به آنها که روی صحنه نمی‌آیند، حق می‌دهم
تاریخ انتشار: ۱۳ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۱۱۵۸۶۲
با این سؤال بسیار مواجه شده‌ام که چرا «هار»؟ انتخاب نام «هار» برای نمایشی که روی صحنه داریم، برای من تنها از منظری حسی قابل درک است و شاید اگر بخواهم به تشریح دلایلش بپردازم، موجب تقلیل داده شدن آن شوم. انتخاب این نام به شیوه‌ای شهودی رخ داد و گمان می‌کنم یا غیرقابل تفسیر است یا اگر تفسیر شود ارزش خود را از دست می‌دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سؤال دیگری که در برابرش قرار می‌گیرم این است که قصد داشتید تماشاگر، سالن را با عذاب وجدان ترک کند؟! شاید این سؤال از آنجا می‌آید که وقتی در رورانس کار، دوربین رو به تماشاگر قرار می‌گیرد، انگار این احساس منتقل می‌شود که «حالا نوبت شماست»، نوبت شمایی که تا چند لحظه دیگر از درِ سالن بیرون خواهید رفت ،اما فراموش نخواهید کرد در چنین وضعیتی که دیدید، هستیم و حالا می‌خواهید با آن چه کنید؟! همچنان نسبت به آنچه رخ می‌دهد بی‌تفاوت باشید و تنها به تماشایش بنشینید؟! همچنان تن دهید و با تن دادن‌تان به ادامه پیدا کردنش کمک کنید؟! نسبت به آن آگاه شوید و گامی برای اصلاحش بردارید؟! یا با تکیه به این که من اختیاری ندارم، بی‌عملی‌تان را به‌عنوان ابزاری در اختیارش قرار دهید تا با تکیه بر آن به حیاتش ادامه دهد؟!
معانی برداشت‌شده احتمالی دیگر، لابد شکسته شدن تحصن کت‌واکرها از سوی یک نفر از خودشان است؛ آدم‌هایی که نمی‌خواستند به ادامه آنچه تا پیش از این کرده‌اند، تن دهند اما با شکسته شدن تحصن‌شان از سوی یک نفر، ناچار به ادامه همان مسیر شدند؛ مسیری که در جای‌جای «هار» روندی نزولی پیدا می‌کند و هر لحظه مضمحل‌تر از پیش می‌شود و او که تحصن را شکسته، موجب بازگشت به آن شده است اما فراموش نکنیم نمایشی مانند «هار» که سر و کارش با تصاویر و بهتر از واژه تصاویر، با ارجاعات است این بستر را فراهم می‌کند که هر کسی، متولد هر دهه‌ای و برآمده از هر شرایطی رشد کرده در هر طبقه‌ای برداشت خود را از آن داشته باشد.
بحث دیگر روی صحنه رفتن یا پذیرفتن ریسک روی صحنه رفتن در شرایط موجود است. نمایش «هار» بازتولید است، اثر برگزیده بیست‌ویکمین جشنواره تئاتر دانشگاهی و برنده تندیس بهترین کارگردانی و بهترین طراحی لباس و لوح تقدیر بهترین موسیقی از این جشنواره که آذر و دی 1397 در میان استقبال تماشاگران طی 30 اجرا روی صحنه رفت. پس من این پیش زمینه را در ذهن داشتم که اجرای مجدد «هار» حتی در شرایطی که ناچاریم تنها از 50 درصد ظرفیت سالن استفاده کنیم، احتمالاً مجدداً با استقبال تماشاگر مواجه می‌شود و دست‌کم 50 درصد ظرفیت مجاز سالن پر خواهد شد که تاکنون نیز چنین شده است. پس ما با اعتماد به چنین پیش زمینه‌ای متقاضی روی صحنه رفتن در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر شدیم؛ در نتیجه می‌پذیریم و درک می‌کنیم کسانی که تجربه بیشتری از ما در حوزه تئاتر دارند و سال‌های بیشتری از عمرشان را روی صحنه گذرانده‌اند نگران باشند، نگران این که آیا در صورت تولید نمایشی تازه، تماشاگرانی هستند که به تماشای کارشان بنشینند؟ و این نگرانی، نگرانی ای بی‌پشتوانه نیست و وضعیت موجود و سیستم حاکم است که موجب به وجود آمدن آن شده است.
