۹ پیشنهاد فرهنگستان هنر به نامزدهای ریاست جمهوری
تاریخ انتشار: ۱۹ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۱۷۳۹۸۰
به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از روابطعمومی فرهنگستان هنر، متن این پیشنهاد بدین شرح است:
انتخابات ریاست جمهوری یکی از مؤثرترین و مهمترین انتخابات جمهوری اسلامی ایران است که همواره در ادوار گذشته با مشارکت و استقبال کمنظیر مردمی برگزار شده است. نظر به اهمیت این رویداد سرنوشتساز، فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی بهعنوان نهاد اندیشه ـ سیاستپرداز در عرصه هنر، پیشنهادهایی به نامزدهای سیزدهمین دوره ریاست جمهوری، به شرح زیر ارائه مینماید:
۱- جایگاه هنر در ترویج فرهنگ و نیز اقتصاد به هیچوجه با گذشته قابل قیاس نیست زیرا در تمامی جهان به قوهای نوین در عرصه حکمرانی تبدیل شده است؛ چنانچه بدون توجه به آن، برنامه برای مدیریت کشور کامل نخواهد بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
۲- رشد متوازن کمی و کیفی هنر متناسب با تحولات معاصر جامعه ایرانی، نظیر تغییر نسلی و پیدایش گروههای جدید اجتماعی و اقشار وسیع جوانان، گسترش آموزش عالی، فراگیر شدن روزافزون فناوریها و رسانههای نوین ارتباطی و واقع شدن در مسیر تبادلات جهانی، از عوامل مهم در توسعه فرهنگی و اجتماعی است. لذا ضرورت دارد در تحقق این هدف، با تمرکز بر هویت فرهنگی و بنیانهای معنوی و حکمی هنر و شناخت درست ظرفیتها و فرصتهای موجود، طرحها و برنامههای مدوّن و شفاف ارائه کنند.
۳- هنر یکی از مزیتهای کشور ما به حساب میآید و بیش از بسیاری دیگر از کشورها، موجب تعالی فرهنگی و اشتغالزایی است، زیرا کماکان هنرهای سنتی و صنایع دستی کشور فعال بوده و چند میلیون نفر را در این حوزه وارد چرخه اشتغال کرده است. بیگمان این بخش از هنر، به توجه جدی و فوری و درنتیجه برنامهای مدون، کارآمد، بهروز و ویژه نیاز دارد.
۴- ضروری است در برنامههای اقتصادی، حتماً جایگاه مناسبی را برای اقتصاد هنر قائل شوند. امروزه یک گروه هنری، در سینما، نمایش، تجسمی، موسیقی و سایر حوزههای هنری و یا یک رشته هنری، مانند سنگهای قیمتی، بیش از صادرات نفت بسیاری از کشورهای صادرکننده، چرخش مالی و سودآوری به همراه دارند.
۵- در حوزه صنعت نیز، صنایع خلاق که از هنرهایی مانند صنایع دستی، سینما، نمایش، طراحی، ادبیات، موسیقی و انیمیشن شکل گرفته، جایگاه ویژهای را میطلبد. امروز در جهان بهطور گسترده، سرمایهها از حوزههای دیگر به این صنایع مهاجرت میکنند و کشور ما با وجود استعدادهای فراوان، از آن چندان بهره نبرده است.
۶- یکی از شاخصهای مهم هنرمندان برای ارزیابی نامزدان ریاست جمهوری، گروه مدیریت فرهنگی و هنری پیشنهادی آنهاست. لذا ضرورت دارد مدیران ارشد این حوزه، بهخصوص وزیران پیشنهادی برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی را در طول رقابتهای انتخاباتی معرفی نمایند. تجربه نشان داده است که بهتر است این مدیران، نه خام باشند و نه خسته، زیرا به پختگی و پشتکار کار برآید. بنابراین شایسته است با تأمل کافی، انسانهای متعهد، مدیر، آگاه به بطن و متن مسائل هنر و فرهنگ کشور انتخاب شوند.
۷- امروزه هنر به عنوان عاملی تعیینکننده و غیرقابل اجتناب در روابط میانفرهنگی، نقشی مهم ایفاء میکند. داشتن گروه هنری گسترده و قوی میتواند نه فقط در دیپلماسی هنر تأثیرگذار باشد، بلکه در نشر و ترویج زیباییشناسی بومی نیز فرصتی کمنظیر پدید آورد. شایان ذکر است هنر ایرانی همواره ارزآور بوده و قابلیتهای جهانی زیادی دارد که در صورت بهرهگیری مناسب، میتواند درآمدهای ارزی کشور را ارتقاء جدی ببخشد.
۸- هنرهای ایرانی اسلامی، یکی از اصیلترین و نابترین هنرهای تاریخ است و میتوان در تبلیغات با بهرهمندی از این هنرهای فاخر ایرانی اسلامی، بهویژه هنرهای تجسمی و موسیقی، بر جذابیت و تأثیرگذاری آن افزود. بدیهی است در این راه باید از تکرار عناصر زیباییشناسی غیربومی و تقلیدی و همچنین داشتن نگاهی ابزاری به هنر و هنرمندان پرهیز کرد.
۹- ضروری است نامزدهای محترم در حوزه هنر، مشاور یا گروه مشاوران خبره، دلسوز و متعهد را بهکار گیرند؛ کسانی که خود هنرمند یا هنرشناس بوده و بهویژه در تجربه مدیریت خوب هنری اشتهار داشته، ظرایف هنری در ابعاد کلان آن را بشناسند. چگونگی حضور هنرها و هنرمندان در رقابتهای انتخاباتی، شاخصی برای ارزیابی برداشت داوطلبان از هنر تلقی میگردد.
امید است با انتخاباتی پرشور، با حفظ زیباییشناسی ایرانی و اخلاق اسلامی، بتوان فصل نوینی از رشد و توسعه کشور، بهخصوص در حوزه هنر و فرهنگ را شاهد باشیم.
انتهای پیام.
منبع: فارس
کلیدواژه: هنر فرهنگ انتخابات ریاست جمهوری جمهوری اسلامی ایران فرهنگستان هنر ریاست جمهوری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۱۷۳۹۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پیشنهاد گروگان سابق آمریکایی در خصوص جنگ ایران و اسرائیل
جان لیمبرت، گروگان سابق سفارت آمریکا در تهران در مطلبی با اشاره به سطح تنشها بین ایران و آمریکا بر لزوم گفتگو بین طرفین تاکید کرد و گفت که صحبت با ایران سخت خواهد بود؛ اما اگر بتواند هر دو طرف را از مسیر فاجعه دور نگه دارد، ارزش دارد.
به گزارش دنیای اقتصاد؛ جان لیمبرت، دیپلمات پیشین آمریکایی در مطلبی برای اندیشکده ریسپانسیبل استیت کرفت نوشت، برای چندمین بار، ایالات متحده و ایران به یک جنگ آشکار نزدیک شده اند که هیچ یک از طرفین آن را نمیخواهند. بر اساس این گزارش، اخیرا اسرائیلیها به ساختمانی در محوطه کنسولگری ایران در دمشق حمله کردند که منجر به شهادت هفت مستشار نظامی ایران شد.
در مقابل ایرانیها به این نقض اماکن دیپلماتیک اعتراض کرده و با پرتاب صدها پهپاد و موشک جنگی به سمت اسرائیل به آن پاسخ دادند. در این بین آمریکا با هشدارهای فراوان به رهگیری آنها کمک کرد. اسرائیلیها برای نشان دادن توانایی خود، دست به یک حمله متقابل زدند. به نظر میرسد که این مبادله تا دور بعدی فعلا پایان یافته است.
دیر یا زود، اگر آمریکا و جمهوری اسلامی میخواهند از این درگیری باخت-باخت اجتناب کنند، باید شروع به گفتگو کنند. ۴۵سال اتهام و نکوهش از سمت دو طرف، دستاوردی برایشان به ارمغان نیاورده است. همچنین برای دولتهای متوالی ایالات متحده، ایران همچنان معما است و معما باقی خواهد ماند.
با الهام از تروتسکی میتوان گفت «شما ممکن است کاری با ایران نداشته باشید. اما ایران با شما کار دارد.» برای ایران، آمریکا یک مشغله ذهنی باقی میماند. جمهوری اسلامی ایران نیز نشان داده که بعد از چهل و پنج سال جایگاه خود را حفظ کرده است. حال این پرسش مطرح میشود که چرا باید با جمهوری اسلامی صحبت کنیم، در حالی که اصل سیاست جمهوری اسلامی به قول یکی از مقامات ایرانی «مخالفت با آمریکا» است؟
جان لیمبرت ادامه میدهد: «ما باید صحبت کنیم، زیرا صحبت کردن (و گوش دادن) به دشمن به معنای تامین منافع ملی ما از طریق برقراری ارتباط است. حرف زدن هرگز به معنای تایید یا حمایت نیست.» تا امروز که دو طرف با هم صحبت نکرده اند، چه اتفاقی افتاده است؟ یا به عنوان مثال وقتی نمایندگان جمهوری اسلامی در جلسات از ملاقات حضوری با همتایان آمریکایی خود اجتناب میکنند، چه اتفاقی میافتد؟
هر گاه دو طرف، همسایه ها، اقوام، کشورها به هر دلیلی نتوانند با هم صحبت کنند، هر یک از طرفین برای دیگری به طور همزمان تبدیل به مافوق بشر میشوند که قادر به هر کاری است. در این صورت، یک ایران مافوق بشر میتواند در عرض چند هفته سلاح هستهای بسازد و تحویل دهد، نیروهای محور مقاومت را برای انجام ماموریت هایش در هر جایی تقویت و امپراتوریهای قدرتمند ایرانی دوران یونان و روم را بازسازی کند.
از سوی دیگر، ایالات متحده مافوق بشر نیز میتواند سیاست مداخله در رویدادهای ایران را به شکل دیگری ادامه دهد. در یک سطح، سیاستمداران تهران و واشنگتن به دنبال اجتناب از جنگ ایران و آمریکا هستند. ایران نمیخواهد جنگ بزرگ، اوضاع را در این کشور بههم ریزد و در واشنگتن، هر دو رئیس جمهور دموکرات و جمهوری خواه میدانستند که «جنگ احمقانه دیگر» در خاورمیانه یک بازنده سیاسی به همراه دارد.
در سال ۲۰۱۶، ترامپ در برابر چنین جنگهایی مقاومت کرد و پیام او قدرتمند بود. اگرچه او به طرز احمقانهای توافق هستهای ایران را رها کرد و تهدیدی عجیب برای زدن «۵۲ مکان تاریخی» در ایران مطرح کرد، اما به وضوح شکی برای پرهیز از جنگ نداشت. زمانی که مشاور امنیت ملیاش او را به سمت رویارویی سوق داد، وی را اخراج کرد.
آیا نخست وزیر بنیامین نتانیاهو میخواهد ایالات متحده را وارد جنگ با ایران کند؟ به نظر میرسد که او در پی حفظ خود در قدرت است. جنگها اغلب با بیان اینکه هر دو طرف خواهان صلح هستند، آغاز میشود. اما محاسبات نادرست یا دست کم گرفتن طرف مقابل و اقدامات شخص ثالث میتواند کشوری را به سمتی سوق دهد که خود میداند ویرانگر است. لیمبرت در نهایت تاکید کرد که صحبت با جمهوری اسلامی سخت خواهد بود، اما اگر بتواند هر دو طرف را از مسیر فاجعه دور نگه دارد، ارزش دارد.