استفاده از سلولهای بند ناف برای نجات جان بیماران کرونایی
تاریخ انتشار: ۳۱ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۳۱۱۸۶۹
به گزارش همشهری آنلاین، مهر به نقل از مدیکال نیوز تودی، یک آزمایش بالینی کوچک نشان میدهد سلولهای بنیادی بدست آمده از بند ناف میتوانند میزان مرگ و میر بیماران کرونایی زیر دستگاه تنفسی ونتیلاتور را کاهش دهند.
محققان پی بردند این سلولها ممکن است به آرامش توفان سیتوکینی که در سندرم حاد تنفسی نقش دارد کمک کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به نظر میرسد این روش درمانی در بین بیماران مبتلا به بیماریهای زمینهای از جمله چاقی، بیماری کلیوی و دیابت بسیار مؤثر باشد.
محققان بیمارستان سیپتو مانگونکوسومو اندونزی، در این آزمایش به طور تصادفی به ۴۰ بیمار مبتلا به کووید ۱۹، سلولهای بنیادی بند ناف در محلول سالین یا فقط سالین تزریق شد.
همه بیماران مبتلا به ذات الریه شدید بودند و در چهار بیمارستان زیر دستگاه تنفسی ونتیلاتور قرار داشتند.
آیا تزریق سلولهای بنیادی یک درمان معجزهگر است؟
نتایج نشان داد از ۲۰ بیمار دریافت کننده سلولهای بنیادی، ۱۰ نفر زنده ماندند، در حالی که از ۲۰ بیمار در گروه کنترل فقط ۴ نفر زنده مانده بودند.
محققان گزارش دادند که در میان بیمارانی که شرایط سلامتی زمینهای داشتند، کسانی که تحت درمان با بندناف قرار گرفته بودند ۴.۵ برابر با افزایش احتمال زنده ماندن مواجه بودند.
علت اصلی مرگ در کووید ۱۹، سندرم حاد تنفسی است که ممکن است به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی موسوم به توفان سیتوکینی اتفاق بیفتد.
نوعی سلول بنیادی که محققان در آزمایش جدید استفاده کردند، سلول استرومایی مزانشیمی یا MSC نامیده میشود، که در درمان بیماریهای ریوی مانند آسم و بیماری انسدادی مزمن ریوی مؤثر بوده است.
به نظر میرسد سلولهای بنیادی مزانشیمی با کاهش واکنشهای التهابی سیستم ایمنی، این شرایط را بهبود میبخشند.
سلولها در چندین بافت بدن از جمله مغز استخوان و بافت چربی و همچنین بند ناف نیز یافت میشوند.
سلولهای بنیادی در بند ناف قابل دسترس تر هستند. بعلاوه، کمتر احتمال دارد که سیستم ایمنی گیرنده، سلولهای بند ناف را رد کند.
محققان نتیجه گرفتند که سلولهای بنیادی مزانشیمی ممکن است با تغییر سیستم ایمنی بدن بیماران به حالت ضد التهابی، احتمال زنده ماندن را در میان بیماران حاد کرونایی افزایش دهند.
محققان معتقدند که رویکرد آنها میتواند به یک درمان مؤثر برای بیماران کووید ۱۹ در مراقبتهای ویژه که به درمان معمولی پاسخ نمیدهند، منجر شود.
کد خبر 609069 برچسبها کرونا سلول بنیادیمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: کرونا سلول بنیادی سلول های بنیادی سیستم ایمنی بند ناف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۳۱۱۸۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(عکس) یک اورانگوتان زخمی با گیاه دارویی خود را درمان کرد!
دانشمندان میگویند یک اورانگوتان سوماترایی در اندونزی که گونه او زخم بزرگی برداشته بود از یک خمیر تهیه شده از یک گیاه برای درمان خود استفاده کرده است.
این اولین بار در حیات وحش است که دیده میشود یک موجود برای معالجه جراحت از گیاهان دارویی استفاده میکند.
محققان راکوس را هنگام مالیدن این ماده به صورت دیدند، و بعد از یک ماه متوجه شدند که زخم کاملا ترمیم شده است.
دانشمندان میگویند که این رفتار ممکن است از یک جد مشترک انسان و گونههای نزدیک به آن شامل شامپانزه، گوریل و اورانگوتان نشات گرفته باشد.
دکتر ایزابلا لامر، از موسسه ماکس پلانک آلمان و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: «اینها نزدیکترین بستگان ما هستند و این حادثه بار دیگر موید شباهتهایی است که به هم داریم. در واقع شباهتهای ما بیش از تفاوتهای ماست.»
در ژوئن ۲۰۲۲ یک تیم از محققان در پارک ملی گونونگ لوسر در اندونزی، راکوس را با زخم بزرگی روی گونهاش مشاهده کردند.
تصور میشود که این زخم ناشی از نبرد با یک اورانگوتان نر دیگر بوده باشد.
آنها بعد راکوس را درحال جویدن ساقه و برگهای گیاهی به نام «آکار کونینگ» مشاهده کردند که دارای خواص ضدتورمی و ضدباکتریایی است، که مردم محل هم از آن برای معالجه مالاریا و دیابت استفاده میکنند.
او برای هفت دقیقه مکررا این ماده را به گونه خود مالید تا اینکه کاملا زخم را با آن پر کرد. او همچنین برای ۳۰ دقیقه مشغول خوردن این گیاه بود.
به نظر میرسد که که خمیر و برگها موثر بوده باشند. محققان شاهد بودند که عفونت بعد از پنج روز خوب شد و زخم بسته شد.
دانشمندان نتیجهگیری کردند که راکوس میدانست این گیاه خواص دارویی دارد، چون اورانگوتانها به ندرت این گیاه ویژه را مصرف میکنند و همین طور به دلیل مدت طولانی استفاده از آن.
دکتر لامر توضیح داد: «او مکررا خمیر را به صورت مالید، و بعد هم گیاه را مستقیما به صورت خود مالید. برای کل این فرآیند وقت قابل توجهی صرف کرد. برای همین فکر میکنیم که آگاهانه چنین کرد.»
به گفته محققان راکوس همچنین خیلی بیش از معمول استراحت کرد، برای بیش از نصف روز، که نشان میدهد سعی داشت بعد از جراحت بهبود پیدا کند.
دانشمندان از قبل میدانستند که میمونهای درشتاندام از دارو برای درمان خود استفاده میکنند.
بیولوژیست جیل گودال در دهه ۱۹۶۰ شاهد وجود برگ کامل در مدفوع شامپانزه بود، و سایرین گزارش کردند که این حیوانات برگهای دارای خواص پزشکی را قورت میدهند.
اما آنها هرگز ندیده بودند که یک حیوان در حیات وحش گیاه را به زخم خود بمالد.
بعد از یک ماه گونه راکوس کاملا خوب شده بود
سایر اخبار (تصاویر) این گوسفند غولپیکر چینی از پورشه هم گرانتر است! قارچهای زامبیِ سریال آخرین بازمانده (The Last Of Us) واقعی هستند! (تصاویر) عجیب و باورنکردنی؛ اجساد در این شهر خود به خود مومیایی میشوند آخرین حسی که افراد در حال مرگ از دست میدهند، چه حسی است؟