متاعِ عشق فروشند که نان از هنر خورند
تاریخ انتشار: ۲۵ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۲۳۳۳۱۲
به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان، در تقویم جهانی ۱۰ ژوئن هر سال روز جهانی صنایع دستی و در کشور ما از ۲۰ تا ۲۶ خرداد هفته صنایع دستی نام گرفته است و گیلان در این مناسبت سری پرآوازه دارد، گیلان این سرزمین سبز که مردمانش به سخت کوشی و نرم خویی و ظرافت شهره اند هنرمندانی دارد که سازه‌های فاخری خلق می‌کنند از جنس طبیعت که پیوند محکمی با سرشت آدمیانش دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حصیربافی، خراطی، چوب تراشی، منبت و معرق، رشتی دوزی، لباس محلی، چادرشب بافی، گره چینی، نازک کاری، بامبوبافی، مرواربافی، سفالگری، کاشی معرق، مینای خانه بندی، چلنگری، قلمزنی، گلیم بافی، جاجیم بافی، شال بافی، نمد مالی، جوراب بافی، عروسک بافی، قلاب بافی و … برخی از هنرهای سنتی و صنایع دستی گیلان است.
در حال حاضر روستا‌های ارده رضوانشهر با محوریت شال‌بافی، جیرده شفت با محوریت سفال، عنبران آستارا با محوریت گلیم بافی و روستای شالمای شهرستان ماسال با محوریت چوب تراشی ثبت شده اند و پیش‌تر نیز شهر رشت به عنوان شهر خلاق خوراک شناسی در یونسکو (سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد) ثبت شده است.
به بهانه روز جهانی صنایع دستی و هفته میراث فرهنگی برای گردشی یکروزه با هنرمندان صنایع دستی از حصیربافان روستای لیجارکی تا خراطان جزیره قلم گوده انزلی دیداری تازه کردیم همان‌هایی که متاعِ عشق می‌فروشند و نان از هنر می‌خورند.
دست انداز‌های تامین مواد اولیه حصیربافیحصیر بافی یکی از صنایع دستی بومی و اصیل استان گیلان است که از گذشته‌های دور تاکنون در نقاط مختلف این استان بویژه بین زنان بندرانزلی، غازیان و آبکنار رواج داشته و دست بافت‌های زنان این دیار از شهرت و مرغوبیت خاصی برخوردار بوده است.
در اولین بازدید به سراغ کارگاه حصیر بافی بانوی جوانی در روستای لیجارکی رفتیم، روستایی که ۲۷۵ هنرمند حصیر باف دارد. این زن جوان کارگاهش را در طبقه دوم یک آپارتمان مسکونی دایر کرده و محصولاتش از سفره، کلاه و زنبیل گرفته تا سبد در هر گوشه از کارگاه به چشم می‌خورد.
سعیده رمضانزاده مدرس صنایع دستی و مسئول این کارگاه می‌گوید: حصیر بافی را از هشت سالگی نزد مادرش آموخته و با حمایت‌های همسر و مادر همسرش توانسته این کارگاه را دایر کند.
او که در این کارگاه همراه با ۱۵ بانوی دیگر به تولید انواع محصولات حصیری مشغول است، اضافه می‌کند: علاوه بر تولید و فروش صنایع دستی به دو صورت حضوری و مجازی به علاقمندان حصیر بافی آموزش می‌دهم.
وی ادامه می‌دهد: در آموزش مجازی هنرجویان تمام مراحل را نکته به نکته می‌آموزند تاکنون علاقمندان بسیاری از استان‌های سیستان و بلوچستان، کهکیلویه و بویر احمد، خراسان و ... از آموزش‌های ما بهره‌مند شده اند. علاوه بر آموزش برای این هنرجویان مواد اولیه هم ارسال می‌شود.
رمضانزاده در مورد نحوه فروش محصولاتش می‌گوید: پیش از شیوع کرونا محصولاتمان را در بازار هفتگی خمام عرضه می‌کردیم و از درآمد آن کم و بیش راضی بودیم، اما قرنطینه‌های خانگی و محدودیت‌های تردد موجب شد محصولاتمان را در فضای مجازی به فروش برسانیم و بزودی برند خود را خواهیم داشت.
