به نقل از «ایران آنلاین»

سیاست نافرجام برای کره شمالی

تاریخ انتشار: ۲۱ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۱۹۰۸۷۰

ما بالاخره برای دیدار با چانگ مشاور امنیت ملی کره جنوبی و جمعی از مقامات سازمان های مختلف آن کشور و گفت و گو درباره موضوع هزینه های پایگاه های امریکا به سمت کاخ آبی سئول اسکورت شدیم.

گفت و گو با مقامات کره ای به اندازه مذاکرات من در ژاپن و شاید هم بیشتر جالب و سرگرم کننده بود، چون تاریخ 31 دسامبر که آخرین مهلت تجدید موافقتنامه امریکا و کره جنوبی در زمینه تامین هزینه های پایگاه های امریکا بود، به سرعت نزدیک می شد و همه ما را تحت فشار قرار می داد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بعد از مذاکرات جدی و مشروح درباره این موضوع، به بررسی منازعه در حال ظهور میان ژاپن و کره جنوبی پرداختیم. لازم به گفتن نیست که کره ای ها فکر نمی کردند که در حال پاره کردن موافقتنامه سال 1956 با ژاپن هستند. آنها مدعی بودند که رفتار آنها درست بوده است چون مطابق تصمیم دادگاه عالی کره جنوبی عمل کرده اند(26). مقامات کره جنوبی بر این باور بودند که تهدید توکیو مبنی بر حذف کره جنوبی از فهرست سفید خود در واقع «روابط دوجانبه مبتنی بر اعتماد» را میان دو کشور نقض کرده است. وزارت خارجه ژاپن ظاهراً در وبسایت خود اسم کره جنوبی را به عنوان «یکی از متحدان راهبردی» توکیو حذف کرده بود و همین موضوع باعث تشدید تنش ها شده و معاهده دو کشور در زمینه به اشتراک گذاشتن اطلاعات نظامی و امنیتی را در معرض خطر جدی قرار داده بود. چانگ گفت: ژاپن باید بداند که بدون همکاری کره جنوبی قادر نیست اهداف دیپلماتیک خود را محقق کند. همچنین کره جنوبی به سرعت از نظر اقتصادی در حال نزدیک شدن به ژاپن بود به نحوی که اقتصاد ژاپن در حال حاضر فقط 7/2 برابر اقتصاد کره جنوبی بود در حالی که تا همین چند سال قبل این نسبت حدود پنج برابر بود. سرانه تولید ناخالص داخلی دو کشور هم تقریباً برابر شده بود.
وقتی که به واشنگتن برگشتم، ترامپ را در جریان جزییات مذاکرات خود با مقامات ژاپنی و کره ای در مورد هزینه های پایگاه های نظامی امریکا قرار دادم. ترامپ در جلسه ای که به همین منظور تشکیل شده بود و پمپئو و منوچین هم حضور داشتند، دوباره تاکید کرد که تنها راه دریافت سالانه هشت و پنج میلیارد دلار از ژاپن و کره برای هزینه پایگاه های امریکا این است که تهدید کنیم همه نیروهای خود را از منطقه خارج خواهیم کرد. وی گفت: «این تهدید شما را در مذاکره با این کشورها در موضع بسیار محکمی قرار می دهد.» خوشبختانه ترامپ پس از شنیدن گزارش من به اندازه کافی نرم شد که با برگزاری مانورهای نظامی برنامه ریزی شده با کره جنوبی موافقت کند، هرچند اصلاً از این موضوع خوشحال نبود. روز بعد نیز ترامپ پس از شنیدن جزییات بیشتری از آزمایش های موشکی اخیر کره شمالی حرف های خود را در مورد هزینه های پایگاه های امریکا تکرار کرد و گفت: «الان وقت خوبی است که پول بیشتری از ژاپن و کره درخواست کنیم.» ترامپ سپس خطاب به افراد دیگری که در اتاق بیضی حضور داشتند، گفت: «جان، امسال این رقم را تا یک میلیارد دلار افزایش داد. شما به خاطر آزمایش های موشکی کره شمالی می توانید این رقم را براحتی به پنج میلیارد دلار برسانید.» چقدر امیدبخش و دلگرم کننده!
منازعه ژاپن و کره جنوبی روز به روز عمیق تر و غیرقابل کنترل تر می شد و هر چیزی که به این منازعه مربوط می شد نیز فقط باعث گسترش آن می شد چون هیچ تفکر آگاهانه ای برای کنترل بحران نزد دو طرف به چشم نمی خورد. با وجود عدم علاقه مندی ترامپ، من به چانگ مشاور امنیت ملی کره جنوبی پیشنهاد کردم که دو کشور در مورد حفظ وضع موجود و یک وقفه یک ماهه موافقت کنند و در مدت این یک ماه نیز دو طرف از هر گونه اقدامی که ممکن است باعث وخامت اوضاع شود، پرهیز کنند. این وقفه شاید حداقل بتواند زمان لازم را برای ظهور یک تفکر سازنده جهت شکستن این دور باطلی که در آن قرار گرفته ایم، فراهم کند. به نظر می رسید که چانگ آماده است این پیشنهاد را مدنظر قرار دهد. به او گفتم که با طرف ژاپنی نیز درباره این پیشنهاد صحبت خواهم کرد. ژاپنی ها بدبین بودند ولی آمادگی داشتند هر پیشنهادی را که بتواند ما را از گودالی که آنها و کره ای ها در حال حفر آن بودند، بیرون بکشد، مدنظر قرار دهند. پس از چندین روز چانه زنی و بالا و پایین کردن، پیشرفت هایی در این زمینه حاصل شد. همزمان کره شمالی نیز به سلسله آزمایش های موشکی خود ادامه می داد، از جمله در روز 30 ژوئیه پیونگ یانگ دو موشک کوتاه برد را به دریای ژاپن شلیک کرد و ما هنوز واکنشی به این آزمایش ها نشان نداده بودیم. من ترامپ را در جریان این آزمایش ها قرار دادم ولی او در پاسخ گفت: «اصلاً ما در آن جهنم دره چه کار می کنیم؟» چنین واکنشی از نفر اول تصمیم گیر در دولت امریکا اصلاً کمک کننده نبود، بویژه اگر آبه یا مون برای درخواست کمک از رئیس جمهوری امریکا مجدداً با او تماس می گرفتند. پیشرفت واقعی در روابط ژاپن و کره جنوبی حاصل نشد و بالاخره کابینه ژاپن رسماً اسم کره جنوبی را از فهرست سفید خود خارج کرد. در واکنش به این تصمیم توکیو، کره جنوبی نیز متقابلاً اسم ژاپن را از فهرست سفید خود خارج کرد و اخطار 90 روزه قانونی را برای پایان دادن به معاهده تبادل اطلاعات نظامی و امنیتی میان دو کشور صادر کرد. در این مقطع و پس از این که روابط دو کشور تا قعر اقیانوس سقوط کرد، بحران در روابط ژاپن و کره، آرام گرفت(27).
در جریان این تحولات، ترامپ در کمال تعجب نشست بسیار خوبی با «خالتما بتولغا » رئیس جمهوری مغولستان که به واشنگتن سفر کرده بود، داشت. پسر بتولغا به همراه نیروهای امریکایی در افغانستان می جنگید و ترامپ عکسی از این پسر جوان را که پدرش به همراه آورده بود، برای او امضا کرد. ترامپ از رئیس جمهوری مغولستان پرسید: به نظر شما کیم جونگ اون واقعاً به دنبال چیست؟ بتولغا بدون هیچ گونه ملاحظه و خویشتنداری پاسخ داد: کیم بیش از هر چیزی نگران یک قیام مردمی است که رژیم استبدادی او را با خطر مواجه کند. وضعیت زندگی مردم در کره شمالی بسیار وخیم است و پس از تحریم ها بدتر نیز شده است.
با وجود تداوم آزمایش های موشکی کره شمالی و خصومتی که میان دو متحد امریکا در شرق آسیا بروز کرده بود، ترامپ همچنان بر روی کیم جونگ اون متمرکز بود. او روز اول اوت سه توئیت دیگر را درباره کیم منتشر کرد:
کیم جونگ اون و کره شمالی سه موشک کوتاه برد را طی روزهای اخیر آزمایش کرده اند. این آزمایش های موشکی توافقنامه امضا شده میان ما در اجلاس سنگاپور را نقض نمی کند و ما وقتی با هم دست دادیم و توافق کردیم، صحبتی از آزمایش موشک های کوتاه برد نداشتیم. این آزمایش ها ممکن است قطعنامه های سازمان ملل را نقض کرده باشد...
... اما رئیس کیم دوست ندارد که با نقض اعتماد موجود میان ما، مرا ناامید کند. کره شمالی می تواند دستاوردهای زیادی داشته باشد. ظرفیت ها و قابلیت های این کشور تحت رهبری کیم جونگ اون نامحدوداست. همچنین کره شمالی ممکن است چیزهای زیادی را از دست بدهد. شاید من اشتباه می کنم ولی معتقدم که ...
... رئیس کیم چشم اندازی زیبا و بزرگ را برای کشورش دارد و تنها امریکای تحت ریاست جمهوری من می تواند به این چشم انداز زیبا به صورت واقعی عینیت ببخشد. او اقدام درست را انجام خواهد داد چرا که به اندازه کافی باهوش است که نخواهد دوست خود، رئیس جمهور ترامپ را ناامید و دلسرد کند.
این سیاست خارجی ما در مقابل کره شمالی بود!
****
تردیدی نیست که در جریان رقابت های انتخاباتی سال 2020 موضوع کره شمالی همچنان یکی از موضوعات اصلی برای کاخ سفید خواهد بود، اما آنچه که نمی توانیم پیش بینی کنیم این است که کیم جونگ اون چه موضعی در قبال انتخابات آتی ریاست جمهوری در امریکا اتخاذ خواهد کرد. آیا او با بهره گیری از مزیت های سال انتخابات که طی آن همه درگیر مسائل سیاسی داخلی هستند، تلاش خواهد کرد ترامپ را برای امضای یک توافق بد اغوا کند؟ چنین رویکردی باعث شد که روسای جمهوری قبلی امریکا هم مرتکب اشتباهات بزرگی شوند. یا اینکه ممکن است کیم جونگ اون به این نتیجه برسد که عدم توافق با ترامپ مناسب تر است و بنابراین بهتر است منتظر بماند تا شاید یک دموکرات معتدل و حتی کم تجربه تر از ترامپ در مسائل سیاست خارجی به عنوان رئیس جمهوری امریکا انتخاب شود. پاسخ هر چه باشد، خط سیر کره شمالی به سمت تبدیل شدن به یک کشور دارای قابلیت های کامل در زمینه تسلیحات هسته ای ادامه خواهد یافت. با احتساب دولت ترامپ، در واقع امریکا در دوران ریاست جمهوری چهار رئیس جمهوری و در مدت تقریباً سه دهه در متوقف کردن جدی ترین خطر و تهدید جهانی در زمینه  اشاعه هسته ای ناکام بوده است.
این وضعیت به این معنی است که به ناچار در یک مقطع زمانی در آینده دولت امریکا مجبور خواهد بود با رژیمی در پیونگ یانگ مواجه شود که می تواند خسارات عظیم و غیرقابل محاسبه ای را به کشور ما وارد کند (بویژه در غیاب یک سامانه ملی کاملاً موثر دفاع موشکی که هنوز هم اراده ای برای تاسیس و راه اندازی آن وجود ندارد). جلوی همه این خطرات و تهدیدات می توانست گرفته شود اگر ما فقط خود را از نظر ذهنی کاملاً آماده می کردیم و به موقع اقدامات لازم را انجام می دادیم. پیشرفت کره شمالی در زمینه تسلیحات هسته ای و سامانه های شلیک این گونه سلاح ها طی سه دهه اخیر فقط خطرات و تهدیدات را افزایش داده است. ما فقط می توانیم امیدوار باشیم که هنوز یک فرصت کوچک برای متوقف کردن کره شمالی داریم و باید قبل از اینکه خیلی دیر شود و اتفاق بدی بیفتد، اقدام کنیم.

منبع: ایران آنلاین

کلیدواژه: هزینه های پایگاه پایگاه های امریکا آزمایش های موشکی آزمایش ها کیم جونگ اون رئیس جمهوری کره جنوبی ژاپن و کره کره شمالی دو کشور کره ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۱۹۰۸۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انیمیشن‌هایی متفاوت برای بزرگترها ؛ انیمیشن‌هایی مفرح برای بچه‌ها

همشهری آنلاین: چقدر طول کشید که از پیرمرد شجاع و وفادار و بامزه «آپ/ بالا» خوشتان بیاید و با او همدلی کنید؟ نوازنده شکست‌خورده انیمیشن «روح» که در زندگی نتوانسته دنبال رؤیای نوازندگی‌اش برود و تازه پس از مرگ در عالم ارواح شجاعت لازم را برای تغییر زندگی‌اش به دست می‌آورد، چقدر شما را به خطر کردن و پی رؤیاهای‌تان رفتن ترغیب کرده؟همین اواخر، انیمیشن معمولی «لئو» چقدر دیده شد و پیام ساده و عملی‌اش که ماهی را هروقت از آب بگیری تازه است، به دل‌ها نشست. ۸ انیمیشنی که در ادامه معرفی شده بخشی از خاطره چند نسل از دنیای انیمیشن است.

شرک (۲۰۰۱)

کارگردان: اندرو آدامسون و ویکی جنسون

محصول: امریکا

یک شخصیت چطور وارد فرهنگ عامه ــ آن‌هم نه فقط فرهنگ عامه کشور سازنده بلکه فرهنگ عامه بسیاری از مردم در سرتاسر جهان ــ می‌شود، پاسخش شرک است. اگر شما کسی را به شرک تشبیه کنید بلافاصله مخاطب شما متوجه می‌شود که منظور شما چیست. شرک و دیگر شخصیت‌های این انیمیشن دیدنی خیلی زود جای خود را در میان شخصیت‌های ماندگار انیمیشن باز کردند. بچه‌ها و بزرگ‌ترها به سرعت عاشق این موجود سبز گنده بداخلاق، اما مهربان و شجاع شدند و حالا سال‌هاست که تماشاگر دنباله‌های آن هستند. حتی اگر دیگر انیمیشنی از شرک تولید نشود، شرک همیشه به حیات خود ادامه می‌دهد.

شرکت هیولاها (۲۰۰۱)

کارگردان: پیتر داکتر

محصول: امریکا

در مانستروپولیس، هیولاها با ترساندن بچه‌ها از صدای جیغ آن‌ها انرژی تولید می‌کنند. اما کارخانه تولیدکننده جیغ بچه با مشکل تامین انرژی روبه‌رو است، چون کودکان دیگر مثل سابق نمی‌ترسند. هیولاها از هر گونه تماس با بچه‌ها مطلقا منع شده‌اند، اما سالی و مایک، دو هیولای متخصص ترساندن بچه‌ها، در اثر اشتباهی وارد دنیای بچه‌ها می‌شوند و همه‌چیز به هم می‌ریزد. در این بین سالی و مایک کشف می‌کنند که صدای خنده کودکان انرژی بیشتری تولید می‌کند. کمتر انیمیشنی به اندازه «شرکت هیولاها» در ترغیب آدم‌ها در مواجهه با ترس‌های‌شان که علت و اساس‌شان را هم نمی‌دانند موفق بوده است.

عصر یخبندان (۲۰۰۲)

کارگردان: کریس وج

محصول: امریکا

حتی اگر فرنچایز «عصر یخبندان» را هم ندیده باشید، احتمالا آن سنجابی را که با چنگ و دندان برای حفظ دانه بلوطش خودش را به آب‌وآتش می‌زند و بلاهای زیادی سر خودش و دنیای اطرافش می‌آورد دیده‌اید. یکی دیگر از انیمیشن‌های ماندگار سال‌های آغازین هزار سوم میلادی که تا همین امروز خاطره خوش آن در ذهن تماشاگرانش باقی مانده، «عصر یخبندان» است. داستانی درباره دوستی، مدارا، پذیرش تفاوت‌ها و در عین حال احترام به محیط زیست با شخصیت‌های دوست‌داشتنی‌ای مثل مندی و سید که زوج ناجور اما جدانشدنی‌ای هستند. درامی جاده‌ای، اکشن و ماجراجویی که شوخی‌های بامزه‌اش به حفظ قوام و انسجامش کمک زیادی کرده.

در جست‌وجوی نمو (۲۰۰۳)

کارگردان: اندرو استنتون و لی آنکریچ

محصول: امریکا

درونمایه جست‌وجو در اغلب انیمیشن‌ها قابل تشخیص است. انگار از روز اول که قرار بر پا گرفتن صنعت انیمیشن بوده، طالع شخصیت‌های انیمیشن را با جست‌وجو و سفر نوشته‌اند. سه مرحله کلی سفر قهرمان که به «جدایی» (سفر به دنیای ناشناخته‌ها)، «تشرف» (ماجراجویی در دنیای ناشناخته‌ها) و «بازگشت» (برگشت به دنیای عادی) قابل تقسیم است در این انیمیشن و بسیاری انیمیشن‌های دیگر کاملا رعایت شده. اینجا سفر درونی با سفر بیرونی هم‌راستا و هم‌زمان شده و تماشاگر راحت‌تر می‌تواند تاثیر سفر در پخته شدن خام را دریابد. فیلم اکرانی بسیار موفق داشت و این موفقیت با ساخت دنباله «در جست‌وجوی دوری» تدوام یافت.

کورالاین (۲۰۰۹)

کارگردان: هنری سلیک

محصول: امریکا

انیمیشن استاپ موشن را اصولا گرم و گیراتر از انیمیشن دوبعدی و سه‌بعدی می‌دانید یا نه؟ اگر فکر می‌کنید استاپ موشن فضایی صمیمی و دوستانه دارد، «کورالاین» حسابی غافلگیرتان می‌کند. اگر فکر می‌کنید که استاپ موشن اصولا فاقد صمیمت و جذابیت انیمیشن‌های دوبعدی و سه‌بعدی است، باز هم «کورالاین» شما را متحیر می‌کند. شاید اگر تیتراژ این انیمیشن جذاب را نبینید، حدس بزنید که کارگردانش تیم برتون است که البته فانتزی‌هایش تاریک‌تر و دلهره‌آورتر شده. «کورالاین» پاسخ به پرسشی کنجکاوی‌برانگیز ولی در عین حال ترسناک است که هر آدمی در بچگی با آن مواجه شده: اگر پدر و مادر آدم جوری دیگری بودند، چه می‌شد؟

مری و مکس (۲۰۰۹)

کارگردان: آدام اِلیوت

محصول: امریکا

مری و مکس، دو آدم با دنیایی فاصله میان‌شان، دوست مکاتبه‌ای هستند. مری که در استرالیا زندگی می‌کند و خانواده‌ای ازهم‌پاشیده دارد در هشت‌سالگی از سر اتفاق شروع به نامه‌نگاری می‌کند با مکس چهل‌وچهارساله چاق و مشکل‌دار در روابط اجتماعی. رابطه این دو به تدریج عمیق‌تر می‌شود و مثل هر رابطه دوستانه دیگری به مشکل می‌خورد. مری و مکس مستعدند که به تیره‌روزی‌های زندگی با شدت و حدت واکنش نشان دهند و همین ویژگی هم هست که برای تماشاگر ملموس‌شان می‌کند. انیمیشنی ماندگار با تکنیک استاپ موشن.

انومالیزا (۲۰۱۵)

کارگردان: چارلی کافمن و دوک جانسون

محصول: امریکا

مردی میان‌سال به نام مایکل که متخصص خدمات مشتریان است برای سخنرانی در کنفرانسی وارد هتل فرگولی می‌شود. هتل فرگولی در ظاهر هیچ شباهتی به هتل اوِرلوک فیلم «درخشش» (۱۹۸۰) استنلی کوبریک ندارد که ساکنانش را به انزوا می‌کشاند، روح‌شان را با سیاهی تغذیه می‌کند و دست آخر باعث جنون‌شان می‌شود. در واقع فرگولی برای مایکل به مراتب بدتر از اورلوک است. در این هتل است که مایکل با خودش و زندگی پوچ و بی‌روحش مواجه می‌شود. این انیمیشن که با تکنیک استاپ موشن ساخته شده همان روح فیلمنامه مشهور «درخشش ابدی یک ذهن پاک» را دارد؛ غمگین و دریغ‌خوار که با سردی رئالیستی‌اش برگشت‌ناپذیر بودن زندگی را توی گوش مخاطب می‌زند و خوشبختانه پایانی نسبتا خوش دارد.

لاکپشت قرمز (۲۰۱۶)

کارگردان: مایکل دودوک دی ویت

محصول: فرانسه و ژاپن

اگر در انیمیشن دنبال آواز و حرکات موزون و دیالوگ‌های بامزه هستید، این انیمیشن به هیچ وجه مناسب شما نیست. این انیمیشن بی‌کلام است و صدای طبیعت و موسیقی گوش‌نواز راوی آن. مردی که با جریان آب به جزیره‌ای متروک و دورافتاده آورده شده، تصمیم می‌گیرد با قایقی از جزیره بگریزد، اما لاکپشت قرمز عظیم‌الجثه‌ای بزرگ‌ترین مانع بر سر راه او برای رهایی است. مرد برای بازگشت به اجتماع و خلاصی از طبیعت هرچه در توان دارد رو می‌کند، ما خلاصی واقعی او در صلحی است که با طبیعت نصیبش می‌شود. «لاکپشت قرمز» تماشاگرش را به فکر می‌اندازد که زندگی در طبیعت چه بهایی دارد.

کد خبر 848659 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها کارتون مجله انیمیشن پویا نمایی - انیمیشن