پیش از حضور جلوه‌های کامپیوتری در سینما، فیلمسازی چگونه بود؟
تاریخ انتشار: ۲۵ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۲۳۲۵۱۷
به گزارش حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از اِن پی آر، بدون استفاده از تصویرسازی‌های کامپیوتری بسیاری از فیلم‌های پرفروش و موفق هالیوود هرگز ساخته نمی‌شدند. برای مثال به فیلم‌هایی مثل «آواتار» و یا «ارباب حلقه ها» نگاه کنید که وابستگی زیادی به این تکنولوژی داشته اند، اما جادوی سینما سال‌ها پیش از پیشرفت کامپیوتر‌ها نیز وجود داشته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مدت‌ها پیش از آنکه عصر دیجیتال آغاز و از تصاویر کامپیوتری در فیلم‌ها استفاده شود، چشم انداز‌ها و جلوه‌های ویژه در یک فیلم، تماما به دست انسان‌ها ساخته می‌شدند. کتی وایتلاک، خبرنگار و طراح داخلی آمریکایی در کتابی که حدود یک دهه قبل با نام «طراحی‌های فیلم» منتشر کرده بود، تاریخچه فیلمسازی در قرن اخیر را مورد بررسی قرار داده است.
رمز موفقیت برخی از فیلم‌ها
فیلم سینمایی «دکتر ژیواگو» یکی از نمونه‌های بارز جادوی سینما در بین فیلم‌های کلاسیک است. این فیلم داستانی در زمینه عشق و جنگ جامعه روسیه دارد که درگیر انقلاب است. داستان این فیلم در نقطه‌ای سردسیر روایت می‌شود، اما فیلمبرداری آن در تابستان و در در شهر سُریا اسپانیا انجام شد. طراح صحنه این فیلم با استفاده از موم سفید رنگ، قلعه‌ای را ایجاد کرد که منجمد و یخ زده به نظر برسد و از طرفی مخاطب هم این سرما را در خود حس کند.
وایتلاک در این باره می‌گوید: سازندگان این اثر مجبور بودند برای تمامی بخش‌های ساختمان، از نمای بیرونی گرفته تا وسایل داخلی از موم سفید استفاده کنند و همینطور روی آن آب بریزند تا شکل یخ زدگی ایجاد شود. این موم وقتی محکم می‌شود صحنه سینمایی چشمگیری را ایجاد می‌کند. پس در دورانی که افکت‌های دیجیتالی وجود نداشته اند، کارگردان‌های هنری به خلاقیتشان و همینطور ابزار جدید تکیه کرده اند. البته این روش هم مشکلاتی داشت و بین هر برداشت این موم‌ها باید جلا داده می‌شدند.
فیلم‌های زیادی هستند که از این الگو پیروی کرده اند. مثل «سرگیجه» آلفرد هیچکاک که یکی از سکانس‌های مهم آن در یک برج ناقوس می‌گذرد، اما در لوکشینی که که این فیلم در حال فیلمبرداری بود، هیچ برج ناقوس واقعی وجود نداشت و به همین دلیل فیلمساز‌ها خودشان یک برج ناقوس ساختند. در مثالی دیگر، طراح صحنه فیلم «لورنس عربستان» باید پیشرفت و حمله ارتش عربستان به شهر عقبه را به تصویر می‌کشید. تمامی صحنه‌های این فیلم با بودجه‌ای ۱۲ میلیون دلاری به صورت واقعی و در لوکیشن فیلمبرداری شد و ضبط آن در هیچ استودیویی صورت نگرفت.
پایبند بودن به فیلمنامه
طراح فیلم ها، هنرمندانی روایتگر هستند که باید محتوای نوشته شده به وسیله نویسنده را به یک محصول بصری تبدیل کنند. به همین دلیل گاهی کارگردان‌های هنری و طراحان صحنه برای آنکه یک صحنه را مطابق فیلمنامه بسازند، تلاش‌های زیادی باید انجام دهند، به خصوص زمانی که کار آن‌ها بازسازی اتفاقی است که در واقعیت هم رخ داده است.
برای مثال در فیلم سینمایی «تمام مردان رئیس جمهور» که درباره تقلب انتخاباتی در زمان ریچارد نیکسون موسوم به رسوایی واترگیت است، طراحان صحنه مجبور شدند اتاق خبر واشینگتن پست را دوباره بسازند. واشیتگتن پست هم برای آن‌ها کاغذ‌ها باطله‌ای را فرستاد تا صحنه‌ها کاملا شبیه به اتاق خبر باشد.
رنگ‌هایی که برای «جادوگر شهر اوز» دردساز شد
گاهی نزدیک بودن به واقعیت تنها چیزی است که اهمیت دارد. در فیلم «جادوگر شهر اوز» که یکی از مشهور‌ترین مکان‌های خیالی تاریخ سینما است، مسیر‌های عبور و مرور با استفاده از آجر‌های واقعی ساخته نشدند و رنگ آن‌ها نیز زرد نبود. استودیو تصمیم گرفته بود برای حرکت کردن بهتر شخصیت‌ها روی زمین را به شکل اجر رنگ امیزی کند. البته در ابتدا مشکلاتی هم به وجود آمد چراکه در برداشت آزمایشی، رنگ زرد بیشتر به سبز نزدیک بود. نکته دیگری که در مورد این فیلم وجود دارد این بود که اسب‌ها هم با رنگ های خوراکی رنگ آمیزی شدند. اسب‌ها هم در هر فرصتی که داشتند این رنگ‌ها را می‌خوردند و به همین دلیل طراحان صحنه مجبور بودند بین هر برداشت دوباره آن‌ها را رنگ آمیزی کنند.
در پایان هم نکته جالبی هم در مورد فیلم «برباد رفته» بخوانید. اگرچه صحنه آتش سوزی در این اثر را در اواخر فیلم می‌بینیم، اما در حقیقت اولین صحنه‌ای بود که فیلمبرداری شد. برای این برداشت، استودیو‌های قدیمی مثل مکانی که فیلم «کینگ کونگ» در آن فیلمبرداری شد، به آتش کشیده شدند. کارگردان فیلم تنها یک بار فرصت ضبط این صحنه را داشت، زیرا فیلمبرداری مجدد آن بسیار پر هزینه و از طرفی هم پر هزینه بود.
منبع: NPR
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: سینمای جهان فیلم سینمایی جلوه های ویژه فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۲۳۲۵۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فراموشی و آلزایمر روی صحنه تئاتر
به گزارش همشهری آنلاین، فرزین محدث از بازیگران تئاتر، سینما و تلویزیون که این روزها به عنوان مشاور کارگردان و بازیگر در اثر نمایشی موسیقایی «و تو هم برنگشتی» به کارگردانی و آهنگسازی مهیار علیزاده نقش‌آفرینی می‌کند، درباره انگیزه‌های خود برای حضور در این اثر به خبرنگار فرهنگی ایرنا اظهارداشت: متن اثر و نقشی که به بنده پیشنهاد می‌شود، از مهمترین اولویت‌هایم برای حضور در آثار نمایشی است، فرآیندی که از پس عبور آن می‌توان در یک گروه منسجم با حفظ احترام و تحکیم رفاقت‌ها به شرایط مطلوبی رسید.
وی گفت: این مسیری خواهد بود که بی‌تردید تماشاگر هم متوجه آن می‌شود و با یک اثر نمایشی در این حال و هوا ارتباط خوبی برقرار می‌کند، مسیری که برایم در «و تو هم برنگشتی» محقق شد و حضورم در این اثر را تبدیل به تجربه‌ای مطلوب و دوست داشتنی کرد.
محدث افزود: رسیدن به اجرای صحنه‌ای «و تو هم برنگشتی» حاصل یک پیشنهاد ساده برای کار نبود چرا که روند ایده تا اجرای پروژه مسیر طولانی را طی کرد؛ مسیری که از دوستی با مهیار علیزاده به واسطه محمدرضا مقدسیان آغاز شد و در نتیجه معاشرت‌های متعددی که از پس این آشنایی اتفاق افتاد به فرآیندی رسید که علیزاده موضوع فراموشی و آلزایمر و علاقه‌اش به اجرای یک اثر موسیقایی نمایشی با این موضوع را مطرح کرد.
این بازیگر تئاتر بیان کرد: سپس من، مهیار علیزاده، ساغر رجبی و محمدرضا مقدسیان جلسات متعددی را درباره شیوه اجرایی و ایده برگزار کردیم. مسیری که ابتدا قرار بود در قالب کنسرت نمایش روی صحنه باشد اما تبدیل به یک اثر نمایشی شد که طبیعتا به واسطه حضور علیزاده و علاقه‌مندی‌هایش، موسیقی نقش موثری در آن ایفا می‌کند.
وی درباره ویژگی‌های حضور در اثر نمایشی موسیقایی «و تو هم برنگشتی» اظهارداشت: همواره به عنوان یک بازیگر در مواجهه با هر اثری که به ایفای نقش می‌پردازم، تلاش می‌کنم به معایب و محاسن آن، آگاهی پیدا کنم و اگر چنین مسیری را تجربه نکنم قطعا دروغ بزرگی به خودم گفتم.
محدث گفت: با این وجود، می‌توانم بگویم حضور در اثر نمایشی موسیقایی «وتو هم برنگشتی» فارغ از نظرات متفاوتی که هر مخاطبی می‌تواند پس از تماشای آن داشته باشد برایم دربرگیرنده تجربه‌های ارزشمندی بود که فراموششان نخواهم کرد. طبیعتا رفاقت و دوستی با مهیار علیزاده، حضور در کنار هنرمند بسیار ارزنده و صاحب نامی همچون استاد محمد شمس لنگرودی و جمعی از بهترین‌های تئاتر ایران فرصت مغتنمی است که شاید دیگر برایم چنین فرصتی فراهم نمی‌شد.
بازیگر اثر نمایشی موسیقایی «و تو هم برنگشتی» که در این اثر علاوه بر بازیگری به عنوان مشاور کارگردان نیز حضور دارد، با اشاره به فضای طراحی شده بیان کرد: آنچه در صحبت‌هایمان به نتیجه رسیدیم مبتی بر این نکته بود که بتوانیم در عین یک کارگردانی ساده در یک فضای ساده، اثر ساده اما مینی مالیستی و شاعرانه‌ای را مهیا کنیم که در زمینه بازیگری هیچ یک از هنرمندان کار پیچیده‌ای انجام نمی‌دهند.
وی افزود: در این اثر، بازیگران نقش‌های ساده و شاعرانه‌ای دارند اما باید برای رسیدن به فضای ذهنی هر کدام از شخصیت‌ها، آنان را باور کنند و حالا اینکه ارائه چنین فضایی توانسته با مخاطب ارتباط برقرار کند یا خیر؟ پرسشی است که باید در آینده به آن پاسخ داد.
مقصودم از پذیرفتن نقش در یک اثر نمایشی، زیست در جهان آن شخصیت و تجربه یک زندگی متفاوت روی صحنه استمحدث درباره بازخورد و واکنش مخاطبان پس تماشای این اثر که در فضایی عاشقانه روایت می‌شود، اظهارداشت: بازخوردی که از مخاطبان در این شب‌ها دریافت می‌کنم، مرا یاد واکنش‌های مخاطبان پس از نقش‌آفرینم در فیلم «شاعر زباله‌ها» می‌اندازد. اثر سینمایی که سال‌ها پیش بازی کردم و در تلاش هستم که دچار تکرار نشوم، دوست دارم مخاطبی که مرا با اثری مثل «تهران، پاریس، تهران» می‌بیند، وقتی «و توهم برنگشتی» را تماشا می‌کند متوجه تفاوت و تمایز نقش‌ها بشود. نکته‌ای که بسیار روی آن تمرکز دارم و امیدوارم در انجام آن موفق بوده باشم.
این بازیگر در بخش دیگری از سخنان خود گفت: دیگر به دنبال رزومه جمع کردن نیستم زیرا بر این باورم که در قاب تئاتر، بازیگری هستم که می‌توانم نمره قابل قبولی را با وجود تمام نقاط قوت و ضعف‌هایم از تماشاگر دریافت کنم. اما مقصودم از پذیرفتن نقش در یک اثر نمایشی، زیست در جهان آن شخصیت و تجربه یک زندگی متفاوت روی صحنه است.
وی خاطرنشان کرد: به دنبال یک پشتوانه زیستی در تجربه‌های کاریم هستم و اثر نمایشی موسیقایی «و توهم برنگشتی» یک اثر شاعرانه است که علاقه داشتم در فضای تئاتر تجربه‌اش کنم. تجربه‌ای که خودم از آن راضی هستم و امیدوارم مخاطبان هم چنین باوری داشته باشند.
محدث اظهارداشت: حتی اگر اثری را انتخاب کنم و در آینده به این باور برسم که انتخاب اشتباهی بوده است، از تجربه مفیدی که در آن کار وجود داشته بهره خواهم بود. بنابراین ترسی از اشتباه کردن ندارم، زندگی را در اشتباهات اتفاق افتاده می‌بینم؛ پس با تقدیر و طبیعت «فرزین محدث» به مقابله نمی‌پردازم بلکه از آن لذت می‌برم.
به گزارش ایرنا، اثر نمایشی موسیقایی «و تو هم برنگشتی» با روایت یک عاشقانه متفاوت به نویسندگی ساغر رجبی و کارگردانی و آهنگسازی مهیار علیزاده و نقش‌آفرینی محمد شمس لنگرودی، امیرحسین فتحی، فرزین محدث، یلدا عباسی، ساغر رجبی، مریم مشهور و آرش الیگودرزی (خواننده - بازیگر)، وصال علوی (خواننده - بازیگر) ساعت ۲۱:۳۰ در تماشاخانه ملک تهران روی صحنه می‌رود.
فرزین محدث بازیگردان و مشاور کارگردان، محمدرضا مقدسیان مشاور پروژه، رها جهانشاهی مجری طرح و مدیر تولید، فاطمه تقوی دستیار کارگردان و برنامه‌ریز، مرتضی فربد طراح صحنه، علی کوزه گر طراح نور، شقایق محمودی طراح لباس، کاوه عابدین صداگذار، علیرضا لاجورد، سعید شجاعی و علیرضا ترابی (ساخت تیزر، عکاسی و گرافیک) از دیگر عوامل اجرایی این اثر هستند.
علیزاده درباره این پروژه نمایشی موسیقایی متفاوت نوشته است: «زمانی که همه چیز در حال نابودی است، گذشته به سمتت هجوم می‌آورد…؛ «و تو هم برنگشتی» درامی در ستایش زندگی و نشان دهنده نحوه تقابل انسان مدرن با گذشته، امروز و آینده خود است.»
کد خبر 846884 منبع: ایرنا برچسب‌ها موسیقی - چهره - ساز - آلبوم - اجرا مجموعه فرهنگی تئاتر شهر تئاتر
تصادف مرگبار در محور دره شهر-بدره ۴ کشته برجای گذاشت