درد احساس می‌شود. شکم درد همراه با تب باید جدی گرفته شده و توسط پزشک بررسی شود.

اگر متوجه شدید کودک شما تب دارد، شکم درد دارد، زیاد خواب‌آلود است و در مدفوعش خون وجود دارد با پزشک تماس بگیرید. این علائم می‌توانند نشان‌دهنده‌ی عفونت یا حتی پایین بودن فشارخون و یا خونریزی باشند.

کودک شکم درد و نفخ دارد

شکم‌دردی که با نفخ زیاد همراه است می‌تواند علامت یبوست شدید باشد که این را نیز نباید نادیده بگیرید. خصوصاً در مورد کودکانی که هنوز خوب حرف نمی‌زنند و نمی‌توانند احساس درد و ناراحتی خود را بیان کنند.

شکم درد با نفخ می‌تواند نشان‌دهنده‌ی مشکل بی‌خطری مانند یبوست باشد اما یبوست هم گاهی می‌تواند جدی و خطرناک شده و حتی لازم شود مدفوعی که گیر کرده خارج شود.

شما باید به تغییرات مدفوع کودک نیز دقت کنید. علائم یبوست جدی شامل سخت شدن مدفوع، مدفوع ساچمه مانند، یا خون در مدفوع می‌شود که به دلیل یبوست، پارگی‌های کوچکی در اطراف مقعد یا هموروئید داخلی یا خارجی ایجاد شده است.

کودک شکم درد دارد و رنگ استفراغش عادی نیست

نه تنها باید به تعداد دفعات استفراغ کودک توجه کنید بلکه باید به رنگ آن نیز دقت نمایید. استفراغ سبز می‌تواند علامت انسداد در روده باشد.

گاهی افراد هنگام استفراغ، ماده‌ای زرد و سبزرنگ نیز بالا می‌آورند؛ اما شکم درد همراه با استفراغ سبز چیزی است که هرگز نباید آن را نادیده بگیرید و باید هر چه زودتر به پزشک مراجعه کنید.

استفراغ خونی نیز علامت این است که مشکل جدی‌تری وجود دارد. بچه‌هایی که زیاد استفراغ کرده‌اند می‌توانند گاهی خون بالا بیاورند.

علت خون در استفراغ بچه‌ها می‌تواند ناشی از خونریزی بینی یا خونریزی در دهان ناشی از افتادن دندان هم باشد. شکم درد و استفراغ خونی چیزی است که بررسی پزشکی لازم دارد، حتی اگر اورژانسی نباشد.

شکم درد کودک با خون در مدفوع همراه است

هرچند خوشایند نیست اما اگر کودکتان شکم درد دارد باید مدفوع کودک را از جهت وجود خون بررسی کنید. خون در مدفوع، مانند خون در استفراغ، می‌تواند دلایل خطرناک یا بی‌خطر داشته باشد. اگر کودک یبوست دارد، فشار آوردن مدفوع و زور زدن برای بیرون راندن مدفوع از رکتوم می‌تواند باعث شود خون همراه با مدفوع خارج شود.

اگر خونی که در مدفوع می‌بینید بیشتر از یک رگه است، با مدفوع قاطی شده یا مدفوع دارای ظاهری سیاه‌رنگ و قیرمانند است، این‌ها علامت مشکلی جدی هستند که سبب خونریزی شده، مثلاً عفونت یا التهاب در روده. در این موارد قطعاً مراجعه به پزشک یک ضرورت است.

شکم درد کودک با علائمی از آلرژی همراه است

شاید عجیب به نظر برسد؛ اما شکم درد می‌تواند علامتی از آلرژی هم باشد که البته به معنی این نیست که نادیده‌اش بگیرید. به کودک توجه کنید و ببینید علائم دیگری از آلرژی را دارد یا نه، مثلاً کهیر، سرگیجه، تهوع، مشکل در تنفس، استفراغ یا بی‌حالی.

