به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

گل گوهر، گیاهی با ارزش درمانی و درآمدزا در منطقه لارستان

تاریخ انتشار: ۱۰ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۰۸۲۵۰۲

به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شیراز، گیاه خار مریم که در مناطق جنوب فارس و  لارستان به نام گل گوهر شناخته می شود در فصل بهار  به صورت خودرو در دشت ها و نواحی گرمسیری روییده و رشد می‌کند.

گل گوهر، پر از خارهای ریز و درشت و ظاهری خشن است که بر خلاف  شکل ظاهری از خواص دارویی و طبیعی بالایی برخوردار است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گیاه خار مریم یا گل گوهر که پس از طی مراحل پاکسازی  طولانی خارها و تیغه های بنفش رنگ موجود در اطراف آن، می‌توان مغز درون گیاه که به رنگ سبز روشن و دارای طبع گرم و خوش‌طعم است را به صورت خام استفاده کرد.

مهم ترین فواید سلامتی خارمریم، توانایی آن برای رفع مسمومیت کبد و درمان کبد چرب، سرعت ترمیم اندام، کاهش پیشرفت انواع سرطان ها، درمان عفونت های قارچی است که از بدن در برابر اثرات جانبی دارو محافظت  کرده که شروع بیماری آلزایمر و خطر بیماری های قلبی را کاهش می دهد و علایم دیابت را مدیریت می کند.

عالیه‌ سادات رفعت‌ حقیقی کارشناس گیاهان دارویی جهاد کشاورزی شهرستان لارستان، گفت: این گیاه به صورت خودرو در نواحی صخره ای، سنگلاخی و خشک، مزارع، کنار جاده‌ها و اراضی بایر به خوبی رشد می‌کند.

او، با اشاره به اینکه در فصول مناسب در بسیاری از نقاط لارستان گیاه گل گوهر به صورت خودرو دیده می شود، بیان کرد: از آن جایی که گل گوهر گیاهی مقاوم به خشکی است و به صورت دیم در بسیاری از مناطق لارستان و جنوب فارس رویش دارد، می‌توان آن را جزء گیاهان کم آب‌بر محسوب کرد، هرچند مشخص کردن میزان آب مصرفی به شرایط خاک مزرعه مورد نظر بستگی دارد اما طبق تجربه، آبیاری ماریتیغال(گل گوهر) به شیوه نواری در حدود یک سوم زراعت گندم در شرایط مشابه آب مصرف می‌کند.

رفعت حقیقی، تصریح کرد: بهترین زمان کاشت این گیاه در اقلیم جنوب پاییز و در اواخر اردیبهشت تا اواسط خرداد که تمام بوته‌ها، دانه‌ها را تولید کرده و خشک شده‌اند، زمان برداشت است.

کارشناس گیاهان دارویی جهاد کشاورزی شهرستان لارستان، ادامه داد: دقت در تاریخ برداشت این گیاه بسیار حائز اهمیت است و تاخیر در برداشت سبب پراکنده شدن دانه‌ها به واسطه داشتن پاپوس توسط باد می شود که انتقال و جوانه‌زنی این بذر در سایر مزارع به عنوان علف هرز محسوب می‌شود.

او، با تاکید بر اینکه تکثیر گیاه گل گوهر به طور مستقیم از طریق بذر و به طور غیرمستقیم از طریق نشاء به راحتی امکان‌پذیر است، افزود: این گیاه دارویی به صورت پراکنده در بسیاری از نقاط لارستان مانند تنگ خور، شهرک صنعتی خور، تنگ اسد، تنگ سایه، و شرفویه  می‌روید.

رفعت حقیقی، در خصوص کلاس‌های آموزشی از سوی جهاد کشاورزی برای علاقمندان به ورود به پرورش گیاه گل گوهر، اضافه کرد: تاکنون کلاس‌های آموزشی پرورش گیاهان دارویی سازگار با اقلیم جنوب در قالب کارگاه دوره‌های مهارتی و آموزش انفرادی برای فارغ‌التحصیلان بخش کشاورزی، بهره برداران و بانوان و سایر علاقه مندان برگزار شده است که در صورت وجود متقاضی دوره‌های جدید نیز برگزار می‌شود.

کارشناس گیاهان دارویی جهاد کشاورزی شهرستان لارستان، اظهار کرد: فایل صوتی معرفی گیاهان دارویی به صورت هفتگی از سایت رادیو طبیعت منتشر می شود که علاقه مندان می توانند از آن استفاده کنند.

او، درباره مصارف گیاه دارویی گل گوهریا گل خار مریم، گفت: در برخی از مناطق جهان و ایران ، بخش‌های های جوان گل و  قسمت داخلی ساقه‌های سبز آن را مصرف می‌کنند و از برگ آن در تهیه سالاد استفاده می‌شود اما کاشت آن به عنوان یک گیاه دارویی به منظور استخراج مواد مؤثره از دانه حائز اهمیت است.

رفعت‌ حقیقی با اشاره به اینکه ماده فلاونوئیدی سیلیمارین موجود در بذر این گیاه دارای اثرات درمانی است و بیشترین کاربرد و اثرات عصاره ماریتیغال در درمان بیماریهای طحا ل، کبد و سنگ مثانه کاربرد دارد، بیان کرد: نیاز غذایی و آبی این گیاه نسبت به دیگر گیاهان زراعی کم بوده و با بارندگی اندک چرخه زندگی خود را به پایان می‌رساند، بنابراین می توان این گیاه را برای کشت دیم پیشنهاد داد.

کارشناس گیاهان دارویی جهاد کشاورزی شهرستان لارستان، تصریح کرد: این گیاه به واسطه داشتن گل‌های جذاب یکی از گیاهان مهم تامین کننده دانه گرده برای زنبورعسل است.

او، ادامه داد: برداشت بی‌رویه گل گوهر در منطقه لارستان که اغلب به شکل خام‌خوری از مغز آن استفاده می‌شود یا از آن برای تهیه تُرشی و همچنین عرق گیاهی بهره گرفته می‌شود و از طرفی خشکسالی‌های پی‌درپی منجر به انقراض تدریجی این گیاه دارویی ارزشمند شده است.

افراد علاقه مند می‌توانند با توجه به فراهم بودن شرایط اقلیمی مناسب رشد گیاه گل گوهر در منطقه لارستان، نسبت به کاشت این گیاه اقدام و با تبدیل و فرآوری آن، نسبت به درآمدزایی و کارآفرینی اقدام کنند و از سویی با این اقدام، جلوی انقراض گل گوهر را بگیرند.

 با توجه به خاصیت ضد کبد چرب گل گوهر، امروز از این گیاه داروهای گیاهی سنتی و صنعتی  تهیه می‌شود.

انتهای پیام/ت

 

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: وزارت جهاد کشاورزی گیاهان دارویی گیاه دارویی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۰۸۲۵۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف رفتار جالب یک اورانگوتان در مواجهه با زخم

محققان شاهد انجام اولین درمان فعال زخم توسط اورانگوتان با گیاه دارویی بوده‌اند که کشف جالبی در نوع خود است.

به گزارش ایسنا، یک اورانگوتان نر وحشی سوماترایی زخم خود را با یک گیاه دارویی درمان کرد و این اولین باری بود که چنین رفتاری در چنین گونه‌هایی مشاهده شد.

به نقل از آی‌ای، تاکنون، محققان شاهد حیواناتی بوده‌اند که از گیاهان برای خوددرمانی استفاده می‌کنند، اما چنین مشاهداتی نادر بوده است. میمون‌های بزرگ از گیاهان برای درمان عفونت انگلی و درد عضلانی استفاده می‌کنند. به تازگی مشاهده شده که شامپانزه‌ها حشرات را به زخم خود می‌مالند. با این حال، درمان زخم با یک ماده فعال زیستی تا کنون دیده نشده بود.

زیست‌شناسان شناختی و تکاملی به تازگی یک اورانگوتان سوماترایی نر وحشی را در حال درمان زخم فعال روی صورت خود در یک مکان تحقیقاتی در اندونزی مشاهده کردند.

اورانگوتانی که با گیاه آکار زخم را ضد عفونی کرده و می‌پوشاند

کارولین شوپلی (Caroline Schuppli) و ایزابل لامر (Isabelle Laumer) در مشاهدات روزانه خود از ۱۵۰ اورانگوتان سوماترایی که به شدت در معرض خطر انقراض بودند، متوجه شدند که گونه یک نر به نام راکوس به احتمال زیاد در هنگام دعوا با یک نر دیگر زخمی روی صورتش برداشته است.

او خود را با برگ‌هایی از گیاه آکار (Fibraurea tinctoria) درمان می‌کرد، این گیاه به داشتن خواص دارویی معروف است.

انسان‌هایی که در جنگل‌های استوایی جنوب شرقی آسیا زندگی می‌کنند، از آکار برای اثرات ضد درد و تب‌بُری استفاده می‌کنند. در طب سنتی این گیاه انواع بیماری‌ها مانند مالاریا را درمان می‌کند. بررسی‌ها وجود موادی را در آن نشان می‌دهد که می‌دانیم دارای فعالیت‌های ضدباکتریایی، ضد التهابی، ضد قارچی، آنتی اکسیدانی و سایر فعالیت‌های زیستی مرتبط با بهبود زخم هستند.

راکوس پس از جویدن این گیاه، مایع آن را به مدت حدود هفت دقیقه روی زخم گونه خود قرار داد. سپس آن را با برگها پوشاند و به خوردن گیاه ادامه داد. زخم در پنج روز شروع به بسته شدن کرد و در عرض یک ماه کاملا بهبود یافت.

جالب اینجاست که راکوس هنگامی که زخمی بود، بیش از حد معمول استراحت می‌کرد. خواب به طور مثبت بر بهبود زخم تأثیر می‌گذارد، زیرا ترشح هورمون رشد، سنتز پروتئین و تقسیم سلولی در طول خواب افزایش می‌یابد.

لامر می‌گوید: کل فرآیند زمان قابل توجهی را به خود اختصاص داد.

از آنجایی که او از آکار به طور خاص برای مراقبت از زخم استفاده می‌کرد، محققان می‌توانستند بفهمند که او قصد دارد خودش را معالجه کند و روش او کارآمد است. علائم درمان زخم در سایر حیوانات تا کنون به عنوان اثر واقعی تایید نشده است.

این اولین درمان فعال زخم با یک ماده فعال زیستی است که تا کنون مشاهده شده است.

محققان پیش از این هرگز شاهد چنین رفتاری نبوده‌اند، زیرا برخورد با حیوان زخمی آن هم در محیطی که حاوی گیاهان دارویی است، یک اتفاق نادر است.

آنها نمی‌دانند که آیا راکوس پیش از این نیز چنین عملی را انجام داده است یا خیر. آنها همچنین نمی‌توانند تأیید کنند که آیا او آن را از سایر اورانگوتان‌های محل تولدش آموخته است یا خیر. نرهای اورانگوتان پس از رسیدن به سن بلوغ، مسافت‌های طولانی را طی می‌کنند تا خانه جدیدی پیدا کنند. شوپلی فرض می‌کند که سایر اورانگوتان‌ها نیز می‌توانند رفتار مشابهی از خود نشان دهند.

آنچه به طور قطع شناخته شده است؛ این است که راکوس اولین مدیریت فعال زخم با یک ماده فعال بیولوژیکی را نشان داده است.

اولین شواهد مستند از درمان زخم توسط انسان در یک نسخه خطی پزشکی متعلق به ۲۲۰۰ سال قبل از میلاد ظاهر شد. میمون‌های بزرگ آفریقا و آسیا نیز از زخم‌های خود مراقبت می‌کنند، بنابراین شاید ما عملکرد ذاتی داشته باشیم که به ما این امکان را می‌دهد گیاهان و قارچ‌های دارای خواص دارویی را بشناسیم و خود را درمان کنیم.

راکوس چگونه می‌دانست که چگونه این کار را انجام دهد؟ او یک فرآیند نسبتا پیچیده را انجام داد. این عملکرد یا مکانیسم سؤالات بسیاری را به وجود می‌آورد. ما ممکن است به طور طبیعی به سمت گیاهانی که دارای مواد مغذی یا خواص درمانی هستند، جذب شویم.

به لطف این گزارش، محققانی که با حیوانات کار می‌کنند، می‌توانند در صورت ایجاد زخم روی بدن حیوانات در مشاهده رفتار آنها توجه بیشتری نشان دهند.

انتهای پیام