ذره‌بین کمپانی انگلیسی روی تیم ملی ایران! (آنالیز)
تاریخ انتشار: ۷ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۳۸۱۹۸۸
صعود تیم ملی ایران به مرحله نهایی مقدماتی جام جهانی مورد توجه یکی از کمپانی های آنالیز فوتبال قرار گرفته است.
به گزارش "ورزش سه"، با گسترش استفاده از تکنولوژی در دنیای فوتبال، امروزه یکی از مهم‌ترین مسائلی که به مربیان و آنالیزور‌ها برای تحلیل عملکرد تیم خود یا حریفشان کمک می‌کند، داده‌های آماری است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
۱- داده‌های آماری سه بازی ایران مقابل کامبوج (۲ بار) و هنگ‌کنگ(۱ بار) را شکست داده ایم زیرا با توجه به ضعیف بودن رقبای ما در این سه دیدار، داده‌های به دست آمده تفاوت فاحشی با ۷ بازی دیگر داشت و به نوعی «داده‌ی پرت» محسوب می‌شد.
۲- برای مقایسه و تحلیل بهتر ماجرا، ما جدول آماری ایران در کمپانی Instat را به سه جدول مجزا تقسیم کرده‌ایم تا مقایسه‌ی داده‌ها برای شما راحت‌تر شود.
بخش اول؛ داده‌های آماری بخش تهاجمی
پیشرفت ایران در بخش تهاجمی زیر نظر دراگان اسکوچیچ را با چشم غیرمسلح هم می‌توان لمس کرد. تیم ما به‌جز بازی مقابل بوسنی، که تنها ۲ شانس گل‌زنی، ۳ شوت در چهارچوب و ۰ پاس کلیدی را ثبت کرد، در ۶ مسابقه‌ی دیگر با دراگان نسبت به ۲ دیدار با بحرین و عراق زیر نظر ویلموتس، در همه‌ی فاکتور‌های گل‌زده، شوت، شوت در چهارچوب و پاس کلیدی پیشرفت داشته است. در مورد بازی با بوسنی هم باید ذکر کرد که دراگان در آن دیدار با توجه به قدرت حریف، تیم را با استراتژی دفاع-ضدحمله به زمین فرستاده بود و پایین‌ترین مالکیت ایران زیر نظر اسکوچیچ( ۴۱٪) در آن مسابقه رقم خورد. در چنین بازی‌هایی، بسیار مهم است تا تیم شما بتواند از حداقل موقعیت‌ها، حداکثر استفاده را ببرد. کاری که ایران به عالی‌ترین شکل ممکن در آن مسابقه انجام داده است؛ ما از تنها ۳ شوت در چهارچوب و ۲ شانس گل‌مان، ۲ گل ساختیم. هم‌چنین یکی دیگر از آمار‌های مثبت تیم ایران، به میزان حضور ما در محوطه‌ی جریمه‌ی حریف برمی‌گردد. به‌جز دیدار مقابل عراق، در ۴ دیدار دیگر، بین ۲۰ الی ۲۶٪ از حضور‌های تیم ایران در نیمه‌ی زمین حریف، منجر به حضور در محوطه‌ی جریمه‌ی حریف شده است، در حالی که در بازی رفت مقابل عراق، این عدد تنها ۱۵٪ بود. یکی از دلایل مهم این مسئله می‌تواند به ضدحملات و انتقال‌های بسیار سریع تیم ما در دوران اسکوچیچ از فاز دفاع به حمله برگردد؛ به‌واقع این انتقال‌های سریع و عدم سازمان‌دهی دفاعی احتمالی تیم حریف این فرصت را برای ما فراهم می‌کند تا راحت‌تر به محوطه‌ی حریف وارد شویم. در حالی که اگر به بازی رفت با بحرین بنگریم، درمی‌یابیم تیم ما علی‌رغم ۱۶ بار حضور در محوطه‌ی جریمه‌ی حریف، تنها ۵ شانس گل‌زنی را خلق کرده؛ این یعنی سازمان‌دهی دفاع حریف از یک سو و بی‌برنامگی ما در جلوی زمین از سوی دیگر مانع خلق موقعیت ما شده است.
جدول ۱: آمار بخش تهاجمی
در بحث اقدام به دریبل و درصد دریبل موفق هم به واسطه‌ی حضور نفرات تکنیکی چون محرمی، قلی‌زاده، قدوس و قایدی، ایران پیشرفت معنا‌داری نسبت به دوران ویلموتس داشته است.
بخش دوم؛ داده‌های آماری بخش پرسینگ
اگر به دنبال تنها یک دلیل برای دادن اعتبار به عملکرد اسکوچیچ در این ۷ بازی هستید، باید آن را در این قسمت جست‌و‌جو کنید. قبل از هر چیز، یادآوری این نکته ضر‌وری است که ایران در دوران اسکوچیچ عملکرد استثنایی در ضدحملات و انتقال از دفاع به حمله داشته است. برای مثال، هر ۳ گل ما مقابل بحرین و ۲ گل از ۳ گل ما مقابل سوریه، روی انتقال از دفاع به حمله به دست آمد و در نیمه‌ی دوم بازی با عراق هم از همین طریق تیم ما بارها صاحب موقعیت شد که بی‌دقتی قایدی و رضایی مانع از افزایش برتری تیم ایران شد. نکته‌ی جالب دیگر آن که زمان انتقال ایران از دفاع به حمله، در بسیاری موارد عددی بین بین ۱۰ تا ۱۲ ثانیه بوده است( گل اول و دوم مقابل بحرین طی یک انتقال ۱۰ ثانیه‌ای و گل سوم مقابل سوریه طی یک انتقال ۱۲ ثانیه‌ای به ثمر رسیده است).
جدول ۲: آمار بخش پرسینگ
لازمه‌ی این که تیمی بتواند تا این حد فوتبال انتقالی را به خوبی اجرا کند، دو مورد است:
۱- بازیکنانی که سرعت فیزیکی بالایی داشته باشند( امثال طارمی، آزمون، قایدی، رضایی، ترابی و امیری)
۲- بازپس‌گیری‌ها یا ریکاوری‌های پرتعداد( به‌خصوص در نیمه‌ی حریف) و پرسینگ مؤثر.
فاکتور یک که به وضوح در تیم ایران وجود دارد. برای پی‌بردن به فاکتور دوم، باید به جدول دوم مراجعه کرد. اولین مسئله افزایش چشم‌گیر اقدام به پرسینگ تیم ایران در دوران اسکوچیچ نسبت به دوران با ویلموتس است. توجهتان را به تعداد پرسینگ تأسف‌آور ایران مقابل بحرین جلب می‌کنیم: تنها ۱ عدد! مسئله‌ی دوم مؤثر بودن پرسینگ‌های تیم ما است؛ به‌جز بازی با بوسنی و ازبک، در بازی‌های دیگر بالای ۵۰٪ پرسینگ‌های ایران موفق بوده است.
حال توجهتان را به تعداد بازپس‌گیری توپ‌های ایران جلب می‌کنیم؛ تعداد کلی بازپس‌گیری توپ‌های ما در دو بازی بوسنی و ازبکستان به ترتیب ۶۴ و ۵۷ است. این مسئله به دلیل مالکیت زیر ۵۰٪ ما در این دو مسابقه و فرصت بیشتر برای بازپس‌گیری توپ، چندان جای تعجب ندارد. اما اوج پیشرفت را در دیدار مقابل بحرین می‌توان دید؛ جایی که ما با ۵۳٪ مالکیت توپ، ۶۰ بار توپ را پس گرفتیم که ۱۰ بار آن در نیمه‌ی زمین حریف بوده است. در حالی که در دیدار رفت با بحرین و با وجود مالکیت ۵۵٪، تیم ما تنها ۴۸ بازپس‌گیری توپ داشت که ۵ تای آن در نیمه‌ی زمین حریف بود.
اما نتیجه‌ی این تعداد بازپس‌گیری توپ بالای ما در بازی با بحرین چه بود؟ این که هر ۳ گل ما، روی انتقال‌هایی از دفاع به حمله شکل گرفت که آغاز آن با بازپس‌گیری توپ بود. بله! آمار این‌گونه به تحلیل تیم‌ها کمک خواهد کرد!
بخش سوم؛ داده‌های آماری بخش نبردها
در فوتبال شکل‌های مختلفی از نبرد ۱ به ۱ وجود دارد. احتمالاً معروف‌ترین نبردها، نبرد‌های هوایی هستند که به تلاش دو بازیکن برای تصاحب توپ سرگردان در ارتفاع بالای سطح زمین اطلاق می‌شود. تکل‌ها هم در فوتبال زیر مجموعه‌ای از نبردها هستند و حالتی اند که یک بازیکن سعی می‌کند توپ را از بازیکن صاحب توپ، پس بگیرد. شکل دیگری از نبرد تحت عنوان نبرد خنثی هم وجود دارد که در ساده‌ترین تعریف می‌توان آن را «نبرد بین دو بازیکن برای تصاحب یک توپ سرگردان» بیان کرد؛ مثل کورس‌هایی که بین یک مدافع و مهاجم شکل می‌گیرد. با این مقدمه، نگاهی به عملکرد تیم ایران در بخش نبردها خواهیم داشت.( جدول ۳)
جدول ۳: آمار بخش نبردها
یکی از اولین نکات، تعداد بسیار پایین نبردها و اقدام به تکل‌‌های ایران در بازی رفت با بحرین نسبت به ۶ دیدار دیگر است؛ این خود نشان می‌هد بازیکنان ایران احتمالاً از نظر ذهنی چندان برای آن مسابقه آماده نشده و تمایلی به درگیری و شرکت در موقعیت‌های یک در مقابل یک نداشته‌اند؛ به نوعی تیم ایران شور و انگیزه‌ی کافی را در آن دیدار نداشته است. این مسئله را از بازی رفت با عراق هم تا حدودی می‌توان دریافت؛ جایی که ما تنها در ۴۷٪ نبردها پیروز شده‌ایم، در حالی که در بازی برگشت با عراق، این عدد به ۵۱٪ رسیده است. در مورد بازی با بوسنی، که پایین‌ترین میزان موفقیت ما در نبردها و نبرد‌های هوایی زیر نظر اسکوچیچ ثبت شده است، می‌توان بخشی از این مسئله را به فیزیکی‌تر بودن فوتبال بوسنی و درشت‌اندام‌تر بودن بازیکنان این تیم نسبت به ملی‌پوشان کشورمان ربط داد و نمی‌توان اشکال چندانی به تیم وارد کرد. در بحث اقدام به تکل هم می‌بینید نسبت به دیدار رفت با عراق( زیر نظر ویلموتس)، ایران با اسکوچیچ ( به‌جز بازی با سوریه) اقدام‌های کم‌تری برای تکل داشته است. در تحلیل این داده هم می‌توان به این رسید که اسکوچیچ با توجه به فانتزی‌باز بودن بسیاری از بازیکنان ما و تمایل کم‌تر آن‌‌ها به شرکت در نبرد‌های فیزیکی، تمرکز اصلی تیم را روی قطع توپ برای بازپس‌گیری مالکیت توپ گذاشته است؛ تصمیمی که کاملاً با ظرفیت اسکواد ایران جور در می‌آید.
جمع‌بندی
آن چه در این مقاله به لطف داده‌های آماری Instat مورد بررسی قرار گرفت، داده‌هایی بود که در فوتبال از آن تحت عنوان «داده‌های معنادار» یاد می‌شود. بررسی داده‌های معنادار تیم ملی در دوران اسکوچیچ نسبت به دوران ویلموتس، ما را به این نتیجه می‌رساند که ۷ برد پیاپی مرد کروات به همراه تیم ملی را هرگز نمی‌توان به پای شانس و اقبال یا تنها توانایی‌های فردی بازیکنان ایران نوشت. اگرچه این نسل از بازیکنان تیم ملی ستاره‌ها و استعداد‌های پرشماری در خود دارد، اما دراگان و کادرش هم توانستند در این مدت کوتاه، تصمیماتی را اتخاذ کنند که به آزاد شدن پتانسیل ستاره‌های تیم ملی کمک شایانی کرده است.
علی کمانگری
منبع داده‌های آماری: Instat
تیم ملی ایران
منبع: ورزش 3
کلیدواژه: تیم ملی ایران دوران اسکوچیچ دفاع به حمله داده های آماری مقابل بحرین تیم ایران نیمه ی بازی رفت داده ها محوطه ی تیم ملی نبرد ها زیر نظر ی زمین تیم ما ی دیگر ی حریف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۳۸۱۹۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نبرد شدید سنجاب مادر با مار سرسخت
تعداد بازدید : 0 کد ویدیو دانلود فیلم اصلی کیفیت 480 بازدید 19 وقتی سنجاب مادر، بچه‌اش را در میان مار می‌بینید، به نبرد مار می‌رود و ضمن کشتن مار، بچه‌اش را نجان می‌دهد. این رویارویی نفس گیر را می‌بینید.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»