به نقل از «جام جم آنلاین»

ناتو طرح‌های بدخواهانه‌ای علیه روسیه در سر می‌پروراند/ انتظار زیادی از دیدار پوتین-بایدن نداریم

تاریخ انتشار: ۱۲ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۱۰۸۱۵۷

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از خبرگزاری تسنیم، "سرگئی لاوروف" وزیر امور خارجه روسیه روز سه‌شنبه در جریان نشست آنلاین وزیران کشورهای عضو گروه بریکس (برزیل، روسیه، چین، هند و آفریقای جنوبی) اعلام کرد که پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) مخرب و بدخواهانه‌ای علیه این کشور دارد. به گفته وی، یکی از تعهدات برعهده گرفته از سوی ناتو، توقف گسترش این سازمان به سمت مرزهای روسیه است که آشکارا نقض شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

لاوروف یادآور شد که طرف روسی مدت‌هاست پیشنهاد کرده تا پایبندی نسبت اصل غیرقابل تفکیک بودن امنیت مورد تأیید قرار بگیرد که بر اساس آن هیچکس در منطقه اورآتلانتیک نباید امنیت خویش را با آسیب رساندن به امنیت دیگران تأمین کند. این در حالی است که کشورهای عضو ناتو نه تنها این درخواست را نادیده گرفته، بلکه چنین تعهدی را برعهده نگرفته و از تأیید آن هراس دارد.
وی تأکید کرد: «نتیجه گیری از این وضعیت بسیار ساده است: این به منزله آن است که ناتو دارای طرح‌های مخرب و بدخواهانه‌ای علیه روسیه است. هرچند خدا کند من اشتباه کرده باشم. البته مقامات مسکو آماده از سر گیری تماس‌ها در چارچوب شورای روسیه-ناتو هستند، ولی مذاکرات باید از سوی مقامات نظامی آغاز شده و در آن مسائلی مانند نقض توافقات از سوی ناتو و عدم استقرار نیروهای نظامی در خاک کشورهای عضو جدید این سازمان مورد بررسی قرار بگیرد.»
رئیس دستگاه دیپلماسی روسیه ادامه داد: «طرف روسی حاضر نیست با اعضای ناتو درباره حمایت از خط‌مشی دولت اوکراین در "پاکسازی زبان روسی" در این کشور یا تعطیلی رسانه‌های گروهی روس زبان و  مقابله باگروه‌های مخالف گفتگو کند. همچنین مقامات مسکو قصد ندارند به بروکسل بروند تا بار دیگر اتهامات مربوط به عدم اجرای توافقات مینسک که ارتباطی به روسیه ندارد را بشنوند.»  
واکنش روسیه به تهدیدات در خصوص حذف این کشور از سیستم سوئیفت
سرگئی لاوروف در بخش دیگری از اظهاراتش اعلام کرد که مسکو علاقه‌ای ندارد که مکانیزم‌های بنیادی در عرصه ارتباطات بین‌المللی و اقتصادی جهان از بین بروند، ولی در رابطه با تهدیدات شنیده شده در خصوص امکان حذف روسیه از سیستم بین بانکی سوئیفت، طرف روسی مجبور است نتیجه گیری‌ لازم را در این خصوص انجام دهد.
وزیر خارجه روسیه تأکید کرد، تمامی ساختارهای دولتی روسیه در آینده نیز کلیه تدابیر لازم برای مقابله با چنین تهدیداتی را اتخاذ کرده و در هر روند اوضاعی از منافع این کشور و شرکای روسیه بطور قابل اطمینانی دفاع خواهند کرد.
روسیه انتظار تصمیم گیری تاریخی سرنوشت سازی در نشست سران پوتین و بایدن را ندارد
لاوروف همچنین یادآور شد که مقامات مسکو انتظار ندارند که نشست "ولادیمیر پوتین" و "جو بایدن" روسای جمهوری روسیه و ایالات متحده که قرار است در تاریخ 16 ژوئن (26 خرداد ماه) برگزار شود، نتیجه تاریخی و موفقیت خاصی داشته باشد. البته این فرصت بدست می‌اید که رهبران دو کشور مسائل مهم جهانی، از جمله اینکه هر یک از دو طرف چه تهدیدهایی را علیه خود و بطور کلی در عرصه بین‌المللی می‌بیند، را مورد بررسی قرار دهند.  
وی افزود: «ما توهمی در باره برگزاری این نشست سران نداریم و انتظار نداریم که این دیدار موفقیت خاص یا تصمیم گیری تاریخی سرنوشت سازی در پی داشته باشد. البته همین واقعیت که روسای جمهوری دو قدرت برتر هسته‌ای جهان به مذاکره می‌پردازند، اهمیت زیادی دارد و باید از آن حمایت کرد.»
وزیر امور خارجه روسیه همچنین در این کنفرانس مطبوعاتی گفت که کشورهای غربی تلاش می‌کنند تا مسئله پیدایش ویروس کرونا را سیاسی کنند، ولی ضروری است که این موضوع در چارچوب سازمان‌ بهداشت جهانی و بطور واقع بینانه مورد بررسی قرار بگیرد.
لاوروف با اشاره به اینکه "امانوئل ماکرون" رئیس جمهوری فرانسه به "جنگ واکسن‌ها" اشاره کرده، افزود: «بسیار جای تأسف دارد که از روسیه و چین بعنوان عوامل اصلی این جنگ جدید جهانی یاد می‌شود.»

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: لاوروف وزیر امور خارجه روسیه ناتو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۱۰۸۱۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پایان پوتین؟!

برخی معتقدند مانند اتحاد جماهیر شوروی، رئیس‌جمهور فعلی روسیه هم شکننده است. اما آن‌ها خیلی چیزها را نادیده می‌انگارند.

به گزارش خبرآنلاین، پیتر روتلند در تحلیلی برای ریسپانسیبل استیت کرفت وابسته به «اندیشکده کوئینسی» نوشت: ماکسیم ساموروکوف از مرکز کارنگی اخیرا مقاله‌ای را باعنوان «رژیم شکننده پوتین» در فارن افرز منتشر کرده است. او نوشته مانند آنچه در گذشته برای شوروی اتفاق افتاد، سیستم پوتین هم همیشه درحال فروپاشی است.

این استدلال بر اساس یک قیاس تاریخی شکل گرفته است. طبق این قیاس نظام شوروی، قوی و تغییرناپذیر به نظر می‌رسید و عملاً هیچکس فروپاشی آن را پیش‌بینی نمی‌کرد. اما در نهایت شوروی فروپاشید. به همین‌ترتیب، سیستم پوتین در حال‌حاضر قدرتمند و مقاوم به نظر می‌رسد و کمتر کسی می‌تواند فروپاشی آن را تصور کند. اما در نهایت این سیستم هم مانند شوروی، دچار فروپاشی خواهد شد.

مشخص است که چرا این استدلال برای فارن‌افرز دارای جذابیت است. پندار آرزومندانه همیشه مخاطب را جذب می‌کند. مردم دوست دارند آنچه را که می‌خواهند بشنوند را به آن‌ها بگویند. بدون هیچ چشم‌اندازی برای یک ضدحمله موفق در اوکراین، محتمل‌ترین سناریویی که باعث می‌شود کی‌یف در جنگ پیروز شود، فروپاشی رژیم پوتین در روسیه است.

قیاس‌های تاریخی می‌توانند جذاب؛ اما گمراه کننده باشند. چرا که ممکن است توجه ما را بر شباهت‌های سطحی متمرکز کنند، در حالی که تفاوت‌های ساختاری را نادیده می‌گیرند. چندین دلیل مهم وجود دارد که مشخص می‌کند نظام پوتین در مکان بسیار متفاوتی با اتحاد جماهیر شوروی در دوره پرسترویکا قرار دارد.

اول اینکه میخائیل گورباچف تنها شش سال در روسیه قدرت را به دست داشت و هرگز نتوانست کنترل موثری بر حلقه داخلی رهبران شوروی داشته یا تغییری در بروکراسی ایجاد کند. در نتیجه او نتوانست ابتکارات سیاسی خود را اجرایی کند و ناچار شد تصمیمات رادیکال‌تری را اتخاذ کند که کل سیستم را بی‌ثبات می‌کرد.

در مقابل پوتین پس از به قدرت رسیدن در سال دو هزار خیلی سریع بر نخبگان رقیب کنترل پیدا کرده و مکانیسم قدرت عمودی را احیا کرد. او ۲۴ سال است که در قدرت بوده و اکثر تحلیل‌گران موافقند که پایه‌های اصلی رژیم او آنقدر قوی است که احتمالا حتی از مرگ بنیان‌گذار خود هم جان سالم به‌در می‌برد.

مسائل دوم این است: یکی از عوامل مهم در فروپاشی اتحادجماهیرشوروی این واقعیت بود که این کشور در یک جنگ در افغانستان بود و قابلیت پیروز بیرون آمدن از آن را نداشت. بنابراین اتحادجماهیر شوروی مجبور شد که با غرب وارد مذاکره شود. روسیه در حال جنگ در اوکراین است که هنوز اطمینان دارد که می‌تواند در آن پیروز شود.