همه‌مان از هزینه‌های تولید یک نمایش تازه مطلعیم و از این ریسک که آیا فلان بازیگر می‌پذیرد با فلان دستمزد روی صحنه بیاید و همه‌مان هم می‌دانیم جواب این سؤال که آیا بدون هیچ حمایتی می‌توان چنین کاری کرد؟ منفی است. بنابراین معتقدم اگر چنین حمایتی وجود داشت، صاحبان تجربه و سابقه، هم مایل به تولید اثر بودند و هم مایل به روی صحنه رفتن و وضعیت‌مان این گونه نمی‌شد. به عقیده من این مشکلاتی نیست که صرفاً در شرایط تحت تأثیر شیوع کرونا پیش آمده باشد و قبل‌تر هم بوده و موجب خطور این سؤال به اذهان شده است که آیا اساساً تئاتر برای مسئولان و متولیان فرهنگی ما مهم است؟ یا تنها ویترینی است که کارکردی بیش از ویترین بودن هم ندارد؟ به عقیده من اگر بتوانیم پاسخ این سؤال را پیدا کنیم، خودمان هم راحت‌تر با شرایط کنار می‌آییم و دست و پای بیهوده نمی‌زنیم.
یکی از اتفاقاتی که در دوران کرونا رخ داد، سوق پیدا کردن برخی از اهالی تئاتر به‌سمت فیلمسازی بود. طبیعتاً امر فیلمسازی هیچ ایرادی ندارد و بسیار هم تحسین برانگیز است ،اما آنچه موجب تأسف است اینکه منِ نوعی تئاتری که تا به حال سر و کاری با دوربین و فیلمسازی نداشته‌ام به صرف شرایط موجود و به جهت نبود امنیت شغلی در حرفه اصلی خودم، ناچار می‌شوم به آن سمت بروم ؛نکته‌ای که می‌تواند موجب تأسف خوردن‌مان شود تنها این نیست وقتی از آن سو می‌بینیم که جشنواره‌های موضوعی و مناسبتی با کمک هزینه‌های بالا برگزار می‌شوند و به‌عنوان مثال بودجه‌ای که منِ حسین پوریانی فر برای تولید نمایش «هار» از بیست و یکمین جشنواره تئاتر دانشگاهی دریافت کردم تنها یک میلیون تومان بود و همزمان در سال 1397 حتی هزینه بَنِر سفیدی را که بر کف صحنه ما می‌بینید هم تأمین نکرد؛ نباید تأسف خورد؟!
اگر این حجم از بودجه‌ای به‌سمت آثار سفارشی و موضوعی و مناسبتی روانه می‌شود، به‌عنوان مثال نصیب دیگر هنرمندان هم می‌شود قطعاً اوضاع بهتر از این بود اما ظاهراً ما تئاتری‌ها، مایی که در صف سفارشی سازها نیستیم ترسناکیم و بودن‌مان سبب ایجاد وحشت می‌شود.
مطلب آخر، به حمید پورآذری برمی‌گردد؛ من 11 سال است که عضوی از گروه تئاتر «پاپتی» و دانشجوی حمید پورآذری هستم. فارغ از همه چیز، بودن حمید پورآذری به‌عنوان تهیه کننده در کنار «هار» برای ما بسیار خوشحال‌کننده بود؛ کسانی بودند که پیشنهاد داده بودند به‌عنوان تهیه کننده برای بازتولید «هار» همراهی‌مان کنند اما پورآذری تنها تهیه کننده نبود و بودنش در کنارمان و همکاری با او حلاوتی دارد که در رابطه عادی یک کارگردان و تهیه کننده تولید نمی‌شود.
منبع: ایران آنلاین
کلیدواژه: روی صحنه رفتن تهیه کننده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۱۱۵۸۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سیل موجب انسداد ١٠ راه روستایی در شهرستان بم شد
در اثر بارندگی‌های شدید و وقوع سیلاب‌ها، راه ۱۰ روستای مناطق عشایری و کوهستانی بخش بروات در منطقه روداب غربی این شهرستان مسدود شده است.
به گزارش گروه استان‌ها خبرگزاری دانشجو، فرمانداری بم اعلام کرد: در اثر بارندگی‌های شدید و وقوع سیلاب‌ها، راه ۱۰ روستای مناطق عشایری و کوهستانی بخش بروات در منطقه روداب غربی این شهرستان مسدود شده است و تلاش‌ها برای بازگشایی راه‌ها ادامه دارد.
طبق این اعلام همچنین ۱۰ خانه مسكوني نیز در منطقه تهرود دچار آبگرفتگی شدند.
به قرار اطلاع بیشترین آسیب در بخش دهبکری منطقه تهرود واقع در شرق استان است که منجر به ورود آب به منازل مردم روستای خان خاتون شد.
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد