به نقل از «فارس»

سوء مدیریت وزارت نفت در عرضه داخلی میعانات گازی/ خودتحریمی بلای جان اقتصاد ایران است

تاریخ انتشار: ۲۴ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۲۲۱۶۰۶

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، ایران دارای یکی از بزرگترین منابع نفت و گاز جهان و جزو بنیانگذاران اوپک محسوب می شود ولی متاسفانه طی چند سال اخیر بنا به دلایل مختلف داخلی و خارجی جایگاه خود را در بازار جهانی نفت و گاز از دست داده است.

عرضه میعانات گازی پارس جنوبی تا سال گذشته در بورس و توسط شرکت ملی نفت ایران صورت می پذیرفت ولی بنا به صلاحدید برخی افراد، عرضه کننده خوراک پالایشگاه های کوچک و متوسط تغییر کرد و شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران مسئول عرضه و فروش این کالا در بورس گردید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این تغییر مشکلات بی شماری برای شرکت های خصوصی متعدد و فعال در زمینه صادرات مشتقات نفتی ایجاد نمود تا جاییکه راهی جز تسلیم در مقابل این تصمیم غیرکارشناسی مدیران وزارت نفت برای این شرکتها باقی نماند. در این گزارش به برخی از این مشکلات اشاره می کنیم:

1- در آبان ماه 99 و همزمان با تغییر عرضه کننده میعانات گازی پارس جنوبی در بورس، عرضه ها به صورت ناهمگون و قطره چکانی انجام پذیرفته به طوری که در ماه مذکور، یک میلیون بشکه در یک عرضه مهندسی شده صورت گرفته که طبق اطلاعات دریافتی فقط 700 هزار بشکه توسط یک شرکت و با شرایط خاص خریداری شده و تاکنون نیز برداشت نشده است.

2- ناهمگونی عرضه های صورت گرفته در آذرماه به اوج خود میرسد و پس از عرضه 1 میلیون بشکه ای با شرایط خاص تنها 50 هزار بشکه برای عرضه در این ماه در نظر گرفته می شود در صورتی که تقاضای 125 هزار بشکه ای در بازار وجود داشت. این فراز و نشیب های عرضه توسط عرضه کننده تا پایان سال 99 و در ماه های ابتدایی سال 1400 نیز ادامه یافته است به طوری که در سه ماه ابتدایی امسال تنها یک عرضه و به میزان 100 هزار بشکه صورت گرفته است. میزان عرضه‌های صورت گرفته مطابق جدول زیر است:

 

3- به نظر می رسد شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران بعنوان متولی عرضه با وجود تحریم ها و تکمیل بودن ظرفیت مخازن ذخیره، علاقه ای به عرضه میعانات در داخل کشور و تامین خوراک تولیدکنندگان که عمدتا توسط بخش خصوصی و با سرمایه مردمی مدیریت می شود، ندارند و با ایجاد شرایط عدم اطمینان برای شرکت های تولیدکننده و با بالا بردن ریسک تامین خوراک، نه تنها سرمایه گذاران بخش خصوصی را از ورود به این حوزه برحذر می دارند بلکه تولیدکنندگان داخلی را با چالش توقف تولید و بیکاری کارگران مواجه کرده است. این در حالی است که این صنعت از مزیت های کشور در شرایط تحریم شرکتهای بزرگ و دولتی نفتی به شمار می آیند.

4- شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران در سال 99 با وجود تحریم های بین المللی و شرایط سخت فروش میعانات گازی عسلویه در بازارهای جهانی و عدم بازگشت پول به کشور و با توجه به ظرفیت های موجود در بخش خصوصی که از این ماده به عنوان خوراک شرکتهای پتروپالایشی و مینی ریفاینری ها استفاده می شود تنها 2 میلیون و 175 هزار بشکه عرضه در رینگ داخلی گذاشته که برای این مقدار حدود 2 میلیون و 772 هزار بشکه تقاضا در بورس انرژی ثبت شده که بیانگر عدم عرضه مکفی به منظور پاسخ به نیاز تولیدکننده داخلی و عدم حمایت از تولیدکننده است.

 این روند نامنظم در سال 1400 هم ادامه داشته و در حالی که در ماه سوم امسال هستیم تنها 100 هزار بشکه میعانات گازی و آن هم در فروردین عرضه شده که این موضوع در سال پشتیبانی ها و مانع زدایی ها از مصادیق ایچاد مانع برای شرکتهای پالایشی در بخش خصوصی است. این در حالی است که ظرفیت تولید تنها یکی از پالایشگاه های کوچک حدود 150 هزار بشکه در ماه است.

5- متاسفانه شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران با انجام عرضه های قطره چکانی و نامنظم شرایط را به منظور برنامه ریزی تولید و دسترسی به خوراک برای تولیدکنندگان در مینی ریفاینری ها سخت کرده و کماکان به خام فروشی این ماده ارزشمند با قیمتی ارزانتر در رینگ بین الملل ادامه می دهد به طوری که در آذرماه پارسال قیمت درنظر گرفته شده برای تجار خارجی 172 دلار و برای تولیدکننده داخلی 256 دلار به ازای هر تن بوده است.

6- یکی دیگر از معضلات این صنعت عدم شفافیت در نحوه قیمت گذاری میعانات گازی و نرخ گذاری بی ضابطه این ماده است. به طور مثال، در آبان ماه 99 و در حالی که قیمت نفت در محدوده 42 دلار در هر بشکه بود، قیمت فروش هر تن میعانات گازی 547 هزار تومان بود ولی در آذرماه که با افزایش 15 درصدی، قیمت نفت به 47 دلار رسید، نرخ پایه فروش میعانات گازی با افزایش حدود 45 درصدی به 793 هزار تومان در هر تن رسیده است.

در مجموع، انتظار می رود وزارت نفت در راستای حمایت از بخش تولید و اشتغال جامعه در شرایط بغرنج اقتصادی، همکاری بیشتری داشته باشد و  به رشد هر چه بیشتر صنعت نفت در بخش خصوصی کمک کند.

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: میعانات گازی پارس جنوبی پالایشگاه های کوچک بخش خصوصی بورس انرژی شرکت ملی پالایش و پخش تحریم خودتحریمی پخش فرآورده های نفتی ایران میعانات گازی هزار بشکه بخش خصوصی شرکت ملی عرضه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۲۲۱۶۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عرضه دو تک نگاری خبرنگار ایرانی از افغانستان در نمایشگاه کتاب

به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «سفر به نیمه دیگر خود» نوشته علی نورآبادی خبرنگار و پژوهشگر به تازگی توسط نشر صاد منتشر شده و در نمایشگاه کتاب تهران عرضه می شود. این کتاب شامل دو تک نگاری درباره افغانستان است. همچنین یک سفرنامه تصویری نیز در کتاب آمده است.

نورآبادی درباره چگونگی نوشتن است کتاب می گوید: سفر نخست من به افغانستان در آذر ۱۳۸۵ بعد از سقوط حکومت طالبان بدست مجاهدان بود. این سفر کاملاً شخصی و زمینی و به مدت ۱۲ روز بود. اما سفر دوم در اسفند ۱۳۹۲ بود. این بار سفر ما کاملاً رسمی و دولتی بود و به همراه هیئتی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و به دعوت مسئولان فرهنگی افغانستان عازم این کشور شدیم.

این خبرنگار با اشاره به سابقه آشنایی خود با افغانستان، این توضیح را دارد: نخستین آشنایی جدی من با افغانستان در دوره دانشجویی بود. نمیدانم کتاب «پیاده آمده بودم»، مجموعه اشعار محمدکاظم کاظمی چگونه به دستم رسیده بود اما شعرهایش به شدت به دلم نشسته و بسیاری از آنها را حفظ کرده بودم. اشعار آن با فضای بعد از جنگ و دهه ۱۳۷۰ همخوانی زیادی داشت و از آنها در نمایشگاه ها و نشریات دانشجویی استفاده میکردیم. البته در آن زمان نمی دانستم محمدکاظم کاظمی افغانستانی است، این را بعداً فهمیدم و شگفت زده شدم و با نگاه تازه ای کتاب و دیگر اشعار او را خواندم. همین کتاب، نقطه آغاز جستجوی بیشتر من درباره افغانستان شد. در این جستجوها کتاب «برچه های سرخ، کوچه های سبز» به دستم افتاد. مطالعه این کتاب که شامل یادداشتهای سفر رضا برجی به افغانستان در بحبوحه جنگ های داخلی است، علاقه ام به این کشور را دو چندان کرد. در مقدمه کتاب تحلیلی کوتاه و چند صفحه ای از تاریخ معاصر افغانسان به ویژه بعد از سر کار آمدن طالبان آمده است.

در بخشی از این کتاب می خوانیم:

«افغانستان کشوری ساده و بدوی اما با مسایلی سخت است. شاید سختی آن در همین سادگی و بدویت بیش از حد آن باشد. ابر قدرت ها که قدرت خود را در ماشین جنگی سنگین و پیچیده می بینند، به اشتباه خیال میکنند به راحتی می توانند چند روزه افغانستان را تسخیر کنند اما خود به تسخیر آن بدویت در می آیند. اکنون افغانستان است و طالبان. و اولین اولویت طالبان امروز، کسب مقبولیت داخلی و مشروعیت بین المللی است. طالبان تشنه به رسمیت شناخته شدن از سوی دیگر کشورهاست اما هنوز هیچ کشوری طالبان را به رسمیت نشناخته است. طالبان هنوز پدیده ای ناشناخته است و قضاوت درباره این گروه زود است. طالبان، مشارکت سیاسی همه گروهها و اقوام را در ساختار قدرت آینده افغانستان وعده داده است، باید منتظر ماند و دید. و اما مردم خوشحالند و نگران؛ خوشحال از رفتن متجاوزان و برقراری امنیت و نگران از آینده. مردم، مضطربند و منتظر؛ مضطرب از بلاتکلیفی و منتظر که چه خواهد شد؟»

این کتاب با قیمت ۲۸۹ هزار تومان منتشر شده است.

کد خبر 6095035 فاطمه میرزا جعفری