این علائم می‌توانند با یک واکنش آلرژیک شدید مرتبط باشند که به آن آنافیلاکسی می‌گویند و باید هر چه سریع‌تر با اورژانس تماس بگیرید. اگر می‌دانید کودکتان آلرژی دارد و دچار آنافیلاکسی شده و اپی نفرین در دسترس دارید باید سریع‌تر آن را تزریق کنید تا جلوی عوارض شدیدتر یا مرگ را بگیرید.

کودک خیلی کوچک است

در مورد بچه‌های کوچک که نمی‌توانند حرف بزنند و دردشان را بگویند، نمی‌توانید متوجه شوید چه زمانی شکم درد دارند، چه برسد به اینکه متوجه شوید دردشان شدید یا خفیف است. اسهال و استفراغ در کودکی که کمتر از سه ماه دارد نیازمند معاینات پزشکی است. در مورد کودک زیر سه سال که تب کرده است نیز همین طور است.

شکم درد کودک مدام تکرار می‌شود

کودکتان به طور مداوم همین شکم درد را دارد؟ شاید هر دو سه روز یا یک روز در میان رخ می‌دهد اما اگر متوجه شدید علائم مشابهی مکرراً وجود دارند باید به پزشک مراجعه کنید، حتی اگر این علائم خفیف به نظر برسند. هر شکم دردی که ادامه‌دار شود، خصوصاً به مدت یک هفته، نیاز به بررسی پزشکی دارد.

شکم‌دردهای مکرر می‌توانند به دلیل یبوست، اسهال، بیماری التهابی روده، عدم تحمل یک ماده غذایی، ریفلاکس اسید، عفونت مجاری ادراری یا بسیاری از عوامل دیگر باشد. اگر کودک رنگ‌پریده است، تب‌دار است، نمی‌تواند چیزی بخورد، زیاد خسته است یا وزن کم کرده، او را به پزشک نشان دهید.

البته علت شکم‌دردهای مکرر به راحتی تشخیص داده نمی‌شود و نیاز به پیگیری دارند، یعنی خوب است چیزهایی مانند علائم، چه زمانی از روز رخ دادن شکم‌دردها گذشته، غذاهایی که کودک می‌خورد، عوامل استرس برانگیز یا رفتارها و آخرین باری که شکم کودک کار کرد را یادداشت کنید. این اطلاعات همراه با مشاهدات والدین به احتمال زیاد به تشخیص دقیق‌تر کمک می‌کنند.

شکم درد کودک با مشکلات تنفسی همراه است

احتمالاً فکر می‌کنید پنومونی فقط مشکلات تنفسی ایجاد می‌کند اما این بیماری می‌تواند باعث شکم درد هم بشود، خصوصاً در بچه‌های بسیار کوچک.

اگر کودکتان به سختی نفس می‌کشد، سرفه‌های غیرقابل کنترل دارد و تب نیز کرده است، یا استفراغ همراه با سرفه دارد حتماً به پزشک مراجعه کنید.

منبع: تبیان

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: شکم درد استرس شکم نفخ شکم درد همراه تواند علامت شکم درد کودک شکم درد بچه هایی نشان دهنده اگر کودک بچه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۹۹۰۶۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

راهکارهای جایگزین تنبیه بدنی در کودکان

یک روانشناس در مورد تنبیه کودک گفت: شما می‌توانید با استفاده از محرومیت‌سازی، محدویت‌های کلامی یا تقویت منفی به صورت غیرفیزیکی کودک را تنبیه کنید. چرا که تنبیه بدنی می‌تواند خشم، پرخاشگری، و طیف وسیعی از اختلالات هیجانی و رفتاری را برای کودک به همراه داشته باشد.

به گزارش ایسنا، سحر پهلوان‌نشان روانشناس کودک و نوجوان در گفت‌وگو با ایسنا با بیان تعریف تنبیه از دیدگاه روانشناسی گفت: در روانشناسی کودکان و نوجوانان، تنبیه را به عنوان یکی از شیوه‌های رایجی که ذیل رفتار درمانی به شمار می‌آید در نظر می‌گیرند، شیوه‌ای که برای آموزش برخی از مفاهیم یا اجتناب از انجام برخی از موارد، توسط خانواده‌ها یا افرادی که در حوزه آموزش، تعلیم و تربیت هستند می‌تواند اعمال شود.

شکل‌های مختلفی از تنبیه وجود دارد

این روانشناس در ادامه با بیان اینکه کلمه تنبیه در نظر عوام، همان تنبیه فیزیکی و بدنی است، گفت: ما شکل‌های مختلفی از تنبیه را داریم برای مثال شکلی از تنبیه می‌تواند به شکل تقویت منفی باشد. در شکل دیگر از تنبیه، کودک از موضوع مثبتی که برای او لذت یا خوشحالی به همراه داشته دور شود، یا در اختیار او قرار نمی‌دهیم. بنابراین شما می‌توانید با استفاده از محرومیت‌سازی، محدویت‌های کلامی یا تقویت منفی به صورت غیرفیزیکی کودک را تنبیه کنید. چرا که تنبیه بدنی می‌تواند خشم، پرخاشگری، و طیف وسیعی از اختلالات هیجانی و رفتاری را برای کودک به همراه داشته باشد.

از تنبیه بدنی در موارد خاصی استفاده می‌شود

پهلوان نشان تأکید کرد: تنبیه‌ها اگر بخواهند مؤثر باشند نباید جسمی و فیزیکی باشند مگر در مواقعی که یک آسیب جدی متوجه کودک می‌شود یا کودک ناخواسته آسیب جانی که به فرد دیگر یا به اموال و دارایی دیگران وارد می‌کند. مثلاً  آتش‌افروزی‌هایی که برخی کودکان انجام می‌دهند یا بازی‌های خطرناکی که می‌تواند حتی منجر به مرگ کودک یا فرد همسال او شود. یا برای بچه‌هایی که سابقه مشکلات رفتاری مانند اوتیسم و کم‌توانی ذهنی‌ دارند، چون قوه ادراک آنان از لحاظ شناختی رشد پیدا نکرده است. در برخی مواقع از تنبیه‌های فیزیکی هم استفاده می‌شود. ولی در مواردی غیر از این، بیشتر توصیه می‌شود که از شیوه تنبیه‌های غیر جسمی مثل تقویت منفی، محروم‌سازی، تقویت‌های مثبت و .. استفاده شود.

ما شکل‌های مختلفی از تنبیه را داریم برای مثال شکلی از تنبیه می‌تواند به شکل تقویت منفی باشد.در شکل دیگر از تنبیه، کودک از موضوع مثبتی که برای او لذت یا خوشحالی به همراه داشته دور شود، یا در اختیار او قرار نمی دهیم. محرومیت سازی، تنبیه‌های غیرکلامی مانند سکوت یا پاسخ ندادن پدر یا مادر در موقعیت‌های مدنظر آنها، شیوه های دیگری از تنبیه غیر جسمی هستند.

عوامل تأثیرگذار بر تنبیه کودکان

این روانشناس ادامه داد: برای آموزش مفاهیم خاص مانند نظم نخست باید منظور خود از نظم را برای کودک مشخص کنیم. به کودک نشان دهیم رعایت نظم می‌تواند پیامدهای مثبت به همراه داشته باشد و عدم رعایت  آن می‌تواند به تنبیه‌های مانند محرومیت از امتیاز خاص منجر شود.‌

وی افزود: نکته دوم درباره مؤثر بودن تنبیه‌ها این است که باید متناسب با کاری که کودک انجام داده یا نداده، تنبیه انجام شود. مثلاً اگر کودک درس خود را نخواند ما نمی‌توانیم به او بگوییم که خوب من به تو قول داده بودم که آخر هفته تو را به شهربازی ببرم و الان نمی‌برم. قول‌هایی که به کودک داده می‌شود اساساً باید اجرا شوند. در واقع در حال حاضر عدم اجرای این قول یک بی‌اعتمادی را در کودک ایجاد می‌کند. بنابراین تنبیه یا محرومیت مد نظر باید حول‌ محور همان موضوع و یا در فاصله‌ی نزدیک به آن موقعیت و نه در روزهای آینده باشد.

