بزرگترین تابلوی «ونگوگ» پیدا شد
تاریخ انتشار: ۲ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۹۹۲۱۴۷
یک مجموعهدار آمریکایی بزرگترین تابلوی «ونسان ونگوگ» را که از مدتها پیش مفقود شده بود، کشف کرد.
به گزارش ایمنا و به نقل از تارنمای شبکه خبری فاکس نیوز، استوارت پیوار مجموعهدار آمریکایی که در سال ۱۹۷۹ همراه اندی وارهول آکادمی هنر نیویورک را تأسیس کرد، ادعا میکند شاهکاری از ونسان ونگوگ نقاش سرشناس هلندی را که سالها پیش مفقود شده بود، در یک حراجی بی نام و نشان محلی کشف کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این نقاشی که اُوِر ۱۸۹۰ (Auvers, ۱۸۹۰) نام دارد، یک پاناروما یا سراسر نمای مربع شکل از درههای روستای اورز است که مزارع گندم این روستا را نشان میدهد، مزارعی که با یک خط آهن به دو نیم تقسیم شدهاند. به گفته پیوار، این تابلو با گذشت این همه سال همچنان دست نخورده و در شکل اولیه خود باقی مانده و امضای ونگوگ پشت بوم آن حک شده است.
موزه ونگوگ در آمستردام از پیوار خواسته فوراً این نقاشی را برای آنها بفرستد تا اصالت آن را تأیید کنند. اگر اصل بودن این تابلوی نقاشی تأیید شود، میتوان گفت این تابلو یکی از ۷۰ نقاشی است که ونگوگ در دو ماه آخر حیات خود در روستای اُوِر سور اوآز در حوالی پاریس کشید. این هنرمند پرآوازه هلندی در ژوئیه سال ۱۸۹۰ میلادی در یک مزرعه گندم با شلیک یک گلوله جان خود را گرفت.
پیوار پیدا شدن این تابلو را یکی از بزرگترین اکتشافات هنری در ۱۰۰ سال گذشته میداند و میگوید: این تابلو بزرگترین نقاشی است که ونگوگ در طول حیات خود کشید و تنها تابلوی او در قاب مربع شکل است. پیدا شدن این نقاشی را اکتشاف قرن میدانیم. نکته خارق العادهای که درباره این تابلو وجود دارد این است که تا به حال دست نخورده و در شکل اورجینال خود باقی مانده است. (این روزها) نمیتوانید تابلویی از این دوره پیدا کنید که تا به حال به هیچ وجه مرمت و بازسازی نشده باشد.
ونسان ونگوگ یک نقاش پسا دریافتگر هلندی در سده نوزدهم بود که از کودکی به نقاشی علاقه داشت ولی تا اواخر دهه دوم زندگی خود دست به قلم نشد. او بسیاری از کارهای شناختهشده خود را در دو سال آخر عمر تکمیل کرد و در یک دهه بیش از دو هزار و ۱۰۰ کار هنری شامل ۸۶۰ نقاشی رنگ روغن و بیش از ۱٬۳۰۰ نقاشی با آبرنگ، طراحی و چاپ تولید کرد.
این هنرمند پرآوازه در اواخر عمر به شدت از بیماری روانی اختلال دوقطبی و فشار روحی رنج میبرد. افسردگی و مشکلات روانی او روز به روز وخیمتر میشد تا این که در نهایت در ۳۷ سالگی به زندگی خود پایان داد.
منبع: ایرنا کد خبر 495454منبع: ایمنا
کلیدواژه: هنرهای تجسمی حوزه هنری هنر نقاشی نقاشی ونسان ونگوگ نقاشی ونگوگ كشف شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۹۹۲۱۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تجدید چاپ مجموعه کتاب «کودکی نامداران»
به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، این کتاب به نویسندگی پرویز امینی درباره دوران کودکی نقاش برجسته ایرانی سید علیاکبر صنعتی و فراز و نشیبهایی است که در دوران دوری از خانواده با او همراه بوده است.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلیدر بخشی از کتاب میخوانیم: «در بچگی ذوق نقاشی در من سرشار بود، به نحوی که تمام دیوارها را با نقاشیهای خودم سیاه میکردم و این جوشش غریب باعث میشد که حتی در سر کلاسهای درس به جای گوش کردن به درسها، به نقاشی از صورت معلمان بپردازم و برای همین هم همیشه تنبیه میشدم.»
مجموعه کودکی نامداران در قالب ۱۰ عنوان کتاب به شیوه اول شخص و از زبان شخصیت اصلی به کودکی چهرههای نامدار ایرانی در حوزههای مختلف میپردازد و شامل داستانهایی است که با شخصیتپردازی مناسب و تصویرسازی جذاب، نوجوانان را به فضای زندگی این چهرهها در قرن گذشته نزدیک میکند.
در پشت جلد مجموعه «کودکی نامداران» آمده است: «هر کودک ایرانی، از نامداران آینده ایران است. هر کودک ایرانی پرچمدار هویت ملی ایران است. هر کودک ایرانی اعتماد به نفس ملی ایران است و کودکی نامداران، آینده درخشان کودکان ایران است.»