پاتوقهای مذهبی و فرهنگی در بوستانها جان میگیرد
تاریخ انتشار: ۱۹ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۱۷۲۱۸۰
همشهری آنلاین _ مریم قاسمی: و با حضور مسئولان لشگری و کشوری، مداحان اهلبیت(ع)، خانواده معظم شهدا و ایثارگران، «سید محمد فیاض» شهردار منطقه ۱۸، «امیرحسین عساری» معاون خدمات و محیطزیست منطقه ۱۸، سرهنگ «علیاصغر صفری» فرمانده ناحیه مسلمبنعقیل، «سید محمدجواد بهشتی» شهردار ناحیه یک، «علیرضا نوری» دبیر شورایاری محله بهداشت و «رضا بداغی» دبیر شورایاری محله ولیعصر(عج) شمالی در بوستان گلستانه و بوستان پانزده خرداد، که در اواخر سال ۹۹ آغاز شده بود، برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در این مراسم جمعی از خانوادههای معظم شهدا و ایثارگران از اقدامات مسئولان شهرداری منطقه ۱۸ در زمینه ساخت و افتتاح یادمان و گلزار شهدای گمنام در محلهها و افزایش سرانه فضای مذهبی قدردانی کردند.
تحقق خواستههای اهالی، اولویت مدیریت شهرییکی از خواستههایی که ساکنان محله بهداشت بارها از طریق دبیر و اعضای شورایاری محله عنوان کرده بودند، افزایش امکانات فرهنگی و مذهبی بود که بتوانند در طول سال از فضای آن برای برگزاری مراسم مذهبی از جمله عزاداریها در ایام فاطمیه(س) و ماه محرم و... ادعیهخوانی، محافل قرآنی، زیارت عاشورا و عرضه محصولات فرهنگی استفاده کنند. بر این اساس تحقق خواسته اهالی جزء برنامههای اولویتدار ناحیه یک شهرداری منطقه ۱۸ قرار گرفت و با حمایت و پشتیبانی شهردار منطقه عملی شد. «سید محمدجواد بهشتی» شهردار ناحیه یک منطقه با بیان این مطلب میگوید: «امیدواریم با ساخت و راهاندازی یادمان شهدای گمنام دفاعمقدس در بوستان گلستانه و تعدادی دیگر از بوستانهای منتخب و اجرای برنامههای متنوع و پرمحتوا در طول سال بتوانیم خواسته شهروندان را تأمین و همچنین نظر نسل نوجوان و جوان را به فعالیتهای فرهنگی و مذهبی جلب کنیم.»
جانمایی یادمان در محله«محلی که برای ساخت یادمان شهدای گمنام در بوستان گلستانه شهرک ولیعصر(عج) در نظر گرفته شده از لحاظ جغرافیایی در بهترین نقطه قرار دارد، بهطوری که ساکنان بومی و محلی و حتی مسافران گذری میتوانند به آسانی به آنجا رفتوآمد کنند و از فضای معنوی آن بهرهببرند.» بهشتی از امکانات پیشبینی شده در کنار یادمان شهدای گمنام دفاعمقدس صحبت میکند و میگوید: «نصب پایه چراغبرق به تعداد مناسب در اطراف یادمان شهدای گمنام باعث میشود که روشنایی اطراف و محل به نحو شایستهای تأمین شود تا رهگذران و عابران با خیال آسوده و در نهایت امنیت در این مسیر تردد کنند.»
به گفته شهردار ناحیه یک قرار است پس از ساخت و تجهیز این یادمانهای محلی از ذاکران و مداحان اهلبیت(ع) دعوت شود تا با اجرای مداحی و مرثیهسرایی گرمابخش محافل مذهبی در طول سال شوند. وی در اینباره میگوید: «حضور افراد و چهرههای شناخته شده در حوزه مداحی و مرثیهسرایی در چنین برنامههایی میتواند باعث جلب قشر نوجوان و جوان شهر به این محافل شود.»
مدیریت شهرداری منطقه عقیده دارد که برای پویایی و نشاط جامعه باید از توانمندی و مهارت اقشار مختلف جامعه بهرهکافی برد، بنابراین ساخت و راهاندازی یادمان شهدای گمنام در بوستانها و محلهها میتواند بهانه و فرصت مناسبی باشد برای شناسایی و پرورش استعدادهایی که در زمینه مداحی و مرثیهسرایی در محلهها وجود دارند. محمدجواد بهشتی با تأکید بر این مطلب که باید از امکانات و فرصتهای محله برای ترویج فرهنگ و معارف دینی و اسلامی بهرهبرد، میافزاید: «با هماهنگی به عمل آمده با دبیر و اعضای شورایاری محله بهداشت و تولیددارو فضای معنوی یادمانهای شهدای گمنام بوستانهای گلستانه و پانزده خرداد در طول سال در اختیار شهروندان قرار میگیرد و هیئتهای مذهبی محلهها نیز میتوانند از طریق شورایاران محله از این مکان برای اجرای برنامههای مذهبی و فرهنگی استفاده کنند.»
کاهش ناهنجاریها و آسیبهای اجتماعی«بدون تردید در هر نقطه از شهر و محله، که فعالیتهای فرهنگی و مذهبی رونق ویژهای داشته باشد، به همان اندازه پدیده آسیبهای اجتماعی و انواع ناهنجاریها کاهش پیدا میکند.»
شهردار ناحیه یک با بیان این مطلب میگوید: «متأسفانه در برخی بوستانها معضلات و آسیبهای اجتماعی وجود دارد که باید علتیابی شود. تردد و رفتوآمد افراد معتاد و ناباب باعث شده شهروندان بهندرت از فضا و امکانات این تفرجگاهها استفاده کنند. به مرور زمان با ساماندهی این بوستانها و ایجاد امکانات مناسب در آن ناهنجاریها کاهش پیدا میکند و خانوادهها میتوانند در هر ساعت از شبانهروز از امکانات تفرجگاههای محلی استفاده کنند. به نظر میرسد با ساخت و راهاندازی گلزار شهدای گمنام در بوستانهای منتخب ناحیه یک فعالیتهای مذهبی و فرهنگی و میزان رضایتمندی شهروندان افزایش پیدا کند. در این زمینه جا دارد از تلاشها و پیگیریهای شورایاران محلهها نیز قدردانی شود.»
شهرک ولیعصر(عج)، محلهای با هویت مذهبی
«شهرک ولیعصر(عج) همچون یافتآباد، شادآباد و... پایگاه هیئتهای مذهبی و اصیل تهران قدیم بوده و هست. بنابراین فعالیتهای مذهبی و برگزاری مراسم مختلف مداحی، سخنرانی و مرثیهسرایی در این محله سابقه دیرینه دارد و فرهنگ و اصالت ساکنان آن را به نمایش میگذارد.»
«فریبا فتحی» معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهردار منطقه ۱۸ با بیان این مطلب میگوید: «ساخت و راهاندازی یادمان شهدای گمنام دوران دفاعمقدس در تعدادی از بوستانها نشان میدهد که مدیریت شهری با توجه به خواسته و نیاز مردم و همچنین شناخت و مطالعاتی که در محلهها دارد، برای ایجاد امکانات مورد نیاز شهروندان اقدام میکند.
فضای معنوی و روحانی گلزار شهدای گمنام این قابلیت را دارد که در طول سال در اختیار اقشار مختلف و جامعه هدف از جمله هیئتهای مذهبی قرار گیرد و در آن مراسم عزاداری دهه محرم و شبهای قدر و... برگزار شود.»
ساخت گلزار شهدای گمنام؛ نیاز محلی
«خوشبختانه تعامل و ارتباط شورایاران و شهرداری منطقه ۱۸ به کاهش کمبودها و افزایش امکانات منجر میشود. نمونهاش جانمایی و ساخت گلزار و مقبره شهدای گمنام دفاعمقدس در بوستانهایی همچون گلستانه است.»
