آموزش ندیدن درس ریاضی باعث آسیب مغزی میشود
تاریخ انتشار: ۱۸ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۱۵۸۱۹۱
۱۳۳ دانشآموز بین سنین ۱۴ تا ۱۸ سال در آزمایش محققان گروه روانشناسی تجربی دانشگاه آکسفورد انگلستان شرکت کردند. برخلاف اکثر کشورهای جهان، در انگلستان دانشآموزان ۱۶ ساله میتوانند تصمیم بگیرند که آموزش ریاضی خود را رها کنند. این وضعیت به گروه تحقیقاتی اجازه داد تا بررسی کند که آیا این فقدان آموزش ریاضی در دانشآموزانی که متعلق به یک محیط مشابه هستند، میتواند بر رشد و شناخت مغز تاثیر بگذارد یا خیر.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نتایج نشان داد، دانشآموزانی که ریاضیات را رها کردند، مقدار کمتری از یک ماده شیمیایی مهم برای انعطافپذیری مغز (اسید گاما-آمینوبوتیریک) در یک منطقه کلیدی مغز درگیر در بسیاری از عملکردهای مهم شناختی، از جمله استدلال، حل مسئله، ریاضیات، حافظه و یادگیری دارند. بر اساس مقدار ماده شیمیایی مغزی موجود در هر دانشآموز، محققان توانستند بین نوجوانانی که ریاضیات را مطالعه کردند یا مطالعه نکردند، فارغ از تواناییهای شناختی آنان، تفاوت قائل شوند. علاوه بر این، مقدار این ماده شیمیایی مغز تغییرات نمره موفقیت ریاضی را حدود ۱۹ ماه بعد با موفقیت پیشبینی کرد. شایانذکر است، محققان قبل از اینکه نوجوانان مطالعه ریاضیات را رها کنند، تفاوتهایی در ماده شیمیایی مغز پیدا نکردند.
روی کوهن کادوش، سرپرست این تحقیق و استاد علوم اعصاب شناختی دانشگاه آکسفورد اظهار کرد: مهارتهای ریاضیات با مزایای مختلفی از جمله اشتغال، وضعیت اقتصادی اجتماعی و سلامت روحی و جسمی همراه است. نوجوانی دوره مهمی در زندگی است که با تغییرات مهم مغزی و شناختی همراه است. متاسفانه، موقع رها کردن مطالعه ریاضیات در این سن به نظر میرسد بین نوجوانانی که تحصیلات خود را در ریاضی متوقف میکنند در مقایسه با کسانی که آن را ادامه میدهند شکافی ایجاد میشود. مطالعه ما سطح جدیدی از درک بیولوژیکی از تاثیر آموزش در مغز در حال رشد و تاثیر متقابل بین زیستشناسی و آموزش را فراهم میکند.
وی افزود: هنوز مشخص نیست که چگونه میتوان از این اختلاف، یا پیامدهای طولانیمدت آن پیشگیری کرد. همه نوجوانان از ریاضیات لذت نمیبرند بنابراین ما باید گزینههای احتمالی مانند آموزش منطق و استدلال را که مانند ریاضیات همان ناحیه مغز را درگیر میکنند، مورد بررسی قرار دهیم.
پروفسور کوهن کادوش ادامه داد: در حالی که ما این تحقیق را قبل از بیماری کووید-۱۹ آغاز کردیم، من هنوز در شگفتم که چگونه دسترسی کم به آموزشوپرورش بهطورکلی، و بهطورخاص ریاضیات (یا عدم وجود آن به دلیل همهگیری) بر مغز و رشد شناختی کودکان و نوجوانان تاثیر میگذارد. در حالی که ما هنوز از تاثیر طولانیمدت این وقفه بیاطلاعیم، مطالعه ما درک مهمی از چگونگی تاثیر یک مولفه واحد در آموزش یعنی ریاضیات که میتواند بر مغز و رفتار تاثیر بگذارد را فراهم میکند.
نتایج این مطالعه در مجله Proceedings of the National Academy of Science منتشر شده است.
47231
کد خبر 1523060منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: مغز انسان مغز ریاضی ماده شیمیایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۱۵۸۱۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معلمی که کلاس درس را به مسجد بُرد
به گزارش آخریننیوز، وقتی صدای اذان به آسمان رسید، خانم معلم با چادر گُلدارش به نماز ایستاد. نور صلاهِ ظهر که از پنجرهی مسجد بر روی تخته سفیدِ کنار محراب پهن شده بود، راه کج کرد و تابید بر گلهای سرخ و نارنجی و زردِ چادر خانم معلم.
گلهای رنگارنگ زیر نور درخشیدند، جان گرفتند و شکوفاتر شدند.مدتهاست که شبستان مسجد، مدرسه بچهها شده است و دانشآموزانی که از پس هزینهی ثبتنام در کلاسهای تقویتی و جبرانی برنمیآیند، میهمانِ کلاس درس خانم معلم در مسجد امام علی (ع) هستند.
کلاسی که به بچهها "درس و بندگی" و "علم و ایمان" را با هم میآموزد. خانم معلم چند روز در هفته بعد از تمام شدن ساعت کاریاش در مدرسه ریحانه، به مسجد میآید تا به دانشآموزان محروم ریاضی درس بدهد.
مادرِ معلماو مادر هم هست. مادرِ دو فرزند و از زمانی که به عنوان معلم قدم به مدرسه گذاشت، حس مادری در وجودش با جانِ معلمی آمیخته شده است. حسی وصفناشدنی که در دل یک انسان عشقی عمیق را پرورش میدهد، عشقی که توانایی این را دارد تا مقدسترین و مستحکمترین رابطه جهان هستی را بر پایهی "دانستن و دانش" در کلاسهای درس بنیان نهد.
وقتی خانم معلم با همان شوق همیشگی به دانشآموزان نگاه میکند و به اسم؛ صدایشان میکند، گُل از گل بچهها میشکفد. حرف که میزند مهربانی میریزد در نگاه دخترها. صدا و چشمان خانم معلم پر است از حسِ دلانگیز دوستی و صمیمت، و بچهها اُنس دارند به این رفتار و کلام.
کبری فریدونیزاده(شگرد) دارای بیست سال سابقه کار در آموزشوپرورش و معلم ریاضیِ ناحیه سه اهواز است.
او در گفتوگو با فارس اظهار کرد: دانشآموزان را مثل بچههای خودم میدانم و سعی میکنم در حد توانم برای یادگیری آنها وقت بگذارم. به دلیل علاقهی وافری که به تدریس درس ریاضی دارم، امسال پس از ۸ سال معاونت دوباره به تدریس برگشتم.
تدریس ریاضی به دانشآموزان محرومخانم فریدونیزاده درباره آموزشِ دانشآموزان در مسجد محله گفت: در ابتدای سال، وقتی شروع به تدریس ریاضی کردم، متوجه شدم که وضعیت درسی برخی از بچهها در این درس مطلوب نیست. چون در دوران کرونا کلاسها مجازی بود و آنها از پایه دارای ضعف بودند. گویا از کلاس سوم ابتدایی پرت شده بودند به پایهی هفتم متوسطه اول! از این رو تصمیم گرفتم در مسجد امام علی(ع) که در محله ما در پادادشهر اهواز است، برای آنها کلاس جبرانی برگزار کنم.
او ادامه داد: خوشبختانه این کار با استقبال خادمان مسجد و پایگاه مقاومت بسیج روبهرو شد و خانم فاضلی مسوول پایگاه بسیج مسجد و خانم کهزاد از خادمان مسجد امام علی(ع) در برگزاری این کلاسها به من کمک کردند و دربِ مسجد را برای آموزش درس ریاضی به روی بچهها باز کردند.
خانم معلم اهوازی گفت: در حال حاضر این کلاسها برای دانشآموزان بی بضاعت و تحت پوشش نهادهای حمایتی رایگان است و قصد داریم بعد از برگزاری امتحانات و پایان سال تحصیلی نیز جلسات مهدوی را برقرار کنیم و در حوزههای عفاف و حجاب به دختران دانشآموز آگاهی و آموزش بدهیم.
او ادامه داد: بچهها محیط مسجد را خیلی دوست دارند و بنا داریم که اولین دورهمی دختران را در سالروز میلاد حضرت فاطمه معصومه (س) و روز دختر برگزار کنیم و با همکاری پایگاه بسیج به آنها هدیه بدهیم.
خاطرههای خانم معلم از مدرسهخانم فریدونیزاده بهترین خاطرهی دوران خدمتش را دیدن شاگردان قدیمی میداند، او در این باره بیان کرد: وقتی پس از چندین سال یکی از شاگردان قدیمی را میبینم و مشاهده میکنم که چگونه قد کشیده و برای خودش خانمی شده است، سرشار از شادی میشم. در دیدار با دانشآموزان سابق آن چیزی که به من روحیه میدهد این است که بچهها معلمان خود را فراموش نمیکنند و با اشتیاق به سمت ما میآیند.معلم اهوازی سختترین خاطرات مدرسه را مربوط به زمانی دانست که باردار بود و در کلاسهای شلوغ به بچههای دبستانی درس میداد.
او گفت: سختترین دوران معلمی من روزهایی بود که باردار بودم و در کلاسی که فضای کافی نداشت، ۳۸ دانشآموز پایه اول ابتدایی را به زور جا داده بودم.
او گفت: میزونیمکت بچهها تا کنار صندلی من چیده شده بود و حتی فضا برا نفس کشیدن نبود اما وقتی به چهرههای معصوم بچهها نگاه میکردم، انرژی میگرفتم و با جان و دل تدریس میکردم. هر دانشآموزی از نظر روحی ظرافت خاصی دارد و معلم باید با درک این ابعاد روحی، با آنها برخورد کند که این از کارهای بسیار سخت و پیچیدهی معلمان است.خانم فریدونیزاده از شوخی و خندهی سرکلاسهای درس هم برایمان گفت.
او اظهار کرد: در زمان استراحت بچهها خاطره تعریف میکنند و گاه این خاطرهها شعر میشوند در قلبِ کلاس. قلبِ کلاسهای درس با نفسهای دانشآموزان میتپد. آنها که نباشند این میز و نیمکتها سرد و بیروحاند.
داستان فداکاری خانم معلم اهوازی نیز همانند ازخودگذشتگیهای دیگر معلمان این سرزمین در سطر سطر تاریخ تعلیم و تربیت به یادگار میماند. تاریخی که سرشار از صبوری و مهرِ بینهایت معلمانی است که فرشتهوار ایثار میکنند تا خون در شاهرگهای تعلیم و تربیت از جریان نیفتد.