روند مذاکرات صلح افغانستان

خبرگزاری آریا- در این تحلیل چندین دور مذاکرات گروه طالبان با آمریکا در سایه تحولات بسیار مهمی، چون سقوط برخی شهر‌های افغانستان بدست طالبان همزمان با خروج آمریکا بررسی شد.
به گزارش آریا، روند چندین دور مذاکرات گروه طالبان افغانستان با دولت آمریکا در سایه تحولات اخیر افغانستان و اتفاق بسیار مهمی چون سقوط برخی شهرهای این کشور به دست طالبان در تحلیلی به قلم محمد روحی کارشناس حوزه شرق آسیا به شرح ذیل آورده شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این تحلیل تمامی مذاکرات گروه طالبان با آمریکا در کشور ثالث با توجه به تحولات کنونی افغانستان و افزایش حملات طالبان همزمان با نزدیک بودن خروج نظامیان آمریکا در یازدهم سپتامبر بررسی شده است.
مقدمه
طالبان در گذشته بار‌ها گفتگو‌های صلح با دولت افغانستان را رد کرد و خواستار مذاکرات مستقیم با آمریکا بر سر پایان جنگ در این کشور شده بود. طالبان همواره تأکید می‌کند که جنگ جاری نتیجه حمله و اشغال افغانستان توسط آمریکایی هاست و برای پایان دادن به جنگ تنها با خود آمریکایی‌ها گفتگو خواهد کرد. طالبان معتقد است به دلیل اینکه دولت افغانستان اختیار حل مسائل را ندارد و وابسته به سیاست‌های آمریکا و دست نشانده است، مشروعیت ندارد و نباید در مذاکرات صلح حضور یابد. به گفته ذبیح الله مجاهد، سخنگوی طالبان، مذاکره با دولت افغانستان نوعی اتلاف وقت است، زیرا دولت کنونی از سوی آمریکا بر مردم افغانستان تحمیل شده است و توانایی تصمیم گیری ندارد؛ اما طالبان به نمایندگی از مردم افغانستان با نیرو‌های خارجی به مبارزه ادامه می‌دهد و برای خروج آن‌ها از این کشور مذاکره می‌کند.
روند مذاکرات
پس از وقوع تحولاتی نظیر شکست استراتژی دونالد ترامپ رئیس جمهور سابق آمریکا در قبال افغانستان، گسترش قدرت طالبان در داخل افغانستان، برگزاری گفتگو میان طالبان و برخی کشور‌های منطقه؛ آمریکا تصمیم به برپایی مذاکرات صلح با طالبان گرفت. به همین منظور، زلمای خلیل زاد به عنوان فرستاده وزارت امور خارجه ایالات متحده در این مذاکرات در 21 سپتامبر 2018 میلادی به دوحه سفر کرد. بدین ترتیب برای نخستین بار یک نماینده ارشد آمریکایی به صورت رسمی برای گفتگو با طالبان به قطر سفر نمود. مذاکرات رسمی طالبان با آمریکا در قطر و امارات متحده عربی در 9 دور برگزار گردید.
اولین نشست در 12 اکتبر 2018 میلادی در دوحه و نشست دوم نیز 16 نوامبر 2018 میلادی در همین شهر برگزار شد. خواسته های طالبان در این مذاکرات عبارت بودند از: خروج نیرو‌های خارجی از افغانستان، حذف نام این گروه از لیست سیاه گروههای تروریستی سازمان ملل و آمریکا، ارائه تضمین توسط سازمان ملل و سازمان همکاری اسلامی برای عملی شدن توافقات صلح و آزادی 5 هزار زندانی طالبان از زندان. آمریکا نیز بر ضرورت تأمین اهدافی مانند برگزاری مذاکره میان طالبان و دولت کابل و نیز برقراری آتش بس در افغانستان تأکید کرد. این دور از گفتگو‌ها بدون دستیابی به نتایج خاصی پایان یافت. سومین نشست در ابوظبی در 17 دسامبر 2018 میلادی برگزار شد. در این دور از گفتگو، طالبان به طور جدی پیگیر ارائه جدول زمان بندی خروج نیرو‌های آمریکایی از افغانستان بود، اما طرف آمریکایی اجابت این درخواست را منوط به موافقت دولت افغانستان و موافقت نامه استراتژیک میان افغانستان و آمریکا کرد. با توجه به اصرار طالبان بر خواسته هایشان و پاسخ منفی آمریکایی ها، این نشست بدون رسیدن به توافق پایان یافت.
‌چهارمین دور گفتگو‌ها در 19 ژانویه 2019 میلادی در دوحه برگزار شد. در این دور از مذاکرات اعلام شد که طرفین بر سر پیش نویس اولیه توافق به تفاهم رسیده اند. پنجمین دور مذاکرات در 25 فوریه 2019 میلادی (اوایل اسفند 1397) برگزار گردید. قرار شده بود که در این نشست درباره موضوعاتی ازجمله خروج نیرو‌های خارجی از افغانستان، تضمین طالبان به اینکه از خاک افغانستان حمله یا تهدیدی علیه منافع آمریکا و متحدانش انجام نمی‌دهد، آتش بس میان دولت و طالبان و مذاکره میان دولت و طالبان، گفتگو شود. همچنین قرار بود در این دور از مذاکرات، موضوع ارائه تضمین به عدم استفاده از خاک افغانستان برای تهدید منافع آمریکا و متحدانش توافق شود و سپس مذاکرات بر سر موضوعات داخلی که شامل گفتگو با دولت کابل است، پیش برده شود. نهایتا با اشکال تراشی طرفین، توافقی در این دور صورت نگرفت.
ششمین دور مذاکرات در اردیبهشت 1398 (می 2019 میلادی) در دوحه آغاز شد و 9 روز به طول انجامید. آغاز مذاکرات بین الافغانی، آتش بس، تعیین جدول زمانی خروج نیرو‌های خارجی و عدم تهدید سایر کشور‌ها از خاک افغانستان از محور‌های اساسی این دور بودند. اما این دور از مذاکرات نیز با شکست روبرو شد و دو طرف از کشیده شدن احتمالی مذاکرات به دور هفتم خبر دادند.
هفتمین دور از مذاکرات در تیرماه سال 1398 (جولای 2019 میلادی) به مدت دو هفته در دوحه آغاز شد. پس از پایان مذاکرات، طالبان اعلام کردند که پیشرفت خوبی در مذاکرات صورت گرفت و قرار است آمریکایی ها، نیرو‌های خود را از افغانستان خارج و در آینده نیز در امور داخلی افغانستان هیچ مداخله‌ای انجام ندهند. در مقابل، وزارت خارجه آمریکا، ضمن تکذیب سخنان طالبان، اظهار داشت که هدف اساسی مذاکرات صلح با طالبان این است که تمام افغان‌ها از جمله نمایندگان دولت، احزاب، جامعه مدنی، زنان و طالبان برای یافتن یک راه حل سیاسی و پایان جنگ با هم گفتگو کنند و آمریکا درصدد توافق جامع صلح در افغانستان است نه توافق برای خروج نیرو‌های آمریکایی از این کشور.
اظهارات مقامات آمریکایی و طالبان نشان داد که با وجود مذاکرات طولانی، اختلافات دو طرف جدی و عمیق است. آمریکا توافق نهایی با طالبان را منوط به پذیرش برقراری آتش بس فراگیر، توقف عملیات ها، آغاز مذاکرات مستقیم صلح با دولت افغانستان و نیز تضمین‌های مبارزه با تروریسم از سوی طالبان کرده بود. ولی طالبان در مذاکرات نه تنها با خواسته‌های آمریکا مخالفت کرد، بلکه تاکید نمود: «توافقات با آمریکا باید به خروج نیرو‌های خارجی از افغانستان منجر شود؛ آمریکا نباید در آینده، در امور داخلی افغانستان دخالت یا تاثیرگذاری داشته باشد؛ آتش بس دائمی و فراگیر تا زمانی که نیرو‌های خارجی حضور دارند، معنایی ندارد؛ پس از خروج آمریکا از افغانستان و یا تعیین جدول زمانی مشخص، مذاکرات بین الافغانی صورت خواهد گرفت، اما مذاکره با دولت افغانستان هرگز صورت نخواهد پذیرفت». چرا که به گفته طالبان، اساساً دولت افغانستان نامشروع می‌باشد.
در مورد مخالفت طالبان با گنجاندن بندی در پیش نویس توافقنامه مبنی بر تعهد طالبان برای مبارزه با داعش در افغانستان نیز، طالبان بر این عقیده بود که آمریکایی‌ها با آوردن این بند، در واقع به دنبال یک بازی فریبکارانه هستند، چرا که طالبان اکنون نیز با گروه ترویستی داعش مقابله می‌کند. از نظر طالبان، آمریکا با گنجاندن این بند، در واقع به دنبال این است که اعلام کند طالبان در توافق با آمریکا راضی به مبارزه با داعش شده است؛ اما واقعیت این است که آمریکایی‌ها در حال یک بازی جدید هستند تا با تغییر چهره ضد آمریکایی طالبان و ایجاد وجهه ضد آمریکایی برای گروه تروریستی داعش، افراد ناراضی طالبان را ذیل پرچم داعش جذب این گروه تروریستی کنند و داعش را تقویت کنند. صلح نمایشی با طالبان و جایگزینی داعش به جای طالبان، این زمینه را ایجاد می‌کند که آمریکا همچنان به اسم مبارزه با تروریسم، مداخله نظامی خود در افغانستان را توجیه کند. بدلیل همین اختلاف نظرها، هشتمین دور مذاکرات که در اوت 2019 میلادی در دوحه برگزار شد، که دستاورد قابل ذکری نداشت.
دونالد ترامپ، رئیس ‏جمهور سابق آمریکا پیش از آغاز دور نهم مذاکرات، از احتمال ضعیف توافق طالبان با حکومت مرکزی افغانستان و اینکه طالبان آماده توقف جنگ با آمریکا است، خبر داده بود. وی همچنین بر ضرورت خروج نیرو‌های آمریکایی و تقویت حضور اطلاعاتی در افغانستان تأکید کرد. طالبان در واکنش به اظهارات ترامپ مبنی بر ادامه حضور «اطلاعاتی» آمریکا در افغانستان، ضمن مخالفت با این سخنان، مطرح کرد که این گروه پس از صلح، تنها حضور «دیپلماتیک» آمریکا را می پذیرد. در حالی که احتمال امضای موافقت نامه صلح آمریکا و طالبان در دور نهم مذاکرات که شش روز به طول انجامید، بیش از هر زمانی وجود داشت، با وقوع انفجار در نزدیکی سفارت آمریکا و مقر محلی ناتو در کابل در اوایل سپتامبر سال 2019 میلادی ترامپ از خاتمه مذاکرات صلح بین نمایندگان آمریکا و طالبان خبر داد.
طالبان در واکنش به بیانیه ترامپ درخصوص توقف مذاکرات، اعلام کرد که لغو مذاکرات صلح، بیشتر به ضرر واشنگتن است، زیرا طالبان ثابت کرده که به کمتر از خروج کامل آمریکا از افغانستان راضی نمی‌شود و برای رسیدن به این هدف، به جهاد خود ادامه خواهد داد. با مشاهده واکنش طالبان، مایک پمپئو، وزیر امور خارجه وقت آمریکا اعلام کرد واشنگتن همچنان خواهان توافق با طالبان است، اما می خواهد اطمینان یابد که طالبان به تعهدات خود پایبند می ماند. نهایتا پس از کش و قوس‌های فراوان توافقنامه صلح میان طرفین در 29 فوریه 2020 میلادی به امضاء رسید. به این ترتیب سندی با عنوان «موافقتنامه رسیدن به صلح در افغانستان» میان آمریکا و امارات اسلامی، امضاء شد. بلافاصله پس از طرح عنوان امارت اسلامی، آمریکا اعلام کرد که «امارت اسلامی» را به عنوان دولت به رسمیت نمی شناسد؛ بلکه «گروه طالبان» را به رسمیت می‌شناسد. جوزف دانفورد، ژنرال بازنشسته که زمانی رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا بود، معتقد است که آمریکا باید سیاست خود را در قبال افغانستان اصلاح کند تا از این موضوع اطمینان حاصل شود که گفتگو‌های صلح به یک راه حل پایدار منجر می‌شود.

منبع: خبرگزاری آریا

کلیدواژه: مذاکرات صلح افغانستان خروج نیرو های خارجی دولت افغانستان دور از مذاکرات گروه طالبان آمریکایی ها دور مذاکرات مذاکرات صلح 2018 میلادی برگزار شد 2019 میلادی گفتگو ها آتش بس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۴۱۶۵۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شرکت هیئت طالبان در اجلاس سران سازمان همکاری اسلامی

حکومت طالبان اعلام کرد سخنگوی وزارت خارجه در راس هیئتی به دعوت سازمان همکاری اسلامی در پانزدهمین اجلاس سران این سازمان شرکت کرده است. - اخبار بین الملل -

به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم، «عبدالقهار بلخی» سخنگوی وزارت خارجه طالبان اعلام کرد به همراه هیئتی به نمایندگی از هیئت حاکمه افغانستان در پانزدهمین اجلاس سران سازمان همکاری اسلامی شرکت کرده است.

پانزدهمین نشست سران کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی با شعار توسعه پایدار کشورهای اسلامی روز گذشته در پایتخت گامبیا شروع شد.

بلخی افزود هیئت همراه علاوه بر شرکت در اجلاس عمومی سازمان قرار است در حاشیه این دیدار با مقامات عالی سازمان همکاری اسلامی و نمایندگان کشورهای عضو پیرامون مسائل دوجانبه و چندجانبه گفتگو کند.

نشست مقدماتی اجلاس سران سازمان همکاری اسلامی در گامبیاترافیک نشست‌ها؛ افغانستان محور نشست‌‌های آتی سازمان همکاری اسلامی در کامرون و گامبیاگفتگوی نمایندگان ازبکستان و سازمان همکاری اسلامی درباره وضعیت افغانستان

پیش از این نیز «سهیل شاهین» سخنگوی دفتر سیاسی طالبان در قطر با ضروری دانستن حضور نمایندگان هیئت حاکمه افغانستان در نشست‌های بین‌المللی درباره این کشور گفته بود برای بازگو کردن واقعیت‌های عینی و موقف امارت اسلامی، نیاز است تا نماینده حکومت سرپرست در این نشست‌ها شرکت داشته باشد.

شاهین گفته بود: شرکت هیئت امارت اسلامی در نشست‌های بین‌المللی از جمله سازمان همکاری اسلامی خیلی مهم است تا از یک طرف واقعیت‌های عینی و نیازمندی‌های افغانستان ارائه شود و از طرف دیگر موضع امارت اسلامی افغانستان را در برابر مسائل و حل آن روشن سازند.

انتهای پیام/.