«علیرضا نوری» دبیر شورایاری محله بهداشت که تلاش فراوانی برای به ثمر نشستن این پروژه داشته، با بیان این مطلب میگوید: «ساخت گلزار شهدای گمنام یک نیاز و ضرورت محلی بود که در کنار تأمین نیاز شهروندان بهویژه هیأتهای مذهبی و... میتواند به افزایش فضای امن ومناسب برای استفاده شهروندان از این تفرجگاههای محلی کمک کند.» وی اضافه میکند: «اهالی محله بهداشت جزو ساکنان کمبرخوردار، اما قانع منطقه هستند و به همین دلیل است که از مسئولان انتظار دارند از امکانات حداقلی برخوردار شوند، مثل همین مکانی که قرار است در آینده نزدیک به گلزار شهدای گمنام تبدیل شود و بتوانند در طول هفته و مناسبتهای سال از فضای معنوی آن فیض ببرند.»
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: همشهری محله شهید شهردار شورا یاری منطقه ۱۸ مطلب می گوید دبیر شورایاری محله یادمان شهدای گمنام گلزار شهدای گمنام ساخت و راه اندازی شهردار ناحیه یک شهدای گمنام شهرداری منطقه مرثیه سرایی استفاده کنند شهردار منطقه بوستان ها فضای معنوی ولی عصر عج طول سال دفاع مقدس منطقه ۱۸ محله ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۱۷۲۱۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بودجه دولتی برای حوزههای علمیه | جمع مبلغ نهادهای فرهنگی و مذهبی ۶۷ هزار میلیارد تومان!
روزنامه جمهوری اسلامی به انتقاد از تخصیص بودجه دولتی برای حوزه های علمیه و حرم امام خمینی پرداخت.
این روزنامه نوشت: به مناسبت بررسی بخش هزینههای لایحه بودجه کل کشور سال ۱۴۰۳ فهرستی از بودجههای پیشنهادی دولت برای نهادهای فرهنگی و مذهبی در فضای مجازی و رسانهها منتشر شد که با اعتراضهائی همراه است.
اعتراضها عموماً بر این محورها متمرکز هستند که در شرایط دشوار اقتصادی کشور چرا به این نهادها بودجه تعلق میگیرد و یا چرا چنین مبالغ زیادی برای آنها پیشنهاد شده است؟ محور دیگر اعتراض نیز اینست که این نهادها تأثیر ملموسی بر زندگی مردم ندارند و به همین دلیل تخصیص چنین بودجههائی به آنها منطقی نیست.
طبق آنچه در فهرست منتشرشده آمده، جمع مبلغ پیشنهادی برای نهادهای فرهنگی و مذهبی ۶۷۰ هزار میلیارد ریال است که البته رقم قابل توجهی است.
بدون اینکه درباره محورهای اعتراضات یادشده قضاوتی داشته باشیم، بر این نکته تأکید میکنیم که بعضی از نهادهائی که نامشان در فهرست آمده اصولاً وجودشان ضرورتی ندارد، بعضی دیگر از آنها خاصیتی ندارند، تعدادی نیز به میزان بودجهای که برای آنها پیشنهاد شده اثربخشی ندارند و در مورد حرم امام خمینی نیز همانطور که در سالهای گذشته بارها تذکر دادیم اصولاً اینهمه توسعه و خرجتراشی خلاف مشی خود امام است. باقی میماند بودجهای که برای حوزههای علمیه پیشنهاد شده که اشکال اساسی آن مربوط به استقلال روحانیت است.
