به نقل از «عصر ایران»

چرا دیگر دردمان نمی‌آید؟

تاریخ انتشار: ۲ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۹۹۱۱۸۱

پدر و مادر بابک خرمدین او را به قتل رسانده، تکه‌تکه کرده‌اند و به سطل زباله انداخته‌اند. یک مامور حراست دست خبرنگار را حین تهیه گزارش شکسته است. یک متصدی امور بانکی مشتری خانم را با لگد از شعبه بیرون کرده و تا حد مرگ او را کتک زده است. اینها خبرهایی است که ما حدود یک هفته با مرورشان سر کرده‌ایم؛ تازه ویدئوها و تصاویر برخی از آنها را هم دیده‌ایم!   اگر ماجرای قتل فجیع بابک خرمدین را کنار بگذاریم که پس از روشن‌شدن ابعاد بیشتری از این ماجرا نیازمند یک بررسی مفصل‌تر است اما با انتشار خبر دو خشونت دیگر در روزهای اخیر مواجهیم که هر کدام به اندازه خودشان دردناک و قابل بررسی‌اند و نقطه مشترک هر دوی آنها کتک‌خوردن دو خانم از دو آقا در یک مکان عمومی است و در عین حال خبر شفافی هم از سرنوشت افراد خاطی در دست نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

  اتفاق اول   خبرنگار روزنامه «صبح نو» که دختر جوانی است، برای تهیه گزارش از روند واکسیناسیون و گفت‌وگو با کادر بهداشت و درمان به مجموعه ساعی واقع در میدان سپاه می‌رود و پس از اتمام کارش هنگام خروج با برخورد عجیبی از سوی مامور حراست مواجه می‌شود. مامور حراست از خبرنگار می‌خواهد که فایل‌های مصاحبه‌اش را پاک کند و وقتی که با مقاومت دختر جوان مواجه می‌شود، با او برخورد فیزیکی می‌کند و در این درگیری انگشت دست خبرنگار را می‌شکند!   اصلا فرض را بر این می‌گذاریم که خبرنگار بدون دریافت مجوزهای لازم وارد محل واکسیناسیون شده و کاری خلاف مقررات داخلی مجموعه انجام داده است. کدام قانون به آقای حراست که دو برابر خبرنگار خانم قد و هیکل دارد، اجازه ضرب و شتم می‌دهد؟ آیا روال اداری در چنین شرایطی برای مامور حراست تعریف نشده است؟   تصویری از رادیولوژی دست فائزه مومنی، خبرنگاری که مورد ضرب و شتم قرار گرفته است     اتفاق دوم   چند روز پیش ویدئوی کتک‌خوردن یک خانم از متصدی امور بانکی در فضای مجازی وایرال شد. کارمند یکی از شعب بانک رفاه، زن جوانی را که در حال جیغ‌زدن است با لگد از بانک بیرون می‌اندازد و او روی پله‌ها می‌افتد. عابران هم نسبت به این موضوع کاملا بی‌تفاوتند.   این ویدئو که به تازگی وایرال شده مربوط به تیرماه سال ۹۹ است و بانک رفاه کارگران درباره ویدئوی منتشرشده در فضای مجازی مبنی بر ضرب و شتم یک زن در یکی از شعبه‌های این بانک گفته است: «طبق مستنداتِ پلیس و مطابق با فیلم دوربین‌های مداربسته داخل شعبه، در روز حادثه، آن خانم با مدرکی جعلی قصد برداشت وجه داشت اما بعد از مخالفت کارمند بانک، ایشان اقدام به برهم زدن نظم بانک، شکستن شیشه‌های داخل بانک و فحاشی کرد و در نهایت آن اتفاق تلخ از طرف یکی از کارمندان شعبه رقم خورد.»   در این حادثه نیز کارمند بانک به جای اینکه تصمیم بگیرد به سرعت مراجع قانونی را در جریان این موضوع بگذارد، خودش را جای قانون گذاشته و شروع به ضرب و شتم مشتری کرده است.   بی‌تفاوتی عمومی   اما سوال اینجاست که چرا جامعه نسبت به خشونت، کرخت و بی‌تفاوت شده و با لذت این صحنه‌های خشونت‌آمیز را بازنشر می‌کند؟   دکتر محمد رحیمی - جامعه‌شناس و استاد دانشگاه - در گفت‌وگو با ایسنا معتقد است: «قبل از اینکه وارد بحث اصلی‌مان شویم لازم می‌دانم به این نکته اشاره کنم که پدیده‌ها اساسأ آن طور که ما می‌پنداریم نیستند بلکه زوایای بسیار پیچیده و ماهیت متفاوتی از آنچه ما می‌پنداریم، دارند. ماجرای کتک‌خوردن خانم در داخل بانک و آن خانم عکاس توسط حراست بیمارستان، یک درگیری روزمره و ساده نیست بلکه این درگیری و خشونت ریشه در ساختارهای اجتماعی مسلط جامعه دارد که به آن فرد اجاره می‌دهد رفتار تحقیرآمیزی را با ارباب رجوع خود داشته باشد.    این فرد در این ساختار اجتماعی پرورش یافته و رفتار این فرد نمونه کوچکی از رفتارهای خشن و بیمارگونه اجتماعی است که در زیر پوست همین شهر جریان دارد و این نمونه کوچک، از پوسته بیرون زده و نمایان شده و به ما هشدار می‌دهد که در زیر پوست این شهر و در زندگی روزمره ما چه اتفاق‌هایی رخ می‌دهد که ما از آنها غافلیم.»   او ادامه می‌دهد: «گزارش و آمارهای مختلفی در سال‌های اخیر نشان می‌دهند که جامعه به سمت خشونت و پرخاشگری در حال حرکت است و چنانچه به این مساله پرداخت نشود تبعات اجتماعی جبران‌ناپذیری را به دنبال خواهد داشت. تأملی بر آمارهای ارائه‌شده توسط مراجع قضایی درباره میزان پرونده‌های مربوط به خشونت در کشور نشان می‌دهد خشونت، یکی از سه پرونده دارای فراوانی بالا در حوزه قضایی کشور است. این آمارها ما را به ضرورت سیاست‌گذاری مناسب جهت مدیریت تغییرات‌ اجتماعی و فرهنگی در حوزه‌های عمومی سوق می‌دهند. آمارها به ما می‌گویند جامعه در حال تغییر است و این جامعه نیاز به فهم و ترمیم دارد.»   رحیمی درباره دو موضوع خبری اخیر می‌گوید: «عناصر مشترکی که در هر دوی این اتفاق‌ها مشاهده می‌کنیم، دو نفر خانم هستند که مورد خشونت قرار می‌گیرند و مردم نظاره‌گری که نقش تماشاچی را ایفا می‌کنند. انگار که این قبیل اتفاقات برایشان عادی شده و آنها را شگفت‌زده نمی‌کند و یک کرختی و بی‌تفاوتی محض در رفتارشان به وضوح مشاهده می‌شود. ولی یک جامعه‌شناس از مشاهده این قبیل رفتارها شگفت‌زده می‌شود و بی‌تفاوت از کنار این پدیده عبور نمی‌کند بلکه به ریشه‌های اجتماعی این مساله و بازتابی که پخش این خشونت و پرخاشگری در اجتماع دارد توجه می‌کند.    بانوانی که در این دو صحنه مورد خشونت قرار گرفته‌اند و فریاد و ناله‌ای که بخاطر رفتارهای خشن و تحقیرآمیز سر می‌دهند، ناله‌ زنان بی‌دفاعی است که سال‌هاست در حوزه‌های عمومی تحت خشونت قرار دارند و هیچ‌کس صدای آنها را نمی‌شنود. فریاد آن خانم، از مردم بی‌تفاوتی است که خشونت هم‌نوع خود را علیه هم‌نوع خود می‌بینند و بی‌تفاوت از کنارش عبور می‌کنند.»   این جامعه‌شناس در پاسخ به این پرسش که پخش‌شدن این خشونت در اجتماع چه بازتابی می‌تواند داشته باشد؟ می‌گوید: «آلبرت بندورا روانشناس اجتماعی و واضع نظریه یادگیری اجتماعی معتقد است تماشای صحنه‌های خشونت‌آمیز به تکرار رفتارهای خشونت‌آمیز منجر خواهد شد. افرادی که در محیط‌های خشونت‌آمیز پرورش پیدا می‌کنند میل به رفتارهای خشونت‌آمیز دارند. به همین سیاق افرادی که دائما در زندگی روزمره خود شاهد رفتارهای خشونت‌آمیزند خشونت و پرخاشگری در آنها نهادینه می‌شود و به تکرار رفتارهای خشونت‌آمیز اقدام می‌کنند.    انتشار تصاویر خشونت‌آمیز در فضاهای عمومی که در سال‌های اخیر رواج یافته است می‌تواند به آموزش خشونت در جامعه دامن بزند. در اصطلاح جامعه‌شناسی می‌گوییم از خشونت، خشونت متولد می‌شود.    زمانی که در صحنه‌های عمومی دائما با رفتارهای خشونت آمیز مواجه می‌شویم، در رسانه ملّی و فضای مجازی به کرّات تصاویر و فیلم‌های مربوط به ضرب‌وجرح نشان داده می‌شود، زمانی که تیتر روزنامه‌ها پر از اخبار مربوط به طلاق، تنازعات زناشویی، کودک‌آزاری و همسرآزاری و درگیری‌های خیابانی و ... است و زمانی که روزانه با انواع اخبار مربوط به افزایش قیمت سکه و طلا، افزایش قیمت ارز و گران‌شدن ساده‌ترین اقلام زندگی روزمره مواجه می‌شویم، همه اینها مردم را کلافه و سردرگم می‌کند و در نتیجه زمینه بروز پرخاشگری را به گونه‌های مختلفی از جمله رفتارهای خرابکارانه و درگیری‌های فیزیکی و کلامی که گونه‌های مستقیم پرخاشگری هستند و همچنین افزایش افسردگی، یأس و دل‌زدگی، انحراف‌های اجتماعی، فرار از خانه، اعتیاد، الکلیسم، خودکشی و مانند اینها که نمودهایی از پرخاشگری پنهان هستند فراهم می‌کند. در چنین شرایطی نمی‌توانیم انتطار داشته باشیم افراد بهنجار رشد کنند.» لینک کوتاه: asriran.com/003IKz

