ساده مثل روح الله
تاریخ انتشار: ۱۴ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۱۲۵۰۹۰
۱_ ۷ساله بودم (۱۴خرداد ۱۳۶۸) که قیامت را دیدم. آن روزها در ایران قیامتی برپا شده بود. میلیون ها نفر (زن و مرد) از سراسر ایران راهی شده بودند تازمین های بایر غرب بهشت زهرا در تهران را با اشک خود آبیاری کنند و پیکر یکی از محبوب ترین رهبران تاریخ را به خاک بسپارند. آن روزها همه گریه می کردند در داخل و خارج.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
۲_ سبک زندگی بزرگان و رهبران سیاسی جهان و مصلحان تاریخی همیشه برایم خواندنی و شیرین است. اما در بین همه آنها،زندگی امام خمینی برایم متمایز و خیلی متفاوت است. او را رهبری فرازمانی و فرازمینی یافتم و مطمئنم محبوب تر از همه آنهاست.
برای من رمز محبوبیت امام روح الله، ساده زیستی اش بود. سادگی در کلام، سادگی در پوشش و لباس، سادگی در رفتار. و سادگی در سبک زندگی اش.
این که تشریفات گریز بود و اهل ادا و اطوارهای نمایشی سیاسی نبود.
از اول تا آخر عمرش هم تغییری نکرد و همانی که بود تا آخر ماند.
به نظرم این ساده زیستی و تشریفات گریزی او، هم رمز محبوبیتش بود و هم منشاء اقتدارش، چرا که از ساده ترین ساختمان حکومتی جهان یعنی
« حسینیه جماران» بر قلب میلیون ها انسان آزاده دنیا حکومت کرد و با همراهی مردم کشورش توانست انقلابی به وسعت تاریخ رقم بزند و در مقابل همه ابرقدرتهای جهان بایستد و مدافع مظلومان و محرومان جهان بشود.
جالب این که ساده زیستی اش نه مزّورانه بود که بوی نیرنگ و فریب بدهد و نه زاهد نمایانه که بوی زهد فروشی بدهد.
ساده زیستی اش بی پیرایه بود و همان ساده زیستی عزتمند و راستین مورد نظر اسلام.
از دوران طلبگی و قبل رهبری تا لحظه پایانی عمر با برکتش، سبک زندگی اش ساده زیستی و تشریفات گریزی و قناعت و پرهیز از مصرف گرایی بود و همین مدل زندگی او را روز به روز محبوب تر می کند. مخصوصاً این روزها که جهان قرن حاضر تشنه حرف ها و رفتارهای ساده و زلال و خودمانی است.
باورم این است که خوشبختی در ساده زیستی و سادگی است و از این رو امام روح الله از خوشبخت ترین آدم های دنیاست.
این ساده زیستی از نقاط برجسته سبک زندگی و مکتب روح الله است.
جامعه امروز ما به شدت نیازمند بازخوانی و ترویج سیره عملی امام خمینی در تمامی زمینه ها خصوصاً ساده زیستی ، تجمل و تشریفات گریزی و زندگی مقاومتی اوست.
اعتقاد قلبی دارم زندگی امام روح الله قابل بازسازی است و امروز می شود از مدل زندگی او برای ساخت یک زندگی مؤمنانه به خوبی استفاده کرد.
• مدیرکل نهاد کتابخانه های عمومی استان خراسان رضوی
کد خبر 1521838منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: سالگرد ارتحال امام خمینی امام خمینی ساده زیستی سبک زندگی روح الله
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۱۲۵۰۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مریم خمینی نوه امام در خارج از کشور چه کاره است؟
به گزارش تابناک به نقل از عصر ایران، خانم معصومه حائری یزدی همسر آیتالله سید مصطفی خمینی و دختر آیتالله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.
وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجتالاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانهای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی میکند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).
از نکات شگفتآور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان میکرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب میکردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانهها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهلوچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفتوگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم میکرد.
درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آنها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی ماندهاند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.
دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من میگفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»