به نقل از «انرژی امروز»

زیان ۱۵۰۰میلیارد تومانی ریلی ها از کرونا

تاریخ انتشار: ۱۳ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۱۱۹۱۴۷

دبیر انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل ریلی گفت: در بخش شرکت‌های مسافری، به علت شیوع ویروس کرونا و با تصویب ستاد کرونا، شرکت‌های حمل‌ونقل ریلی به شدت با افت عملکرد مواجه شدند. می‌توانیم تخمین بزنیم که حدود هزار تا هزار و ۵۰۰میلیارد تومان خسارت ناشی از موضوع کرونا به شرکت‌های مسافری ریلی تحمیل شده است.

سبحان نظری با اعلام این مطلب در گفت‌وگو با «دنیای‌اقتصاد» گفت: شرکت‌های مسافری در بخش ریلی،‌ اجازه فروش بلیت کمتری داشتند و استقبال از سفر با وسایل نقلیه عمومی هم در مقاطع زیادی از سال ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ به طور طبیعی کمتر شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مجموع این اتفاقات موجب شده نزدیک به ۱۹ تا ۲۰ میلیون سفر در سال گذشته در بخش ریلی نسبت به سال قبل‌تر آن از دست برود (نسبت به سال ۱۳۹۸) که درآمد از دست‌رفته حاصل از این افت فروش نزدیک به دوهزار میلیارد تومان است.

نظری درباره تخصیص تسهیلات کرونایی گفت: این خسارت ناشی از کرونا باعث شده که دولت نیز راهکاری بیندیشد و تسهیلاتی ارزان‌قیمت برای جبران زیان شرکت‌های ریلی مسافری قائل شود. مقدار تسهیلات تخصیص یافته نزدیک به ۹۴۰میلیارد تومان بوده، اما آن چیزی که در عمل پرداخت شده حدود ۲۳۰میلیارد تومان بوده یعنی کمتر از یک‌چهارم عددی که تصویب شده است.  نظری درباره دلیل این موضوع گفت: پیچ‌ و خم‌های اداری بانک‌ها در این موضوع تاثیرگذار بوده، به ویژه از این نظر که بانک‌ها برای تضمین این وام‌ها دارایی‌ها و املاکی را مطالبه می‌کنند که در بازار سهل‌البیع (قابلیت معامله به آسانی دارد) باشد. طبق تعاریف بانکی، وسایل نقلیه ریلی قابلیت سهل‌البیع بودن را ندارد و به عنوان وثیقه توسط بانک پذیرفته نمی‌شود. این یک گلوگاه بزرگ در نظام بانکی کشور است که نه تنها برای وام‌ کرونایی، بلکه برای توسعه ظرفیت و ناوگان حمل‌ونقل ریلی با این گره بزرگ مواجه هستیم. صرفا ملک به عنوان وثیقه پذیرفته می‌شود، شرکت‌های حمل‌ونقل ریلی هم معمولا این میزان ملک و املاک گران‌قیمت ندارند و تنها ساختمان کوچکی برای دفتر کار در اختیار دارند.

وی افزود: نکته جالب اینکه در حمل‌ونقل جاده‌ای، کامیون به عنوان وثیقه پذیرفته می‌شود. همین نکته ساده، اما مغفول یکی از دلایلی است که سرمایه‌گذاری در توسعه ناوگان جاده‌ای به راحتی انجام می‌شود، اما در بخش ریلی انجام نمی‌شود، در صورتی که واگن به لحاظ ایمنی وسیله‌ای مطمئن‌تر و ایمن‌تر است. یعنی واگن کم‌تصادف‌تر بوده و خسارت کمتر می‌بیند و تنها در شبکه ریلی کشور به طول 14‌هزار کیلومتر قابلیت جابه‌جایی داشته و قابلیت فرار و گریز ندارد. ضمن اینکه یک سازمان بالادستی به نام راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران نیز به صورت شبانه‌روزی بر آن نظارت می‌کند. صرفا دیدگاه مدیران حقوقی بانک‌ها مبنی بر ضرورت سهل‌‌البیع بودن واگن است که آن را از وجاهت وام‌دهی خارج می‌کند.

دبیر انجمن شرکت‌های حمل‌ونقل ریلی درباره قیمت‌گذاری دستوری بلیت قطار مسافری گفت: در شورای عالی ترابری نرخ بلیت قطار مسافری  تصویب می‌شود و سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان آن را تایید می‌کند. اساسا ورود بخش‌خصوصی به حوزه حمل‌ونقل ریلی و خرید واگن‌های مسافری و راه‌اندازی شرکت‌های خصوصی مسافربر ریلی با هدف توجیه اقتصادی و جذابیت اقتصادی بوده است. قطعا وقتی قیمت‌گذاری دولتی باشد به علت تفوق سیاست بر اقتصاد از منظر نهاد قیمت‌گذار حتما منافع شرکت سرمایه‌گذار در حوزه ناوگان ریلی مسافری به درستی دیده نمی‌شود. به همین دلیل است که شاهد هستیم استقبال زیادی برای خرید واگن مسافری جدید طی یک دهه اخیر نشده است.

وی افزود: در اکثر کشورهای دنیا بخش حمل‌ونقل ریلی مسافری با یارانه می‌چرخد. به ندرت در دنیا شرکت‌های مسافری ریلی را می‌توان پیدا کرد که بدون یارانه دولتی با سوددهی کار ‌کنند. در اینجا هم باید این قاعده برقرار باشد. اگر برقرار نشود، قطعا توجیه سرمایه‌گذاری و تزریق ناوگان متوقف می‌شود، چیزی که در کشور ما رخ داده است. با این حال دولت باید به صورت ویژه به این موضوع ورود کند. این یارانه تاکنون فقط به شرکت رجا و آن هم صرفا در حمل‌ونقل مسافر حومه‌ای پرداخت شده است.

وی درباره مشکلات حمل‌ونقل ریلی گفت: مشکلی که در بخش مسافری و باری مشترک بوده نرخ‌های بسیار بالای قطعات موردنیاز آنها است. در بعضی از جاها اگر یک تولیدکننده داخلی، اقدام به داخلی‌سازی یک قطعه موردنیاز بخش ریلی می‌کند، دولت نیز بلافاصله محدودیت‌هایی برای ثبت سفارش و واردات آن ایجاد می‌کند. این موضوع باعث گران‌تر شدن تامین قطعه برای شرکت‌های ریلی می‌شود و در نتیجه هزینه نگهداری و بهره‌برداری از ناوگان افزایش پیدا می‌کند.

نظری افزود:‌ این موضوع باید توسط وزارت راه و وزارت صمت رسیدگی جدی شود. اصل اول مد نظر شرکت‌های بهره‌بردار ریلی، استفاده از توان تولید داخلی بوده ولی بعضی از قطعات گران‌قیمت مانند چرخ و سیستم ترمز همچنان از خارج تامین می‌شود. بعضا توان ساخت داخل در مراحل اولیه آن فراهم می‌شود، اما بدون اینکه این تولید هنوز در عمل و با مقیاس کافی محقق شده باشد، دولت محدودیت‌های شدید خود را روی واردات اعمال می‌کند. این موضوع دردسرساز می‌شود. شاید لازم باشد تا زمانی که به تولید قابل اتکا نرسیده باشیم، محدودیت‌ها را یا اعمال نکند یا با یک شیب ملایم این محدودیت‌ها را اعمال کند. به عنوان نمونه برای تولید چرخ در کشور، برآورد ما این است که نزدیک به 20 هزار چرخ به صورت سالانه در بخش ریلی نیاز داریم (در مجموع باری، مسافری، لکوموتیو و مترو). بخشی از نیاز برای تعمیرات و بخشی دیگر برای ساخت ناوگان جدید مورد استفاده قرار می‌گیرد. فرض کنیم یک یا چند شرکت داخلی اعلام می‌کند که این قطعه را تولید داخل کرده‌اند. یک راه این است که دولت از همان روز اثبات توان تولید داخل، ثبت‌سفارش را محدود کند.

وی پیشنهاد کرد: باید تولید در عمل رخ داده و تولیدات به مشتریان تحویل داده شود و بعد متناسب با رشد تیراژ تولید داخل، به صورت تدریجی در واردات محدودیت ایجاد کند. با توجه به اینکه تعداد مشتریان بخش ریلی اندک بوده و جمعا حدود 40 شرکت بهره‌بردار در بخش‌های ریلی باری و مسافری داریم این طور نیست که بازار بسیار پرمشتری و پراکنده‌ای باشد و از این رو به راحتی می‌توان میزان تقاضای این شرکت‌ها را در یک بانک اطلاعاتی ثبت کرد. به هر تعدادی که تولیدکننده داخلی در عمل اثبات کرد که ظرفیت تولید دارد، می‌توان آن میزان را از ثبت سفارش‌ها حذف کرد و آنها را موظف به خرید از داخل کرد. اما اینکه به یکباره برای کل تقاضای بخش ریلی یعنی حدود 20 هزار چرخ، محدودیت ایجاد و کل این تیراژ تقاضای بازار را با پیچیدگی‌های ثبت‌سفارش مواجه کنیم، جز ضربه اقتصادی به شرکت‌ها نتیجه‌ای نخواهد داشت.

برچسب هاانجمن شرکت‌ های حمل‌ و نقل ریلی شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران (رجا) کرونا وزارت صنعت معدن تجارت

منبع: انرژی امروز

کلیدواژه: انجمن شرکت های حمل و نقل ریلی کرونا وزارت صنعت معدن تجارت آسیا اروپا انرژی امروز ایران بین الملل تحریم خبرگزاری بین المللی خبرگزاری داخلی خبرگزاری دانشجویان ایران ایسنا ریاست جمهوری سازمان های بین المللی سازمان کشورهای صادر کننده نفت اوپک سایتهای اینترنتی شرکت ملی نفت ایران NIOC شرکت های بین المللی مجلس شورای اسلامی وزارت نفت وزارت نیرو شرکت های مسافری شرکت های حمل حمل ونقل ریلی بخش ریلی محدودیت ها تولید داخل ثبت سفارش شرکت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت energytoday.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «انرژی امروز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۱۱۹۱۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ویروس کرونا در بدن این مرد هلندی بیش از ۵۰ بار جهش داشت

مورد تاسف‌بار مرد هلندی که بیش از یک سال‌ونیم به کووید-۱۹ مبتلا بود، در گزارش جدیدی مستند شده است. این مورد با ۶۱۳ روز ابتلا، طولانی‌ترین عفونت کووید است که از آن اطلاع داریم. درواقع این عفونت به‌قدری طولانی بود که ویروس فرصت داشت تا در بدن این مرد به واریانت جدیدی تبدیل شود.

به گزارش خبرآنلاین، مرد ۷۲ ساله‌ی هلندی سابقه‌ی سلامتی پیچیده‌ای داشت. او قبلا برای درمان نوعی سرطان خون، پیوند سلول‌های بنیادی انجام داده بود؛ اما بعد‌ها سرطان دیگری به‌نام لنفوم بزرگ سلول بی منتشر (DLBL) در او تشخیص داده شد. این مرد در نتیجه‌ی دارو‌هایی که برای درمان بیماری خود مصرف می‌کرد به‌شدت دچار نقص سیستم ایمنی شد؛ به این معنی که مورد جدی ابتلا به کووید-۱۹ همیشه برای او به عنوان خطری بالقوه به‌شمار می‌رفت.

مرد هلندی در فوریه‌ی ۲۰۲۲ به کووید مبتلا شد و با ترکیبی از آنتی‌بادی‌های مونوکلونال و استروئید‌ها تحت درمان قرار گرفت؛ اما متاسفانه دارو‌ها اثر نکردند و عفونت او ماندگار شد. اگرچه این مرد پیش از ابتلا به بیماری چندین دوز واکسن کووید دریافت کرده بود، هیچ شواهدی مبنی‌بر پاسخ آنتی‌بادی در بدن او مشاهده نشد.