این بانوی جوان با خرسندی از اینکه دست سازه‌های زنان این دیار در دورترین نقاط کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد گفت: خوشحالیم که از سراسر ایران مشتریانی داریم که خریدار حصیر‌های ما هستند و توانسته ایم با همکاری بانوان حصیر باف روستای لیجارکی در آمد بیشتری کسب کنیم و چرخه اقتصادی خانوداه را به گردش بیاندازیم.
او به مشقات تهیه مواد اولیه اشاره می‌کند و می‌افزاید: برای تهیه مواد اولیه و گسترش کارگاه و جذب افراد بیشتر نیز به مزارعی نیاز است که گیاهانی نظیر لی و سوف در آن پرورش یابد.
گفتگو به ایجاد مزرعه که می‌رسد خدیجه حقپرست دیگر بانوی حصیر باف این کارگاه اضافه می‌کند: اگر فروش زمین‌های اطراف به افراد غیر بومی و تغییر کاربری مزارع همچنان ادامه داشته باشد ما برای تهیه مواد اولیه صنایع دستی دچار مشکل می‌شویم.
این بانوی با سابقه ۲۰ ساله حصیر بافی ادامه می‌دهد: اگر زمین‌های غیر قابل کشت اطراف تالاب برای پرورش گیاهان مورد نیاز حصیر بافی به روستائیان واگذار شود به اشتغالزایی منطقه و استان گیلان کمک شایانی خواهد شد.
او می‌افزاید: لی و سوف (گیاهانی که مواد اولیه حصیر بافی هستند) قابلیت پرورش در مزرعه را دارند و به دلیل آبگیر بودن این منطقه اگر پنج بوته لی بکاریم سال بعد ۳۰ بوته خواهیم داشت. این روستا شرایط مساعدی برای کشت این گیاهان دارد، اما ورود افراد غیر بومی این امکان را از ما خواهد گرفت.
حال خوب دل در کارگاه سنتورسازی با وجود مشکلات
از روستای لیجارکی راهی روستای طالب آباد و کارگاه سنتور سازی هنر و صنعت استاد حقپرست هنرمندی آرام و اندک گو می‌شویم. در تاریک و روشن کارگاهش نت‌های موسیقی و ساز‌های سنتور و کتابخانه کوچکی حاوی کتاب‌های با مضامین موسیقی قرار دارد، اما این همه کارگاه نیست، چون در گوشه‌ای دیگر دستگاه‌های صنعتی را می‌توان دید. استاد علاوه بر نواختن موسیقی قطعات کوچک صنعتی نیز می‌سازد همانطور که از نام کارگاهش پیداست تلفیقی از هنر و صنعت.
مسعود حق پرست در مورد نحوه و مراحل ساخت ساز سنتور توضیحاتی می‌دهد و محل قرار گرفتن هر یک از اجزای ساز را تک به تک می‌گوید و می‌افزاید: برای من همه چیز در پول خلاصه نمیشود، ساز حال دلم را خوبتر می‌کند حتی به درستی نمی‌دانم کدام هنرجو کی و چقدر شهریه کلاسش را واریز کرده است.
گاه هنرجویان با استعداد از استاد جوایزی هم می‌گیرند.
او اضافه می‌کند: در سال ۸۳ احساس کردم اکثر ساز‌های موجود در بازار کیفیت لازم را ندارند و این امر دلیلی شد برای آنکه ساختن ساز را فرا بگیرم و با مشورت استادم سعی کردم سنتور‌های باکیفیت تری بسازم.
حقپرست از سال ۷۲ نوازندگی سنتور را زیر نظر استاد مجید کیانی فراگرفت و به مدت ۲۶ سال شاگرد این استاد بزرگ بود می‌گوید: ذهنم را درگیر مشکلات نمی‌کنم و اعتراضی ندارم، چون جامعه متناسب با فرهنگ و آموزه خود در وجاهت‌ترین وضعیت خود قرار دارد و به همین سبب اعتراضی ندارم.
سنتور، سازی ایرانی است که برخی منابع اختراع آن به آشوریان و بابلیان و برخی دیگر به ابونصر فارابی نسبت می‌دهند. این ساز از طریق ایران، هم به شرق و هم به غرب راه پیدا کرد و از لحاظ شکل ظاهری جعبه‌ی ذورنقه‌ای شکل است که ضلع بلند آن در جلو نوازنده قرار می‌گیرد. جنس آن تماما از چوب است و بر روی سطح فوقانی آن، دو ردیف خرک چوبی قرار دارد. سنتور دارای ۷۲ عدد سیم است که به دسته‌های چهارتایی تقسیم می‌شوند.
از نوازندگان نامدار قدیم سنتور می‌توان محمدصادق خان، علی‌اکبر شاهی، سماع حضور، حبیب سماعی، حسین صبا، ابوالحسن صبا و از نوازندگان دهه‌های اخیر می‌توان فرامرز پایور، محمد حیدری، پرویز مشکاتیان، داریوش صفوت، حسین ملک، فضل‌الله توکل، منصور صارمی، مجید نجاحی، مجید کیانی، ارفع اطرایی، سوسن دهلوی، رضا شفیعیان، پشنگ کامکار، جواد بطحایی، اردوان کامکار، سیامک آقایی، حسین پرنیا را نام برد. از سازندگان مشهور سنتور هم می‌توان به مهدی ناظمی و داریوش سالاری اشاره کرد.
از منبت و معرق تا ساخت قایق‌های چوبی/کار هزینه بر و درآمد اندک است
به سمت قلم گوده حرکت می‌کنیم و در کوچه پس کوچه‌های این جزیره به خانه کوچکی می‌رسیم که به سبک خانه‌های سنتی این دیار ایوانی کوچک و در‌های دولنگه چوبی دارد.
بوی خرده چوب‌ها در هوای دم کرده خرداد ماه حس خوشایندی دارد و این حس با دیدن کشتی تزئینی نسبتا بزرگی که با بادبان‌های برافراشته در ایوان این کارگاه کوچک قرار گرفته بهتر هم می‌شود.
خالق این آثار زیبا داستانی می‌گوید، این هنرش را در زندان فراگرفته و در مدت ۱۴ سالی که در زندان بود در کارگاه منبت، معرق و چوب تراشی کار کرده است.
رضا مهدوی بی پروا از گذشته اش می‌گوید و آثاری خلق می‌کند که مردمی از سراسر کشور خریدار هنرش هستند و در دست ساخته هایش می‌توان ظرافت و دقت در جزئیات را دید.
او خواسته اش حمایت مسئولان از هنرمندان است و می‌گوید: این کار پرهزینه و زمانبر و درآمدش اندک است و اگر در حین کار با دستگاه‌های چوب بری حادثه‌ای اتفاق افتد نمی‌توانم هزینه بیمه خود و کارگرم را پرداخت کنم.
این مشکلات، اما تاثیری بر گشاده رویی و مهمان نوازی این هنرمند ندارد و او همچنان پرشور و حرارت به کار خویش ادامه می‌دهد.
امید برگزاری نمایشگاه اختصاصی برای هریک از رشته‌های صنایع دستی
در آخرین مقصد این سفر یکروزه به نمایشگاه جمعی از هنرمندان شهر انزلی در اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی این شهر سری می‌زنیم و در گپ و گفت با رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری انزلی هنر هنرمندان این سرزمین را می‌ستاید و ابراز امیدواری می‌کند: در سال آتی بتوانیم برای هر یک از رشته‌های صنایع دستی یک نمایشگاه اختصاصی برگزار کنیم.
پیمان تنگ بریس اظهار می‌کند: بالغ بر ۸۰۰ هنرمند در انزلی کارت صنعتگری دارند و در این شهرستان در رشته‌های مختلف صنایع دستی فعالیت می‌کنند.
او می‌افزاید: ما وظیفه داریم صنایع به جا مانده از گذشتگان را حفظ و بازسازی کنیم تا این آثار زیبا برای آیندگان به یادگار بماند.
وی ادامه می‌دهد: با جمع آوری این آثار می‌توان موزه هنرهای سنتی و صنایع دستی را در منطقه ایجاد و علاوه ایجاد جاذبه‌های گردشگری بین نسل‌های جدید و قدیم پیوند برقرار کرد.
منبع ایرنا
انتهای پیام/پ
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: میراث فرهنگی صنایع دستی صنایع دستی ادامه می دهد مواد اولیه حصیر بافی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۲۳۳۳۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سقوط فرش دستباف؛ صادرات به ۴۰ میلیون دلار رسید
به گزارش خبرگزاری مهر، کمیسیون‌های تخصصی اتاق ایران در حاشیه نمایشگاه توانمندی‌های صادراتی (ایران اکسپو ۲۰۲۴)، پنل‌های تخصصی را در بخش‌های مختلف برگزار کردند. طبق برنامه، کمیسیون فرش، هنر و صنایع‌دستی اتاق ایران پنل تخصصی «ارائه ظرفیت‌ها و توانمندی صادراتی فرش دستباف» با حضور سخنرانان بخش خصوصی و بخش دولتی برگزار شد.
استفاده از توانمندی‌های صادراتی فرش با کشف بازارهای جدید
علانور توکلی، نایب‌رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان فرش دستباف ایران به عنوان سخنران اول این پنل تخصصی در کمیسیون تخصصی توانمندی‌های فرش دستباف و صنایع‌دستی نمایشگاه ایران‌اکسپو ۲۰۲۴ با انتقاد از چالش‌های فرش دستباف گفت: با اینکه صادرات فرش سال‌هاست در کشور انجام می‌شود، اما در سال‌های اخیر این حوزه با چالش روبه‌رو بوده، به طوری که صادرات میلیارد دلاری ما را به ۴۰ میلیون دلار رسانده، در واقع میزان صادراتی که در گذشته شاید یک تاجر انجام می‌داد اکنون به‌کل صادرات فرش ما تعمیم‌یافته است و اکنون این رقم کل صادرات ما را تشکیل می‌دهد. در صورتی که ظرفیت فرش دستباف کشور همان ظرفیت گذشته است.
وی با بیان اینکه تحریم‌ها، مسائل سیاسی و قوانین خلق‌الساعه در وضعیت فعلی دخیل هستند، به چرایی عقب‌ماندگی فرش در داخل کشور اشاره کرد و گفت: فرش فقط صادرات نیست و از مرحله تولید تا مرحله صادرات همواره با مسائلی روبه‌رو است که باید به آنها پرداخته شود.
در مرحله تولید از سطح جهانی عقب مانده‌ایم چراکه هم‌راستا و به‌موازات جهان از تکنولوژی روز در این حوزه بی‌بهره مانده‌ایم. به‌تازگی با دکوراتورهای داخلی و خارجی نشستی را برگزار کردیم تا بتوانیم قدم به قدم با علم روز دنیا پیش برویم. برای موفقیت در این حوزه باید از سیستم قدیمی خود فاصله بگیریم و فرش را به‌روزرسانی کنیم، از طرفی باید در تفکرات خود در حوزه فرش دستباف تغییر ایجاد کنیم و لازمه تغییر نترسیدن است. امیدوارم بتوانیم با تغییرات در طراحی، رنگرزی، شست‌وشوی فرش و مراحل مختلف موجود، صادرات فرش را از رکود خارج کنیم.
علانور توکلی در ادامه اضافه کرد: روش ارائه فرش در جهان را باید بررسی کنیم، روش‌های قبلی و چیدمان مغازه‌ها را نیز در سطح جهانی تغییر دهیم، در این میان اکثر صادرکنندگان و فروشندگان به فضای مجازی و فروش‌های آنلاین رو آورده‌اند که خود به‌نوعی بازاریابی جدید است و اگر از این بازاریابی جدید عقب بمانیم، مانند گذشته درجا خواهیم زد. کشور ما در بحث صادرات از همان توانمندی قبل برخوردار است و با بازارهای جدید روبه‌رو هستیم.
نایب‌رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان فرش دستباف ایران تأکید کرد: هنوز بسیاری از کشورهای جهان هستند که نام فرش ایرانی برایشان ارزشمند است. آنها فرش ایرانی را ندیده‌اند، اما درباره آن تعاریف بسیاری شنیده‌اند. اگر بازارهای جدید پیدا شود، می‌توانیم از توانمندی‌های صادراتی خود استفاده کنیم. هنوز خیلی از کشورها هستند که رنگ فرش صادراتی ایران را به خود ندیده‌اند، باید مرزهای جغرافیایی را تغییر دهیم و از این گستردگی جهانی به نفع صادرات خود استفاده کنیم.
گام‌های حوزه صنایع‌دستی برای تسهیل صادرات
مریم جلالی، معاون صنایع‌دستی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در بخش بعدی این پنل گفت: توانمندی‌ها و ظرفیت‌های صادراتی فرش بر کسی پوشیده نیست اما شاید ما از شدت ثروتمند بودن است که گاهی غفلت می‌کنیم که چه ظرفیت‌های فوق‌العاده‌ای در این حوزه داریم. بهتر است انسجام بخش خصوصی و دولتی اتفاق بیفتد. ضرغامی همواره سرمایه‌گذاران و بخش خصوصی را سربازان جنگ اقتصادی عنوان می‌کنند، همان‌گونه که درباره سربازان مرزهای خود انقدر غیرت داریم، سرمایه‌گذاران بخش خصوصی هم همین وجاهت را دارند.
وی در ادامه تأکید کرد: من نام صنایع‌دستی را اقتصاد هویت بنیان گذاشته‌ام؛ اقتصادی که مبتنی بر هویتی است که تا مرز روستاها و تا درب خانه‌ها و سفره معیشت مردم رسوخ پیدا می‌کند و انتقال‌دهنده هویت ما نیز است. بهتر است به جای اینکه از ظرفیت‌ها و توانمندی‌های اقتصاد حرف بزنیم و فقط در تعاریف و توصیفات خلاصه شود، موانع موجود بر سر راه صادرات این حوزه را مرتفع کنیم. گرچه وضعیت صنایع‌دستی بهتر از فرش است، اما فرش داستان غم‌انگیزی دارد.
معاون صنایع‌دستی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی اضافه کرد: در برابر ظرفیت‌هایی که به ما داده‌اند، وظیفه داریم. همواره معاصر سازی، کاربردی سازی و مشتری‌مداری در سه حوزه استراتژی محصول، مشتری و سازمان راهگشاست. صادرات کشور در حوزه فرش دستباف و صنایع‌دستی از تک‌محوری بودن و یک‌سونگری‌ها آسیب دیده است و برای پیشبرد اهداف خود به لکوموتیو پیشرانی نیاز داریم که حامل واگن‌های طلایی و قطار صنایع‌دستی ما و فرش دستباف ما است، از طرفی به دانش روز، بازاریابی مدرن، راه‌های نرفته و بازارهای کشف نشده نیاز داریم. در واقع باید به اقیانوس آبی بازاریابی دست پیدا کنیم.
مریم جلالی در ادامه گفت: تمام تلاش من در حوزه صنایع‌دستی تقویت توجه نسبت به صنایع‌دستی بوده است. در برنامه هفتم توسعه موظف شده‌ایم برنامه زیست‌بوم صنایع‌دستی را کامل کنیم که خود امکان فوق‌العاده‌ای است برای اینکه بار دیگر ادبیات حکمرانی و حکمروایی را وارد کنیم. در عین حال برای پیمان‌سپاری ارزی قدم‌های بسیار موثری برداشته شده، ذهن حوزه توسعه تجارت ما به این قضیه معطوف شده است و در حال حاضر در حوزه نمایشگاه‌ها نیازی به پیمان‌سپاری ارزی نداریم و محدودیتی در سطح وزنی و تعداد هم برداشته شده است، این‌ها گام‌هایی بوده که در راستای تسهیل صادرات برداشته شده است.
وی تصریح کرد: سه اصل وجود دارد؛ سطح حاکمیت، فهم حاکمیت و نطق حاکمیت وابسته به نگاه بخش خصوصی است؛ اینکه حاکمیت گوش کند و ببیند موانع کجاست، فهم درست داشته باشد تا بتواند ادبیات درستی هم به کار ببرد و گفت‌وگو کند.
فرش دستباف؛ مردمی‌ترین حوزه اقتصاد
مرتضی حاجی‌آقامیری رئیس کمیسیون صنایع‌دستی و فرش دستباف به‌عنوان سخنران بعدی در این پنل سخنرانی کرد. حاجی‌آقامیری در ابتدا گفت: این حوزه مبنی بر اقتصاد هویت بنیان و فرهنگ‌محور که در عین حال مردمی‌ترین حوزه اقتصاد است و در سال جهش تولید با مشارکت مردم باید به عنوان مردمی‌ترین حوزه اقتصادی توجه ویژه‌ای به آن شود، ظرفیت‌های بسیاری دارد که تقریباً در تمام فضاهای خصوصی و دولتی محروم بوده است.
عضو هیات نمایندگان اتاق ایران، تصریح کرد: در فضای اتاق بازرگانی تلاش کرده‌ایم که با تأسیس و تشکیل حوزه فرش و هنرهای صنایع‌دستی حوزه‌های مختلف هنری را وارد زیست‌بوم اقتصاد کشور کنیم. این در حالی است که کشورهای دیگر به این اهمیت واقف هستند و از حوزه‌های مختلف هنری، هنرهای تجسمی و غیره به‌صورت بهینه استفاده می‌کنند، برای مثال صادرات سریال‌های تلویزیونی که کشورهای همسایه انجام می‌دهند و ارزآوری که از این طریق صورت می‌گیرد، ملاحظه کنید و با وضعیت خودمان مقایسه کنید، در حوزه مد و پوشاک نیز وضع به همین منوال است.
وی اضافه کرد: حوزه فرش و صنایع‌دستی به دلیل ابعاد ملموس‌تر اقتصادی با وجود افتی که در سال اخیر داشته اما باز هم نسبت به دیگر حوزه‌های هنری وضعیت قابل قبولی دارد. سعی کردیم در بخش‌های مختلف موضوعات مرتبط فرش، هنر و صنایع‌دستی به راهکارهای عملی برسیم و از توصیف عبور کنیم. در حوزه سرمایه‌گذاری که مشکل عمده واحدهای کوچک و متوسط ما است به همراه کمیسیون تأمین مالی و سرمایه‌گذاری اتاق ایران در حال رسیدن به مدل‌هایی برای جذب سرمایه‌های خرد مردمی در حوزه صنایع‌دستی هستیم تا مشکل تأمین مالی واحدهای تولیدی حل‌وفصل شود.
در حوزه‌های مرتبط با فرش دستباف در حال رایزنی با نمایشگاه‌های مختلف جهان هستیم، به دلیل اهمیت فرش دستباف ایرانی امتیازاتی را برای حضور فرش دستباف در جهان در نظر گرفته‌ایم. به دلیل تحریم‌ها در برخی موارد حتی پیمانکارهای حمل‌ونقل نمایشگاه‌ها اجازه حمل‌ونقل کالاهای ایرانی را ندارند. متأسفانه مذاکرات و مطالبات ما در شرایط فعلی به جای حرکت به سمت توسعه به سمت رفع این مشکلات می‌رود، در حالی که برای تجار غیر ایرانی این فرآیندها امری بدیهی بوده و موانعی بر سر راهش وجود ندارد. ما به عنوان اتاق بازرگانی و بخش دولتی باید برای حل این مشکلات کوچک وقت و انرژی بگذاریم.
رئیس کمیسیون صنایع‌دستی و فرش دستباف تصریح کرد: در مسائل مربوط به آموزش و توانمندسازی فعالان حوزه‌های مختلف در حال برگزاری رویدادهایی در جهت توانمند کردن آنها هستیم. از ظرفیت سینما و تئاتر برای ترویج درست فرهنگ اقتصادی و حوزه‌های مختلف موجود در اقتصاد از جمله مبارزه با فساد که از مسائل جدی کشور محسوب می‌شود، استفاده خواهیم کرد.
وی با انتقاد از شرایط تحریم گفت: عنوان شده بود که از ۱۰۰ کشور برای نمایشگاه اکسپو به ایران می‌آیند، اما تنها از ۱۳ کشور به ایران آمده‌اند، مطمئناً به لحاظ قدرت خرید توان خرید صنایع‌دستی ما را ندارند. همه کسانی که به حوزه تجارت مرتبط هستند، باید اولویت نخست‌شان اصلاح روابط بین‌الملل باشد چراکه در شرایط تحریمی توان رقابت با رقبای خارجی را ندارند؛ رقبایی که همین کشورهای منطقه از قبیل ترکیه، امارات و پاکستان هستند. یکی از مواردی که دولت باید برای آن هزینه کند، رفع تحریم‌هاست چراکه در شرایط تحریمی برگزاری رویدادهای بین‌المللی چندان آورده‌ای برای کشور نخواهد داشت.
آرش حیدریان، رئیس انجمن صادرکنندگان صنایع‌دستی ایران در ادامه این نشست به ظرفیت‌های کشور در حوزه صنایع‌دستی پرداخت و گفت: اگر بخواهیم به‌صورت کوتاه‌مدت موضوع صادرات را حل کنیم، به طراحی و دیزاین برمی‌گردد. می‌بینیم که برخی تولیدکننده‌ها در این شرایط بد به تولید موضوعاتی پرداخته‌اند که در حال حاضر در جهان خواهان دارد. پس باید با به‌روزرسانی در این حوزه به صادرات کمک کنیم.
کد خبر 6092939
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت