مهمترین چالش وزرای بهداشت از گذشته تا حال
تاریخ انتشار: ۳۱ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۳۰۳۷۲۷
شاید یکی از مهمترین چالش های وزارت بهداشت و البته وزیر این وزارتخانه در دولت های گذشته و این دولت، بلاتکلیفی پزشک خانواده است که باید به سرانجام برسد.
به گزارش مشرق، برنامه "پزشکی خانواده" که از دهه هشتاد تاکنون همواره در لابه لای برنامههای وزرای بهداشت دولتهای گذشته تاکنون قرار داشته و هیچ گاه به آن بها داده نشده است، حالا به سرنوشت بچه سرراهی دچار شده است که هر کسی از راه میرسد و دست نوازشی بر سر او میکشد و بعد میرود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
برنامه پزشک خانواده طرحی بود که از سال ۱۳۸۴ برای اصلاح نظام سلامت کشور کلید خورد. بسیاری از کارشناسان حوزه سلامت، اجرای این برنامه را تنها راه نجات نظام پر هزینه و پر چالش سلامت ایران میدانند و معتقدند که تنها در سایه اجرای این برنامه است که میتوان نظام سلامت را از چالشها و بحرانهای مالی نجات داد. لذا، از همان سال ۱۳۸۴ و ماههای آخر وزارت بهداشت مسعود پزشکیان در دولت هشتم بود که عنوان شد برای اجرای کامل این برنامه در کشور، حداقل ۱۰ تا ۱۵ سال زمان نیاز است.
بیشتر بخوانید: رژیم غذایی مناسب برای تقویت سلامت مغز بیماران ام اسحالا با گذشت بیش از ۱۶ سال از تصویب چنین برنامه راهبردی در نظام سلامت کشور، اما هنوز تکلیف ما با این برنامه معلوم نیست. اینکه اگر وزرای بهداشت بر مسند کار این برنامه را قبول داشتهاند یا نه. زیرا، اگر قبول داشتهاند، چرا تغییر مثبتی در روند اجرای برنامه پزشک خانواده در این سالها شاهد نبودهایم و اگر مخالف آن بودهاند، چرا هر سال بودجه و اعتباری به آن اختصاص مییابد.
در واقع نگاه وزرای بهداشت بر مسند کار در این سالها به برنامه پزشک خانواده، به قدری مبهم و معنادار بوده است که هنوز تکلیف این برنامه مشخص نشده است. اینکه فقط در ابتدای شروع به کار وزارت، از این برنامه تعریف و تمجید کنیم و بعد آن را به فراموشی بسپاریم، نکته مبهم و سوال برانگیز ماجرا است.
برنامه پزشک خانواده در ماههای پایانی وزارت بهداشت مسعود پزشکیان در دولت هشتم کلید خورد و از آن روز تا امروز، ۶ وزیر بهداشت در دولتهای گذشته تا حال، این برنامه را دیده اند و نسبت به آن اعلام موضع نیز کرده اند. به طور مثال کامران باقری لنکرانی وزیر بهداشت دولت نهم، مهمترین برنامه پیشبرد نظام سلامت کشور را در دل اجرای برنامه پزشک خانواده عنوان کرد و چند صباحی نیز پیگیریها جدی بود. اما بعد از ۴ سال و در آستانه دولت دهم، وزیر بهداشت تغییر کرد و برنامه در بایگانی ماند. بعد از روی کار آمدن مرضیه وحید دستجردی به عنوان وزیر بهداشت دولت دهم، دوباره شاهد دست نوازش بر سر پزشک خانواده بودیم. اما اتفاق مثبتی شکل نگرفت و برنامه در سطح روستاها و نهایتاً به صورت پایلوت در شیراز از استان فارس و استان مازندران باقی ماند.
شاید اجرای آزمایشی برنامه پزشک خانواده در این سالها، مهمترین چالش وزرای بهداشت بوده است که هنوز این برنامه را از قالب آزمایشی بیرون نیاورده اند.
البته وزارت بهداشت وحید دستجردی به چهار سال نرسید و بعد از برکناری او در ماههای پایانی دولت دهم، محمد حسن طریقت منفرد سکان وزارت بهداشت را در دست گرفت.
نکته متمایز در دوران وزارت چند ماهه طریقت منفرد، نگاه ویژه او به پزشک خانواده و به طور کلی به جایگاه پزشک عمومی بود و اینگونه بود که به نظر میرسید پزشک خانواده در آن چند ماه وزارت طریقت منفرد در دولت دهم، جان گرفت. اما با تغییر دولت و انتخاب وزیر جدید برای وزارتخانه بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، همه چی دوباره فراموش شد.
با روی کار آمدن دولت یازدهم و حضور سید حسن هاشمی بر مسند وزارت بهداشت، اعلام شد که اجرای برنامه پزشک خانواده به معنای واقعی آن، به ۱۰ تا ۱۵ سال زمان نیاز دارد و برای این کار ابتدا باید زیرساختهای اجرای برنامه یعنی پرونده الکترونیک سلامت و نظام ارجاع الکترونیک فراهم باشد. بر همین اساس طی چهار سال دولت یازدهم و مدت سپری شده از دولت دوازدهم، در جهت تأمین زیرساختهای اجرای برنامه پزشک خانواده، تکمیل شبکه، راهاندازی مراکز جامع سلامت و طراحی نسخه بومی و قابل اجرای آن تلاش و نسخه جدید برنامه پزشک خانواده هم در ۱۲ گام تدوین شد که البته هنوز به عرصه عمل نرسیده است.
بعد از استعفای هاشمی و انتصاب سعید نمکی بر مسند وزارت بهداشت، به طور کلی از برنامه پزشک خانواده دور شدیم و اینگونه بود که تا امروز، این برنامه مهم نظام سلامت کشور به عنوان مهمترین چالش پیش روی وزرای بهداشت از گذشته تا حال، شناخته میشود.
حالا باید منتظر ماند تا وزیر بهداشت دولت سیزدهم بر مسند کار قرار بگیرد و از او بپرسیم که بالاخره تکلیف برنامه پزشک خانواده چه میشود. آیا اساساً این برنامه میتواند راهبردیترین برنامه پیشبرد نظام سلامت کشور باشد یا خیر و اگر قرار است باشد، تا کی میخواهیم منتظر تکامل آن باشیم.
با گذشت بیش از ۱۶ سال از کلید خوردن این برنامه در ۴ دولت گذشته، هنوز که هنوز است شاهد اجرای ناقص و نیمه کاره این برنامه در کشور هستیم. در حالی که همه کشورهای توسعه یافته دنیا، از نظام ارجاع و برنامه پزشکی خانواده به عنوان مهمترین برنامه پیشبرد اهداف نظامهای سلامت دولتهای خود نام برده اند.
منبع: مهرمنبع: مشرق
کلیدواژه: کرونا انتخابات 1400 پزشک خانواده وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی دولت سیزدهم سلامت اجرای برنامه پزشک خانواده پزشک خانواده نظام سلامت کشور مهم ترین چالش وزارت بهداشت وزرای بهداشت بهداشت دولت وزیر بهداشت دولت دهم بر مسند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۳۰۳۷۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تاثیر فرهنگ بر سلامت خانواده
ایسنا/خوزستان معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز با اشاره به تاثیر پیشرفتها در زمینه بهداشت و اصول پیشگیری از بیماریها در افزایش امید به زندگی، گفت: فرهنگ و پذیرش جوامع، زمینه اجتماعی را برای اصلاح شرایط زندگی و تغییر رفتارهای بهداشتی در خانوادهها فراهم میکند.
پژمان بختیارینیا در گفتوگو با ایسنا، با اشاره به برگزاری هفته سلامت و نامگذاری پنجمین روز این هفته با عنوان سلامت خانواده و فرهنگ سلامت اظهار کرد: در چند دهه اخیر، به دلیل تغییر و تحولات اساسی و فراگیر در عرصههای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی- امنیتی، اقتصادی و فناوری در مقیاس منطقهای و جهانی، نقش ممتاز و تعیینکننده فرهنگ به ویژه فرهنگهای ملی و منطقهای در عرصههای ملی، بینالمللی و جهانی نمایانتر شده است.
وی افزود: انقلاب اسلامی ایران، به عنوان نقطه عطف تحولات معنوی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی قرن بیستم از ظرفیتها و تواناییهای بالفعل و بالقوه عظیمی در این حوزه برخوردار است و پیشرفت و تعالی همهجانبه کشور، مستلزم بهرهگیری مؤثر و هوشمندانه از آن در سطح ملی و مناسبات و تعاملات منطقهای و جهانی است. در حقیقت، فرهنگ به معنای اخص آن، از مختصات ذاتی، مزیتهای راهبردی، انحصاری و سرنوشتساز کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران است که همواره مورد تأکید معمار کبیر انقلاب اسلامی امام (ره) و مقام معظم رهبری بوده است.
معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز گفت: فرهنگ، نظامواره و کلیتی واحد و شامل «عقاید و باورهای اساسی، ارزشها، آداب، الگوهای رفتاری ریشهدار و دیرپا، نمادها و مصنوعات» در سطح محلی، ملی، عمومی و حرفهای است. فرهنگ به مثابه «روح جامعه» به زندگی فردی و اجتماعی انسان معنا و هویت میبخشد و شکلدهنده و اثرگذار بر ذهنیت و گرایشهای افراد و جامعه و تعیینکننده رفتار عمومی است.
وی افزود: فرهنگ، جهتبخش جامعه و نظامهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی است و نقش و تأثیر قابل توجهی در ارتقای سلامت افراد در سه سطح سیاستگذاری و ارائهدهندگان خدمات سلامت و مردم به عنوان گیرندگان خدمات سلامت ایفا میکند.
بختیارینیا عنوان کرد: فرهنگ، مجموعهای از رهنمودها یا فرمولها برای زندگی در جهان را به ما ارائه میدهد و فرهنگهای اجتماعی افراد را با اعتقادات، ارزشها و عادتهای خاصی پرورش میدهند. فرهنگ، واسطهای است که مردم به عنوان تسهیلگر روابط اجتماعی برای برقراری ارتباط از آن استفاده میکنند.
وی افزود: تأثیر متقابل فرهنگ و سلامتی بسیار پیچیده است و مستلزم در نظر گرفتن مجموعهای از دلایل، تجربهها، تجلیات و روشهای پیشگیری و درمان برای انبوهی از مشکلات انسانی است با این حال اگرچه تنوع فرهنگی به ویژه در رابطه با سلامتی در ظاهر جذاب و فریبنده است، به همان اندازه میتواند تفاوتهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی بین مردم را نیز پنهان کند.
معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز گفت: ارتقای فرهنگ سلامت در مردم با هدف آگاهسازی مردم از حقوق و مسئولیتهای اجتماعی خود و استفاده از ظرفیت محیطهای ارائه مراقبتهای سلامت برای رشد معنویت و اخلاق اسلامی در جامعه، تحقق رویکرد سلامت همهجانبه و انسان سالم در همه قوانین، سیاستهای اجرایی و مقررات با رعایت اولویت پیشگیری بر درمان و...، افزایش آگاهی، مسئولیتپذیری، توانمندی و مشارکت ساختارمند و فعالانه فرد، خانواده و جامعه در تأمین، حفظ و ارتقای سلامت با استفاده از ظرفیت نهادها و سازمانهای فرهنگی، آموزشی و رسانههای کشور و...، تربیت انسانهای سالم، باانگیزه، شاداب، متدین، وطندوست، جمعگرا، نظمپذیر و قانونگرا انجام میشود.
وی افزود: همچنین ارتقای فرهنگ سلامت مردم برای ارتقای امید به زندگی، تامین سلامت و تغذیه سالم جمعیت و پیشگیری از آسیبهای اجتماعی و...، افزایش آگاهی و میزان سواد سلامت جامعه در راستای افزایش پیشگیری، خودمراقبتی فعال و اصلاح سبک زندگی و ارتقای عادلانه سلامت در کشور با استفاده بهینه از مشارکت آگاهانه و مسئولیت مردم و توسعه همکاریهای بین بخشی انجام میشود.
رئیس مرکز بهداشت خوزستان گفت: در طول قرن گذشته علل اصلی مرگ در بسیاری از کشورها به طرز چشمگیری از بیماریهای عفونی به بیماریهای مزمن تغییر کرده است. اگرچه نوآوریهای بیوتکنولوژیک نقش مؤثری در درمان بیماریها داشتهاند اما پیشرفتها در زمینه بهداشت و اصول پیشگیری از بیماریها نیز نقش انکارناپذیری در افزایش امید به زندگی داشته و منجر به طولانیتر شدن متوسط امید به زندگی شده است.
بختیارینیا عنوان کرد: عوامل مختلف شامل بهبود شرایط زندگی، کاهش سوء تغذیه، بهبود وضعیت بهداشتی غذا و آب، اصلاح سیستمهای دفع فاضلاب و ... با سهم نسبی خود میتوانند به عنوان مؤلفههای بیولوژیک در کنار نوآوریهای بیوتکنولوژیک بر طول عمر تأثیرگذار باشند. مداخلات پیشگیرانه غالبا در شرایط زندگی و رفتار افراد تأثیرگذار است. در نتیجه فرهنگ و پذیرش جوامع، زمینه اجتماعی را برای اصلاح شرایط زندگی و تغییر رفتارهای بهداشتی در خانوادهها فراهم میکند.
انتهای پیام