علت آهنربایی شدن بدن پس از تزریق واکسن کرونا
تاریخ انتشار: ۱۷ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۱۴۶۶۰۶
یک مطالعه نشان داده که انسان‌ها ممکن است به یک حس جدید دسترسی پیدا کنند که احتمالاً مغناطیسی است و تحقیق انجام شده با استفاده از مگس میوه منجر به دریافت این موضوع شد که انسان‌ها توانایی احساس میدان مغناطیسی را یافته‌اند.
به گزارش ایمنا، ایرج حریرچی معاون کل وزیر بهداشت در شبکه خبر، ضمن اشاره به اینکه بعضی از داروها و واکسن‌ها ممکن است ترکیبات جزئی از آهن داشته باشد که باعث این پدیده می‌شود، آن را بخشی از خاصیت پوست دانست که در صورت خم شدن یا پاشیدن پودر بچه روی سطح پوست از بین می‌رود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«کیانوش جهانپور» رئیس مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت بهداشت گفت: «بدن برخی افراد می‌تواند کم و بیش فلزات به‌خصوص آهن را به خود جذب کند و این موضوع هیچ ربطی به واکسن ندارد.»
«مهدی فهیمی» متخصص طب سنتی هم در لایو اینستاگرامی درباره پروتئین‌های مغناطیسی خاطر نشان کرد: «کسانی که سابقه جذب آهن ربا دارند در بدنشان «پروتئین مغناطیسی» وجود دارد و با توجه به اینکه سال‌ها با این خاصیت زندگی کرده‌اند، عارضه به شمار نمی‌آید، اما درباره کسانی که بعد از تزریق واکسن و در محل تزریق به صورت موضعی این خاصیت ایجاد شده است باید منتظر نتایج تحقیقات باشیم.
هر چند بیشتر این افراد قادرند اجسام فلزی را به پوست خود بچسبانند، اما با این حال علاوه بر فلز، اجسامی از جنس‌های گوناگون همچون شیشه، سرامیک، چوب و پلاستیک هم امکان چسبیدن به پوست این افراد را دارند. افزون بر این اجسام بدون خواص فرو مغناطیس همچون برنج و آلومینیوم نیز چنین قابلیتی دارند.
به اعتقاد دانشمندان، اگر شخصی قادر باشد علاوه بر فلز، اجسام غیرفلزی را هم به بدنش بچسباند، این پدیده ارتباطی با نیروی مغناطیس ندارد.
میدان مغناطیسی“بنجامین رادفورد” نویسنده و محقق آمریکایی برای بررسی میدان مغناطیسی چنین افرادی از قطب نما استفاده و پس از بررسی اعلام کرد که این افراد در واقع فاقد میدان مغناطیسی هستند. این آزمایش نشان داد که این پدیده به علت آثار فیزیکی دیگری رخ می‌دهد. بسیاری از دانشمندان بر این عقیده‌اند که پوست چسبناک و چسبنده این افراد عامل اصلی این پدیده است.
فیلم‌های افراد مغناطیسیفیلمهای بسیاری از این افراد در فضای مجازی به عنوان مدرکی مبنی بر وجود «خاصیت مغناطیسی» به اشتراک گذاشته می‌شود که محققان با استفاده از قطب نما وجود میدان مغناطیسی در بدن این افراد را رد کرده اند. «گابور سومورجای» دانشمند برجسته و استاد شیمی دانشگاه برکلی می‌گوید: «توضیح این موضوع در میزان چربی پوست افراد نهفته است. اساساً اگر شما می‌توانید اشیای زیادی را به بدن خود بچسبانید، به این معنی است که شما پوست چربی دارید.»
ظاهراً «سبوم» که چربی تولید شده توسط غدد چربی موجود در پوست بدن است هم در ویژگی خاص بدن افراد مغناطیسی نقش دارد.
حس ششم در انسان!جالب است بدانید یک مطالعه نشان داده که انسان‌ها ممکن است به یک حس جدید دسترسی پیدا کنند که احتمالاً مغناطیسی است. به گفته پایگاه "Live Science”، انسان‌ها ممکن است یک حس ششم داشته باشند چرا که محققان دریافته اند انتقال یک پروتئین موجود در شبکیه انسان به مگس میوه، توانایی تشخیص میدان‌های مغناطیسی را به مگس‌های میوه می‌دهد. به ظاهر این پروتئین همان چیزی است که آنها را قادر به درک و مسیریابی می‌کند. تحقیقاتی در گذشته نشان داده بود که انسان‌ها توانایی درک و حس میدان مغناطیسی را ندارند، اما تحقیق جدید انجام شده توسط «رپرت» یک متخصص نورولوژیست با استفاده از مگس میوه منجر به دریافت این موضوع شد که انسان‌ها توانایی احساس میدان مغناطیسی را یافته‌اند.
منبع: میزان
کد خبر 498862منبع: ایمنا
کلیدواژه: ویروس کرونا واکسن کرونا بدن های آهنربایی پس از تزریق واکسن کرونا ماجرای تزریق واکسن کرونا و آهنربایی شدن شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق میدان مغناطیسی انسان ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۱۴۶۶۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دنیای فیزیک در آستانه یافتن تک‌قطبی‌های مغناطیسی؟
دو پیش‌مقاله از تیم بزرگی از دانشمندان گزارش داده است که آنها هرچند نتوانسته‌اند تک‌قطبی‌های مغناطیسی را پیدا کنند (فقط قطب مغناطیسی شمال یا جنوب، بدون وجود دیگری) اما محدوده وجود احتمالی تک‌قطبی‌های مغناطیسی را مشخص کرده‌اند.
به گزارش خبرآنلاین، این پیش‌مقاله‌ها که در سرور آرکایو منتشر شده‌اند حتی عجیب‌ترین ایده‌ها را هم موردبررسی قرار داده‌اند، مثلا اینکه ممکن است سال‌ها پیش تک‌قطبی‌های مغناطیسی را ساخته باشیم و تصادفا به آنها توجه نکرده باشیم. البته پیش‌مقاله‌ها هنوز موردبررسی همتایان قرار نگرفته است.
تک‌قطبی مغناطیسی چیست؟
یکی از اولین درس‌های فیزیک دبیرستان آن است که آهنرباها همیشه دو قطب مخالف دارند، یکی شمال و دیگری جنوب. اگر آهنربایی میله‌ای را به دو قسمت تقسیم کنید، قطب‌های جدیدی در نزدیکی شکاف ظاهر می‌شوند به‌طوری‌که هر آهنربای کوچک‌تر همچنان یکی از هر قطب را خواهد داشت. هرقدر که این شکاف را ریز و ریزتر کنید، باز به آهنربای ریزتری می‌رسید که یک قطب شمال و یک قطب جنوب دارد.
بااین‌حال، از قرن نوزدهم دانشمندان به این فکر می‌کردند که آیا راهی وجود دارد که یک قطب مغناطیسی منفرد (تک‌قطبی مغناطیسی) جدا و منفک از قطب مخالف دیگر وجود داشته باشد. این درحالی است که بارهای الکتریکی مثبت و منفی برای وجود خود، نیازی به وجود بار مخالف ندارند.
جیمز کلرک ماکسول، یکی از بنیان‌گذاران نظریه الکترومغناطیس فکر می‌کرد که مشکل تک‌قطبی مغناطیسی را برای همیشه حل کرده است، اما چند دهه بعد، «پل دیراک» نشان داد که وجود تک‌قطبی می‌تواند کوانتیزه بودن بار الکتریکی را توضیح دهد؛ و ازآنجایی‌که بار الکتریکی به شکل گسسته وجود دارد، پس بار (تک‌قطبی) مغناطیسی نیز باید کوانتیزه باشد و از واحدهایی به نام «بار دیراک» ساخته شده باشد که مقدار آن ۶۸٫۵ برابر بار الکترون است. از آن روزگار به بعد، نظریه‌پردازان به شکل فزاینده‌ای نسبت به این ایده اطمینان پیدا کرده‌اند اما تجربی‌گرایان نتوانسته‌اند نشانه‌ای بر وجود تک‌قطبی مغناطیسی بیابند.
درواقع، تئوری تک‌قطبی آن‌قدر توسعه یافته است که فیزیکدانان در حال حاضر کاملاً موافقند که آن ها احتمالاً وجود دارند؛ اما تأیید تک‌قطبی‌های مغناطیسی زیراتمی هنوز در هاله‌ای از ابهام است.
بیشتر تئوری‌های تک‌قطبی مغناطیسی نیازمند آن است که قوانین تقارن را نقض نکنند. درنتیجه، نمی‌توان تعداد مازادی قطب شمال یا جنوب مغناطیسی در عالم داشت؛ تعداد هر دو باید برابر باشد اما برخلاف قطب‌های مغناطیسی شناخته‌شده، نیازی نیست که تک‌قطبی‌ها به هم اتصال داشته باشند.
چگونه تک‌قطبی مغناطیسی بسازیم؟
آزمایش «آشکارساز تک‌قطبی و دیگر پدیده‌های غریب» (MoEDAL) از سال ۲۰۱۲ به‌عنوان بخشی از آزمایش عظیم «برخورددهنده بزرگ هادرون» به جست‌وجوی تک‌قطبی‌های مغناطیسی مشغول بوده است.
تک‌قطبی‌های مغناطیسی به روش‌های متعددی می‌توانند ساخته شوند. مثلا دانشمندان MoEDAL به دنبال نشانه‌هایی از تولید تک‌قطبی از فوتون‌های مجازی هستند. فوتون‌های مجازی نیروی الکترومغناطیسی را بین دو حامل بار حمل می‌کنند، اما به‌عنوان ذرات آزاد وجود ندارند.
فوتون‌های مجازی را می‌توان با کوبیدن ذرات با سرعت‌های بسیار بالا به یکدیگر ایجاد کرد. فیزیکدانان نظری دو راه را پیشنهاد کرده‌اند که از این طریق می‌توانند تک‌قطبی‌های مغناطیسی تولید کنند. یکی شامل ادغام دو فوتون مجازی است و دیگری که به فرآیند Drell-Yan معروف است، قادر به تولید یک تک‌قطبی از یک فوتون مجازی است.
اگرچه ممکن است انتظار داشته باشیم بهترین راه برای یافتن یک تک‌قطبی مغناطیسی از طریق میدان مغناطیسی آن باشد، لزوماً این‌طور نیست. یکی از ویژگی‌های اساسی تک‌قطبی‌های نظری آن است که آنها بار زیادی را حمل می‌کنند. کشف چنین جسمی با بار الکتریکی بالا (HECO) نشان‌دهنده وجود فیزیک خارج از مدل استاندارد است و به‌طور خاص، سرنخ بزرگی برای تک‌قطبی‌های سرگردان باشد، هرچند می‌توان اجرام عجیب‌وغریب دیگری را نیز مانند بقایای ریزسیاهچاله‌های میکروسکوپی مسؤول چنین پدیده‌هایی دانست.
پژوهشگران آزمایش MoEDAL محدودیت‌های پایین‌تری را برای جرم یک تک‌قطبی تعیین می‌کنند که می‌نویسند «به‌مراتب قوی‌ترین موارد منتشرشده تا به امروز» است. با انجام این کار، آنها ادعا می‌کنند که از آزمایش بسیار بزرگ‌تر ATLAS که از LHC برای همان هدف استفاده می‌کرد، فراتر رفته‌اند.
مکانیسم شوینگر
پیش‌چاپ دوم، جست‌وجوی متفاوتی را مبتنی بر مکانیسم نظری شوینگر توصیف می‌کند. این مکانیسم زمانی رخ می‌دهد که یون‌های عناصر سنگین در طول اولین اجرای LHC به هم برخورد کردند. مکانیسم شوینگر، پیشنها می‌کند که جریان الکتریکی یا مغناطیسی به اندازه کافی قوی می‌تواند ذراتی را از خلأ خلق کند. اگر تک‌قطبی‌ها ذراتی مرکب باشند، مکانیسم شوینگر می‌تواند نخستین و بهترین راه برای مشاهده آنها باشد.
پژوهشگران در این روش به بررسی این ایده پرداختند که آیا ممکن است تک‌قطبی‌ها در حین آزمایش سرن، ایجاد شده باشند ولی در جایی از LHC به دام افتاده و نادیده گرفته شده باشند. هرچند نشانه‌ای بر درستی این ایده یافت نشد، اما فیزیکدانان به این نتیجه رسیدند که برای ساختن یک تک‌قطبی مغناطیسی، انرژی زیادی لازم است؛ به‌طوری‌که با اطمینان ۹۵ درصد می‌توان گفت که جرم آنها باید بیش از ۸۰ میلیارد الکترون‌ولت ( ۸۰GeV) باشد.
صدالبته که این یافته‌ها، بسیاری از فیزیکدانان نظری را شگفت‌زده نخواهد کرد. تک‌قطبی‌های مغناطیسی راه را برای دستیابی به نظریه‌های یکپارچه بزرگ هموار خواهند کرد، نظریاتی که به دنبال سازگار کردن مکانیک کوانتومی با گرانش هستند. بر اساس رهیافت‌های نظریه یکپارچه بزرگ، تک‌قطبی‌های مغناطیسی می‌بایست جرم‌های عظیمی از مرتبه هزاران میلیارد الکترون‌ولت داشته باشند و بار آنها دست‌کم ۲ یا ۳ برابر بار پلانک خواهد بود.
منبع:iflscience
۵۴۵۴
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902778
تداوم بارندگی‌ها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش می‌یابد