پهلوان نشان خاطرنشان کرد: شدت تنبیه‌ها باید متناسب با سن کودک در نظر گرفته شود مثلاً زمانی باید صحبت از محروم‌سازی شود که کودک کار اشتباهی را انجام داده است. این زمان بندی باید براساس سن کودک باشد یعنی اگر کودک 3 ساله است حدوداً بین 3 تا 6 دقیقه بعد از انجام کار خطا، تنبیه مناسب صورت گیرد.

این روانشناس گفت: توصیه ما این است که والدین بیشتر بر روی رفتارهای مثبت کودک تمرکز کنند که بتواند برای کودک تشویق به همراه داشته باشد. از این رو وقتی کودک خطایی انجام می دهد و در لحظه مورد تنبیه قرار می‌گیرد باید کوچک‌ترین اتفاق مثبت را هم مورد تشویق قرار داد. این تشویق‌ها می‌تواند تصدیق کلامی، تشویق اجتماعی و نظام اقتصاد ژتونی(پاداش دادن به کودک درقبال رفتارهای مطلوب) باشد. تا کودک برای انجام رفتارهای درست، انگیزه بیشتری پیدا کند. با این شیوه اگر کودک برای جبران اشتباه تلاشی انجام دهد. با استفاده از اقتصاد ژتونی می‌تواند یک تعدادی از آن مجازات و یا تنبیه‌هایی که برای او در نظر گرفته‌شده، را کاهش داد.

تأثیرات منفی تنبیه بدنی در کودکان‌

این روانشناسی درباره‌ تأثیرات منفی تنبیه بدنی در کودکان گفت: تأثیرات آن را از منظر گوناگون می‌توان بررسی کرد. این که کودک در چه بازه سنی قرار داشته باشد، یا جنس کودک چی باشد، یا کدام یک از والدین در چه موقعیت مکانی و زمانی این تنبیه را انجام داده باشند، متفاوت است. در قسمت اول یکی از تبعات این گونه از تنبیهات احساس شرم و نقص را در کودک به همراه می‌آورد که ممکن است نسبت به آن فرد تنبیه‌کننده پدر، مادر، مربی یا هر فرد دیگری، احساس ناکامی ایجاد شود که متعاقب آن می‌تواند خشم، پرخاشگری، و طیف وسیعی از اختلالات هیجانی و رفتاری را در ادامه برای کودک ایجاد کند.

 پهلوان‌نشان ادامه داد: یکی دیگر از واکنش‌های که کودک در مقابل تنبیه بدنی می‌تواند انجام می‌دهد پرداختن به کارهایی است که والدین به آن حساس هستند. به این روش معمولا کودکان والدین خود را کنترل می‌کنند.

وی معتقد است: در فضای یادگیری مشاهده‌ای هم کودک یاد می‌گیرد که این یک شیوه‌ای است که خانواده می‌تواند  به وسیله آن به اهدافش برسد. بنابراین او هم در ارتباط با همسالان هم‌جنس یا غیر هم‌جنس خود و یا افرادی بزرگ‌تر از خود می‌تواند به کار ببرد. شیوه‌ای برای کسب توجه و به هدف رسیدن کودک از این منظر که دیگران را مجبور کند تا یکسری کارهایی را برای او انجام دهند.

 این  روانشناس تأکید کرد: غیر از موردی که گفته شد ما شاهد یک فاصله‌گیری عاطفی هم در بچه‌ها هستیم. اگر اولین شیوه‌ خانواده وقتی‌که کودک اشتباه یا خطایی را انجام می دهد، شیوه تنبیه فیزیکی و داد و بیدادهای همراه با آن باشد، باعث می‌شود که ویژگی‌هایی مانند صبر، تحمل ناکامی یا به تأخیر انداختن ارضای نیازها در بچه‌ها با مسائل زیادی مواجهه شود که آسیب‌های آن در دوران بعدی زندگی کودک هم برای ما کاملاً مشخص است. کودک از پدر و مادر خود فاصله می‌گیرد و خلأهای عاطفی زیادی برای او به وجود می‌آید و این موضوع خیلی مواقع باعث می‌شود که ارتباط ایمن کودک با منابع دل‌بستگی اولیه او مثل پدر و مادر هم  دستخوش تغییر شود.

خشم، انزجار، تنفر، پرخاش، طیف وسیعی از هیجان‌های منفی که می‌تواند برای کودک اتفاق بیافتد برای او عادی می‌شود و به ابعاد مختلف زندگی کودک هم سرایت پیدا می‌کند.

وی در ادامه گفت: خیلی وقت‌ها ما با والدین مخصوصاً والدینی با حالت تکانشی‌تر یا سابقه اختلالات روان‌شناختی یا آستانه تحمل پایین صحبت می‌کنیم، می‌گویند که من در آن لحظه متوجه نشدم که چه اتفاقی افتاده است و بعد از آن هم پشیمان شدم. اما آن آسیبی که تنبیه بدنی حتی برای بار اول در ذهن یک کودک ایجاد کند، می‌تواند تبعات جبران‌ناپذیری را داشته باشد.

 پهلوان‌نشان خاطرنشان کرد: البته خود اختلال‌های روان‌شناختی یا اختلال خاص والدین در این زمینه باید ارزیابی شود، تا در نظر گرفته شود که رفتار کودک چه طرح‌واره‌ای را در ذهن والدین فعال می‌کند که با اشتباه کودک خشم عجیب غریبی در مادر یا پدر فعال می‌شود که به طبع آن رفتار فیزیکی بر روی کودک انجام می گیرد.

اگر اولین شیوه‌ی خانواده وقتی‌که کودک اشتباه یا خطایی را انجام می دهد، شیوه تنبیه فیزیکی و دادو بیدادهای همراه با آن باشد باعث می‌شود که ویژگی‌هایی مانند صبر، تحمل ناکامی یا به تأخیر انداختن ارضای نیازها در بچه‌ها با مسائل زیادی مواجهه شود که آسیب‌های آن در دوران بعدی زندگی کودک هم برای ما کاملاً مشخص است. کودک از پدر و مادر خود فاصله می‌گیرد و خلأهای عاطفی زیادی برای او به وجود می‌آید و این موضوع خیلی مواقع باعث می‌شود که ارتباط ایمن کودک با منابع دل‌بستگی اولیه او مثل پدر و مادر هم  دستخوش تغییر شود.

علت مقابله به مثل کودکان در تنبیه بدنی‌

این روانشناس کودک در پاسخ به سؤالی درباره‌ی این‌که چرا بچه‌ها وقتی مورد تنبیه بدنی قرار می‌گیرند دقیقاً مقابله به مثل می‌کنند و همان رفتار را در مقابل والدین انجام می‌دهند، گفت: در سنین تقریباً 3تا 6 سالگی که کودکان در مرحله دوم روان‌شناختی خود هستند نیروی اراده در حال شکل گرفتن است. این نیروی اراده و آن مقاومت گرایی‌ها و منفی‌گرایی‌هایی که کودکان دارند. باعث نه گفتن‌ آنان می‌شود و در سطح جسمی هم کودک متوجه توانایی بدنی و ماهیچه‌ای خود شده است و می‌خواهند در مقام عمل این توانایی را نشان دهد تا ببیند آیا دقیقاً می‌توانند همان کار را انجام دهد.

پهلوان‌نشان تأکید کرد: به هر حال منبع الهام کودک والدین هستند تصور آن‌ها این است که اگر والد کاری را انجام می‌دهد این کار، درست است. بنابراین او هم امتحان می‌کند تا ببیند آن نتیجه‌ای که والد می‌خواهد از کودک بگیرد کودک هم می‌تواند آن نتیجه را از والد بگیرد؟ به همین خاطر است که می‌گوییم  از آنجایی که بچه‌ها مشاهده کنندگان قوی هستند و تقریبا در 5 تا 6 سال اول زندگی‌شان هم این شخصیت روانی در حال شکل گیری است، اکیدا توصیه می‌شود تا جایی که امکان دارد، گفتگوی همدلانه بدون برانگیختگی احساس شرم و نقص در کودک اتفاق بیافتد تا هیجان کودک به شکل درستی بررسی شود. البته تنبیه اصولی مانند محرومیت، تقویت منفی، جداسازی یا شیوه‌های غیرکلامی با توجه به شرایط سنی و روشی صحیح می‌تواند یکی از روش‌های کارآمد در تربیت کودک باشد.

این  روانشناس در ادامه گفت: مسئله بعدی که به شدت توصیه می‌کنیم این است که خانواده‌ها انتظارات‌شان را از کودکان در سطح متعارف، منطقی و مطلوب متناسب با سن، جنس و ویژگی‌های تحولی کودکان قرار دهند، در کنار آن پیامدهایی‌ که انجام یا عدم انجام آن رفتار، با شکل‌های مختلف به کودک گفته شود.

اصرار کودکان بر درستی اشتباهی که انجام می‌دهند

 پهلوان‌نشان در پاسخ به سوال دیگری درباره‌ مقاومت کودکان و اصرار آن‌ها بر اشتباه نبودن کارشان اظهار کرد: دلایل زیادی باعث می‌شود که کودک اصرار بر درست بودن کار خود داشته باشد. اگر کودک در بازه‌ سنی 3 تا 6 سال باشد این مقاومت و منفی‌گرایی اساسا جزو شاخصه‌های تحولی او است. والدین باید از شیوه‌های دیگر و به شکل غیر مستقیم مانند استفاده از کارتون‌ها، قصه‌ها، نمایش ها و بازی با عروسک‌ها، سعی کنند آن مفهوم را آموزش دهند.

وی ادامه داد: از دلایل دیگری که باعث می‌شود بچه‌ها اشتباهات خود را نپذیرند این است که کودک در فضای ذهنی خود این داده را دارد که من اگر الان به اشتباه خود اقرار کنم کتک می‌خورم چون قبل‌تر از این هم همین موضوع اتفاق افتاده است.

این روانشناس کودک گفت: اساسا والدین در تنبیه‌های خود به دنبال راه‌حل مسئله نیستند بلکه به دنبال آن هستند که آن احساس شرم و نقص در کودک بالا بیاد و به او بقبولانیم که تو مقصر هستی. در صورتی که صورت مسئله اصلی ما باید آن اتفاق باشد. زمانی که کودک دارد به چهره والدین نگاه می‌کند و می‌بیند که این والدین بسیار برافروخته هستند و شاید ابزار خاصی هم در دست داشته باشند. مسلما از پذیرفتن اشتباه خود اجتناب می‌کند. از سوی دیگر در دوره‌ای که کودک استقلال‌ورزی را تجربه می‌کند، آن احساس شرم  برای او آزار دهنده است. بنابراین شاید بهتر باشد در موقعیتی که هم والد عصبانی است و هم کودک پذیرا نیست. شروع به تنبیه کردن یا شکافتن مسئله نکنیم و اجازه دهیم کمی زمان بگذرد تا بار هیجانی فروکش کند.

وی در پایان با تاکید بر اینکه باید والدین تمرکز خود را روی خود اتفاق بگذارند. تصریح کرد: بچه‌ها متمرکز بر حال هستند و آینده‌نگری ندارند. ممکن است کاری را هم به اشتباه انجام بدهند. ولی واقعاً نیت عامدانه‌ای نبوده است. به این دلیل بعضی وقت‌ها کودکان می‌گویند که من نمی‌دانستم که این اتفاق می‌افتد و فقط می‌خواستم تجربه کنم. از این رو ما باید بر روی گفت‌وگوی همدلانه‌ای با کودک تمرکز کنیم و ببینیم که کودک در آن لحظه چگونه فکر می‌کرده و چه احساسی را داشته و چه هیجانی را تجربه کرده است.

انتهای پیام