همه چیز درباره جایزه نوبل؛ از کمیتههای تخصصی تا نحوه انتخاب نامزدها
تاریخ انتشار: ۸ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۳۹۶۷۲۵
نوبل هم اکنون معتبرترین جایزهای است که در حوزههای علمی به یک دانشمند تعلق میگیرد.
خبرگزاری میزان - صداوسیما نوشت: جایزه نوبل (Nobel Prize) بر اساس وصیت نامه آلفرد نوبل شیمی دان و مخترع معروف سوئدی در سال ۱۸۹۵ تنظیم شده است و به افرادی که در زمینههای مشخصی پیشتاز هستند هر سال اهدا میشود.
براساس وصیت نوبل در سال ۱۸۹۵، هر سال باید پنج جایزه در رشتههای فیزیک، شیمی، فیزیولوژی و پزشکی به برترین افرادی که باعث خدمت به بشریت شده اند اهدا میشد، اما مشکلاتی باعث شد پس از ۵ سال روز ۲۹ ژوئن سال ۱۹۰۰ میلادی بنیاد نوبل برای نحوه تقسیم و اعطاء جوایز نوبل تشکیل شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
آلفرد نوبل که بود؟
آلفرد نوبل، شیمیدان و مخترع سوئدی در ۲۱ اکتبر ۱۸۳۳ میلادی به دنیا آمد.
وی تحصیلات ابتدایى را در استکهلم و تعلیمات عالی را در سن پترِزْبورگ گذراند و علاوه بر فراگیری رشته های زبان و شیمی توانست گواهینامه هایى در زبان سوئدی، روسی، انگلیسی، فرانسوی و آلمانی دریافت نماید.
وی پس از سفری به کشورهای اروپایى، در سال ۱۸۶۳ م به سوئد بازگشت و سال بعد از آن در پی آزمایشهای مکرر موفق شد تا دینامیت را به عنوان مهیب ترین مواد منفجره اختراع نماید.
این ماده انفجاری گرچه انقلاب بزرگی در کشف معادن، راهسازی و حفر تونل به وجود آورد، ولی به رغم میل نوبل، در راه تهیه سلاحهای جنگی و کشتار و تخریب نیز به کار گرفته شد.
آلفرد نوبل علاوه بر آن در زمینه های گوناگون موفق به ثبت ۳۵۵ امتیاز نامه از اختراعات و ابتکارات خود شد و با بهره برداری سریع از این اختراعات به ایجاد ۹۰ کارخانه و شرکت در ۲۰ کشور جهان دست زد.
کسب درآمدهای فراوان و گسترش سرمایه نوبل از یک طرف و بهره برداری از اختراع اصلی وی، دینامیت، در جنگ و خونریزی باعث شد تا وی در وصیت نامه ای به تاریخ ۲۷ نوامبر ۱۸۹۵ م سود ناشی از سرمایه گذاری و دارایى هایش را، به افراد و دانشمندان رشته های فیزیک، شیمی، پزشکی، ادبیات و صلح اختصاص دهد.
در ۲۹ ژوئن ۱۹۰۰ م، پادشاه سوئد تأسیس بنیاد نوبل را اعلام نمود و در نهایت، جایزه نوبل که مبلغ آن، یک میلیون دلار است، از سال ۱۹۰۵ م به فیزیکدانان، شیمیدانان، پزشکان، نویسندگان برجسته و ادیبان و منادیان صلح در سراسر جهان اهداء شد.
برندگان نوبل چگونه انتخاب میشوند؟
هیئتهای مخصوص بررسی جایزه
چهار هیئت مخصوص به همراه کمیته نوبل نروژ بر اساس اساسنامه بنیاد نوبل اهدای جایزه به افراد را بررسی میکنند.
۱- فیزیک و شیمی
فرهنگستان پادشاهی علوم سوئد وظیفه انتخاب برنده جایزه نوبل در رشتههای فیزیک و شیمی را برعهده دارد.
۲- اقتصاد
فرهنگستان پادشاهی علوم سوئد وظیفه انتخاب برنده و «جایزه علوم اقتصادی بانک مرکزی سوئد به یاد آلفرد نوبل» که به جایزه نوبل اقتصاد شناخته میشود را برعهده دارد.
۳- ادبیات
آکادمی سوئد وظیفه انتخاب برنده جایزه نوبل در رشته ادبیات را برعهده دارد.
۴- فیزیولوژی و پزشکی
انستیتوی کارولینسکا وظیفه گزینش برنده جایزه نوبل در رشته فیزیولوژی و پزشکی را برعهده دارد.
۵ - صلح
کمیته نوبل نروژ وابسته به استورتینگ (پارلمان نروژ) وظیفه بررسی نامزدها برای جایزه صلح را بر عهده دارد
کمیتههای تخصصی بررسی نامزدها
پنج کمیته نوبل از جمله کمیته نروژی برای جایزه صلح به منظور انتخاب برترینها، بررسی و مطالعه میکنند. کمیتههای پنجگانه نوبل هر کدام سه تا پنج عضو دارند که توسط هیئت مربوط تعیین میشوند.
چه کسانی میتوانند نامزدهای نوبل را معرفی کنند؟
هیچ فردی نمیتواند خود را نامزد جایزه نوبل کند، اما افراد زیر میتوانند معرف نامزدهای جوائز نوبل باشند.
برندگان سابق جوائز نوبل (در رشته مخصوص خود)
اعضاء هیئت اعطاء جوایز و اعضاء کمیتههای نوبل (در رشته مخصوص خود)
استادان برجسته دانشگاه و آنهایی که توسط اعطاء کنندگان جوایز انتخاب میشوند.
ناشر اثر نامزد. (در مورد ادبیات)
اعضاء سازمانهای پارلمانی یا حقوقی بین المللی (برای جایزه صلح)
اعضاء پارلمانها و کابینهها (برای جایزه صلح).
چگونگی انتخاب نامزدها
بر اساس اساسنامه نوبل، کسانی که صلاحیت معرفی نامزدها را دارند، اسامی مورد نظر را تا اول فوریه هر سال به کمیتههای تخصصی اعلام میکنند و پس از آن کمیته نوبل نروژ با بررسی فهرست نامزدها، فهرست کوتاه تری شامل ۲۰ تا ۳۰ نفر از میان آنها انتخاب میکند.
در گام بعد گروهی از مشاوران نروژی و بین المللی گزارشهایی دربارهٔ نامزدهای لیست نهایی ارائه میدهند که اعضای کمیته نروژی با استفاده از این گزارشها و دیگر مستندات تعداد نامزدها را به چند نفر میرسانند.
تصمیم دربارهٔ برنده نهایی در آخرین جلسه کمیته گرفته میشود که معمولاً در اواخر ماه سپتامبر یا اوایل اکتبر برگزار میشود. اگر اعضا به اجماع نرسند، رأی اکثریت به حساب میآید.
پس از بررسی کمیته نوبل، معمولا در ماه اکتبر اسامی برندگان اعلام میشود و ۱۰ دسامبر (سالگرد درگذشت آلفرد نوبل) نیز در مراسمی ویژه جایزه افراد برگزیده اهدا خواهد شد. مراسم اهدای جایزهٔ صلح نوبل از سال ۱۹۰۵ تا ۱۹۴۶ در مؤسسهٔ نوبل نروژ، پس از آن در ابتدا در دانشگاه اسلو و از سال ۱۹۹۰ در ساختمان شهرداری اسلو و سالن کنسرت استکهلم برگزار شده است.
هر سال هر یک از جوایز حداکثر به سه نفر اهدا میشود. هر جایزه عبارت است از یک مدال طلا، یک دیپلم افتخار و مبلغی پول که در حال حاضر حدود ۱۰ میلیون کرون سوئد (یک میلیون یورو) است.
جایزه نوبل چیست و به افرادی داده میشود؟
حواشی جایزه نوبل
در تاریخ جوایز نوبل تنها چهار نفر بودند که دو بار موفق به دریافت جایزه شدند.
ماری اسکودوسکا کوری
(در سال ۱۹۰۳ در رشته فیزیک به دلیلی کشف رادیو اکتیویته)
(در سال ۱۹۱۱ در رشته شیمی به دلیل نظریه انزوای رادیوم خالص)
لینوس کارل پاولینگ
(در سال ۱۹۵۴ در رشته شیمی به دلیل نظریه اوربیتال به هم آمیخته)
(در سال ۱۹۶۲ نوبل صلح به دلیل پیمان منع جزئی آزمایش هسته ای)
جان باردین
(در سال ۱۹۵۶ در رشته فیزیک به دلیل اختراع ترانزیستور)
(درسال ۱۹۷۲ در رشته فیزیک به دلیل نظریه نظریه ابر رسانایی)
فردریک سانگر
(در سال ۱۹۵۸ در رشته شیمی به دلیل ساختار مولکول انسولین)
(در سال ۱۹۸۰ در رشته شیمی به دلیل توالی ویروس نوکلئوتید)
کمیته بین المللی صلیب سرخ در سالهای ۱۹۱۷، ۱۹۴۴ و ۱۹۶۳ جایزه صلح نوبل را دریافت کرد. دو جایزه اول، به طور ویژه به خاطر تلاشهای این گروه در طی جنگهای جهانی اعطا شدند.
تنها خواهر و برادرانی که برنده جایزه نوبل شدند، یان تینبرگن (اقتصاد ۱۹۶۹) و برادر کوچکترش نیکلاس تینبرگن (پزشکی، ۱۹۷۳) بودند.
اهدا نشدن نوبل ادبیات در سال ۲۰۱۸
در سال ۲۰۱۸ آکادمی سوئد اعلام کرد پس از ۷۵ سال، برای نخستین بار، نوبل ادبیات را در این سال اهدا نمیکند. این مسئله به خاطر ارتباط آکادمی سوئد با مردی به نام ژان-کلود آرنو است که به عنوان شخصیتی فرهنگی در سوئد شناخته میشود، اما متهم به آزار جنسی یا سوءاستفاده جنسی از ۱۸ زن شده و حالا همسر او نامزد جایزه ادبیات شده است؛ بنابراین در سال ۲۰۱۸ جایزهٔ نوبل ادبیات اهدا نخواهد شد تا آکادمی بتواند با نتایج بی سابقهٔ این مسئله کنار بیاید.
درخواست سلب صلاحیت
در آوریل ۲۰۱۸ صدها نویسنده و مدرس دانشگاه در سوئد به شدت به آکادمی نوبل تاختند و گفتند که این نهاد، دیگر برای اعطای این جایزه صلاحیت ندارد.
آنها این نهاد را به فساد مالی و پارتی بازی، اعطای جوایز نوبل اقتصاد به اقتصاددانان نئولیبرال، چشمگیر بودن شمار دانشمندان آمریکایی در بین دیگر برندگان، عدم اعطای جوایز به زنان دانشمند متهم کردند.
در همین زمینه: بررسی حواشی دو جایزه نوبل ادبیات ۲۰۱۹ و ۲۰۱۸انتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: نوبل جایزه نوبل برنده جایزه نوبل برای جایزه صلح جایزه نوبل نوبل ادبیات کمیته نوبل جوایز نوبل آلفرد نوبل نوبل نروژ نامزد ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۳۹۶۷۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
صندلی های خالی دستیاری پزشکی تهدیدی جدی برای نظام سلامت
ایرج فاضل (وزیر بهداشت در فاصله شهریور ۱۳۶۸ تا دی ۱۳۶۹) با هشدار نسبت به کاهش تمایل جوانان برای تحصیل در رشته پزشکی گفت: «تمایلی به منفی صحبت کردن ندارم ولی من اصلا از وضع موجود و به خصوص برای آینده خوشبین نیستم. متاسفانه شرایطی به وجود آمده که مشوقها برای گرایش به رشتههای پزشکی به تدریج رنگ باخته درحالی که رشته پزشکی از رشتههای برتر مورد انتخاب در کنکور بود.
متاسفانه الان برعکس این موضوع رخ داده و با کمال تاسف باید نگران دو دهه آینده پزشکی مملکت بود و نگران آنچه بر سر پزشکی مملکت خواهد آمد. اگر برای جلوگیری از این رخداد ناگوار فکر و اقدامی نکنیم، متاسفانه در آینده نزدیک مثل اوایل انقلاب شاید مجبور به استخدام پزشک از کشورهای دیگر باشیم.
الان در برخی رشتههای مهم و حیاتی مثل جراحی عروق و جراحی کودکان، حتی یک داوطلب برای تحصیل نداریم. انگیزهای نیز برای ورود به رشتههای پرزحمت و طولانیمدت وجود ندارد ولی برعکس در رشتههایی مانند جراحی پلاستیک و امثال آن داوطلبان فراوانی وجود دارد؛ این شرایط را ما به وجود آوردیم و متاسفانه گرفتار عواقب آن خواهیم شد.»
رییس جامعه جراحان ایران در ادامه صحبتهایش، در توضیح دلیل این وضعیت نگرانکننده گفت: «باید شرایط تشویقکننده باشد تا انگیزه کافی با امکانات تشویقی برای ورود پزشکان به رشتههای تخصصی پرزحمت و طولانیمدت برقرار شود. باید برای افرادی که بخش عمدهای از عمر خود را صرف تحصیل یک دوره تخصصی دشوار و طولانی میکنند، انگیزههای قوی ایجاد کرد.
وقتی وضعیت معیشتی و زندگی نسل فعلی پزشکان مطلوب باشد، این یک انگیزه خوب و اثرگذار برای جذب و ماندگاری پزشکان جوان خواهد بود. باید سیاستگذاریها طوری برنامهریزی شود تا جامعه از این بابت صدمه نبیند.ناامنی شغلی و اقتصادی، سم مهلک برای پزشکی کشور است و اگر شرایط مساعد و مطلوب باشد، جایگاه پزشکی کشور مجدد اوج خواهد گرفت.»
فاضل درحالی این نگرانی را مطرح کرد که اخیرا بخشی از گفتوگوی تصویری علیرضا مرندی (وزیر بهداشت در سالهای ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۸ و ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶ در دولتهای سوم، چهارم و ششم) در فضای مجازی بازنشر شده که این وزیر سابق بهداشت هم در توضیح تبعات تصمیمات شتابزده درباره افزایش ظرفیت پذیرش دانشجوی پزشکی که از سال ۱۴۰۱ و به دنبال مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی به اجرا درآمد، گفته بود: «ماههاست که دانشجویان پزشکی معترضند که نه معلم داریم و نه کلاس داریم و نه آزمایشگاه داریم. الان خود وزیر (بهداشت) که متاسفانه اشتباه کرد و موافقت کرد با افزایش دانشجو، ناراحت است. تازه وزیر شده بود و نمیدانست که نباید قبول کند.»
طی دو سال اخیر، رییس کل نظام پزشکی کشور هم علاوه بر ابراز نگرانی بابت تاثیرات مخرب افزایش بیضابطه ظرفیت پذیرش دانشجوی پزشکی و بیتوجهی به تامین زیرساختهای موردنیاز برای تحصیل جمعیتی که هر سال به تعداد جمعیت دانشجوی پزشکی اضافه میشود، این هشدار را بارها تکرار کرده که این تصمیمات غلط که توسط افراد غیرمسوول و ناآگاه به آموزش پزشکی اتخاذ شده، حتما کیفیت آموزش پزشکی کشور را به گونهای تحت تاثیر قرار میدهد که مردم بیشترین خسارات را متحمل خواهند شد.
محمد رییسزاده طی این هشدارها خطاب به دولت و مجلس، کاهش رغبت به ادامه تحصیل در رشتههای تخصصی را هم به عنوان مهمترین نتیجه بیتوجهی به ضرورتهای نگهداشت پزشکان و دستیاران پزشکی مورد اشاره قرار داده و گفته است: «درحالی که باید تعداد فارغالتحصیلان دستیاری بیهوشی در کشور به حدود ۱۶۰۰ نفر رسیده باشد، امروز تعداد این دستیاران متخصص کمتر از ۳۸۰ نفر است و البته وضعیت در رشتههای اطفال، طب اورژانس و جراحی قلب اطفال هم همین است....باوجود بیش از ۹۰ هزار پزشک عمومی در کشور، درصد پرشدن ظرفیت دستیاری برخی رشتههای تخصصی در مرز بحران است.
افزایش ظرفیت پذیرش دانشجوی پزشکی، سادهترین و کماثرترین روش چارهجویی در حوزه کمیت و کیفیت مسائل جامعه پزشکی است و همه مسوولان بدانند چاره مشکلات جامعه پزشکی فقط در افزایش ظرفیتها نیست .... در عرصه زیرساختهای ارایه خدمات سلامت و بهداشت و اقتصاد دچار نقص هستیم، چون در موقعیتهای مختلف، دولت و مجلس قوانین و اسناد را به درستی اجرا نکردند.... سیاستهای نادرست، جوانان جامعه پزشکی را ناامید کرده و منجر به خیل مهاجرت و انصراف از پزشکی خواهد شد، چنانکه پزشکان ما رغبتی برای تحصیل در دورههای تخصص و فوق تخصص ندارند و نتیجه این اتفاق این است که در سالهای آینده پزشک نخواهیم داشت همانطور که امروز در بسیاری از رشتههای ضروری، جراح و پزشک متخصص نداریم و اگر به همین روال پیش برود، مجبور خواهیم شد بیماران را برای مداوا به خارج از کشور بفرستیم یا عقبگرد داشته باشیم و پزشکان خارجی به کشور بیاوریم و به همین سبب عقبگرد ۴۰ ساله را با آمار و ارقام هشدار میدهیم.
گرایش به رشته جراحی قلب کاهش چشمگیری داشته و متقاضی ندارد و در سال ۱۴۰۱ رشته جراحی اطفال فقط دو نفر فارغالتحصیل داشته است....افزایش ظرفیت افسارگسیخته و دستوری، متخصص بدون مهارت پرورش میدهد .... هر جایی که ظرفیت اجازه میدهد با شرط حفظ کیفیت، باید اضافه شود و در غیر این صورت، ظرفیت دانشکدهای را بالا خواهیم برد درحالی که دانشجو، صندلی برای نشستن ندارد یا اینکه ۵۰ دانشجو با یک استاد بالای سر یک مریض میروند، اما به همین تعداد باید در راهرو بمانند .... افزایش ظرفیت افسارگسیخته، فلهای و دستوری بدون رعایت زیرساختها کار را به اینجا میرساند که فرد تخصص میگیرد، اما مهارتی ندارد.»
درحالی که خالی ماندن صندلی بسیاری رشتههای تخصصی در آزمون دستیاری طی دو سال اخیر مصداق روشنی از کاهش رغبت دانشجویان پزشکی به ادامه تحصیل در این رشته است، متخصصان حوزه سلامت طی دو سال اخیر بارها این نکته را به دولت گوشزد کردهاند که راه جبران کمبود پزشک در مناطق محروم و دستیابی به عدالت در سلامت، افزایش ظرفیت پذیرش دانشجو نیست، بلکه تمهیداتی است که همین تعداد پزشکان در حال تحصیل در رشتههای تخصصی یا پزشکانی که در مناطق محروم مشغول گذراندن طرح نیروی انسانی هستند را به ماندگاری در مناطق کمبرخوردار تشویق کرده و باعث جذب آنها به نظام سلامت شود، اما با این حال رفتار و عملکرد دولت طی دو سال اخیر نشان داده که نه تنها به هشدارها و توصیههای متخصصان سلامت توجه نمیکند، انتقاد و اعتراض را هم برنمیتابد.
آبان ۱۴۰۰ و بعد از آغاز فعالیت دولت سیزدهم و زمانی که تصمیم شورای عالی انقلاب فرهنگی برای افزایش ظرفیت پذیرش دانشجوی پزشکی جدیتر از قبل شده بود، حسینعلی شهریاری؛ رییس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در نامهای خطاب به رهبری بابت برخی تصمیمهای غیرکارشناسانه در حوزه سلامت و تاثیر مخرب این تصمیمات بر کیفیت آموزش و ارایه خدمات پزشکی که به کاهش تعداد متخصصان پزشکی منجر شده، ابراز نگرانی کرد.
در بخشی از نامه شهریاری به رهبری آمده بود: «پدیدهای است که در چند سال اخیر بهطور نگرانکنندهای نظام سلامت کشور را مورد تهدید جدی قرار داده و آن تهدید، روند کاهشی تعداد نیروهای کادر تخصصی درمان در ساختار سلامت کشور است. متاسفانه در سالهای اخیر، تمایل به ادامه تحصیل در مقطع دستیاری تخصصی و فوقتخصصی در رشتههای مختلف پزشکی با کاهش قابلتوجه روبهرو شده و این کاهش اقبال پزشکان عمومی برای تصاحب صندلیهای رشتههای تخصصی و فوقتخصصی به شدت بر کمیت، کیفیت، سرعت و دقت خدمات بهداشتی درمانی و تداوم و توسعه آن تاثیر سوئی گذاشته و خواهد گذاشت، بهطوری که از سال ۱۳۹۶ زنگ خطر این حادثه با خالی ماندن صندلیهای تخصص در برخی رشتههای مادر همچون بیهوشی، طب اورژانس، جراحی عمومی، داخلی، اطفال، عفونی، جراحی قلب، جراحی اطفال، فوق تخصص کلیه، خون و سرطان با سرعت بسیار نگرانکنندهای به صدا درآمده است.
موضوع نگرانکننده دیگری که بر تسریع این روند میافزاید، خروج پزشکان از کسوت عضویت هیات علمی به شرایط غیرهیات علمی است درحالی که متاسفانه با افزایش درخواست مهاجرت به خارج از کشور نیز مواجه هستیم.تمامی این موارد، سبب میشود تا حفظ همه دستاوردهای خارقالعاده بخش سلامت که زبانزد عام و خاص است، دچار مخاطره شده و به جهت اقبال ضعیف پزشکان عمومی به ادامه تحصیل در رشتههای تخصصی، موضوع اعزام بیماران به خارج از کشور، جذب و به کارگیری پزشکان خارجی که به یمن سیاستهای اصولی و مساعی خادمان سلامت، منتفی شده بود، با استمرار روند کنونی، خدای ناکرده احیا و موجب اخلال در دسترسی مردم عزیزمان به خدمات تخصصی موردنیاز سلامت، در اقصی نقاط کشور گردد و نظام سلامت را با چالشهای مخاطرهآمیزی مواجه نماید.»
رییس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در ادامه نامه خود نوشته بود: «بدون شک بروز این عارضه عواقب جبرانناپذیری را در پی دارد که اهم آنها عبارتند از: خالی شدن مراکز بهداشتی درمانی و بیمارستانهای مناطق محروم از پزشکان متخصص، بروز مشکلات عدیده برای پزشکان در تامین مخارج زندگی عادی، ایجاد زمینه مهاجرت از داخل به خارج کشور یا از مناطق محروم به مناطق برخوردار کشور یا از بخش دولتی به بخش خصوصی یا از بخش سلامت به سایر بخشهای اقتصادی، خالی ماندن ظرفیتهای بالقوه دانشگاهها برای تربیت پزشک متخصص، کاهش خدمات در بخش دولتی و ارجاع بیماران به بخش خصوصی، از دست رفتن دستاوردهای بزرگ خدمات بهداشتی و درمانی و بهمخاطره افتادن جایگاه و منزلت نظام سلامت کشور در سطح بینالملل.»