در سالهای گذشته هنگامی که به تخصیص بودجه دولتی برای حوزههای علمیه و نهادهای مرتبط با آنها انتقاد میکردیم، بعضی از طلاب و علما در قالب گلایه به ما میگفتند مگر از وضع شدیداً فلاکتبار طلاب و روحانیین از نظر معیشت خبر ندارید که به بودجه مربوط به حوزههای علمیه اعتراض میکنید؟
جواب این بود و اکنون نیز اینست که میدانیم بسیاری از طلاب و فضلای حوزههای علمیه و حتی علمای شهرستانها با فقر و ناداری دست و پنجه نرم میکنند و تعداد زیادی از آنها بخش قابل توجهی از وقت خود را به کارهای خدماتی از قبیل پیک موتوری، مسافرکشی و تمیز کردن خانهها و شرکتها مشغولند تا بتوانند از عهده حداقل هزینه زندگی برآیند. با اینحال به دلایل متعدد معتقدیم روحانیت نباید از بودجه دولتی ارتزاق کند.
ممکن است افرادی به دلایل خاصی که دارند، اعتقادی به آنچه ما به عنوان دلایل متقن برای ضرورت اجتناب روحانیت از پذیرش بودجه دولتی مطرح میکنیم نداشته باشند. این، حق طبیعی آنهاست که اینگونه فکر کنند و از تخصیص بودجه دولتی به حوزههای علمیه دفاع نمایند. میبینیم که در عمل نیز تفکر آنها بر کشور حاکم است و متولیان امور به آنچه دیگران با نیت خیرخواهی و مصلحتاندیشی برای روحانیت میگویند اعتنائی نمیکنند و ترتیب اثر نمیدهند.
مهمترین دلیل برای این تفکر که حوزههای علمیه و دستگاههای مرتبط نباید از بودجه دولتی ارتزاق کنند اینست که وابسته شدنشان به بودجه دولتی آنها را به دولت و حکومت وابسته میکند و استقلال را که سرمایه اصلی روحانیت است از آن سلب مینماید.
هیچکس نمیتواند ادعا کند که روحانیت میتواند به بودجه دولتی وابسته باشد و در عین حال استقلال خود را هم حفظ کند. علت اینکه امام خمینی هرگز اجازه استفاده حوزههای علمیه از هیچ بودجهای غیر از آنچه مردم با طیب خاطر به آنها میدهند را ندادند، همین بود که آن را با استقلال روحانیت در تضاد میدانستند.
تجربه چند دهه اخیر نیز بر صحت نظر امام خمینی مهر تأیید گذاشته است. مراجع صاحبنام و ذینفوذی مانند مرحوم آیتالله فاضل لنکرانی و آیتالله صافی گلپایگانی نیز بر همین عقیده بودند و همین مسیر را ادامه دادند.
نکته دیگری که باید مورد توجه روحانیت قرار گیرد اینست که تنگناهای معیشتی در حال حاضر به آنها اختصاص ندارد. این، گرفتاری بزرگی است که دهها میلیون نفر از مردم کشورمان با آن دست و پنجه نرم میکنند. افتخار روحانیت در طول تاریخ این بود که مانند ضعیفترین اقشار جامعه زندگی میکرد و به همین دلیل، خودش محبوب و کلامش نافذ بود.
حالا هم باید مانند مردم عادی زندگی کند تا مردم پذیرایش باشند. مردم وقتی استقلال روحانیت را ببینند و احساس کنند که حامی آنها و زبان گویای آنهاست، حاضرند هرچه دارند را با روحانیت تقسیم کنند تا این نهاد باقی بماند و بتواند در مقاطع حساس در برابر ظلم و ناروا بایستد.
خوبست این را هم به عنوان نکته پایانی بگوئیم که بودجههای دریافتی حوزهها بیش از آنکه صرف طلاب نیازمند شود به پشتمیزنشینانی میرسد که حوزههای علمیه بدون آن میزها هم میتوانند ادامه حیات بدهند و چه بسا حیات بهتر. با توجه به این واقعیتها آیا بهتر نیست روحانیت خودش پیشقدم شود و از گرفتن بودجه دولتی خودداری کند؟