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: رفتارهای خشونت آمیز خشونت آمیز مامور حراست ضرب و شتم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۹۹۱۱۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دغدغه کارگران روی میز مسئولان

به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز قزوین، تشکل‌های کارگری و بازنشستگان در هفته الی که بنام آنها نام گذاری شده مشکلات، مطالبات خود را در حضورنمایندگان استان و مسئولان مطرح کردند.

رئیس کانون عالی کارگران  بازنشسته تامین اجتماعی در این نشست با اشاره به مطالبات کارگران گفت: افزایش دستمزد متناسب با نرخ تورم، امنیت شغلی، بهره مندی از خدمات درمانی در بیمارستان ها، سن بازنشستگی و سوابق بیمه ای از اهم خواسته های بازنشستگان است.

آیت اسدی در ادامه گفت: مشکلات معیشتی جامعه کارگری، تعطیلی واحدهای تولیدی، مسکن، مالیات بر ارزش افزوده و حقوق و دستمزد از دغدغه ای این قشر زحمتکش است.

کشاورز مدیرکل تعاون ، کار و رفاه اجتماعی نیز در این نشست گفت: نرخ بیکاری استان ۴.۷  است و رتبه اول اشتغال  درکشور به استان قزوین اختصاص دارد.  طبقه بندی ۶۷ شغل در سال ۱۴۰۲ ، کاهش حوادث شغلی و اصلاح بیمه کارگران ساختمانی از اقدامات مهم  اداره کل کار بود.

نماینده مردم قزوین، البرز و آبیک ضمن تقدیر از اقدامات خوب دولت سیزدهم در موضوع کار و گکارگر از جمله کاهش نرخ بیکاری، و ایجاد اشتغال، ارتقا امنیت شغلی و کسب و کار پایدار گفت با این اوصاف انتظار نداشتم وزیر کار وظایف شورای عالی کار را به گردن نمایندگان مجلس واگذار کنند
فاطمه محمدبیگی افزود: اجرای ماده ۴۱ قانون کار برای کاگران و ماده ۹۶ بریبا بازنشستگان، یک مطالبه ساده، عادی و قانوی ما در مجلس شورای اسلامی است لذا انتظار داریم دولت محترم و وزیتعاون کار و رفاه اجتماعی این این موضوع را به جد در ذدستور کار قرار دهند
وی با بیان اینکه جامعه امروز جامعه تعاملی است در خصوص میزان حقوق کارگران گفت باید با مذارکرات عقلانی و منتطقی سبد معیشتی و تورم را حساب کرد و مر قانون را اجرا کرد.
وی افزود امروز ما نیازمند رسیدگی ویژه به معیشت کاگران هستیم و نباید منتظر باشیم تا کلام از زبان رهبری منعقد شود و تا گوش ما پیچیده شود وی افزود این همه ما گفتیم، اما نشنیدند تا اینکه رهبر انقلاب در دیدار خود با کارگران به مسائل کارگران ازجمله امنیت شغلی، رسیدگی به وضعیت کارگران و اینکه کارگر رکن جهش تولید است و رضایت نیمی از جامعه با رضایت کارگر اشاره و پرداختند.
رییس مجمع نمایندگان استان افزود وقتی که رهبر معظم انقلاب سیاست‌های کل تامین اجتماعی را ابلاغ کردند آیا جایی برای مصامحه است هنوز در چالش‌های ۲۰ سال پیش گیر کردیم باید روی میز ما اجرای کامل این سیاست‌های تامین اجتماعی باشد.
محمد بگی افزود: درنشست سه جانبه نمایندگانی از کارفرمایان کارگران و دولت باید صحبت‌های و دغدغه‌های هر سه اینها را شنید و نباید واقعیت‌های را نادیده گرفت و همیشه جامعه کاگری پای واقعیت‌ها ایستاده است.
محمدبیگی گفت: ۳۳۰ هزار واحد کاگری در کشور فعالیت می‌کند که ۸۷ درصد جمعیت این واحد‌ها زیر ۱۰ نفر است ما باید کاری کنیم که کارگاه‌های کوچک و بزرگ بتوانند برای هزینه‌های دستمزد بتوانند به این مسائل رسدیگی کنند.
وی افزود: نباید این گونه باش که در کاگاه‌های زیر ۱۰ نفر شاهد عدم امینت شغلی، اخراج کارگران و قرارد‌های سفید امضا باشیم وی افزود سختی کار، عدم رسدیگی به دقیق بر کمسیون‌های پزشکی تامین اجتماعی، مراجعات تعداد زیادی از مراجعان من را تشکیل میدهد بسیاری از مواقع قرار‌های که سازمان تامین اجتماعی (دکتر موشوی) گذاشته میشود به اجرا در نمی‌آید چرا در طول ۴ سال باید هر سال مجوز ایجاد درمانگاه تامین اجتماعی ازوزیر کار مربوطه اخذ شود، اما در عمل کاری انجام نشود چه مکانیزم ناکارآمدی وجود دارد که این کار عملی نمیشود چرا باید صدای ما برای دفاع از کارگر گرفته و یا زخمی شود اینها باید حل شود موضوع قارداد‌ها باید حل شود
وی اظهار کرد: بدهی ۱۳۰۰ میلیارد تومانی سازمانی تامین اجتماعی از مابه تفاوت نسخ الکترونکی و کاغذی برای احتساب دارو به مردم دارد و اینها همه از جیب شما کارگران رفته است و سال گذشته با استناد به ماده ۲۳۴ برری رسیدیگی به این موضوع به قوه قضایه شکایت کردم و هنوز سازمان تامین اجتماعی پاسخی به من نداده است وی به شاخص‌های رو بر رشدی در حوزه کاگری مثل تعطیلی ۹۴۰ واحد نیمه تعطیل و یا تعطیل و مشکل دار با ۱۱۱ هزار کارگر اشاره کرد و گفت اکنون با همت کارگران و مسئولان در دولت سیزدهم این تعداد به به ۶۰۷ واحد با ۸۰ هزار کاگر کاهش داشته است.
وی گفت تولید ناخالص کشور ۳۶۰ میلیارد تومان داشته ایم و ۴ درصد آن یعنی ۱۵ میلیاراد صرف بیمه وحوادث شغلی میشود، اما چرا بعد از حلادثه باید این پول هزینه شود خساراتی، چون قطع عضو و ناراحتی‌های جسمی در ضمن کار برای کارگران بوجود می‌آید بعد به وضعیت او رسیدیگ میشود آن همه با این وضعیت خدمات بیمه‌ای این هزینه‌ها باید در حوزه پیشگیری و طب کار و افازیش ایمین کاران هزینه شود باید تمامی واحد‌های تولید بالا و یا زیر ۱۰ نفر تمام موارد ایمنی را رعایت کنند

محمدبیگی گفت: در حوزه تامین مسکن کارگران طرح‌هایی خوبی به مجلس آمده و تمرکز خود را به این مموضوع کذاشتنه، چون ۷۰ درصد سهم سبد معیشت خانوار را هزینه‌های مسکن تشکیل می‌دهد می‌توان با همکرای بانک رفاه کارگران و توسعه تعاون و تامین مالی طرح‌های مسکن کارگری طرح‌های خوبی را برای مسکن کارگران اجرا کنیم استان قزوین رتیه دوم ساخت و تامین مسکن کارگران و ریته اول اشتغال کارگری را در کشور دارد.