تحولاتی حیرت‌انگیز که تکنولوژی واقعیت مجازی در دنیای سینما رقم زد
تاریخ انتشار: ۲۳ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۲۱۴۹۲۵
به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از وی آر- سینک، واقعیت مجازی برای مدت زیادی در فیلم‌های علمی - تخیلی یکی از موضوعات محبوب و مورد استقبال بوده است. حتی این روز‌ها نیز محتوای مرتبط با تکنولوژی واقعیت مجازی، در ذهن‌ها پرورانده می‌شود. جدیدترین فیلم استیون اسپیلبرگ به نام «بازیکن شماره یک آماده» را تماشا کنید تا ببینید هالیوود چگونه تکنولوژی واقعیت مجازی را به تصویر می‌کشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اما مهمترین و جذاب ترین چیز در مورد این فناوری، چیزی نیست که روی صحنه می‌بینیم. در واقع چگونگی استفاده افراد حرفه از آن، برای ایجاد یک جادوی سینمایی است.
از پیش بینی تا واقعیت
مفهوم واقعیت مجازی برای دهه‌ها در هالیوود مورد استفاده قرار گرفته بود. «آشفتگی ذهنی» یکی از فیلم‌های فراموش شده تاریخ سینما که در سال ۱۹۸۳ منتشر شد، برای نخستین بار کلاهی عجیب و غریب را به تصویر کشید تا شکل و شمایل هدست‌های واقعیت مجازی را به مردم نشان دهد. یکی دیگر از این فیلم‌ها «مرد چمن‌زن» بود که با اقتباس از رمان استیفن کینگ ساخته شد و استاندارد‌های مشابه با سال ۲۰۲۰ را در آن شاهد بودیم.
«افشاگری» با بازی مایکل داگلاس، «جانی نومانیک» با بازی کیانو ریوز و «اگزیستنز» با بازی دیوید کراننبرگ از مهمترین فیلم‌هایی هستند که تکنولوژی VR را به شکل جالبی پیشگویی کردند. حالا شرایط تغییر کرده است و از تکنولوژی واقعیت مجازی برای ساخت فیلم‌های جدید استفاده می‌شود.
دوربین‌های واقعیت مجازی
وقتی قرار بود دومین فیلم از «سه گانه» جنگ ستارگان ساخته شود، جورج لوکاس از ابزار دیجیتالی زیادی استفاده کرد. در فیلم «سولو: داستانی از جنگ ستارگان» از دوربین‌های واقعیت مجازی استفاده شد تا بتوان در مبارزات فضایی، حرکات واقع گرایانه دوربین را ایجاد کرد. این دوربین از مدل‌های دیجیتالی سفینه فضایی فیلمبرداری کرد و در نتیجه به مخاطب این اجازه داده می‌شود که خودش را در صحنه نبرد ببیند.
یکی از پروژه‌های چالش برانگیز سال‌های اخیر بازسازی لایو اکشن از انیمیشن «شیرشاه» بود. در این فیلم شیر‌های فتورئالیستیک آفریقا با استفاده از دوربین‌های واقعیت مجازی در یکی از استودیو‌های آمریکا ساخته شد. تجهیزاتی وجود داشت که به کارگردان اجازه می‌داد به جای اینکه صحنه را از روی صندلی و روی نمایشگر کامپیوتر ببیند، صحنه‌های این انیمیشن را از دید اول شخص ببیند.
انیمیشن
در صد سال اخیر، هنر ساخت انیمیشن‌ها سرعت پیشرفت زیادی داشته است. اکنون واقعیت مجازی به ابزار این صنعت تبدیل شده که باعث خلق آثار موفق و برنده جایزه شده است.
بازاریابی و تبلیغات
این روز‌ها به خدمت گرفتن یک فیلمبردار برای ضبط اتفاقات پشت صحنه امری طبیعی است. به لطف دوربین‌های ۳۶۰ درجه اکنون این امکان وجود دارد که تمام زوایای یک صحنه فیلمبرداری را تماشا کرد. تام کروز تمامی بدلکاری هایش را خودش انجام می‌دهد. با دوربین ۳۶۰ درجه می‌توان بدلکاری‌های مرگبار او را از زوایای مختلف دید.
یکی دیگر از ویدئو‌های تبلیغاتی متفاوت که برای فیلم‌ها ساخته شده «مبارزه در برج انتقام جویان» است؛ یک ویدئوی کامپیوتری که در آن محبوب‌ترین شخصیت‌های دنیای مارول به تصویر کشیده می‌شوند. در این ویدئو، بینندگان می‌توانند به صورت واقعیت مجازی با ابرقهرمان محبوب خود همراه شوند. سازندگان فیلم «مریخی» از این هم فراتر رفتند و با ساختن یک بازی ۲۰ دقیقه ای، به مخاطبان این امکان را دادند که حضور در مریخ را تجربه کنند.
فیلم‌های واقعیت مجازی واقعی
چه می‌شد اگر می‌توانستیم یک فیلم واقعی را به صورت واقعیت مجازی دید. اگرچه می‌توانید با استفاده از هدست‌های واقعیت مجازی و نرم‌افزار‌های هوشمند این حس را تجربه کنید، اما فیلم بلندی به صورت ۳۶۰ درجه فیلمبرداری نشده است. برای مثال فیلم «دانکرک: هر نفس را نجات بده» که به صورت همزمان با فیلم اصلی ساخته شد، این امکان را می‌دهد که برای مدت کوتاهی تجربه حضور در این فیلم را تجربه کنید.
رابرت رودریگز، کارگردان فیلم‌های پرفروشی مثل «آلیتا: فرشته جنگ» و «بچه‌های جاسوس» یک اثر با دوربین ۳۶۰ درجه به نام «حدود» ساخت که میشل رودریگز در آن نقش آفرینی کرد. این فیلم مخاطب را در جایگاه اول شخص و در میان اتفاقات فیلم قرار می‌دهد. با این حال این اثر نشان داد فیلمساز‌های برجسته هم با این فرمت جدید مشکلاتی دارند.
منبع: Vr- Sync
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: سینمای جهان فیلم سینمایی واقعیت مجازی تکنولوژی واقعیت مجازی واقعیت مجازی ۳۶۰ درجه ساخته شد فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۲۱۴۹۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا سلبریتی‌ها جای کسی را در تئاتر تنگ کرده‌اند؟
حضور بازیگران سینما و تلویزیون، روی صحنه تئاتر، طی سال‌های اخیر، با موجی از واکنش‌های متفاوت مواجه بوده است. عده‌ای این حضور را غنیمت شمرده و آن را به نفع مصادیقی، چون جریان اقتصادی تئاتر نسبت دادند و در مقابل، برخی این حضور را ناامن دانسته و ساحت نمایش و صحنه را مبرا از آن رخداد‌هایی که مقابل دوربین سینما و تلویزیون می‌گذرد، می‌دانند.
خاک صحنه دامن‌گیر است
این تقابل طی سالیان اخیر، همواره به محلی در جهت مناقشه دو گروه تبدیل شده است، اما کفه قضاوت همواره به نفع موافقان این حضور، سنگینی کرده است علی‌الخصوص آن‌که طی ماه‌های اخیر، اخباری مبنی بر حضور اینفلوئنسرها روی صحنه نمایش حسابی خبرساز شده بود. در چنین شرایطی استدلال موافقان حضور بازیگران سینما و تلویزیون در تئاتر این بود که در این زمینه، آیا حضور بازیگر حرفه‌ای موجه است یا حضور اینفلوئنسرها؟
بسیاری از بازیگرانی که امروز به ستاره‌های دنیای سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون تبدیل شده‌اند، از تئاتر شروع کرده‌اند و خاستگاه تئاتری دارنددر حال حاضر بازیگرانی، چون فرهاد آئیش، صابر ابر، بهرام افشاری، نادر فلاح، بهنام تشکر، کوروش سلیمانی، رامین ناصرنصیر، امیرحسین فتحی، نورا هاشمی، صدف اسپهبدی، محمد نادری نمایش‌هایی را به روی صحنه دارند؛ حضور بازیگران شناخته‌شده دیگر به پای ثابت تقویم سالیانه کشور تبدیل شده به‌گونه‌ای که در هر برهه زمانی در طول سال، بازیگران چهره‌ای را یافت می‌کنیم که نمایش‌هایی را به روی صحنه دارند.
لازم است به این نکته مهم اشاره کنیم که بسیاری از بازیگرانی که امروز به ستاره‌های دنیای سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون تبدیل شده‌اند، از تئاتر شروع کرده‌اند و خاستگاه تئاتری دارند و اکنون که پس از مدتی، دوباره به صحنه تئاتر بازگشته‌اند، نمی‌توان این ایراد را بر آنها وارد دانست که چرا خود را به هنر نمایش سنجاق می‌کنند. خاک صحنه دامن‌گیر است و اگر باید انتقادی را به این دسته از بازیگران وارد دانست، باید عنوان کرد که چرا در طول این مدت، در عرصه نمایش کم‌کاری داشته‌اند.
فارغ از این اتفاق، اگر بازیگری، خاستگاه تئاتری نداشته باشد و حالا به هر دلیلی درصدد تجربه‌اندوزی در این عرصه است، چرا باید جلوی این حضور را گرفت؟ نخست آن‌که تمرینات منحصر تئاتر سبب کسب مهارت‌های نوین و متفاوتی در آن بازیگر می‌شود که در ادامه مسیر بازیگری او تاثیرات مثبتی به همراه خواهد داشت.
چندین نمایش وجود دارند که از هیچ بازیگر چهره‌ای استفاده نکرده و بنابراین فضا برای کسانی که منحصرا فعالیت خود را در تئاتر دنبال می‌کنند به راحتی فراهم استثانیا سبب رونق اقتصادی تئاتر می‌شود که در تمام این سال‌ها به‌عنوان پاشنه آشیل نمایش مطرح بوده و ناملایمات بسیاری را در این هنر اصیل رقم زده است. ثالثا، هر نمایشی، نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده دارد. با توجه به حساسیت‌های بالایی که در این زمینه وجود دارد و البته وسواسی که به ویژه در نگاه کارگردان موجود است، نمی‌توان این‌گونه اندیشید که یک بازیگر با هر قابلیتی که داشت، می‌تواند به روی صحنه رفته و اساسا شایستگی چنین حضوری را ندارد چرا که تمام این موارد، از فیلتر کارگردان و دیگر صاحبان نمایش عبور کرده و چیزی به دلخواه بازیگر رقم نمی‌خورد.
فارغ از تمامی این موارد، هم‌اکنون چندین نمایش وجود دارند که از هیچ بازیگر چهره‌ای استفاده نکرده و بنابراین فضا برای کسانی که منحصرا فعالیت خود را در تئاتر دنبال می‌کنند به راحتی فراهم است و اینکه برخی عنوان می‌کنند حضور سلبریتی‌ها، محدود شدن فضای کاری هنرمندان عرصه تئاتر را تشدید می‌کند، منطق درستی نداشته و نمی‌توان بر آن تکیه کرد.
«حضور سلبریتی‌ها در عرصه تئاتر تاکنون منتج به اتفاق‌های خوبی شده که مهمترین آن، فروش بالای آن آثار بوده که اقتصاد این هنر را در طول سال با افزایش قابل‌توجهی همراه کرده و سبب می‌شود تا سانس‌های برخی از این نمایش‌ها تا روز‌های متوالی رزرو شده و سالن‌ها پر شوند»
هنر تئاتر در کشور، نسبت به سینما و شبکه نمایش خانگی، از برخی محدودیت‌های بعضا تاریخی رنج می‌برد. در طول این سال‌ها تلاش‌های بسیاری صورت گرفته تا بسیاری از این محدودیت‌ها مرتفع شود. رویکردی که قطعا با استقبال دوستداران و دلسوزان این هنر همراه است بنابراین نباید با ایراداتی از این دست، زمینه فعالیت در این عرصه را محدود کرد و مخاطب را نسبت به این هنر، دلسرد کرد. حداقل امروز که هنر نمایش، تلالویی ویژه در حیات پساکرونایی خود دارد، باید با همبستگی و دلسوزی، زمینه اعتلای بیشتر هنر تئاتر در کشور را رقم زد و موانع پیش‌رو را عقلانی و حساب‌شده مرتفع کرد.
منبع: ایرنا
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد