به نقل از «خبرآنلاین»

در دیدار پرحاشیه بایدن و پوتین چه گذشت؟

تاریخ انتشار: ۲۶ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۲۵۴۶۶۶

به گزارش ایسنا، جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا گفت: تلاش خواهیم کرد تا مشخص کنیم کجاها منافع مشترک داریم، کجاها می‌توانیم همکاری کنیم و کجاها نمی‌توانیم با یکدیگر همکاری داشته باشیم. امیدوارم بتوانیم به یک چهارچوب قابل پیش‌بینی و منطقی دست یابیم.

وی به ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه تاکید کرد: نشست رو در رو سودمند است و همان طور که بیرون از نشست هم گفتم، فکر می‌کنم که همیشه بهتر است تا رو در رو صحبت کنیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بایدن همچنین روسیه و آمریکا را به عنوان "دو قدرت بزرگ" توصیف کرد؛ اظهاراتی که بیانگر ارتقای جایگاه مسکو همزمان با تلاش باید برای ایجاد روابطی با ثبات‌تر با روسیه است.

در گذشته آمریکا تلاش کرده بود تا نقش جهانی مسکو را کم اهمیت جلوه دهد. باراک اوباما، رئیس جمهوری سابق آمریکا یکبار پس حمله روسیه به اوکراین، مسکو را به عنوان یک "قدرت منطقه‌ای" توصیف کرده بود.

خبرنگاران آمریکایی که قادر به ورود به این نشست در دقایق اولیه بودند گفتند که سه سوال از بایدن و پوتین پرسیدند؛ یک از سوالات پرسیده شده از پوتین این بود که آیا او از الکسی ناوالنی، رهبر اپوزیسیون روسیه می‌ترسد؟ سوال دیگر از پوتین این بود که اگر اوکراین به ناتو بپیوندد چه کار خواهد کرد؟ و سوال دیگر که از بایدن پرسیده شد این بود که آیا به پوتین اعتماد دارد یا خیر؟

ظاهرا هنگامی که این سوالات پرسیده می‌شدند، بایدن سرش را به نشانه تایید تکان می‌داد و به یادداشت‌هایش نگاه می‌کرد. اما مقامات آمریکایی فورا تاکید کردند که این تکان سر بایدن در پاسخ به هیچ یک از این سوالات نبوده است.  

ولادیمیر پوتین نیز از بایدن به خاطر این "ابتکارعمل برای دیدار" تشکر کرد.

وی گفت: به خوبی می‌دانم که سفر طولانی داشته‌اید و کارهای بسیار زیادی برای انجام دادن دارید. روابط آمریکا-روسیه موضوعات بسیاری دارند که این نشست در سطح مقامات عالی رتبه را ایجاب می‌کند و امیدوارم نشستمان مثمرثمر واقع شود.

اگرچه بایدن در زمان صحبت‌های پوتین به وی لبخند زد اما عمدتا چهره این دو رهبر به گونه‌ای است که انگار هیچ احساسی در آن دیده نمی‌شود. آنها حتی به ندرت در چشمان یکدیگر نگاه می کنند.  

رهبران روسیه و آمریکا در هنگام ورود به ویلا لا گرانژ در ژنو ابتدا در مقابل دوربین خبرنگاران دست‌های یکدیگر را فشرده و عکس گرفتند. پوتین از بایدن برای پیشنهاد این دیدار رو در رو تشکر کرد. بایدن نیز این دیدار را سودمند ارزیابی و ابراز امیدواری کرد چارچوب منطقی و عملی برای زمانی که منافع آمریکا و روسیه متفاوت است، ایجاد شود.

کرملین اعلام کرده که مذاکرات در سه بخش  یک بخش کوچک و دو بخش توسعه یافته با زمان استراحت انجام می‌شود.

هیئت روسی شامل دستیار رئیس جمهور یوری اوشاکوف، سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه، سخنگوی ریاست جمهوری روسیه دیمیتری پسکوف، سفیر روسیه در ایالات متحده آناتولی آنتونوف، رئیس ستاد نیروهای مسلح روسیه والری گراسیموف و تعدادی از مقامات ارشد روسیه است.

براساس گزارش سی ان ان، آنتونی بلینکن ، وزیر امور خارجه آمریکا ، جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی ، ویکتوریا نولاند، معاون وزیر امور خارجه ، اریک گرینس، مشاور عالی شورای امنیت ملی آمریکا در امور روسیه و جان سالیوان سفیر ایالات متحده در روسیه تیم بایدن را در  نشست تشکیل می‌دهند.

311311

کد خبر 1525987

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: جوزف بایدن ولادیمیر پوتین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۲۵۴۶۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پایان پوتین؟!/ او گورباچف نیست/ بعید است صاعقه دوبار به یکجا اصابت کند!

به گزارش خبرآنلاین، پیتر روتلند در تحلیلی برای ریسپانسیبل استیت کرفت وابسته به «اندیشکده کوئینسی» نوشت:ماکسیم ساموروکوف از مرکز کارنگی اخیرا مقاله‌ای را باعنوان" رژیم‌ شکننده پوتین" در فارن افرز منتشر کرده است. او نوشته مانند آنچه در گذشته برای شوروی اتفاق افتاد، سیستم پوتین هم همیشه درحال فروپاشی است.

این استدلال بر اساس یک قیاس تاریخی شکل گرفته است. طبق این قیاس نظام شوروی، قوی و تغییرناپذیر به نظر می‌رسید و عملاً هیچکس فروپاشی آن را پیش‌بینی نمی‌کرد. اما در نهایت شوروی فروپاشید. به همین‌ترتیب، سیستم پوتین در حال‌حاضر قدرتمند و مقاوم به نظر می‌رسد و کمتر کسی می‌تواند فروپاشی آن را تصور کند. اما در نهایت این سیستم هم مانند شوروی، دچار فروپاشی خواهد شد.

مشخص است که چرا این استدلال برای فارن‌افرز دارای جذابیت است. پندار آرزومندانه همیشه مخاطب را جذب می‌کند. مردم دوست دارند آنچه را که می‌خواهند بشنوند را به آنها بگویند. بدون هیچ‌ چشم‌اندازی برای یک ضدحمله موفق در اوکراین، محتمل‌ترین سناریویی که باعث می‌شود کی‌یف در جنگ پیروز شود، فروپاشی رژیم پوتین در روسیه است.

قیاس‌های تاریخی می‌توانند جذاب؛ اما گمراه کننده باشند. چرا که ممکن است توجه ما را بر شباهت‌های سطحی متمرکز کنند، در حالی که تفاوت‌های ساختاری را نادیده می‌گیرند. چندین دلیل مهم وجود دارد که مشخص می‌کند نظام پوتین در مکان بسیار متفاوتی با اتحاد جماهیر شوروی در دوره پرسترویکا قرار دارد.

اول اینکه میخائیل گورباچف تنها شش سال در روسیه قدرت را به دست داشت و هرگز نتوانست کنترل موثری بر حلقه داخلی رهبران شوروی داشته یا تغییری در بروکراسی ایجاد کند. در نتیجه او نتوانست ابتکارات سیاسی خود را اجرایی کند و ناچار شد تصمیمات رادیکال‌تری را اتخاذ کند که کل سیستم را بی‌ثبات می‌کرد.

در مقابل پوتین پس از به قدرت رسیدن در سال دو هزار خیلی سریع بر نخبگان رقیب کنترل پیدا کرده و مکانیسم قدرت عمودی را احیا کرد. او ۲۴ سال است که در قدرت بوده و اکثر تحلیل‌گران موافقند که پایه‌های اصلی رژیم او آنقدر قوی است که احتمالا حتی از مرگ بنیان‌گذار خود هم جان سالم به‌در می‌برد.

مسائل دوم این است: یکی از عوامل مهم در فروپاشی اتحادجماهیرشوروی این واقعیت بود که این کشور در یک جنگ در افغانستان بود و قابلیت پیروز بیرون آمدن از آن را نداشت. بنابراین اتحادجماهیر شوروی مجبور شد که با غرب وارد مذاکره شود. روسیه در حال جنگ در اوکراین است که هنوز اطمینان دارد که می‌تواند در آن پیروز شود.

مورد سوم اینکه اتحادجماهیر شوروی ورشکسته شده بود، کسری تجاری داشت و از خارج پول قرض می‌گرفت. در مقابل با وجود تحریم‌های غرب، روسیه در سال گذشته ۵۰ میلیارد دلار مازاد تجاری داشته است. اقتصاد برنامه‌ریزی شده شوروی سفت و سخت و ویران‌کننده بود و دولت در گودالی از یارانه‌های دولتی فرو رفته بود. روسیه کنونی دارای یک اقتصاد سرمایه‌داری پویا است که به‌خوبی در اقتصاد جهانی در اقتصاد جهانی ادغام شده و کارآفرینان مهارت خوبی در دور زدن تحریم‌های غرب دارند.

نکته چهارم این است که اتحاد جماهیر شوروی،‌ فدراسیونی بود که تنها ۵۲ درصد از جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دادند. اما روسیه پوتین یک کشور متمرکزتر است که ۸۲ درصد از جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دهند. مسلما برای روسیه احتمال شورش اسلام‌گرایان در قفقاز شمالی یک چالش امنیتی بالقوه است. اما منطقی که رمضان قدیروف رهبر چچن را تبدیل به یک رعیت وفادار برای مسکو کرده، در موارد دیگر هم صدق می‌کند. بر اساس این منطق بهتر است از جریان یارانه‌ای که از مسکو می‌رسد لذت ببرید و لامبورگینی سوار شوید تا اینکه گروزنی یکبار دیگر به تلی از آوار تبدیل شود. چچنی‌ها از جنگ‌های اول و دوم درس گرفته‌اند که استقلال‌طلبی ارزش تلاش را ندارد. هیچ‌یک از جمهوری‌های دیگر در فدراسیون روسیه هم علاقه‌ای به آغاز جنگ با مسکو ندارند.

حمله ۲۲ مارس ۲۰۲۴ به تالار شهر کراوکس، نه تنها یادآور این موضوع بود که اسلام‌گرایی افراطی همچنان یک تهدید امنیتی برای روسیه است بلکه نشاندهنده شکست اطلاعاتی گسترده سرویس‌های اطلاعاتی این کشور بود. ایالات‌متحده از قبل به آنها هشدار داده بود که چنین حمله‌ای در راه است. آنها باید نگهبانان مسلح را در تمام سالن‌های کنسرت در مسکو مستقر می‌کردند. بااین‌حال، حملاتی مانند کراوکس باعث تغییر رژیم در روسیه نمی‌شود. تروریست‌ها نه از قفقاز شمالی، بلکه از تاجیکستان آمده بودند. این نشان می‌دهد که هشت میلیون کارگر مهاجر از آسیای مرکزی یک خطر امنیتی بالقوه برای روسیه است. اما ارزش آنها در اقتصاد روسیه که با مشکل نیروی کار کم مواجه است، حداقل در حال‌حاضر از چالش‌های امنیتی که ایجاد می‌کنند بیشتر است.

شورش واگنر در ژوئن ۲۰۲۳ یک تحول خارق‌العاده بود و جدی‌ترین تهدید برای ثبات رژیم پوتین از زمان تأسیس آن در سال دو هزار به حساب می‌آمد. ما هرگز نمی‌دانیم اگر یوگنی پریگوژین به عقب نرفته بود، چه رخ می‌داد. او به نیروهای خود دستور داده بود تا به سمت مسکو پیشروی کنند. اما آنچه می‌دانیم این است که قیام یا شورش واگنر در نهایت شکست خورد. پریگوژین مرده و به خاک سپرده شده و ثبات رژیم به سرعت برقرار شده است.

اجازه دادن به گروه واگنر برای توسعه و قدرت پیدا کردن تا جایی که بتواند آن شورش را به راه بیندازد، یک اشتباه جدی از سوی پوتین، پس از تصمیم او برای آغاز تهاجم تمام عیار به اوکراین بود. اما این یک اتفاق دور از ذهن باقی می‌ماند و نمی‌تواند به عنوان پایه‌ای برای سیاست ایالات متحده عمل کند.

برای پیروز شدن در دیپلماسی و جنگ نیاز به ارزیابی واقع‌بینانه از نقاط قوت و ضعف دشمن است. فروپاشی ناگهانی اتحاد جماهیر شوروی به ما یادآوری می‌کند که انتظار چیزهای غیرمنتظره را داشته باشیم. اما پوتین و رئیس جمهور چین شی جین پینگ از اشتباهات گورباچف درس خود را گرفته‌اند. واشنگتن نباید سیاست روسیه خود را با این فرض بسازد که صاعقه دو بار به یک مکان برخورد می‌کند.

*ترجمه: مهسا مژدهی

۳۱۱۳۱۲

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901563