به نقل از «خبرگزاری میزان»

چرا برخی افراد به روانشناس مراجعه نمی‌کنند؟

تاریخ انتشار: ۴ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۳۴۶۶۳۲

کارشناسان می‌گویند علت عدم مراجعه افراد به روانشناس عدم اطلاع از تمایز بین روانشناس و روانپزشک است. آن‌ها به دلیل برچسب خوردن در جامعه از این امر فراری هستند. خبرگزاری میزان _ روزنامه رسالت نوشت: متأسفانه در کشور ما توده مردم از کارایی روانشناسی و نیاز افراد به مشاوره اطلاع چندانی ندارند و از این‌که شخصی به روانشناس مراجعه کند متأسف می‌شوند و در پیش خود می‌پندارند حتما مشکل روحی و روانی داشته، که به روانشناس مراجعه کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

برای بعضی‌ها رفتن پیش روانشناس کار خجالت‌آوری است که باید از دیگران پنهانش کنند. شاید فکر کنیم ما آدم بی‌سوادی نیستیم، دیوانه و مجنون هم نیستیم. مشکلاتی داریم که بالاخره حل‌شان می‌کنیم. آخرش هم حق را به خودمان می‌دهیم که وقت مشاوره نگیریم.     واقعیت این است که آدم‌ها به‌خاطر مسائل مختلفی به مشاور نیاز دارند؛ می‌خواهند رضایت بیشتری از زندگی‌شان داشته باشند، از درونشان آگاه‌تر شوند یا افکار پراکنده‌شان را مرتب کنند. مشاوره کار خجالت‌آوری نیست و ایرادی ندارد که به کمک حرفه‌ای یک فرد متخصص نیاز داشته باشیم.   فقدان درک و شناخت صحیح از بیماری‌ها و اختلالات روانپزشکی، یکی از مشکلات جامعه ماست. چون در اغلب موارد، این بیماری‌ها بدون علائم جسمی بروز می‌کند، خیلی‌ها حتی نمی‌دانند این حالت، به یک بیماری مربوط است و آن را تنها ناشی از مشکلات محیطی و اتفاقاتی که اطرافشان رخ می‌دهد، می‌دانند.     علت این امر عدم تمایز بین روانشناس و روانپزشک است که بعضی مواقع حتی قشر تحصیل‌کرده هم روانشناس را با روانپزشک اشتباه می‌گیرند مثلا در محاورات مردم شاید شنیده باشید که می‌گویند: مگر من دیوانه‌ام به روانشناس مراجعه کنم! درحالی‌که اصلا روانشناس با افراد دیوانه و مجنون سر و کار ندارد. واقعیت این است که روانشناسی یک شاخه علمی از علوم انسانی است که هدفش مطالعه رفتار انسان است. به عبارت بهتر، روانشناسی مطالعه رفتار و فرآیند‌های ذهنی است.   عمر این رشته نسبتا کوتاه است (کمی بیش از یک قرن)، اما رشد بسیار چشمگیری داشته است؛ به حدی که بیش از ۲۰ رشته تخصصی را شامل می‌شود. اما روانپزشک فردی است که در رشته پزشکی تحصیل‌کرده و بعد از اتمام دوره پزشکی عمومی، دوره تخصصی خود را در رشته روانپزشکی یا اعصاب و روان گذرانده است. چنین پزشکی برای درمان بسیاری از بیماری‌ها ملزم به تجویز دارو است. البته احتمال دارد که بسته به نوع بیماری، از رفتاردرمانی، روان‌درمانی یا الکتروشوک هم استفاده کند.     انگ روانی بودن بی‌شک یکی از دلایل اصلی آن به ترس از برچسب خوردن یا انگ روانی بودن بازمی‌گردد. درواقع، خیلی از افراد از ترس این‌که مردم به آن‌ها چه می‌گویند و چه نگاهی به آن‌ها خواهند داشت، به روانپزشک مراجعه نمی‌کنند. البته به گفته دکتر  الیاسی، روانپزشک چنین ترسی چندان هم بی‌دلیل نیست، چراکه در جامعه ما، هم خود بیماران و هم‌خانواده آن‌ها در بسیاری از مواقع درد انگ خوردن را لمس می‌کنند.   از طرفی افراد بار‌ها با خود کلنجار می‌روند، این‌که نکند وقت بگیریم، این‌همه راه برویم، به‌سختی حرف‌های یواشکی‌مان را بگوییم و در مقابل روانشناس لبخند بزند و بگوید این‌که مشکلی نیست. نکند به نگرانی‌های من بخندد یا بگوید این مشکلات فقط در ذهن من وجود خارجی دارند و من شلوغش کرده‌ام. شاید وقتی از اتاق روانشناس بیرون می‌آیم، ذهنم آشفته‌تر از قبل شده باشد. یادمان باشد با پیش‌داوری درمورد مراجعه به روانشناس، مشکل ما حل نخواهد شد.     یکی دیگر از دلایل مهم در مراجعه نکردن بسیاری از مردم به روانپزشک این است که اختلالات روانپزشکی را یک بیماری نیازمند درمان نمی‌دانند.     جلالی، روانپزشک نیز دراین‌باره می‌گوید: تصوری که افراد از علت بیماری روانپزشکی دارند می‌تواند در تمایل نداشتن آنان به روانپزشک مؤثر باشد. مثلا زمانی که فرد، افسردگی را با ضعف اراده برابر بگیرد، ممکن است آن را اختلالی نیازمند درمان روانپزشکی نداند و خیال کند باید چاره‌ای دیگر برای آن بیندیشد. همچنین انگ و ننگ اختلال روانپزشکی هم مؤثر است. دیوانه خواندن هر که به روانپزشک مراجعه می‌کند و زدن چنین برچسبی به شخص مبتلا به مشکل روانپزشکی که معنایی تحقیرکننده و طردکننده دارد نیز بیمی در اشخاص پدید می‌آورد که درنتیجه خود را با خریدن رنج بیماری از مصیبت مضاعف انگ و ننگ رها می‌کنند. البته باور به بی‌حاصلی درمان و دیگر باور‌های نادرست همچون ترس از اعتیاد یا وابستگی به دارو‌ها نیز سهم زیادی در خودداری آنان از مراجعه دارد.   واقعیت آن است که فقدان درک و شناخت صحیح از بیماری‌ها و اختلالات روانپزشکی، یکی از مشکلات جامعه ماست. چون در اغلب موارد، این بیماری‌ها بدون علائم جسمی بروز می‌کند، خیلی‌ها حتی نمی‌دانند این حالت، به یک بیماری مربوط است و آن را تنها ناشی از مشکلات محیطی و اتفاقاتی که اطرافشان رخ می‌دهد، می‌دانند وعده‌ای از افراد هم به‌غلط این بیماری‌ها را ناشی از چشم‌زخم و دعا و… می‌دانند.   نفیسی، روانشناس با اشاره به این مطالب می‌گوید: عده‌ای از افراد هم به‌غلط این بیماری‌ها را ناشی از چشم‌زخم و دعا و… می‌دانند و برای رفع آن‌ها به دعانویس و فالگیر مراجعه می‌کنند.     دکتر جلالی با تأکید بر باور‌های اشتباه رایج میان مردم در ریشه‌یابی مشکلات روحی می‌افزاید: زمانی که فرد تصور کند افسردگی وجود ندارد و آنچه او یا عضو خانواده‌اش دچار آن شده‌اند تنبلی و بی‌مسئولیتی است، طبعا برای درمان اقدامی نمی‌کند یا اگر باور داشته باشد استرس نشانه مسئولیت‌پذیری است یا خیال کند همه آدم‌ها براثر مکافات و گرفتاری‌های زندگی دچار اضطراب و غم می‌شوند و وقتی نمی‌شود فقر و نداری را برطرف کرد، پس برای نشانه‌ها هم نمی‌شود کاری کرد، برای درمان نیز مراجعه نمی‌کند.     درمان قطعی وجود ندارد؟ اما آیا این باور درست است که برای بیماری‌های اعصاب و روان، درمان قطعی وجود ندارد؟   نفیسی پاسخ می‌دهد: بسیاری از بیماری‌های اعصاب و روان با درمان برطرف می‌شود. البته در مواردی نیز احتمال عود وجود دارد. بعضی اختلالات روحی و روانی نیز با درمان کنترل می‌شود و درمان قطعی برای آن‌ها وجود دارد. البته به گفته دکتر جلالی، این هم از باور‌های نادرست و تحریف‌شده رایج است که غیر از بیماری‌های واگیر تقریبا هیچ بیماریی وجود ندارد که درمان قطعی داشته باشد. درحالی‌که بیماریی همچون میگرن یا فشارخون نیز درمان قطعی ندارد. به‌بیان‌دیگر بسیاری از بیماری‌ها فقط قابل‌کنترل است و درمان صد درصد ندارد و اختلال‌های روانپزشکی هم از این ماجرا مستثنا نیست.   بیشتر بخوانید: چرا در مکالمه‌های تصویری به خود نگاه می‌کنیم؟ انتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.   بیشتر بخوانید:   برچسب ها: روانشناس روانپزشک

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: روانشناس روانپزشک روانشناس مراجعه بیماری ها بیماری ها درمان قطعی وجود ندارد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۳۴۶۶۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

زالو درمانی؛ انجام بدهیم یا نه؟

به گزارش خبرآنلاین، تقریبا همه با «زالو درمانی» آشنا هستیم و بسیار در این مورد شنیده‌ایم یا خود نیز این روش درمانی را امتحان کرده‌ایم. اصولا آیا زالو درمانی، درمان است؟ آیا مورد تایید علم روز پزشکی است؟ عوارض دارد یا خیر؟

ایسنا در گزارشی نوشت: بشر قرن بیست و یکم بیش از هر زمان دیگری در تاریخ به دنبال ارتقاء سطح کیفیت زیست فردی و اجتماعی‌ست. سطح رفاه ارتقاء یافته و همین امر علی‌رغم تمامی مواهبش دارای مشکلاتی جدی نیز هست. امروزه دخالت بیمار در نوع انتخاب روش درمان و مصرف دارو به معضلی تبدیل شده که خسارات جبران‌ناپذیری به همراه دارد. از عمل‌های زیبایی گرفته تا درمان‌های متنوع و مختلف سنتی و طب گیاهی آنقدر در این روزها شایع شده که لزوم شناخت و آگاهی از شرایط درمانی یا برعکس، آسیب‌رسان بسیاری از این روش‌ها بیش از پیش نمود یافته است. از اینرو در شماره‌هایی سریالی به اطلاع‌رسانی در خصوص پرکاربردترین روش‌های درمانی از این دست خواهیم پرداخت.

تقریبا همه با «زالو درمانی» آشنا هستیم و بسیار در این مورد شنیده‌ایم یا خود نیز این روش درمانی را امتحان کرده‌ایم. اصولا آیا زالو درمانی، درمان است؟ آیا مورد تایید علم روز پزشکی است؟ عوارض دارد یا خیر؟

این روزها خبرهایی مبنی بر انتقال بیماری‌هایی نظیر هپاتیت و ایدز از طریق زالو درمانی شایع شده است. اهمیت این موضوع ما را بر آن داشت تا در این خصوص با دکتر مریم مقیمی متخصص طب سنتی گفت‌وگو کنیم که در ادامه می‌خوانید:

در آغاز گفت‌وگو درباره مبنای علمی زالودرمانی و این که در علم پزشکی چه قدر مورد تایید است، بفرمایید؟

اکثر کشورهای دنیا از زالودرمانی استفاده می‌کنند. اگر کسی بخواهد مطمئن شود، کلمه leech therapy را سایت‌های معتبر پزشکی مثل google scholar و pubmed جستجو کند، می‌بیند که چه قدر مقالات در طب رایج در زمینه زالو درمانی در بسیاری از کشورهای دنیا نوشته شده است.

تاثیرات زالو درمانی در مکانیسم بدن چگونه است؟

زالو مواد زائد در خون را می‌مکد. همچنین در بزاق‌ زالو موادی وجود دارد که تا مدتی در بدن می‌ماند و مانع از لخته شدن خون می‌شود. در کشورهای دیگر بیشتر در پیوندهای پوستی و جراحی‌ها از زالودرمانی استفاده می‌شود تا مانع لخته شدن خون شود و عمل پیوند به درستی صورت بگیرد. در طب سنتی ایرانی علاوه بر موارد بالا، در موارد دیگری هم از زالودرمانی استفاده می‌شود. یکی از این موارد خارج کردن مواد زائد از یک موضع است. برای مثال کسی که جوش صورت دارد بعد از پاکسازی کلی بدن و استفاده از داروهای خوراکی ممکن است در موضع‌هایی از صورت هنوز جوش باقی مانده باشد، روی آن مواضع زالو می‌گذاریم، تا زالو آن موضع را از مواد زائد پاک کند. البته مریض باید شرایط لازم مانند نداشتن کم‌خونی و توانایی انجام آن را داشته باشد.

در بسیاری از موارد مریض با علامت سردرد به ما مراجعه می‌کند در اینجا درمان ما فقط زالو درمانی نیست. یعنی اول پاکسازی کلی بدن انجام می‌دهیم تا مواد زائد به طور کامل از بدن پاک شود. سپس برای فردی که سردرد دارد پشت گوش‌اش زالو می‌گذاریم تا زالو مواد زائدی که در پاکسازی کلی از بدن خارج نشده است از موضع سر خارج کند. زالو معمولا تا شعاع ۲۰ سانتی خود را پاکسازی می‌کند. بنابراین برای پاکسازی موضع‌ای از زالو استفاده می‌کنیم. خیلی‌ها فکر می‌کنند بسیاری از بیماری‌ها فقط با زالو درمانی، درمان می‌شود. اما این گونه نیست قبل از زالو درمانی یک پاکسازی قوی به طور معمول لازم است بعد زالو را روی آن موضع قرار می‌دهیم تا اگر ماده‌ای باقی مانده باشد آن موضع پاکسازی شود.

درباره بیماری‌های دیگری که می‌توان از زالو درمانی برای آن‌ها استفاده کرد توضیح دهید؟

برای انواع مختلف بیماری‌های پوستی، سردردها، مشکلات چشمی، دیابت یا کسانی که مشکل عروقی دارند معمولا بعد از پاکسازی کلی، از زالو درمانی استفاده می‌کنیم. برای مثال فردی که در اثر دیابت چشم‌اش دچار مشکل شده بعد از پاکسازی کلی و کنترل دیابت، زالودرمانی هم می‌توانیم در ناحیه چشم‌اش انجام دهیم.

زالودرمانی قدم اول و تنها قدم ما برای درمان نیست. کارهای مختلفی انجام می‌دهیم که یکی از آن‌ها زالو درمانی است.

کسانی که در قسمت‌های مختلف بدن‌شان مشکل عروقی دارند. برای مثال کسانی که زخم پای دیابتی دارند. برای این افراد در ابتدا قند را کنترل می‌کنیم، پاکسازی کامل را انجام می‌دهیم زخم را اگر بافت مرده داشته باشد حتما بافت مرده باید خارج شود. یک زخم تمیز را علاو بر این که درمان‌های موضعی انجام می‌دهیم برای خون رسانی بهتر زالو درمانی هم انجام می‌دهیم. چرا که یکی از مشکلاتی که در دیابت داریم عدم خون رسانی خوب است.

همان‌طور که قبلا هم گفتم زالودرمانی قدم اول و تنها قدم ما برای درمان نیست. کارهای مختلفی انجام می‌دهیم که یکی از آن‌ها زالو درمانی است. خیلی وقت‌ها در گرفتگی‌های عروق قلبی و بیمارهای قلبی مریض اول باید به پزشک متخصص قلب مراجعه کند تا موارد اورژانسی رد شود. اگر دکتر قلب داروهاش را داد بیمار داروهای پزشک قلب‌اش را مصرف می‌کند. افرادی که گرفتگی عروق دارند می‌توانیم در کنار طب رایج، زالو درمانی هم روی قفسه سینه برای آن‌ها انجام دهیم تا کمک کند خون رسانی عروق بیشتر شود و مشکل گرفتگی عروق حل شود.

چه کسانی نمی‌توانند از زالو درمانی استفاده کنند؟

بستگی به شرایط بیمار دارد. برای کسانی که به شدت از زالو می‌ترسند زالو درمانی را توصیه نمی‌کنیم، حتی اگر برای او مفید باشد. به خاطر وحشتی که دارد ممکن است زالو برایش مضر هم باشد. ما قوَت را با توجه به شرایط مزاج و نبض مریض می‌سنجیم کسی که نیرو و توانایی خوبی داشته باشد و کم‌خونی نداشته باشد معمولا می‌تواند از زالو درمانی استفاده کند.

اهمیت سن افراد در زالودرمانی چیست؟

سن افراد مهم است. برای مثال برای نوزادان معمولا زالو درمانی انجام نمی‌دهیم یا در افرادی که خیلی پیر هستند و در اثر کهولت سن بسیار کم توان باشند ممکن است نتوانیم از زالو درمانی استفاده کنیم. بنابراین در این افراد، معمولا از راه‌های درمانی دیگر استفاده می‌کنیم بنابراین اگر لازم باشد و فرد توانایی انجام آن را داشته باشد زالو درمانی را انجام می‌دهیم .در بچه‌های ۲سال به بالا اگر ضرورت داشته باشد انجام می‌دهیم.

برای کسانی که به شدت از زالو می‌ترسند زالو درمانی را توصیه نمی‌کنیم، حتی اگر برای او مفید باشد. به خاطر وحشتی که دارد ممکن است زالو برایش مضر هم باشد.

افراد مسنی که مشکلات واریس دارند زالو درمانی مفید است؟

زالو درمانی یکی از راههای درمان‌ واریس است. منتها در قدم اول پاکسازی کلی انجام می‌دهیم. بعد مریض ۱۰ یا ۲۰ روز داروهاش را که استفاده کرد زالو درمانی را شروع می‌کنیم. در سنین بالا بستگی به قوت مریض و تشخیص پزشک دارد. اگر مریض کم خونی دارد یا قوت لازم را ندارد. معمولا برای این افراد زالو درمانی انجام نمی‌دهیم سعی می‌کنیم ازدرمان‌های دیگری استفاده کنیم.

شایعاتی وجود دارد که بیماری‌های ایدز و هپاتیت از طریق زالودرمانی انتقال می‌یابد؟

زالو درمانی اگر در مراکز پزشکی معتبر انجام شود، هر زالو برای یک نفر استفاده می‌شود. بعد از این‌که زالو خون را مکید و کارش تمام شد جلوی چشم بیمار از بین می رود. این گونه نیست که زالو نگهداری شود و برای کس دیگری استفاده شود. در صورتی باعث انتقال بیماری‌های خونی می‌شود که یک زالو برای چند نفر استفاده شود. این موضوع ممکن است در مراکزی که معتبر نیستند و افرادی که تحصیلات لازم را ندارند یا اطلاعات نداشته باشند یا صرف مسائل مالی بیایند یک زالو را برای چند نفر استفاده کنند، باعث انتقال بیماری شود.

۴۷۲۳۶

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901301