مورد سوم اینکه اتحادجماهیر شوروی ورشکسته شده بود، کسری تجاری داشت و از خارج پول قرض می‌گرفت. در مقابل با وجود تحریم‌های غرب، روسیه در سال گذشته ۵۰ میلیارد دلار مازاد تجاری داشته است. اقتصاد برنامه‌ریزی شده شوروی سفت و سخت و ویران‌کننده بود و دولت در گودالی از یارانه‌های دولتی فرو رفته بود. روسیه کنونی دارای یک اقتصاد سرمایه‌داری پویا است که به‌خوبی در اقتصاد جهانی در اقتصاد جهانی ادغام شده و کارآفرینان مهارت خوبی در دور زدن تحریم‌های غرب دارند.

نکته چهارم این است که اتحاد جماهیر شوروی، فدراسیونی بود که تنها ۵۲ درصد از جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دادند. اما روسیه پوتین یک کشور متمرکزتر است که ۸۲ درصد از جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دهند. مسلما برای روسیه احتمال شورش اسلام‌گرایان در قفقاز شمالی یک چالش امنیتی بالقوه است. اما منطقی که رمضان قدیروف رهبر چچن را تبدیل به یک رعیت وفادار برای مسکو کرده، در موارد دیگر هم صدق می‌کند. بر اساس این منطق بهتر است از جریان یارانه‌ای که از مسکو می‌رسد لذت ببرید و لامبورگینی سوار شوید تا اینکه گروزنی یکبار دیگر به تلی از آوار تبدیل شود. چچنی‌ها از جنگ‌های اول و دوم درس گرفته‌اند که استقلال‌طلبی ارزش تلاش را ندارد. هیچ‌یک از جمهوری‌های دیگر در فدراسیون روسیه هم علاقه‌ای به آغاز جنگ با مسکو ندارند.

حمله ۲۲ مارس ۲۰۲۴ به تالار شهر کراوکس، نه تنها یادآور این موضوع بود که اسلام‌گرایی افراطی همچنان یک تهدید امنیتی برای روسیه است بلکه نشاندهنده شکست اطلاعاتی گسترده سرویس‌های اطلاعاتی این کشور بود. ایالات‌متحده از قبل به آن‌ها هشدار داده بود که چنین حمله‌ای در راه است. آن‌ها باید نگهبانان مسلح را در تمام سالن‌های کنسرت در مسکو مستقر می‌کردند. بااین‌حال، حملاتی مانند کراوکس باعث تغییر رژیم در روسیه نمی‌شود. تروریست‌ها نه از قفقاز شمالی، بلکه از تاجیکستان آمده بودند. این نشان می‌دهد که هشت میلیون کارگر مهاجر از آسیای مرکزی یک خطر امنیتی بالقوه برای روسیه است. اما ارزش آن‌ها در اقتصاد روسیه که با مشکل نیروی کار کم مواجه است، حداقل در حال‌حاضر از چالش‌های امنیتی که ایجاد می‌کنند بیشتر است.

شورش واگنر در ژوئن ۲۰۲۳ یک تحول خارق‌العاده بود و جدی‌ترین تهدید برای ثبات رژیم پوتین از زمان تأسیس آن در سال دو هزار به حساب می‌آمد. ما هرگز نمی‌دانیم اگر یوگنی پریگوژین به عقب نرفته بود، چه رخ می‌داد. او به نیروهای خود دستور داده بود تا به سمت مسکو پیشروی کنند. اما آنچه می‌دانیم این است که قیام یا شورش واگنر در نهایت شکست خورد. پریگوژین مرده و به خاک سپرده شده و ثبات رژیم به سرعت برقرار شده است.

اجازه دادن به گروه واگنر برای توسعه و قدرت پیدا کردن تا جایی که بتواند آن شورش را به راه بیندازد، یک اشتباه جدی از سوی پوتین، پس از تصمیم او برای آغاز تهاجم تمام عیار به اوکراین بود. اما این یک اتفاق دور از ذهن باقی می‌ماند و نمی‌تواند به عنوان پایه‌ای برای سیاست ایالات متحده عمل کند.

برای پیروز شدن در دیپلماسی و جنگ نیاز به ارزیابی واقع‌بینانه از نقاط قوت و ضعف دشمن است. فروپاشی ناگهانی اتحاد جماهیر شوروی به ما یادآوری می‌کند که انتظار چیزهای غیرمنتظره را داشته باشیم. اما پوتین و رئیس جمهور چین شی جین پینگ از اشتباهات گورباچف درس خود را گرفته‌اند. واشنگتن نباید سیاست روسیه خود را با این فرض بسازد که صاعقه دو بار به یک مکان برخورد می‌کند.