نمکی: ایران به جرگه واکسنسازان بزرگ دنیا پیوست | پولهایی که برای کوباندن ما صرف میشود، از ما جلوتر است
تاریخ انتشار: ۸ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۳۹۴۲۰۶
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، دکتر سعید نمکی وزیر بهداشت امروز در آیین سیوچهارمین پویش سراسری ره سلامت و افتتاح ۶۹۶ پروژه بهداشتی در سراسر کشور که در یزد برگزار شد، گفت: امروز برای بنده به عنوان یک سرباز قدیمی نظام سلامت، روز زیبایی است. روزی است که داریم از تقریبا به اتمام رسیدن نیازهای زیرساختی نظام پیشگیری و بهداشت صحبت میکنیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نمکی گفت: یکی از حماسههای ما، استفاده از زیرساختی به نام شبکه بهداشتی و درمانی کشور است که به کار آمد و اجازه نداد که ما بیماری را در پشت درهای بیمارستانمان سرگردان ببینیم. از روزهای اول صحبتم این بود که با تکیه بر ۱.۵ تخت به ازای هر ۱۰۰۰ نفر جمعیت، نمیتوانیم یورش این ویروس را مهار کنیم. ما به جای اینکه بنشینیم و ویروس به سراغمان بیاید، باید ما به سراغش برویم و اگر به سراغ ویروس نرویم، میمانیم.
او افزود: بدون استفاده از ظرفیت بی بدیل ۱۷ هزار و ۵۰۰ خانه بهداشت با بیش از ۲۳ هزار سرباز خط مقدم جبهه سلامت به نام بهورز و استفاده از ظرفیت مراکز بهداشتی و درمانی در قالب پایگاه سلامت و مراکز جامع سلامت چه در شهر، چه در روستا و چه در حاشیه شهر، نمیتوانیم از هجمه این ویروس و فوج بیماران در بیمارستانها جلوگیری کنیم. بنابراین این اقدام شروع شد و این ظرفیت به کار آمد.
افتخارمان بود که موج چهارم کرونا را مدیریت کردیموزیر بهداشت گفت: افتخار ایران بود که موج چهارم کرونا با ویروس انگلیسی که یاد نداریم در شهر و دیاری در جهان در هفته اول نظام سلامت را به زانو درنیاورده باشد، مدیریت شد. وضعیت اروپای قدرتمند در زیرساخت که هفت تخت به ازای هر ۱۰۰۰ نفر دارد را مطالعه کنید. اینجا تنها کشوری است که کسی پشت در بیمارستان سرگردان نشد، آن هم نه فقط بیمار مبتلا به کووید، بلکه بیمار غیر کووید هم درمان شدند. مگر بیمار مرگ مغزی یا تروما را به دلیل کووید جواب کردید؟ این افتخار بزرگی در جمهوری اسلامی ایران بود که مدیون استفاده از ظرفیت سیستم مراقبتهای بهداشتی اولیه و نظام ارائه خدمت در شبکه بهداشتی و درمانی کشور است.
نمکی عنوان کرد: بر همین اساس است که اعلام شد میزان مرگها در پیک چهارم کرونای کشور در یزد، حداقل نصف پیک های قبلی بود. ویروسی با ۲.۵ برابر قدرت سرایت، با چند برابر قدرت ابتلا و چند برابر قدرت مرگ و میر را به گونهای مهار کردیم که به نصف قدرت ووهان رسید. ویروس همان ویروس است، اما شیوه مدیریت به کار آمد که این اتفاق افتاد و امروز سازمان بهداشت جهانی از این مدل به عنوان موفقترین مدل حداقل در شرق مدیترانه صحبت میکند. این افتخار شماست که این زیرساخت را به کار گرفتید. من معتقدم عاقلانهترین، منطقیترین و پربهرهترین سرمایهگذاری در امر پیشگیری است.
شاخصهای یزد شبیه شاخصهای کشورهای مرفه حوزه اسکاندیناویاو گفت: نظام شبکه بهداشت و درمانی ما توانست بعد از انقلاب شاهکاری خلق کند که مرگ و میر کودکان زیر یک سال، مرگ و میر نوزادان، پوشش واکسیناسیون، مرگ و میر زنان به دلیل عوارض بارداری و زایمان، مشکلات ناشی از سوءتغذیه و آنچه که آفتهای اصلی نظام خدمات بهداشتی و درمانی کشور بود، به حداقلهای ممکن کاهش دهد. امروز وقتی شاخصهای استان یزد را نگاه میکنم، شبیه شاخصهای کشورهای مرفه حوزه اسکاندیناوی است. این شاخص برای یک استان گسترده و کویری به نام یزد نیست. بلکه برای کشوری است که کل کشور به اندازه یک استان ما جمعیت و درآمد سرانه ۵۰ هزار دلار دارد. حال این شانه به شانه رفتن شاخصهای ما با این کشورها، دو فاکتور موثر دارد؛ یک زیرساخت مناسب و دوم مردان و زنان بی نظیر که جفت اینها را بسیاری از جاها ندارند. این افتخار بزرگی است که باید روی آن سرمایهگذاری کرد.
وزیر بهداشت خطاب به خیران گفت: خیران بزرگوار از این تریبون این پیام را بشنوید که در طول سال گذشته مدارس بسته بود. البته مدرسه پایگاه مهم و بزرگی است. در عین حال دانشگاهها به عنوان یک پایگاه بزرگ معرفتی بسته بود، اما آوارگی و درماندگی حاصل نشد. حال اگر ثانیهای آیسییو ما تعطیل میشد، ببینید چه میشد. یک روز برق یکی از بیمارستانهای ما حدود ۴۵ ثانیه قطع شد و قرار شد که موتوربرق را استارت کنند که کلید آن هم دچار مشکل شد. داشت در سطح ملی فاجعه ای پیش میآمد. بنابراین اگر نظام سلامت ثانیههایی تعطیل شود، آن زمان متوجه میشویم که شرایط چگونه است. به همین دلیل سرمایهگذاری در نظام سلامت به ویژه در بحرانها و برای پیشگیری از بحرانها، یکی از منطقیترین و عاقلانهترین نوع سرمایهگذاری است و به همین دلیل خودمان را مکلف به سرمایهگذاری در این حوزه میدانیم.
نمکی گفت: امسال و سال گذشته، علیرغم گرفتاری در باتلاق نفسگیر کرونا، توانستیم ۱۴ هزار تخت به تختهای بیمارستانی کشور اضافه کنیم که اگر نبود، موج سنگین، بیماران ما را له میکرد. ما توانستیم با لطف خداوند حدود ۱۵۰۰ خانه بهداشت و مرکز بهداشت و درمانی و زیرساختهای بهداشتی را به کشور اضافه کنیم. فقط ۴۷۰ دستگاه اکسیژنساز به تمام نقاط کشور رفت و ۱۶۰ دستگا سی تی اسکن برای تشخیص درگیریهای ریوی رفت. این در اوج کرونایی که دنیا نشسته بود تا ما را در این باتلاق درمانده ببیند، افتخار بزرگی بود. امروز خوشحالم که در این شهر آفتاب، نور، معرفت و عرفان به بار نشستن زحمات همه عزیزان در سراسر کشور را ببینیم.
وی گفت: یزد، یکی از استانهای با عملکرد بالا در عرصه کرونا بود و امیدوارم میزبانی شما از بیماران نیازمند استانهای همجوار به عنوان مهمان نوازی اهالی یزد، به یادگار بماند. ما هم قطعا کمک میکنیم و حمایت میکنیم تا شما بتوانید این زیرساختها را هر چه بیشتر توسعه دهید.
پول زیادی برای کوباندن ما صرف میشودوی گفت: افتخار دیگری که امروز نصیب جمهوری اسلامی ایران شد، بحث واکسن است که یکی از دستاوردهای بسیار باعظمت جمهوری اسلامی ایران است. این هم در زیر آهنگ تبلیغات مسموم آنهایی که از پیشرفت جمهوری اسلامی ایران دق میکنند، مانده است.
نمکی با بیان اینکه ما علیرغم اینکه باصفاترین بچهها را در رسانه داریم، اما ساختار تبلیغاتی مناسبی در این حوزهها نداریم، گفت: علیرغم این رسانههای بسیار هنرمند، پولی که در خارج از کشور برای کوباندن هر توفیق صرف میشود و متدهایی که به کار میگیرند، معمولا جلوتر از ماست.
برای واکسن تولید داخل باید جشن گرفتنمکی همچنین گفت: بحث واکسن به عنوان یک دستاورد بزرگ ملی که باید برای آن جشن گرفت، در آینده مشخص میشود که چه دستاورد بزرگی است که آن را به ملت ایران تبریک میگویم که ایران به جرگه واکسنسازان بزرگ جهانی پیوسته و در آینده نزدیک خواهید دید که ایران مرکزی برای تنگدستان دنیا خواهد شد و اینجا مرکزی برای گسترش خدمترسانی به ضعفای جهان در حوزه واکسیناسیون کرونا میشود.
تسلیت بابت جانباختگان سانحه واژگونی اتوبوسوزیر بهداشت با اشاره به سانحه اتوبوس خبرنگاران که در آن دو تن از خبرنگاران محیط زیست خبرگزاریهای ایسنا و ایرنا جان باختند، گفت: من داغ دو عزیز رسانهای در حوزه محیط زیست را تسلیت میگویم. خدا شاهد است که در این ایام چقدر تلاش کردم که با همکارانم اجازه ندهیم که عزیز بیشتری را در سوانح جاده ای از دست بدهیم.
کد خبر 611000 برچسبها وزارت بهداشت و درمان سعید نمکی كرونا در ايران واکسن کرونامنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: وزارت بهداشت و درمان سعید نمکی كرونا در ايران واکسن کرونا جمهوری اسلامی ایران بهداشتی و درمانی سرمایه گذاری وزیر بهداشت شبکه بهداشت نظام سلامت مرگ و میر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۳۹۴۲۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
احسان طبری؛ تئوریسین برجسته چگونه از مارکسیسم برگشت و «خدمتگزار بزرگ نظام اسلامی» شد
عصر ایران؛ مهرداد خدیر- 35 سال قبل در 9 اردیبهشت 1368 خورشیدی یکی از بحثانگیزترین شخصیتهای تاریخ معاصر ایران درگذشت: احسان طبری، تئوریسین برجستۀ حزب توده و مهم ترین نظریهپرداز مارکسیسم در ایران که در زندان جمهوری اسلامی از مارکسیسم برید و دربارۀ اسلام نوشت. حتی پس از آزادی از زندان.
چون فضای سیاسی متأثر از برکناری آیتالله منتظری از قائم مقامی رهبری بود و بعد هم بیماری امام خمینی و سپس درگذشت ایشان و موضوع جانشینی و چندان مجال پرداختن به طبری فراهم نیامد حال آن که اگر این اتفاق چندی بعدتر رخ میداد درباره او بسیار بیشتر گفته و نوشته میشد. هر چند در آن زمان برخی مجلات روشنفکری از یاد او فرونکاستند زیرا تنها وجه سیاسی نداشت.
برخی از هم حزبی های او اعلام ترک مارکسیسم و ترجیح و گرویدن به اسلام را ناشی از این میدانند که اهل مقاومت نبود و بعضی هم به این سبب که همین که ایران از متحد آمریکا به دشمن آن بدل شده بود ولو با اسلامیت انقلاب 57 که نسبتی با ماتریالیسم و مارکسیسم نداشت برای او مطلوب بود و اسلام انقلابی را از این منظر پذیرفت. کما این که وقتی هنوز مارکسیست بودند ابایی نداشتند در انتحابات خبرگان قانون اساسی از حجتالاسلام یونس موسوی در کرمانشاه حمایت و تصریح کنند: کمیته مرکزی حزب تودۀ ایران ضمنا اعلام میدارد: در هر نقطهای که آیتالله صادق خلخالی نامزد باشند به ایشان رأی خواهند داد. (9 مرداد 1358، هفته نامۀ مردم)
دکتر انور خامهای از گروه 53 نفر (اولین تشکل مروج کمونیسم در ایران در زمان رضاشاه) درباره طبری گفته بود: «او آدمی بیکینه بود ولی مهمترین صفت او این بود که قدرت مقاومت او کم بود. چندان که در جوانی و بعد از دستگیری با دیگر اعضای ۵۳ نفر در همان اولین جلسات دادگاه همه اطلاعات خود را با توضیحات مفصل نوشت. بعدها هم مثل یک چوب تربه هر صورتی که خواستند درآمد. آدمی با معلومات بسیار و ارزش بالای فکری و ادبی اما از حیث ایمان به راه و روش و استحکام ضعیف.» - [مجلۀ آدینه مرداد 68]
در این موضوع اما کسی تردید ندارد که احسان طبری نابغهای بود که اگر عمر خود را پای حزب توده نمیگذاشت و ۳۰ سال (از ۱۳۲۷ تا ۱۳۵۷) خارج از ایران به سر نمیبرد یا در غرب روزگار میگذراند جایگاه علمی یا ادبی یا دانشگاهی بسیار بالاتری کسب میکرد در حالی که در اتحاد شوروی هم در عالیترین سطح با آکادمی علوم همکاری داشت اما به هر حال عنصری سیاسی و ایدیولوژیک به حساب میآمد.
ترور شاه در ۱۵ بهمن ۱۳۲۷ و اعلام انحلال و غیر قانونی بودن حزب توده چارهای جز مخفی شدن و سپس فرار پیش پای سران حزب توده و از جمله احسان طبری نگذاشت هرچند که برخی از سران حزب که به زندان افتادند نیز موفق به فرار شدند و موضوع مستند «فرار از قصر» که به تازگی ساخته و ارکان شده همین است.
در دوران رضاشاه احسان طبری مانند دیگر اعضای گروه ۵۳ نفر به زندان افتاد و در پی شهریور 1320 فضا تغییر کرد آن قدر که در شرکت نفت انگلیس استخدام شد و برای نشریه اخبار روز مطلب ترجمه می کرد و از این حیث می توان طبری را یکی از برجسته ترین روزنامه نگاران ایران هم دانست. اگرچه بعد از شرکت نفت روزنامه نگاری او تنها در چارچوب حزب بود و در این باره دو نظر وجود دارد: یکی قایل به روزنامه نگاری حزبی به عنوانی یک ژانر در ژورنالیسم است و دیگر این دیدگاه که روزنامه نگار باید به دنبال واقعیت و کشف حقیقت و توصیف روایت باشد و با نگاه حزبی نمی توان و این دیگر تبلیغ است و روزنامه نگاری مستقل نیست.
کار در شرکت نفت انگلیس با انتقاد دوستان و هم حزبی ها مواجه شد و چون اعلام کرد تنها به قصد امرار معاش و تامین زندگی است از او خواستند در خبرگزاری تاس مشغول شود و از این پس رسما حقوق بگیر حزب شد تا ماجرای ترور در سال ۱۳۲۷ هر چند کمی قبل از آن هم تشکیلات حزب توده در شمال متلاشی شده بود.
به شمال اشاره شد. بدنیست بدانیم مازندرانی بود و پدرش شیخ حسین طبری معمم و وکیل دادگستری و در متن ادعا نامه مدعی العموم درباره ۵۳ نفر درباره شماره ۲۷ چنین آمده بود: «احسان الله طبری فرزند حسین. اهل ساری، مقیم تهران، خیابان عین الدوله، ۲۱ ساله، محصل دانشکده حقوق. در خانه او اوراق کمونیستی کشف شده و آنها را ترجمه کرده است. نظر به اقاریر و اعترافات صریح تردیدی در ارتکاب متهم به قیام علیه امنیت و استقلال کشور وجود ندارد و طبق ماده یک قانون سابق الذکر ( قیام علیه امنیت ملی) صدور حکم مجازات مشارالیه مورد تقاضاست.»
دستگیری او روز ۲۶ اردیبهشت ۱۳۱۶ صورت پذیرفت و دادگاه او اندک زمانی بعدتر تشکیل و به سه سال و نیم حبس محکوم شد و اگر رضاشاه برکنار و تبعید نشده بود هم البته باز آزاد می شد منتها در این صورت فضای سیاسی دیگر مساعد نبود حال آن که طی ۵ سال ۱۳۲۰ تا ۱۳۲۵ فضا برای فعالیت حزب توده و ترویج مارکسیسم بسیار مساعد شده بود.
انورخامه ای از دیگر اعضای ۵۳ نفر درباره هوش و نبوغ و قدرت یادگیری احسان طبری گفته بود: «در زندان با یک یهودی آشنا شد که مهاجر فراری بود که پدرش از شوروی اخراج شده به ترکیه رفته بود و از آنجا به فلسطین تبعید شد و در مرز انگلیسی ها به ایران تحویل داده بودند و تا ۱۳۲۰ در زندان بود و سلول او درست مقابل احسان طبری قرار داشت. با هم قرار گذاشتند او به طبری ترکی استانبولی بیاموزد و طبری هم به او فارسی. تنها دو ماه بعد طبری که از زندان آزاد شد خواندن و نوشتن ترکی استانبولی را به خوبی فراگرفته بود در حالی که آن یهودی همچنان تنها چند کلمه فارسی یاد گرفته بود!»
بالاترین استعداد احسان طبری در زبان آموزی بود تا جایی که گفته شده به ۱۰ زبان مسلط یا دست کم با آنها در حد خواندن آشنا بود چندان که می توانست به جز فارسی، انگلیسی و عربی و فرانسه و آلمانی را بخواند و نیز روسی و ترکی و لاتین و اوستایی و پهلوی را!
چنین استعداد و نبوغی به شوروی رفت و در مدرسه عالی حزب در مسکو تاریخ خواند و از فلسفه هم غافل نبود و عنوان پایان نامه او فلسفه ابن سینا بود. ۱۰ سالی در مسکو بود و بعد از بهبود روابط شاه با شوروی از طبری خواستند به لایپزیک آلمان شرقی برود.
در دوران دولت ملی مصدق و کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و نیز انقلاب ۵۷ در ایران نبود و بعد از پیروزی انقلاب و در پی ۳۰ سال به ایران برگشت و ترجیح داد به امور فرهنگی و انتشاراتی و مطبوعاتی حزب توده برسد و مانند نورالدین کیانوری زیاد در چشم رسانه ها نباشد.
با این حال در تابستان ۱۳۵۸ کاندیدای انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی شد که نام رسمی آن مجلس بررسی نهایی پیش نویس قانون اساسی شد. حضور سران حزب توده و روشنفکران سکولار در آن انتخابات سبب شد روحانیت و حزب جمهوری اسلامی و نیروهای ملی مذهبی ائتلاف کنند و همان فهرست ۱۰ نفره برنده شد: آیتالله طالقانی، آیتالله منتظری، دکتر بهشتی، آیتالله موسوی اردبیلی، دکتر گلزاده غفوری، ابوالحسن بنیصدر، مهندس عزتالله سحابی، شیبانی، علیمحمد عرب و منیره گرجی. ائتلافی که تنها در مخالفت با سکولارها و توده ای ها و مجاهدین خلق متحد بودند و بعد بین خودشان اختلاف فراوان افتاد.
حضور کارگر گمنامی به نام علی محمد عرب در لیست ائتلاف حزب جمهوری اسلامی باعث شد او یک میلیون و ۳۰۵ هزار و ۱۲۶ رای بیاورد و نفر دهم شود در حالی که روشن فکر مشهوری چون دکتر علی اصغر حاج سید جوادی یک میلیون رای کمترآورد: ۲۹۸ هزار و ۳۶۰ رای (چند صد رای بیشتر از مسعود رجوی که نفر دوازدهم شد).
در این فضا احسان طبری هم ۴۷ هزار و 225 رأی آورد که نشان می داد وزن اجتماعی حزب بوده در فضای بعد از انقلاب چقدر است و جالب این که از خود نورالدین کیانوری دبیر کل حزب توده بیشتر چون او ۳۲ هزار و ۶۲۷ رای آورده بود و این نشان میداد رأی به طبری تنها سیاسی نبوده و به خاطر شخصیت علمی و ادبی او هم بوده است.
با این که حزب توده خود را با انقلاب همراه و موافق نشان می داد و از حذف لیبرالها و جهت گیری ضد آمریکایی آن خرسند بود اما در همان اوایل دهه ۶۰ سراغ آنان هم رفتند و غالب رهبران تن به اعتراف دادند و معدودی چون هوشنگ ابتهاج (سایه) بعد یک سال به خاطر اشتهار ادبی بی اعتراف و برنامه تلویزیونی آزاد شدند. بقیه چند سال در زندان بودند و بعد به خانه های امن انتقال یافتند هر چند در مواردی با حکم اعدام هم روبه رو شدند چندان که تکان دهنده ترین بخش مستند «فرار از زندان» اعدام یک نفر ده ها سال بعد از فرار مشهور و در همان دهه ۶۰ است.
شهرت اصلی احسان طبری مغز متفکر مارکسیسم و حزب توده در ایران بود اما وقتی به سهولت همه خطاها را پذیرفته و در زندان کتاب «کژراهه» را نوشت مثل بقیه به او جاسوس و خائن گفته نمی شد. نه توده ایها و نه جمهوری اسلامی و از این نظر موقعیت متفاوتی داشت.
فردای روزی که در بیمارستان «تهران» درگذشت هم روزنامه کیهان در شمارۀ۱۰ اردیبهشت ۱۳۶۸ در خبری که البته به نقل از خبرگزاری جمهوری اسلامی تنظیم شده بود او را تنها با همان نام و نام خانوادگی معرفی کرد و اشاره ای به آن همه پیشینه حزبی و سیاسی و فرهنگی و علمی نکردند و تنها نوشتند احسان طبری درگذشت.
رییس بعدی کیهان - حسین شریعتمداری- اما که ساعتها در زندان با او گفتوگو کرده بود سال ها بعد درباره او گفت:
«حضرت امام خیلی پیگیر وضعیت احسان بود و انشاء الله خدا بیامرزدش . وقتی که از مارکسیسم برگشت و خبر به امام رسید حضرت امام فرمودند آزاد شود. احسان هیچ نیاز نداشت وانمود کند از مارکسیسم برگشته و مسلمان شده چون در جرایم خاص حزب توده دخالتی نداشت و اگر هم فرض کنیم قصد تظاهر داشت تظاهر هم حدی دارد نه این که یک دفعه مارکسیسم را از بنیان تکان دهد. به مجرد پخش سخنان او از تلویزیون ایران همه کُپ کردند و رادیو بلگراد گفت به خاطر تزریق آمپول است و باور نمی کردند. چون این احسان بود که سخن می گفت. کسی که تمام کتاب های خود را مخدوش اعلام کرد و کژراهه را نوشت و مبانی مارکسیسم را زیر سوال برد در حالی که می توانست این کارها را نکند و بعد از آزادی دیگر ننویسد. به خاطر همین با خیال راحت می گویم مرحوم احسان طبری خدمت بزرگی به نظام اسلامی کرد.»
کافی است به یاد آوریم آقای حسین شریعتمداری درباره برخی از برجستهترین صاحب منصبان نظام جمهوری اسلامی در گذشته و حتی روحانیون بلندمرتبه هم به تصریح یا تلویح از تعبیر «خیانت» استفاده میکند ولی درباره احسان طبری برجسته ترین تئوریسین مارکسیسم در ایران می گوید «خدمت بزرگی به نظام اسلامی کرد.»
از این رو شاید اگر حسین شریعتمداری چند سال قبل رییس کیهان شده بود درباره تئوریسین برجسته و سابق مارکسیسم و مغز متفکر حزب توده و عضو ارشد آکادمی علوم اتحاد شوروی این تیتر را بر صفحه اول روزنامه می نشاند: «خدمتگزار بزرگ نظام اسلامی درگذشت.»
آقای شریعتمداری البته به عنوان روزنامه نگار طرف گفتوگو با احسان طبری نبود. از این رو بیمناسبت نیست توصیف دو نفر دیگر را هم بیاوریم. یکی محمود اعتمادزاده (به آذین) که خود در موج اولیه دستگیری سران حزب توده در سال 63 به زندان افتاد و نوشت: ««پیر و شکسته شده و دست راستش بر اثر سکته رخوتی دارد. زبانش کمی کند است و گوشش سنگین و در آن بیرون نیز همسرش آذرخانم با سرطان میجنگد! خبر رسید که همسرِ طبری درگذشته است. پیرمردِ تنها، گاه بی مقدمه و بی صدا اشک میریزد».
یکی از معدود روزنامه نگاران مشهور غربی که موفق به دیدار با احسان طبری شد خانم لورانس دئونا روزنامهنگار سوییسی بود که در همان سال ۱۳۶۳در زندان قصر با او ملاقات کرد و در کتابی با همین عنوان خاطرات ملاقات با طبری در زندان که 4 سال بعد منتشر شد نوشت:
«سرانجام معجزه روی داد در مقابل من درهای زندان باز و بسته میشوند. طبری آنجاست. مبهوت از نور فلاشها، سراپا ایستاده خمیده، لاغر، با پوست مرطوب و براق، شکستهتر از سن و سالش. اگرچه گفتوگو چند دقیقه بیش به طول نینجامید اما من هرگز فراموش نمیکنم که یک متفکر کمونیست به شما بگوید آری خانم! این طور است من پذیرفته ام. من ایدئولوژی سیاسی و اجتماعی اسلام را پذیرفتهام...»
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: زائری: 40 سال قبل قرار بود احسان طبری و آریانپور بیایند و در دانشکده الهیات مارکسیسم را تدریس کنند و اکنون در چهلمین سالگرد انقلاب من از روضهخوانی و منبر امام حسین منع میشوم!/ گفته بودم حجاب اجباری در دین نیامده نامه احسان طبری از زندان به دکتر سروش: "همسانی عقیدتی میان ما (البته از سمت من) نزدیک به حصول است"