در چه سنی احتمال ابتلا به "ام اس" وجود دارد؟

آفتاب‌‌نیوز :

سن ابتلا به بیماری "ام اس" به طور معمول در حدود ۲۰ تا ۴۰ سالگی است اما در برخی افراد نیز سن شروع این بیماری پس از ۵۰ سالگی است که در این شرایط، بیماری با سرعت بیشتری پیشرفت می کند.

آمار نشان می دهد که بیش از ۲.۳ میلیون نفر در سراسر جهان به این بیماری مبتلا هستند.

در حال حاضر درمان قطعی برای بیماری ام اس وجود ندارد و همچنین روش های درمانی فعلی، تنها روند پیشرفت بیماری را کُند و به کاهش بروز علائم آن کمک می کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ام اس بیماری دستگاه عصبی مرکزی است. در افراد مبتلا به این بیماری، مغز، اعصاب بینایی یا نخاع متورم می شود. در این شرایط پوشش حفاظتیِ اعصاب موسوم به "غلاف میلین" آسیب می بیند.

- علائم بیماری ام اس

این آسیب ها خود را با علائم بیماری ام اس نشان می دهد که می تواند در بیماران مختلف، متفاوت باشد و از مشکل در تمرکز کردن گرفته تا گرفتگی عضلات متغیر است.

علائم مختلفی از این بیماری وجود دارد که برخی از آنها شایعتر است. همچنین این علائم غیر قابل پیش بینی هستتند و ممکن است با گذشت زمان تغییر کند. علاوه بر این، همه مبتلایان به بیماری ام اس علائم مشابهی را تجربه نمی کنند.

ضعف، تغییرات بینایی، خستگی، عدم تعادل، نارسایی در عملکرد مثانه، مشکل در یادآوری در اطلاعات جدید از دیگر علائم بیماری ام اس هستند. همچنین می توان به افسردگی، احساس درد و تغییرات عاطفی به عنوان علائم این بیماری اشاره کرد.

- روش های تشخیص ام اس

تشخیص بیماری ام اس از طریق یک آزمایش و تست امکانپذیر نیست و پزشک تستها و معاینات بسیاری به کار می گیرد تا به تشخیص این بیماری دست پیدا کند.

تستهای مغز و اعصاب، بررسی دقیق وضعیت بالینی بیمار، آزمایش خون، انجام ام آر آی و غربالگری باند الیگوکلونال از راهکارهای رایج در تشخیص این بیماری است.

- درمان بیماری ام اس

به گزارش ایسنا به نقل از هلث لاین، در حال حاضر روشهای درمانی وجود دارد که با کمک آنها می توان علائم این بیماری را کنترل کرد.

از جمله توانبخشی می تواند به بهبود انرژی، حافظه و قدرت حرکت فرد کمک کند که شامل موارد زیر است:

۱) توانبخشی فیزیکی برای بهبود تعادل، قدرت و دامنه حرکت

۲) توانبخشی شناختی برای کمک به ارتباطات، سازماندهی و توجه

۳) توانبخشی شغلی برای کمک به مدیریت شخصی و خود مراقبتی از جمله انجام امور روزمره و لذت بردن از تفریحات.

منبع: خبرگزاری ایسنا

منبع: آفتاب

کلیدواژه: ام اس سلامت بیماری ام اس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۳۷۶۹۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عوامل ابتلای افراد به بیماری لوپوس

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، بیماری لوپوس یک بیماری خود ایمنی است که با بثورات پوستی یا آسیب به اندام‌های اصلی بدن مانند مغز، کلیه و کبد خود را نشان می‌دهد. هنگامی که فرد مبتلا به لوپوس یا هر اختلال خود ایمنی دیگری می‌شود، سیستم ایمنی به اشتباه به سلول‌های سالم حمله می‌کند.

بیشتر بخوانید: علت درد در نقاط مختلف بدن علت ابتلا به لوپوس چیست؟

براساس گزارش هلث، علت دقیق لوپوس تا حد زیادی ناشناخته است اما تحقیقات نشان داده است که ترکیبی از عوامل هورمونی، ژنتیکی، محیطی و ایمونولوژیک می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.

آیا لوپوس ارثی است؟

لوپوس مانند بسیاری از اختلالات خودایمنی دیگر در خانواده‌ها دیده می‌شود اما داشتن سابقه خانوادگی لوپوس تضمینی برای ابتلا به این بیماری نیست زیرا ممکن است افراد جهش‌های ژنتیکی را به ارث ببرند که خطر ابتلا به لوپوس را در آن‌ها افزایش یا کاهش می‌دهد.

چه کسانی به لوپوس مبتلا می‌شوند؟

عوامل خطر زیر ممکن است احتمال ابتلا به لوپوس را افزایش دهند:

سن: لوپوس در زنان ۱۵ تا ۴۴ ساله شایع است.

قومیت: زنان سیاه‌پوست در مقایسه با زنان سفیدپوست بیشتر در معرض ابتلا به لوپوس هستند.

جغرافیا: لوپوس به طور فزاینده‌ای در کشورهای صنعتی غربی رایج شده است. لوپوس همچنین در زنان اسپانیایی تبار، آسیایی، بومی آمریکا و آلاسکا شایع‌تر است.

جنسیت: لوپوس در زنان بیشتر از مردان است.

راه‌های انتقال ویروس "آبله مرغان"/ مدت زمان سرایت بیماری

عوامل خطر ابتلا به لوپوس چیست؟

محققان علت اصلی بیماری لوپوس را نمی‌دانند، اما برخی از عوامل خطر را شناسایی کرده‌اند. هورمون‌ها، ژن‌ها، محیط و عملکرد سیستم ایمنی همگی می‌توانند بر خطر ابتلا به لوپوس تأثیر بگذارند.

هورمون‌ها

لوپوس در زنان تقریبا ۱۰ برابر بیشتر از مردان است. میزان وجود هر یک از هورمون‌های دهیدرواپی آندروسترون (DHEA)، استروژن، استرادیول، پرولاکتین، پروژسترون، پرولاکتین و تستوسترون می‌تواند در ابتلا مؤثر باشد.

عوامل ایمنولوژیکی

لوپوس یک اختلال خود ایمنی است، بنابراین اکثر افراد مبتلا به آن تغییراتی در نحوه عملکرد سیستم ایمنی خود دارند. سلول‌ها زمانی که آسیب ببینند یا دیگر در سیستم ایمنی مورد نیاز نباشند دچار «آپوپتوز» می‌شوند. آپوپتوز فرآیندی است که باعث خود تخریبی یا مرگ سلول‌ها می‌شود. این سلول‌ها معمولاً زمانی از بین می‌روند که دیگر مورد استفاده قرار نگیرند. تحقیقات نشان داده است که سلول‌های مرده در بدن مبتلایان به لوپوس باقی می‌مانند. این سلول‌ها مواد یا سمومی را آزاد می‌کنند که می‌توانند باعث التهاب در سیستم ایمنی بدن شوند. سیستم ایمنی شروع به حمله به بافت‌های سالم در اندام‌های مختلف بدن می‌کند و در نهایت علائم فیزیکی لوپوس نمایان می‌شود.

عوامل محیطی

تحقیقات نشان داده است که برخی عوامل محیطی می‌توانند بر خطر ابتلا به لوپوس تأثیر بگذارند. این عوامل عبارتند از:

حساسیت به برخی داروها مانند آنتی‌بیوتیک‌ها

قرار گرفتن در معرض گرد و غبار سیلیس که معمولاً در پودرهای شوینده، خاک، مواد سفالی و سیمان استفاده می‌شود.

ابتلا به برخی عفونت‌ها مانند ویروس اپشتین بار (EBV) که می‌تواند باعث التهاب در سیستم ایمنی بدن شود.

سیگار کشیدن

قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV).

منبع: تسنیم

انتهای پیام/

کد خبر: 1229880 برچسب‌ها دانستنی ها