میکروآپارتمانها چالشی جدید یا راهحلی کاربردی برای زندگی؟
تاریخ انتشار: ۱۱ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۴۱۵۸۸۴
همشهری آنلاین،فاطمه عباسی: تعریف حداقل فضای استاندارد برای زندگی در کشورهای اروپایی امری رایج است و در حالیکه بررسیها نشان میدهد استرالیا و آمریکا و کانادا از نظر مساحت خانه، بالاترین رتبهها را به خود اختصاص دادهاند، بحث فضای کافی و رضایتبخش در "خانه" برای هر نفر، به عنوان بحثی تخصصی در اروپا مطالعه شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
عواملی گوناگون و فراتر از زمین شهری بر تهیه مسکن کوچک و کاربردی موثرند. برلین بست وست در گزارشی مستدل نوشت، درنظر گرفتن هزینههای ساخت، موید آن است که تهیه و ساخت آپارتمانهای کوچک یا به اصطلاح رایج امروزی "میکروآپارتمانها" برای شرکتهای سازنده و افراد سرمایهگذار بسیار ارزشمند و بهصرفه است.
به عنوان مثال دولت آلمان بیش از ۱۲۰ میلیون یورو در بازار میکروآپارتمانها سرمایهگذاری کرده و پیش از این نیز تا پایان سال ۲۰۱۸ بیش از ۳۰ هزار واحد میکرو در این کشور ساخته است. این واحدهای کوچک میتوانند با قیمت نهایی مناسبتری، خصوصا در شهرهای گرانقیمتی همچون لندن و مونیخ، در اختیار متقاضیان قرار گیرند.
گرانترین شهرهای دنیا برای زندگی کداماند؟ | جایگاه شهرهای ایراننکته حائز اهمیت دیگر هزینههای مربوط به تجهیز و نگهداری است؛ به صورت طبیعی تهیه وسایل کمتر برای فضای کوچک یک میکروآپارتمان، از یک خانه ویلایی و حتی یک آپارتمان بزرگ هزینه کمتری در پی دارد. انرژی مصرفی و تعمیر و نگهداری چنین فضایی نیز از نظر اقتصادی و محیطزیستی مقرون به صرفه است.
از جهت معماری نیز استفاده از سقفهای بلند و فضای طولی، رنگهای روشن و وسایل کم تعداد و کم حجم در استفاده بهینه از فضا و آرامش بصری فضای داخلی بسیار اهمیت دارد.
اما مساله غیرقابل چشمپوشی، سبک زندگی مردم است و تنها درصد کمی از افراد سبک زندگی مینیمال را انتخاب میکنند.
هاب پیجز در گزارشی نوشت که آمریکاییها به استفاده از اتاق مخصوص لباس، کابینت حمام و انباری آشپزخانه عادت دارند؛ این در حالیست که این موارد در سبک طراحی آپارتمانهای اروپایی معمولا جایی ندارد.
بالطبع زندگی مردم اروپایی که با کمبود زمینهای شهری و فضاهای وسیع برای ساخت و ساز و زندگی آپارتمانی عادت کردهاند، روشی متفاوت از مردم آمریکا و استرالیا دارد.
با وجود تفاوت در سبک زندگی، بر اساس گزارش بیبیسی که نظرسنجیهای موسسه ریبا را منتشر کرده، نیمی از بریتانیاییها از کمبود فضای منازل خود ناراضی هستند.
آنها فضای کافی برای نگهداری و انبار وسایل خود (مخصوصا وسایلی همچون لباس عروسی یا درخت کریسمس) ندارند.
حفظ حریم شخصی در فضای کوچک میکروآپارتمانها نیز یکی از چالشهایی است که نزدیک به ۳۰% افراد از آن ابراز نارضایتی کردهاند.
در همین راستا مطالعات پژوهشگران آلمانی نشان داده است جامعه هدف چنین آپارتمانهایی دانشجویان، افراد شاغل راه دور و افراد مجرد هستند.
نیویورک تایمز در مقالهای از گراهام هیل، کارآفرین و سرمایهدار آمریکایی، به مزایای استفاده از فضای کوچک و وسایل کمتر پرداخته و گفته داشتن فضا و وسایل کمتر، جای زندگی را برای مسائل مهمتری باز میکند؛
بر اساس این مقاله، سبک زندگی مینیمال با کاهش مصرف، زباله کمتر و فضای بیشتر، آرامش و لذت عمیقتری را به همراه خواهد داشت، فضای کوچکتر داراییهای (معنوی) افراد را وسعت میدهد.
اما آنچه که نباید مورد غفلت واقع شود این است که این یک انتخاب سبک زندگی است و مناسب همه افراد جامعه نیست.
بیبیسی نکات روانشناختی متعددی را که در این نوع زندگی باید مورد نظر قرار گیرد برشمرده است از جمله اینکه این سبک معمولا انتخاب افراد مجرد است.
بیشتر اوقات این افراد، در خارج از میکروآپارتمان آنها سپری میشود؛ از محل کار گرفته تا رستورانی که محل صرف غذاست و پارک یا باشگاهی که برای تفریح و معاشرت انتخاب میکنند.
نکته مهم این است که این طرحها تا چه حد به تفاوت ساختاری سبک زندگی و فرهنگ میکروآپارتمان نشینی دقت دارند و افرادی که مجبور به پذیرش چنین سبکی از زندگی هستند تا چه اندازه از مزایا و معایب آن آگاهی دارند.
کد خبر 526296 برچسبها مسکن جهان مسکن مسکن - آپارتمان نشینیمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: مسکن جهان مسکن مسکن آپارتمان نشینی سبک زندگی فضای کوچک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۴۱۵۸۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سن مناسب برای فرزندآوری؛ از تصویر تا واقعیت
درحالی که موضوع فرزندآوری و جلوگیری از سرعت گرفتن روند پیری جمعیت یکی از مهمترین سیاستهای دولتمردان است یکی از مهمترین سئوالها در میان زوجین و البته بخشهای آکادمیک سن مناسب فرزندآوری است. - اخبار فرهنگی -
بهگزارش خبرگزاری تسنیم؛ فائزه مرادی- روانشناس بالینی
فکر میکنیم به بخشی از تاریخ رسیدهایم که در کمال آزادی و آزادگی تصمیم میگیریم و نسبت به گذشتگان استقلال تفکر بیشتری داریم، اما واقعیت و نظر محققان با این تصویر فاصله زیادی دارد. از نظر محققین حوزه علوم انسانی، از جمله روانشناسی، رسانه در تمام جنبهها و ابعاد زندگی ما وارد شده و ذائقه و سبک زندگی ما را تغییر داده است و این تاثیر در اکثر موارد ناخودآگاه، منفی و در راستای از بین بردن ارزشهای پذیرفتهشده انسانی و اخلاقی و عادی کردن ضدارزشها از طرف کسانی بوده که تخصصی نداشته و صرفا قواعد بازی در دنیای رسانه را به خوبی بلد بودهاند.
مخاطبین شاید اصلا متوجه نباشند که چه زمانی و چطور، قدمبهقدم و به نرمی، جای ارزشها و ضدارزشها برای آنها عوض شده و قدرت تفکر و تحلیلشان با بمباران اطلاعاتی کاهش پیدا کرده است؛ یعنی در حالیکه مخاطبان معتقد هستند عقایدشان خالص و محصول تجربه خودشان هست، در واقع گاهی فقط نسخهای ضعیف و تقلید شده از صفحات مجازیای که دنبال میکنند، فیلم و سریالهایی که میبینند و اخباری که میخوانند هستند. اگر این رسانهها اهداف شومی را دنبال کنند، مخاطبی که اظهارنظرهای رسانه را به اشتباه، نظرات خودش میداند، مرز بین درست و غلط را گم میکند. در زمانهای که هرکس با یک صفحه و تولید محتوا، رسانه شده است، نظر متخصصین گم و ناپیداست.
از نظر بیشتر روانشناسان، هر انسانی نسخهای منحصربهفرد است و تصمیمگیری درمورد ازدواج و فرزندآوری کاملا به شرایط فردی، خانوادگی و فرهنگی زوجین بستگی دارد اما مسیر رشد و خودشکوفایی انسانها تا حد زیادی از داشتن یک رابطه متعهدانه، دلسوزانه، واقعی و ماندگار و داشتن فرزند در زمان مناسب میگذرد، پس نمیتوان این تصمیمات را تا زمان نامعینی به تاخیر انداخت. درگیر کمالگرایی شدن، لزوما به معنی نتیجهگیری بهتر نیست.
آنها همچنین اضافه میکنند که:
داشتن فرزند نقطه توقف زندگی نیست، بلکه نقطه عطف است. وجود فرزند در زندگی انسانها هدف و انگیزه ایجاد میکند؛ افراد برای اینکه والد بهتری باشند، تلاش میکنند نقاط قوت و ضعف خود را بشناسند و آنها را تقویت یا برطرف کنند. بر اساس تجربیات افراد و مطالعات و تحقیقات علمی میتوان گفت والد بودن یکی از ارزشمندترین، رشددهندهترین و مثبتترین اتفاقات زندگی افراد است و افرادی که در سنین پایینتر خانواده خود را گسترش دادهاند، موفقتر و دارای سلامت روان بالاتری هستند.
طائب: عدم تحول محیط در برابر «زن اجتماعی جدید» از مادر، «متهم» میسازداما رسانه برخلاف یافتههای علمی و آنچه انسانها برایش برنامهریزی شدهاند، تلاش میکند تنهایی را زیبا نشان دهد، روابط با افراد مختلف و بدون تعهد و حد و مرز را عادی کند و طوری القا کند که مخاطب باور کند برای همیشه وقت دارد و وقتی آماده شد (بخوانید دلزده و خسته) میتواند سراغ ازدواج و داشتن فرزند برود و هر کسی هم که تصمیم بگیرد در زمانی زودتر از آنچه رسانه تجویز کرده است اقدام کند، برچسب امل، متحجر و ناآگاه میگیرد.
رسانه ارزشهایی را که قرنها در جوامع انسانی وجود داشته کمرنگ میکند و میخواهد از ما نسخهای از انسانهایی بسازد که در جوامع غربی امتحان شدهاند و حالا بعد از رسیدن به پوچی و ناامیدی، باز هم سراغ تشکیل خانواده و زندگی در خانوادههای پرجمعیت رفتهاند. با دیدن این چرخه چرا ما هم باید در این دام بیفتیم؟ این روزها باید شجاعت افرادی را که به جای خرج کردن شور و انرژی جوانی در روابط بیمعنی و گذرا تصمیم گرفتهاند ازدواج کنند و مسئولیت داشتن فرزند را بپذیرند، تحسین کنیم چون علاوه بر تمام موانعی که دارند، باید با تصویر کلیشهای رسانه از خوشبختی، شادی، استقلال و عشق هم مبارزه کنند و افراد را به آزاداندیشی، به دور از سلطه رسانه، دعوت کنند.
پایان پیام/