هندی ها از زغال سنگ پی وی سی خواهند ساخت
تاریخ انتشار: ۴ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۰۲۴۳۰۲
گروه آدانی هند از برنامه‌ریزی برای ساخت یک مجتمع تولیدی PVC سالانه 2 میلیون تن پی‌وی‌سی از زغال سنگ خبر داد.
به گزارش آی سی آی اس، گروه هندی آدانی قصد دارد یک کارخانه تولید پی‌وسی‌سی از زغال سنگ با ظرفیت تولید سالانه 2 میلیون تن و 292 میلیارد روپیه هند (4 میلیارد دلار) سرمایه‌گذاری در موندرا واقع در ایالت گجرات غربی بسازد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این گروه در نامه ارسالی به وزارت محیط زیست، جنگل‌ها و تغییرات آب‌وهوایی هند آورده است که آدانی اینترپرایز (Adani Enterprises Ltd -AEL) طرح ساخت این کارخانه را اجرا خواهد کرد.
آدانی اینترپرایز اعلام کرد که طرح پیشنهادی برای تولید گریدهای پی‌وی‌سی مانند پی‌وی‌سی سوسپانسیون (رزین)، پی‌وی‌سی کلر (C-PVC) و پی‌وی‌سی امولسیون (خمیر) تولید می‌شود.
این شرکت اعلام کرد که انتظار دارد این طرح را ظرف چهار سال از زمان دریافت تأییدیه‌های لازم اجرا کند.
آدانی اینترپرایز اعلام کرده است که حدود سالانه 3.1 میلیون تن زغال سنگ برای این طرح بیشتر از استرالیا، روسیه و دیگر کشورها تأمین می‌شود.
در فرآیند تولید پی‌وی‌سی از زغال سنگ، زغال سنگ (ذغال کک سازی/ زغال سنگ حرارتی/ مخلوط ذغال سنگ و پت کک) از طریق واحد تجزیه به گاز تبدیل و پس از آن کاربید کلسیم و سپس گاز استیلن تولید می‌شود.
سپس گاز استیلن به مراه اسید کلریدریک از کارخانه کلرالکالی این شرکت هندی پردازش می‌شود و مونومر وینیل کلرید (VCM) تولید می‌کند که سپس از آن برای تولید پی‌وی‌سی استفاده می‌شود.
برچسب هاپت کک پی وی سی زغال سنگ زغال سنگ حرارتی زغال کک هندمنبع: انرژی امروز
کلیدواژه: پی وی سی زغال سنگ زغال سنگ حرارتی زغال کک هند آسیا اروپا انرژی امروز ایران بین الملل تحریم خبرگزاری بین المللی خبرگزاری داخلی خبرگزاری دانشجویان ایران ایسنا ریاست جمهوری سازمان های بین المللی سازمان کشورهای صادر کننده نفت اوپک سایتهای اینترنتی شرکت ملی نفت ایران NIOC شرکت های بین المللی مجلس شورای اسلامی وزارت نفت وزارت نیرو زغال سنگ پی وی سی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت energytoday.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «انرژی امروز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۰۲۴۳۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شعری که در فضای مجازی ۱۰ میلیون بازدیدکننده داشت
محمود اکرامی فر درباره برنامه «سرزمین شعر» که از شبکه چهارم سیما پخش شد، گفت: این برنامه شعر را به یک گفتمان عمومی و از یک گزاره محفلی به یک گزاره عمومی تبدیل کرد، به طوریکه شعر را در جامعه رواج داد و توانست دوباره به زندگی عمومی، گفتگو‌ها و ارتباطات کلامی مردم برگرداند.
وی افزود: موسی عصمتی یکی از شاعرانی بود که بخاطر جاذبه رسانه‌ای و شعر خوبش از او استفاده کردم و در گروه من قرار داشت. اشعار او را در صفحه مجازی ام منتشر کردم و بازخورد‌های زیادی از آن گرفتم.
این شاعر و داور برنامه تلویزیونی «سرزمین شعر» گفت: بیش از صد هزار نفر از این صفحه من بازدید کردند و شعر این شاعر حدود ۱۰ میلیون نفر بازدیدکننده داشت. خیلی‌ها برای ما نوشتند که با این شعر زندگی کردند و حتی به گریه افتادند. می‌توانم بگویم سرزمین شعر برنامه خوبی بود و می‌تواند بهتر هم شود.
برنامه «سرزمین شعر» در ادامه هجدهمین جشنواره بین المللی شعر فجر از ۲۶ اسفند پارسال در قالب مسابقه شعر به روی آنتن شبکه چهارم سیما رفت و فرصتی شد برای شنیدن اشعار جشنواره و انتخاب شاعران برتر بود. در قسمت اول این برنامه غزلی از موسی عصمتی درباره پدر و کارگران معدنعلاوه بر اینکه حضار برنامه را تحت تاثیر قرار داد، با اقبال عمومی هم همراه شد.
(پدر)
پدرم را خدا بیامرزد، مردِ سنگ و زغال و آهن بود
سال‌های دراز عمرش را، کارگر بود، اهل معدن بود
از میان زغال‌ها در کوه، عصر‌ها رو سفید برمی‌گشت
سربلند از نبرد با صخره، او که خود قله‌ای فروتن بود
پا به پای زغال‌ها می‌سوخت! سرخ می‌شد، دوباره کُک می‌شد
کوره‌ای بود شعله‌ور در خود، کوره‌ای که همیشه روشن بود
بار‌هایی که نانش آجر شد، از زمین و زمان گلایه نکرد
دردهایش، یکی دوتا که نبود! دردهایش هزار خرمن بود
از دل کوه‌های پابرجا، از درون مخوف تونل‌ها
هفت خوان را گذشت و نان آورد، پدرم که خودش تهمتن بود
پدرم مثل واگنی خسته، از سرازیر ریل خارج شد
بی خبر رفت او که چندی بود، در هوای غریب رفتن بود
مردِ دشت و پرنده و باران، مردِ آواز‌های کوهستان
پدرم را خدا بیامرزد، کارگر بود، اهل معدن بود
منبع: صداوسیما
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری ادبیات
استرداد ۸۵ میلیون ریال به حساب زائران حج تمتع ۱۴۰۲