بیمار برای بیش‌از ۶۰۰ روز آلوده به ویروس باقی ماند و مجبور شد چندین‌بار در بیمارستان بستری شود؛ اما خیلی زود و تنها ۲۱ روز پس از نخستین درمان، علائم جهش ویروس در او مشاهده شد. در ابتدا تعیین توالی نشان داد که ویروس در بدن مرد جهشی پیدا کرده که با سوتروویماب (یکی از دارو‌هایی که بیمار با آن تحت درمان قرار گرفته بود) مرتبط است.

ویروس در بدن بیمار بیش از ۵۰ بار جهش داشت

تجزیه‌وتحلیل‌های بیشتر ۲۷ سواب بینی جمع‌آوری‌شده بین فوریه‌ی ۲۰۲۲ تا سپتامبر ۲۰۲۳ حکایت از این داشت که ویروس در بدن این مرد بیش از ۵۰ بار جهش داشته است. برخی از این جهش‌ها در پروتئین اسپایک رخ داده بود؛ اتفاقی که نشان می‌دهد ویروس درحال سازگاری برای فرار از سیستم ایمنی بدن انسان است.

مشکلات سلامتی اساسی در مورد مرد هلندی به این معنی بود که سیستم ایمنی بدن او درواقع هرگز فرصتی برای پاکسازی ویروس نداشت. بستری‌شدن طولانی مدت در بیمارستان، همراه با نیاز به انجام اقدامات احتیاطی بیشتر برای جلوگیری از آلوده‌شدن دیگران، کیفیت زندگی مرد را تحت‌تاثیر قرار داده بود. به‌گفته‌ی تیم پزشکی، هیچ مدرکی وجود ندارد که واریانت جهش‌یافته در بدن این مرد، افراد دیگری را در جامعه آلوده کرده باشد.

بیمار در ماه اکتبر ۲۰۲۳ و در نتیجه‌ی عود بیماری زمینه‌ای خود از دنیا رفت. تاکنون هیچ موردی مشاهده نشده که تا این حد طولانی‌مدت دوام آورده باشد و از طرفی عفونت‌های پایدار پدیده‌ی شناخته‌شده‌ای هستند که با ویروس کرونای عامل کووید ۱۹ ارتباط دارند. برخی از تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که از هر ۱۰۰ عفونت، تنها سه مورد ممکن است بیش از یک ماه باقی بماند.

مشکل این است که هرچه ویروس به‌مدت طولانی‌تری در بدن انسان تکثیر شود و تکامل یابد، شانس بیشتری برای ایجاد جهش‌های فرار ایمنی وجود دارد. این یکی از تئوری‌های مطرح‌شده در مورد چگونگی پیدایش اومیکرون است. باید توجه داشت که هر گونه‌ی جهش‌یافته به واریانتی نگران‌کننده تبدیل نمی‌شود؛ اما همچنان مهم است که عفونت‌های مداوم تحت نظر قرار گیرند و بیمارانی که از قبل با سایر مسایل پزشکی درگیر بوده‌اند، بهترین مراقبت‌های ممکن را دریافت کنند.

نویسندگان مقاله در بیانیه‌ای می‌گویند: «مدت زمان عفونت کووید در مورد مرد هلندی بسیار زیاد بود؛ اما عفونت‌های طولانی‌مدت در بیماران دارای نقص ایمنی در مقایسه با عموم افراد جامعه شایع‌تر است. کار بیشتر تیم ما شامل توصیف گروهی از عفونت‌های طولانی‌مدت بین یک ماه تا دوسال در بیماران نقص ایمنی بستری در بیمارستان بود. بااین‌حال به‌طور کلی عفونت‌های طولانی‌مدت اتفاق نادری است؛ چراکه افراد دارای نقص ایمنی تنها درصد بسیار کمی از کل جمعیت را تشکیل می‌دهند.»

مورد مرد هلندی در کنفرانس جهانی ESCMID ارائه خواهد شد.