اندازهگیری قند خون با استفاده از عرق بدن
تاریخ انتشار: ۱۵ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۱۳۳۳۶۲
این حسگر جدید که بر مبنای فناوری صفحات لمسی کار میکند، دربرگیرنده هیدروژلی از جنس پلی وینیل الکل با قابلیت جذب عرق است که روی یک نوار پلاستیکی انعطافپذیر قرار دارد.
کافی است شخص انگشت خود را به مدت یک دقیقه روی حسگر قرار دهد تا هیدروژل مقدار عرق موردنیاز را از غدههای پوستی جذب کند. این نمونه عرق در جریان یک واکنش شیمیایی قرار میگیرد که در نتیجه آن جریان الکتریکی کوچکی تولید و توسط دستگاه سنجش قندخون دریافت میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این حسگر به منظور اندازهگیری میزان قند خون هر شخص با استفاده از اطلاعات جریان الکتریکی به دست آمده از نمونه عرق وی، از الگوریتمهای اختصاصی بهره میبرد. به گفته محققان آمریکایی در آزمایشات اولیه، این حسگر میزان قند خون داوطلبان را قبل و بعد از صرف غذا با دقت ۹۵ درصد اندازهگیری کرده است و راهکار مناسبی برای اندازهگیری لحظهای قند خون در بیماران دیابتی است.
بدن ما به صورت طبیعی مقداری قند را ذخیره کرده و به منظور تامین انرژی لازم برای فعالیتهای روزانه، جذب قند از رژیم غذایی نیز ضروری است. اما زمانی که میزان قند خون از مقدار مشخصی تجاوز میکند، منجر به بروز عارضهای موسوم به قندخون میشود. قند خون میتواند به اندامها آسیب زده و مشکلات متعددی را برای سلامتی ایجاد کند. اغلب عوامل بروز این وضعیت شناسایی شده و راهکارهای مختلفی برای مدیریت آن ارائه شده است. وعدههای غذایی کوچکتر، تمرین فیزیکی و سبک زندگی سالم برای مدیریت دیابت ضروری است.
بالا بودن میزان قند خون به مدت طولانی ریسکهای جدی را برای سلامت در پی دارد و علایمی را ایجاد میکند که در مراحل اولیه ابتلا به دیابت قابل شناسایی است.
آخرین آمار منتشر شده از سازمان جهانی بهداشت در مورد دیابت:
-تعداد افراد مبتلا به دیابت از ۱۰۸ میلیون در سال ۱۹۸۰، به بیش از ۴۲۵ میلیون نفر رسیده است.
-شیوع جهانی دیابت در افراد بالای ۱۸ سال، از ۴.۷ درصد در سال ۱۹۸۰، به ۸.۵ درصد در سال ۲۰۱۴ میلادی رسیده است.
-سرعت شیوع دیابت در کشورهای فقیر و کم درآمد بیشتر است.
-دیابت عامل اصلی نابینایی، نارسایی کلیه، حمله قلبی، سکته مغزی و قطع اعضای تحتانی است.
-در سال ۲۰۱۶میلادی، ۱.۶ میلیون مرگ، مستقیما به دیابت مربوط بود و ۲.۲ میلیون مرگ دیگر به گلوکز بالای خون منتسب بود. حدود نیمی از آمار مرگ و میر ناشی از گلوکز بالای خون، در افراد کمتر از ۷۰ سال گزارش شده است.
- بر اساس آخرین آمار سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۶ میلادی، دیابت هفتمین عامل مرگ و میر گزارش شده است.
-رژیم غذایی سالم، فعالیت بدنی، حفظ وزن بدن و اجتناب از مصرف دخانیات مهمترین عوامل در پیشگیری از دیابت نوع ۲ هستند.
- بیش از ۴۲۵ میلیون نفر در سراسر جهان به دیابت مبتلا هستند؛ اکثر این آمار به دیابت نوع ۲ اختصاص دارد که بهراحتی با فعالیت بدنی منظم و رژیم غذایی سالم قابل کنترل است.
-از هر دو بیمار مبتلا به دیابت، یک مورد هنوز تشخیص داده نشده است که به سادگی با تشخیص اولیه و رعایت موارد ساده مربوط به سبک زندگی قابل کنترل است.
-از هر چهار خانواده، کمتر از یک مورد به برنامههای آموزشی کاربردی در زمینه دیابت دسترسی دارند. در حالی که آموزشهای اولیه نقش مهمی در کنترل بیماری، بهبود نتایج و کاهش هزینه ها دارد.
تکرر ادرار، خستگی مفرط، کاهش بی دلیل وزن، کاهش بینایی و تغییر رنگ پوست از جمله مهمترین دلایل اولیه دیابت هستند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه ACS Sensors منتشر شده است.
منبع: ساعت24
کلیدواژه: میزان قند خون اندازه گیری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۱۳۳۳۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
باور دانشمندان درباره میزان هوش «تیرکسها» دگرگون شد
به نظر میرسد تیرکسها سادهلوحتر از آن چیزی بودند که دانشمندان تصور میکردند.
به گزارش ایسنا، اگرچه تیرانوسوروس رکس ممکن است بازوهای کوچکی داشته باشد، اما دانشمندان تا به حال عموما فکر میکردند که این پادشاه دایناسورها مغز بسیار بزرگی دارد. مطالعات قبلی نشان میداد که تی رکس کاملا باهوش بوده و هوشی تقریبا معادل با میمونهای امروزی داشته است. اما اکنون محققان دانشگاه بریستول این باور را به چالش کشیدهاند. یک گروه بینالمللی متشکل از دیرینهشناسان، دانشمندان علوم رفتاری و عصبشناسان اکنون اعلام کردهاند که این گروه از دایناسورها به اندازه خزندگان باهوش بودهاند و هوش آنها با هوش پستانداران همخوانی نداشته است.
به نقل از اساف، محققان برای بررسی این موضوع، اندازه و ساختار مغز دایناسورها را دوباره بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که این موجودات بیشتر شبیه کروکودیلها و مارمولکها رفتار میکنند.
یک پروژه تحقیقاتی منتشر شده در سال ۲۰۲۳ ادعا کرد که دایناسورهایی مانند تیرکس تعداد بسیار زیادی نورون داشتهاند و بنابراین، هوشمندتر از آنچه تصور میشد هستند. در آن زمان، محققان گفتند که این تعداد بالای نورونها میتواند مستقیما بر هوش، متابولیسم و تاریخ زندگی آنها تأثیر بگذارد و دانشمندان در نهایت به این نتیجه رسیدند که تیرکس در برخی از عاداتش تقریبا شبیه میمون بوده است. این محققان انتقال فرهنگی دانش و همچنین استفاده از ابزارها را به عنوان نمونههای بالقوه ویژگیهای شناختی که دایناسورها ممکن است داشته باشند، ذکر کردند.
با این حال، در آخرین تحقیق که در آن هیدی جورج(Hady George) از دانشگاه بریستول، دکتر دارن نیش(Darren Naish) از دانشگاه ساوتهمپتون، دکتر کای کاسپار(Kai Caspar) از دانشگاه هاینریش هاینه، دکتر کریستین گوتیرز-ایبانز(Cristian Gutierrez-Ibanez) از دانشگاه آلبرتا دکتر گرانت هورلبرت(Grant Hurlburt) از موزه سلطنتی انتاریو حضور داشتند نگاهی دقیقتر به روشهای مورد استفاده برای پیشبینی اندازه مغز و تعداد نورونها در مغز دایناسورها انداخته شد. این رویکرد باعث شد تا محققان به این نتیجه برسند که فرضیات قبلی در مورد اندازه مغز دایناسورها و تعداد نورونهای موجود در مغز آنها تا حد زیادی غیرقابل اعتماد بوده است.
این یافتهها پس از دههها تجزیه و تحلیل به دست میآیند که هم دیرینهشناسان و هم زیستشناسان به طور کامل اندازه و آناتومی مغز دایناسورها را بررسی کردند. نتایج به دست آمده به محققان کمک کرد تا رفتار و سبک زندگی این جانوران ماقبل تاریخ را استنباط کنند. اطلاعات مربوط به مغز دایناسورها علاوه بر اشکال خود حفرهها، از مواد معدنی درون حفره مغز، به نام اندوکاست، به دست آمده است.
نویسندگان مطالعه خاطرنشان میکنند که اندازه مغز دایناسورها، به ویژه لوب جلویی، بیش از حد در نظر گرفته شده است، به این معنی که تعداد نورونها نیز بیش از تصور شده است. علاوه بر این، مطالعه جدید نشان میدهد که به هر حال تخمین تعداد نورونها راهنمای قابل اعتمادی برای میزان هوش نیستند.
نویسندگان مطالعه استدلال میکنند که برای بازسازی قابل اعتماد زیستشناسی گونههای منقرض شده، دانشمندان باید به شواهد متعددی از جمله آناتومی اسکلتی، بافت شناسی استخوان، رفتار خویشاوندان زنده و رد فسیلها نگاه کنند.
هیدی، توضیح میدهد: تعیین هوش دایناسورها و سایر حیوانات منقرض شده به بهترین وجه با استفاده از چندین رشته شواهد از آناتومی ناخالص گرفته تا ردپای فسیلی به جای تکیه بر تخمین تعداد نورونها انجام میشود.
دکتر اورنلا برتراند(Ornella Bertrand) میگوید: تعداد نورونها پیشبینیکنندههای خوبی برای عملکرد شناختی نیستند، و استفاده از آنها برای پیشبینی هوش در گونههای منقرض شده میتواند منجر به تفسیرهای بسیار گمراهکننده شود.
دکتر نیش نتیجه میگیرد: این احتمال که تی رکس به اندازه یک میمون بابون باهوش بوده باشد، جذاب و ترسناک است. اما مطالعه ما نشان میدهد که چگونه تمام دادههایی که در اختیار داریم با این ایده مخالف هستند. آنها بیشتر شبیه کروکودیلهای غول پیکر هوشمند بودهاند و این نیز به همان اندازه جذاب است.