از انصراف مهرعلیزاده تا پیام اصلاح‌طلبان
تاریخ انتشار: ۲۷ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۲۵۸۷۴۴
متعاقب نامه مهرعلیزاده، سیدمحمد خاتمی در نامه‌ای خطاب به او از وی تشکر و از مردم برای شرکت در انتخابات دعوت کرد.
بهزاد نبوی، رئیس جبهه اصلاحات ایران هم پس از انصراف مهرعلیزاده در نامه‌ای آورد: «وظیفه خود می‌دانم از برادر عزیزم، جناب آقای محسن مهرعلیزاده، به‌عنوان یک هم‌وطن تشکر کنم. انصراف فداکارانه ایشان از نامزدی برای مصالح ایران و ایرانیان و اینکه در جریان رقابت‌های انتخاباتی بعد از حذف‌های وسیع صدای مطالبات اصلاح‌طلبانه شدند، در حافظه سیاسی ایران و اصلاحات خواهد ماند و از ایشان نام نیک به یادگار خواهد گذاشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وزارت کشور نیز ساعاتی بعد از نامه مهرعلیزاده، انصراف او را تأیید کرد و در اطلاعیه‌ای آورد: «در راستای اجرای تبصره ماده ۵۵ قانون انتخابات ریاست‌جمهوری، به آگاهی ملت شریف ایران اسلامی می‌رساند آقای محسن مهرعلیزاده نامزد انتخابات سیزدهمین دوره ریاست‌جمهوری انصراف خویش را در تاریخ 1400.3.26 به وزارت کشور اعلام نموده‌اند؛ لذا اسامی نامزدهای انتخابات سیزدهمین دوره ریاست‌جمهوری به شرح زیر می‌باشد: ۱- آقای سعید جلیلی ۲- آقای محسن رضایی‌میرقائد ۳- آقای سیدابراهیم رئیس‌الساداتی (مشهور به رئیسی) ۴- آقای علیرضا زاکانی ۵- آقای سیدامیرحسین قاضی‌زاده‌هاشمی ۶- آقای عبدالناصر همتی».
مهرعلیزاده در یک نگاه
محسن مهرعلیزاده در هشتم مهرماه ۱۳۳۵ در شهر مراغه واقع در استان آذربایجان شرقی به دنیا آمد. او در سال ۱۳۵۳ وارد دانشگاه تبریز شد و در سال ۱۳۵۷ لیسانس مهندسی مکانیک را از این دانشگاه اخذ کرد و بلافاصله بعد از پایان کارشناسی، توانست در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه تبریز قبول شود و پس از آن دکترای خود را در رشته مدیریت مالی از دانشگاه تهران گرفت. مهرعلیزاده در مقطع دکترای رشته مهندسی اقتصاد در دانشگاه تیلبرگ تحصیل کرده اما به گفته یاسر مهرعلیزاده، پسرش، «به علت مسئولیت‌های زیاد» نتوانسته از تز خود دفاع کند. از جمله مسئولیت‌های اجرائی او می‌توان به ریاست فدراسیون بین‌المللی ورزش‌های زورخانه‌ای و عضویت در هیئت‌مدیره سازمان منطقه آزاد کیش و رئیس هیئت‌مدیره شرکت مهندسی توسعه آب آسیا که مجری شیرین‌سازی طرح انتقال آب خلیج فارس به صنایع جنوب شرق کشور است، اشاره کرد. او در دولت هفتم، استاندار خراسان و در دولت هشتم، معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان تربیت بدنی بود. مهرعلیزاده همچنین در هفتم آبان سال ۱۳۹۶ در دولت دوازدهم به‌عنوان استاندار اصفهان انتخاب شد و در ۲۶ آبان سال ۱۳۹۷ به علت قانون منع به‌کارگیری بازنشستگان مسئولیت خود را ترک کرد.
نقش مهرعلیزاده در انتخابات 84
محسن مهرعلیزاده علاوه بر این دوره، در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 84 نیز ثبت‌نام کرد و ردصلاحیت شد که البته در نهایت با حکم حکومتی مقام معظم رهبری شورای نگهبان او را تأیید صلاحیت کرد. مهرعلیزاده در سال 93 درباره این موضوع در برنامه شناسنامه گفته بود: «من نه نامه‌ای نوشتم و نه اعتراضی کردم و همان شب ساعت هفت، هشت شب بود که اعلام کردند. ما آن شب به‌عنوان اینکه آخرین شام را داریم (واقعا در ستاد استاندارد غذای‌مان نان و پنیر بود که می‌خوردیم) یکی از آقایان بانی شد و غذا نیز آوردند و ساعت
11، 12هم خوردیم و بعد هم بسیار راحت آن شب خوابیدیم و بعد از دو روز دیدیم که نه، متوجه نامه جناب آقای حدادعادل به آقا که خدمت آقا رسیده بود و همچنین دستور آقا شدیم و بعد هم دوباره چراغ‌ها را روشن کردیم و مشغول فعالیت شدیم... من از اینکه احقاق حق شده است، بسیار خوشحال بودم؛ یعنی در حقیقت من از آن رد صلاحیت راضی نبودم و هرگز خوشحال نبودم؛ زیرا به‌هیچ‌وجه این را در حق خودم کار روایی نمی‌دانستم و کار ناروایی از نظر من بود ولی تابع قانون بودم و گفتم به هر دلیلی که این کار را انجام داده‌اند ما یکی از سربازان این کشور هستیم و می‌گویند در اینجا نباشید، خب ما هم نخواهیم بود... . من معمولا برای نماز و مناسب‌های مختلف خدمت ایشان می‌رسم و آن زمان هم خدمتشان که رسیدم، از ایشان تشکر کردم و گفتم شما محبت کردید و بدون اینکه ما مطرح کنیم و بگوییم و بدون هیچ اعلام موضوعی شما آنچه را ما حق خود می‌دانستیم، احقاق حق نمودید».
یکی از موضوعات مهم در انتخابات 84 نامزدهای متعدد اصلاح‌طلب بود که در نهایت منجر به شکست جبهه اصلاحات شد و این در حالی بود که مجموع آرای نامزدهای اصلاح‌طلب بیش از اصولگرایان بود. مهرعلیزاده یکی از آن افراد بود که اتفاقا بدون هماهنگی با مجموع اصلاح‌طلبان وارد انتخابات شده بود و البته کمی بیشتر از یک میلیون رأی آورد و نفر آخر شد.
مهرعلیزاده در سال 88 درباره آنچه در سال 84 رخ داد، به هفته‌نامه «آسمان» گفته بود: «تعدد کاندیداها می‌تواند سلایق بیشتری را به پای صندوق‌ها بیاورد. در سال 84 با تعدد کاندیداها مردم بیشتری پای صندوق‌های رأی می‌آمدند و رأی بیشتری می‌دادند. در آن زمان من این‌گونه فکر می‌کردم که آقای هاشمی می‌تواند نیات من را درخصوص جامعه و مردم و دین درست عملی کند. برای همین در دور دوم انتخابات سال 84 از آقای هاشمی حمایت کردم، چون ایشان را مناسب‌تر می‌دانستم. در این هشت سال دیدم که تداوم مسیر در راهی که مسئولیت داشتم، مقدور نیست. برای همین مسیر فعالیت و خدمت را عوض کردم. فضای کاری مناسبی در مجلس نمی‌دیدم، با توجه به سوابق اجرائی‌ام احساس کردم در مجلس نمی‌توانم مؤثر باشم. در سال 84 بنده ضرورت را در این می‌دیدم که ادامه‌دهنده برنامه‌های دولت آقای خاتمی باشم. به‌خاطر مسائل اقتصادی و سیاسی احساس ضرورت کردم».
او در برنامه شناسنامه هم گفته بود: «من به شکل مستقل وارد شده بودم. نه از حزبی و نه از گروهی بلکه به‌عنوان فردی به نام محسن مهرعلیزاده... با تجربیات و با توجه به اعتقادی که به مشی کلی دولت اصلاحات داشتم، فکر می‌کردم با استفاده از تجربیات و سابقه خودم می‌توانم با تکمیل‌کردن حلقه مفقوده فعالیت‌های اقتصادی و عمرانی و ایجاد اشتغال این قسمت را نیز تکمیل کنم لذا مصمم شدم که در انتخابات حضور پیدا کنم؛ بنابراین جلو آمدم و یک گروه هم آقای معین و گروه مشارکت مطرح کرده بودند، آقای کروبی هم خودشان به‌عنوان فردی که حس می‌کردند این قابلیت را دارند آمده بودند».
به‌هرروی عاقبت کار مهرعلیزاده در انتخابات 1400 هم برایش منجر به ریاست‌جمهوری نشد و این‌بار با انصراف به کارش پایان داد. منبع: روزنامه شرق
منبع: ساعت24
کلیدواژه: احمدی نژاد محسن مهرعلیزاده ریاست جمهوری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۲۵۸۷۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فاکتور اشتباه و شیطنت آمیز اصلاح طلبان در خصوص شرایط امید در جامعه/ آغاز کنش‌های انتخاباتی رادیکال‌ها پس از عملیات تحریم!
جریان اصلاحات در حالی به نقد ساختاری می پردازد که خود بخش اصلی از عاملیت و ترک فعل‌ها بوده است.
سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.
در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید
************
روزنامه‌های امروز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه در حالی چاپ و منتشر شد که خداحافظی با اقتصاد زیر زمینی، تولید زیر تیغ واردات یارانه ای، چالش ازسرگیری مذاکرات هسته‌ای و یک صندلی و چندین مدعی در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.
برخی اصلاح طلبان در اقدامی مزورانه در حالی در رسانه های خود از تبدیل شدن امید در ایران به امری مناقشه آمیز سخن به میان می‌آورند که بررسی‌ها نشان می‌دهد ادعاهای آنان مبتنی بر پیمایش های دهه ۹۰ یعنی دولت مورد ائتلاف آنان می‌باشد.
آغاز این کنش‌ها با توییت سعید حجاریان تئورسین اصلاحات درباره «امید» در سیاست و جامعه آغاز شده است، روزنامه آرمان امروز نوشته است:
سعید حجاریان، تئوریسین و فعال سیاسی اصلاح طلب در توئیتی نوشت: به حفظ «امید» و نگه داشتن شعله شمع باور دارم ولی تؤامان «نقد» را شرط لازم هر گشایش و سخن ایجابی می‌دانم. این فعال سیاسی اصلاح طلب، اخیرا توئیتی منتشر کرده و در آن نوشته بود: «دولت سیزدهم و تفکر حاکم بر آن چماقی بود به بار شیشه مملکت؛ مسئله نرخ بنزین، «نور» حجاب و دیگر طرح ها و اقدام های در پیش هم ضربات مهلک تری هستند. تداوم این تفکر در دولت چهاردهم آخرین چماق است بر بار شیشه و دیگر چیزی باقی نخواهد ماند.
این روزنامه اصلاح‌طلب در ادامه نوشته است:
این سخنان وی با واکنشی را به همراه داشت که عنوان کرده بود دیگر بار شیشه‌ای نمانده که بخواهد حفظ شود. حجاریان در پاسخ به این نقد، توئیتی دیگر در شبکه اجتماعی ایکس منتشر کرد و در آن نوشت: منتقدی مجرب نقدی بر این پست نگاشته و بیان کرده اند: «چیزی باقی نخواهد ماند» گزاره ای آخرالزمانی است؛ یعنی چیزی متصور نیست که برای حفظ اصلاح اش تلاش کنیم. پاسخ اینجانب: به حفظ «امید» و نگه داشتن شعله شمع باور دارم ولی تؤامان «نقد» را شرط لازم هر گشایش و سخن ایجابی می‌دانم.
بررسی‌ها در این رابطه بیانگر آن است که اصلاح طلبان با طرح این ادعا که ساختار جامعه ایران فاقد توان تولید و بازتولید امید شده است، تاکید می کنند، ساختارهای اصلی و مسلط که در جامعه ایران جاری است فرصت عاملیت را از بخش عظیمی از جامعه خصوصا نخبگان سلب نموده و برعکس نومیدی را می‌گستراند.
اصلاح طلبان همچنین با تاکید بر بررسی تغییرات جامعه، ضرورت بررسی سویه ها، مولفه ها، خواسته ها، مطالبات، تصورها و رفتارهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آن را مورد تاکید قرار داده و می کوشند وضعیت فعلی جامعه را «بی آینده»، «بی افق» و سراسر «تیره و تار» تصویر سازی کرده و از سوی دیگر نظام حکمرانی را مورد هجمه قرار دهند.
روزنامه اعتماد نیز در یادداشتی معنادار به پیمایش امید در جامعه پرداخته و می‌نویسد:
امید در ایران به امری مناقشه‌آمیز و پرابلماتیک و مساله اجتماعی مبدل شده است، امید در ساختار اجتماعی باید تولید و بازتولید شود اکنون ساختار جامعه ایران فاقد توان تولید و بازتولید امید شده است، ساختارهای اصلی و مسلط که در جامعه ایران جاری است فرصت عاملیت را از بخش عظیمی از جامعه خصوصا نخبگان سلب نموده و برعکس نومیدی را می‌گستراند. در دهه اول هزاره سوم شاخص نیکبختی در ایران از صد کشور پنجاه و چهار بوده و اکنون به هفتاد تنزل یافته است.
در ادامه این یادداشت آمده است:
شوربختانه در پیمایش‌های متعدد ملی دیگری نیز تایید شده است، ازجمله در پیمایش ملی سرمایه اجتماعی (۱۳۹۵) که پنداشت‌های مردم در حوزه مولفه‌های سرمایه اجتماعی را ارزیابی نموده است، نشان می‌دهد که ۸۰درصد مردم درخصوص موفقیت نظام در حل مشکلات ارزیابی در حد کم و خیلی کم داشته‌اند و تنها یک درصد در حد زیاد و خیلی زیاد امید به توان نظام در حل مشکلات داشته‌اند. یا در شاخص ارزیابی نسبت به روند آینده جامعه در سه قلمرو رفاه، وحدت و همدلی و فقر یافته‌های امیدبخشی حاصل نشده است.
اصلاح طلبان با تاکید بر بررسی تغییرات جامعه، ضرورت بررسی سویه ها، مولفه ها، خواسته ها، مطالبات، تصورها و رفتارهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آن را مورد تاکید قرار داده و می کوشند وضعیت فعلی جامعه را «بی آینده»، «بی افق» و سراسر «تیره و تار» تصویر سازی کرده و از سوی دیگر نظام حکمرانی را مورد هجمه قرار دهند.
اصلاح طلبان در حالی مدعی پیمایش ها در خصوص شرایط ناامیدی در جامعه هستند که این پیمایش ها در بازه زمانی ۳ دهه گذشته به ویژه دهه ۹۰ بوده که از قضا جریان اصلاحات خود بخش مهمی از سیاستگذاری و روند اجرایی کشور هم در دولت اصلاحات و هم به انحای دیگر در دولت روحانی بر عهده داشته است.
این موضوع زمانی اهمیت می یابد که در یابیم جریان اصلاحات در حالی به نقد ساختاری می پردازد که خود بخشی از این ساختار و شرایط مورد ادعای آنان در حقیقت بخشی از عاملیت و ترک فعل های آنان بوده است.
اصلاح طلبان همچنین بدون اشاره به کاستی ها و انتقادات وارده به دولت های مختلف در پیگیری برنامه های توسعه، معطل نگاه داشتن کشور به دلیل مذاکرات خارجی و ...بوده اند که حتی عالی ترین مقامات کشور نیز انتقاداتی به عدم پیشرفت در دهه ۹۰ مطرح کرده و نسبت به تعلل ها، کم عملی ها و بی عملی ها انتقاد کرده بودند. این در حالی است که این بخش از اصلاح طلبان تلاش دارند طی یک کنش سیاسی- رسانه ای اقدام به فاکتور کردن کم کاری ها به نام حاکمیت می باشند، هدف از این اقدام فضاسازی خاص برای حضور در عرصه انتخابات پس از تحریم آن است.
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند