بیست و سوم ذی‌القعده بنا بر روایتی، سالروز شهادت حضرت رضا(ع) ذکر شده و بر همین اساس در تقویم تشیع به «روز زیارتی حضرت رضا(ع)» نام‌گذاری شده است.
سیدبن طاووس در خصوص این روز می‌نویسد: «در بعضی از کتاب‌های دانشمندان غیر عرب دیده‌ام زیارت امام رضا (ع) در روز ۲۳ ذی‌القعده، از نزدیک یا دور، به وسیله یکی از زیارات معروف یا آنچه شبیه زیارت است، مستحب است».
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تأکید بر زیارت در این روز سبب شد به منظور بررسی آثار و برکاتی که با زیارت حضرت(ع) نصیب زائران می‌شود با حجت‌الاسلام میثم علی‌پناه، واعظ و سخنران مذهبی گفت‌وگویی ترتیب دهیم که در ادامه می‌خوانید.
حجت‌الاسلام علی‌پناه با بیان اینکه ماه ذی‌القعده اساساً ماه امام رضا(ع) است، اظهار می‌کند: این ماه با ولادت اخت الرضا(ع) آغاز شده و با شهادت ابن‌الرضا(ع) به پایان می‌رسد، ولادت باسعادت حضرت علی‌بن موسی الرضا(ع) هم در این ماه واقع شده و بیست و سوم ذی‌القعده نیز چنان‌که مرحوم شیخ عباس قمی در «مفاتیح الجنان» آورده، روز زیارت مخصوص حضرت ثامن‌الحجج(ع) و به روایتی سالروز شهادت ایشان است. برای همین ذی‌القعده با نام امام رضا(ع) عجین شده است.
واعظ هیئت‌های مذهبی ادامه می‌دهد: زیارت امام رضا(ع) نشانه و ملاک درست شیعه و درست بودن عقاید شیعه و افضل بر همه زیارات است، حتی از زیارت کربلا هم افضل است! چون ممکن است افراد بسیاری به زیارت نجف و کربلا بروند اما تنها کسانی به زیارت امام رضا(ع) می‌روند که ایشان را به عنوان هشتمین امام شیعیان قبول دارند و هر کس امامت آن حضرت(ع) را بپذیرد تا امامت حضرت صاحب الزمان، امام مهدی(عج) را پذیرفته است. از این‌رو، ملاک و معیار صحت عقاید شیعه، تولی به امام رضا(ع) و زیارت آن حضرتاست.
وی تصریح می‌کند: مرحوم آیت الله نخودکی می‌فرمودند: اگر کسی تنها یک بار به زیارت امام رضا(ع) مشرف شود در قیامت با صورت انسانی وارد محشر می‌شود، نه دیگر صورت‌ها و امام رضا(ع) از وی دست‌گیری می‌کند.
تعبیر پیامبر(ص) درباره امام رضا(ع)
حجت‌الاسلام علی‌پناه با اشاره به جایگاه والای امام رضا(ع) و فلسفه این مقامات، بیان می‌کند: پیامبر اکرم(ص) در تعبیری می‌فرمایند: چندی بعد پاره تنم را در خراسان به خاک می‌سپارند. حضرت رسول(ص) تعبیر پاره تن را در عالم برای دو تن به کار برده‌اند؛ نخست حضرت زهرا(س) و دیگری امام رضا(ع). دلیل آنکه این دو معصوم(ع) چنین خطابی گرفته‌اند آن است که بیشترین مواجهات را با انحرافات روزگار خود داشته‌اند؛ حضرت زهرا(س) با انحراف سقیفه مواجه شدند و امام رضا(ع) با انحرافات پیش از خود ازقبیل کیسانیه، زیدیه، واقفیه و... .
حق عظیم امام رضا(ع) بر گردن شیعه
این کارشناس مذهبی اضافه می‌کند: اگر امام رضا(ع) سفره این انحرافات همچون شیعیان سه امامی، هفت امامی و... را در تشیع برنمی‌چیدند مطمئناً تشیع یا نابود می‌شد یا در صورت حیات، به مخلوطی از این انحرافات تبدیل می‌شد، از این‌رو امام رضا(ع) این انحرافات را به زباله‌دان تاریخ ریختند و تشیع را از انحراف نجات دادند. حضرت ثامن‌الحجج(ع) حقی عظیم بر گردن شیعه دارند برای همین است که پیامبر(ص) ایشان را پاره تن خویش می‌نامند. جالب آنکه پیامبر(ص) در این روایت از واژه خراسان استفاده می‌کنند، خُر مخفف خورشید است خراسان یعنی خطه‌ای که با نور خورشید روشن می‌شود؛ شاید این تعبیر برای آن است که به اعتبار وجود خورشید ولایت، حضرت شمس‌الشموس(ع)، خراسان روشن شده است.
حجت‌الاسلام علی‌پناه با اشاره به آثار و برکات زیارت امام رضا(ع) تأکید می‌کند: پیامبر اکرم(ص) دو اثر عمیق برای زیارت امام رضا(ع) بیان می‌کنند و می‌فرمایند: هیچ غم‌زده‌ای نیست که به زیارت پسرم برود مگر آنکه خدا غم‌ها را از دلش بیرون می‌برد و هیچ گناهکاری به زیارت فرزندم نمی‌رود مگر اینکه خدا همه گناهانش را می‌بخشد. جا دارد در همه ایام و مناسبت‌های مقتضی به این زیارت اهتمام داشته باشیم چون در سایه آن، آثار و برکاتی برای زائر حاصل می‌شود که در هیچ زیارت دیگری وجود ندارد. این هم از سعادت ملت ایران است که با مرقد نورانی امام رضا(ع) همجوار هستیم. به تعبیر امام خمینی(ره) جا دارد خراسان پایتخت ایران باشد چون همه ما در پرتو برکات و عنایاتی هستیم و بلایایی در سایه این همجواری از ما دور می‌شود که خود از آن بی‌خبریم!
بعد منزل نبوَد در سفر روحانی
وی درباره کیفیت زیارت امام رضا(ع) در شرایط کرونایی و محدودیت‌های ناشی از آن، بیان می‌کند: امام صادق(ع) فرمودند: قبرهای ما در دل‌های شیعیان ماست... یعنی هر جا دل شیعه متوجه ائمه(ع) شود حرم ایشان در دل آنها تداعی می‌شود. گرچه زیارت از نزدیک هم فضائل و آثار خاص خود را دارد اما با توجه به شرایط موجود، مهم آن است از یاد حضرت ثامن‌الحجج(ع) غافل نباشیم و بدانیم بر خوان نعمت چه کسی نشسته‌ایم. گاهی یک سلام از راه دور اما باتوجه، تأثیری بیشتر از زیارت نزدیک و بدون توجه دارد.
چرا امام هشتم(ع ) را رضا می‌خوانیم؟
حجت‌الاسلام علی‌پناه با اشاره به شهرت امام هشتم(ع) به رضا و چرایی این شهرت، می‌گوید: در بین القاب امام هشتم(ع) مشهورترینشان «رضا» است تا جایی که مردم ایشان را با این لقب نام می‌برند در حالی که نام حضرت(ع)، «علی» است. مقام رضا به اراده الهی در وجود مقدس امام هشتم(ع) ظهور کرده است یعنی در عالم کسی از دیگری راضی نمی‌شود و خالق از بنده خود رضا نمی‌شود مگر به وساطت امام رضا(ع)!
این کارشناس مذهبی ادامه می‌دهد: مقام رضا یعنی انسان به کل مقدرات الهی راضی باشد. گاهی در مواجهه با مصیبت عصبانی می‌شویم اما به احترام خدا سکوت می‌کنیم اما مقام رضا آن است که در گودال قتلگاه و پس از آن همه مصیبت، عرضه بداری: «الهی رضاً برضاکَ»؛ به گفته شاعر «من از درمان و درد و وصل و هجران/ پسندم آنچه را جانان پسندد». این مقام بسیار بلندمرتبه است و به آسانی بدست نمی‌آید اما شرط نخست در دستیابی به آن، این است بدانیم دنیا تفرجگاه ما نیست و خدا بنا دارد ما را در عالم با مصائب و مشکلات محک بزند، چون تا محک نخوریم نمره ما مشخص و حجت بر ما تمام نمی‌شود و بندگان صالح مشخص نخواهند شد.
وی تأکید می‌کند: البته کم‌کاری و سستی‌های خودمان را نباید پای امتحان الهی بگذاریم اما انسان باوجود همه دقت‌ها و مراقبت‌ها باز هم به بلایای دنیایی مبتلا می‌شود و باید بداند تحت امتحان است. کسی که تحت امتحان است با مصیبت‌ها از مدار بندگی خدا خارج و ناامید نمی‌شود. اگر از پنجره قرآن دنیا را بنگریم شیطان در مصیبت‌ها ایمان ما را به تاراج نمی‌برد و بر ما مسلط نمی‌شود. باید بدانیم دنیا جای خوشی نیست و تا دنیا هست این آزمون‌ها هم هستند.
حجت‌الاسلام علی‌پناه با بیان اینکه زیارت باید زائر را شبیه امام(ع) کند، می‌گوید: امروز جامعه نیازمند رأفت امام رضایی است؛ مرحوم علامه طباطبایی(ره) می‌فرمودند: همه ائمه(ع) رئوف هستند اما رأفت امام رضا(ع) برای ما ملموس است.
ما به عنوان محب و زائر و شیعه امام رضا(ع) باید به گونه‌ای عمل کنیم که رأفت و مهربانی ما برای دوستان و محبانِ گرفتار امیرالمؤمنین(ع) قابل درک و ملموس باشد مثل امام رضا(ع) که محبتشان را به مردم می‌رساندند. باید اگر کسی در اطراف ما گرفتار است به عنوان شیعه امام رضا(ع) به کمک او برویم، به گفته یکی از استادان در مکتب اهل بیت(ع) و امام رضا(ع)، «به من چه» و «به تو چه» نداریم! نمی‌شود شیعه پرورش یافته امام رضا(ع) باشیم اما نسبت به گرفتاری اطرافیان و دیگران دغدغه‌مند نباشیم. رسول خدا(ص) فرمودند: به من ایمان نیاورده آن که شب سیر می‌خوابد در حالی که اطرافیانش سر گرسنه بر بالین می‌گذارند.
این سخنران مذهبی می‌افزاید: باید در حد توان کمک کنیم و اجازه دهیم رأفت امام رضا(ع) در دل ما تأثیر بگذارد و ما را هم به آرامش و مهربانی برساند طوری که مردم در اطراف ما احساس آرامش کنند. حضرت سیدالشهدا(ع) می‌فرمایند: اگر کسی یک نفر را در دنیا شاد کند خدا در دنیا و آخرت او را شاد می‌کند و گره از کارش می‌گشاید. گره‌گشایی از دیگران آثار دنیوی و اخروی عجیبی دارد به طوری که در روایات است انسان وقتی با این آثار در آخرت مواجه می‌شود حسرت می‌خورد که چرا در دنیا بیشتر به کار مردم رسیدگی نکرده است؟!
توصیه امام رضا(ع) به جوادالائمه(ع)
حجت‌الاسلام علی‌پناه در ادامه با اشاره به اهتمام امام رضا(ع) به گره‌گشایی از خلق، بیان می‌کند: امام رضا(ع) در نامه به فرزندشان جوادالائمه(ع) می‌نویسند: «ای پسرم، به من خبر رسیده خدمتکاران تو را از در کوچک خانه بیرون می‌برند، زیرا بخل دارند از ناحیه تو خیری به کسی برسد. تو را به حقی که بر گردنت دارم، هنگام وارد شدن به خانه و خارج شدن، از در بزرگ رفت و آمد کن و همراه خود طلا و نقره فراوان بردار و به هر کس که از تو درخواست کرد عطا کن... میخواهم خداوند در پرتو انفاق، مقامت را بالا برد. پس ببخش و انفاق کن و جز از خدا مترس». این دستور اخلاقی مهم و مؤثر است که باید به آن توجه شود، آنها که خود را مرید امام رضا(ع) می‌دانند نباید از رفت و آمد با گرفتاران عار داشته باشند و دربرابر مشکلات گرفتاران بی‌تفاوت باشند؛ آنها که شرایط دارند باید به دستور امام رضا(ع) عمل کنند.
وی در پایان خاطرنشان می‌کند: قدر نعمت همجواری با امام رضا(ع) را بدانیم. می‌توانیم با کمی قناعت و صرفه‌جویی بدون ویزا و منت کشیدن هرازگاهی خود را در مدار این فیض قرار دهیم. خدا می‌داند از این زیارت چه فیضی
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: 23 ذی القعده
شهادت حضرت رضا ع
حجت الاسلام علی پناه
زیارت امام رضا ع
امام رضا ع
امام هشتم ع
ذی القعده
حضرت ع
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا
منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۴۳۰۹۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دین سینما به امام صادق(ع) چه زمانی ادا می‌شود؟
این اهمیت از آن‌روست که با توجه به آمارهای منتشر شده از‌سوی نهادهای علمی کشور بیشتر مخاطبان ایرانی به موضوعات دینی اهمیت می‌دهند و براساس آخرین پیمایش مرکز تحقیقات صدا وسیما نیز پربیننده‌ترین برنامه‌های رسانه‌ملی برنامه‌های مذهبی هستند. اما اینکه چرا تاکنون درصنعت فیلمسازی و سریال‌سازی به چنین موضوع مهمی کمتر پرداخته شده نیاز به بررسی بیشتری دارد.
سینما و فیلمسازی مذهبی سینما ذاتا هنری قصه‌گو و در عین‌حال وابسته به تکنولوژی محسوب می‌شود و به همین جهت بستر خوبی برای طرح روایت و داستان‌های برآمده از باورها و عقاید انسان‌ها در طول
تاریخ است. همچنین به‌دلیل بدیع و مدرن بودن، ابزارهای نامحدودی در اختیار دارد که می‌تواند در اذهان مخاطبان عمیقا اثرگذار باشد. از آغاز شکل‌گیری سینما در اواخر قرن نوزدهم تا به امروز، جادوی سینما این امکان را فراهم کرده تا سینماگران، دغدغه‌های اعتقادی و مذهبی خود را از طریق این رسانه به نمایش بگذارند. به‌طورکلی این تولیدات دارای اهمیت استراتژیک هستند و می‌توانند در نمایش و قرائت مطلوب مردم درخصوص ادیان، مهم و پرطرفدار باشند.
چرا سینمای دینی در ایران شکل نمی‌گیرد سینمای ایران اسلامی که به‌عنوان مرکز اصلی تجمع شیعیان دنیا، سال‌هاست در تولیدات انواع فیلم‌های سینمایی با رویکردهای انسانی و اخلاقی خوش درخشیده اما به‌نظر می‌رسد تاکنون برای تولیداتی از نوع سینمای دینی حرف چندانی برای گفتن نداشته باشد؛ آن‌هم در شرایطی که جریانات انحرافی صهیون و وهابیت، تمام سپاه خود را برای به تصویر کشیدن دوران صدر
اسلام به‌گونه‌ای که مطلوب خودشان است، به میدان آورده‌اند. از ساخت فیلم و حکمرانی بر سینمای هالیوود تا بودجه‌ریزی و سریال‌سازی در کشورهای حاشیه خلیج‌فارس و خاورمیانه برای تحریف تاریخ
شیعه و دوران امامت اولاد نبی اسلام(ص) آن هم بدون رعایت ابتدایی‌ترین ملاحظاتی که می‌توان داشت.
تحریف تاریخ شیعه مصداق فراوانی را می‌توان از میان تولیدات عربی درباره تحریف تاریخ شیعه همراستا با تفکر ضدایرانی مثال زد اما متأخر‌ترین آنها می‌تواند مجموعه‌هایی مانند «اِمامُ الْفُقَهاء» یا «حشاشین» باشد که این روزها نامش سر زبان‌ها افتاده است. این تولیدات نمایشی گرچه از‌سوی برخی با سهل‌انگاری دنبال می‌شود اما ماجرای آنها عمیق‌تر از مباحثی چون جنبه سرگرمی صنعت فیلمسازی است و تلاش می‌شود تا با القای تصویری غلط، زمینه تحریف تاریخ را فراهم کند.به طور مثال این مجموعه‌های تلویزیونی نه فقط به‌دور از اهداف سیاسی و ضد‌شیعی ساخته نشده‌اند بلکه دقیقا می‌دانند چه هدفی را دنبال می‌کنند و قرار است چه تصویری از اسلام و شیعه به جهان ارائه نمایند تا در نهایت آنچه در اذهان در مورد اسلام و تشیع شکل می‌گیرد، به نفع خودشان و در راستای تضعیف اندیشه ولایی شیعیان باشد که امروز رسانه‌ها و اندیشمندان صهیونیستی چنین تفکری را مانع جدی حیات خود می‌دانند.
تصویری تحریف شده از امام صادق(ع) به عنوان نمونه مجموعه «اِمامُ الْفُقَهاء» که در رابطه با زندگی امام صادق(ع) به کارگردانی سامی جنادی سوری و نویسندگی حامد العلی کویتی با حمایت شرکت کویتی الخیر در ۳۰ قسمت ساخته شده و در سال ۱۳۹۱ از شبکه العراقیه در عراق پخش گردید و پس از آن شبکه الکوثر صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران نیز البته با برخی اصلاحات، از‌جمله پوشاندن چهره مبارک بنیان‌گذار مذهب شیعه(ع) و پدر بزرگوارشان، آن را به نمایش گذاشت، تلاش شده تا روایتی تاریخی از خلفای اربعه ارائه دهد و با توجه به نهضت علمی که امام باقر(ع) و امام صادق(ع) پایه‌گذاری کردند، این موضوع را اثبات کند. این در حالی است که این
سریال با توجه به جایگاه این دو امام شیعه در پی اثبات جریان خلافت است اما از این امامان و خلافت برحق آنها چیزی نمی‌گوید.همین امر سبب شد برخی مراجع تقلید در کشورهای مختلف اسلامی از این سریال انتقاد کنند. «اِمامُ الْفُقَهاء» اگرچه مدرسه علمیه امام صادق(ع) در مسجد النبی(ص) و پرورش فقها و علما در آن مدرسه را به تصویر کشیده است، اما به امامت این امام بزرگوار و نشان دادن شخصیت وی در حد یک فقیه، بسنده کرده که چنین رویکردی در مجموعه‌ای که مدعی روایت زندگی امام صادق(ع) است، نمی‌تواند بی‌هدف بوده باشد.بر همین اساس باید این سؤال را مطرح کرد، آیا واقعا ساخت فیلم و سریال در خصوص بنیان‌گذار مذهب شیعه وظیفه سینما و تلویزیون ایران نیست؟
حشاشین در مقابل تفکر شیعی در راستای بررسی تولیدات فیلمسازی و سریال‌سازی، باید گفت سریال حشاشین نیز که در ماه رمضان امسال پخش شد و تلاش کرده جنبش شیعه اسماعیلیه را همراستا با داعش به تصویر بکشد را هم باید در این رابطه ارزیابی کرد. اسماعیلی‌ها نام خود را از اسماعیل بن جعفر، فرزند امام صادق(ع) گرفته‌اند. آنها برخلاف شیعیان اثنی‌عشری، که امام موسی کاظم(ع) برادر کوچک‌تر اسماعیل را به عنوان امام پذیرفته‌اند، معتقد بودند اسماعیل جانشین امام صادق(ع) بوده است. همین تفکر انحرافی حالا دستمایه جریان‌های صهیونیستی شده تا از زبان کشورهای سکولار اسلامی فیلمی ساخته شود که تفکر شیعی را با داعش ساخته شده توسط غرب پیوند زنند و به جهانیان نشان دهند که تفکر داعشی همراستا با تفکر شیعی است و با تحریف تاریخ، کذبیات تفکری خود را جای حقیقت اندیشه شیعیان جا بزنند.
سینما حق دستکاری تاریخ را ندارد با بازخوانی انتقادات و واکنش‌هایی که امروزه از سوی منتقدان به چنین آثاری می‌شود، می‌توان به‌خوبی دریافت که جریانات صهیونیستی چگونه از دو‌قطبی‌سازی و پاک‌کردن تاریخ بهره می‌برند. به‌طور مثال شاید فیلمنامه‌ای با یک قصه اجتماعی و عاشقانه این امکان را برای فیلمساز فراهم کند تا دخل و تصرفی در موضوع ایجاد نماید اما فیلمساز طبیعتا حق دستکاری تاریخ و وقایع شناخته شده را ندارد، به‌خصوص اگر درام به شخصیتی تاریخی بپردازد که در یک دوره زمانی خاص نقش فعالی داشته است؛ این نقدی است که وجیهه عبدالرحمن از بازیگران سینمای عرب به‌تازگی بر سریال «حشاشین» مطرح کرده است. متاسفانه پدیده جعل تاریخ در درام تاریخی عرب و ترکیه بسیار وجود دارد، چراکه آنها فیلمنامه‌ها را از بین رویدادهایی برمی‌گزینند که مواضع قهرمانانه را تقویت و افتخارات و پیشینیان‌شان را ستایش می‌کند و این قطعا به نفع درام نیست و وقتی این درام درخصوص به تصویر کشیدن شخصیت‌های ارزشمند دینی جمع زیادی از مردم دنیا باشد، اشکال چنین رویکردی بیشتر نمود پیدا می‌کند.حتی برخی منتقدان شبکه‌های عربی نیز در مورد این سریال گفته‌اند: این مجموعه نمایشی در ابتدا و انتها ماحصل خیال بوده که از تاریخ الهام گرفته شده است.
وقتی صهیون برای کوبیدن اسلام سیاسی دست به‌کار می‌شود ساخت سریال‌هایی چون حشاشین از سوی جریان صهیونیستی که امروز در ضعیف‌ترین جایگاه خود قرار دارد راهبری می‌شود تا با کوبیدن اسلام سیاسی در ایران، اخوان‌المسلمین در مصر و حماس در فلسطین که بزرگ‌ترین دشمن آنها محسوب می‌شود و جریان مقاومت را در منطقه پدید آورده‌اند به جریان تندروی ساخته شده توسط آمریکا داعش نسبت دهد که اسلام‌هراسی را در دنیا تقویت کند.
در جنگ روایت‌ها چه کردیم؟ حالا در این جنگ روایت‌ها، سینمای ایران شیعی برای روایت
صادق از زندگی پدر مکتب جعفری چه کرده است؟ گرچه تلویزیون ایران درخصوص صدر اسلام و حوادث کربلا تولیدات قابل دفاعی داشته و می‌توان به مجموعه‌هایی مانند مختارنامه، امام علی(ع)، معصومیت از دست رفته، ولایت عشق، تنهاترین سردار و... اشاره کرد که هر‌کدام دوره‌ای از تاریخ اسلام را مورد بررسی قرار داده‌اند اما در این بین، جای یک فیلم سینمایی یا سریال در شأن بنیان‌گذار مذهب شیعه، به‌شدت احساس می‌شود.همان‌طور که بر همه روشن است، تاریخ تمدنی غرب بدون وجود آورده‌های علمی مسلمانان قطعا به جایی نمی‌رسید یا دست‌کم این دستاوردهای دانشمندان و عالمان اسلام بود که کتابخانه‌های غرب را تا دوره‌ای از تاریخ پر کرد.طبیعتا تمدن کنونی جهان، ازتلاش ملل گوناگون در طول تاریخ شکل گرفته است وسهم اسلام در پیدایش وتوسعه این تمدن، بیش ازدیگر تمدن‌ها نباشد، کمتر نیست. پرسش اینجاست که آیا سینمای ایران ظرفیت ساخت فیلمی برای بیان این تاریخ را ندارد یا ما با فقر سینماگران دغدغه‌مند و شیعه مواجه هستیم؟
دوران سینمای سکولار گذشته است علوم و تمدن اسلامی از مسیرهای مختلفی به غرب منتقل شد که ترجمه کتب عربی به زبان‌های اروپایی و تدریس و استفاده از کتب عربی که دانشمندان مسلمان آنها را در مراکز علمی نوشته یا ترجمه کرده بودند، بیشترین تاثیر را داشت. شاید این توضیحات برای اثبات اهمیت توجه به اقدامات اساسی امام صادق(ع) و جهاد علمی که او ایجاد کرد، کافی است تا متوجه باشیم که تا چه اندازه پرداخت به زندگی این دانشمند زمان، گردآورنده علوم اسلامی و سپس انتشار آن به سراسر دنیا و حتی تاثیرش بر شکل‌گیری غرب در سینما و تلویزیون اهمیت و جذابیت دارد. مردم ایران مخاطبانی مشتاق به تماشای آثار نمایشی با مضامین مذهبی و دینی هستند.در همین ماه رمضان گذشته واقعا روشن شد که دوران «تلویزیون، رسانه‌ای با ماهیت سکولار است» گذشته و نه‌فقط تلویزیون که سینما نیز تشنه تولیداتی با مضامین ارزشمند است؛ چراکه مخاطب سینمای امروز نیز چنین خواسته‌ای دارد و فیلم‌های دفاع‌مقدس یا انقلابی همیشه در ایران پرفروش بوده‌اند.
جای خالی استکبارستیزی رئیس مکتب جعفری در سینما می‌توانیم با یک روایت دقیق و جذاب سینمایی، حقانیت شیعه و تاثیراتی را که بر فرهنگ بشری گذاشته، ثابت کنیم و این بار ما به‌عنوان شیعیان ۱۲امامی و باورمند به مهدویت بگوییم غرب چگونه غرب شد و حالا با فاصله از همان دستاوردها امروز به چه نقطه‌ای از اضمحلال فرهنگی رسیده است؟! در حقیقت دوران زندگی امام صادق(ع) را از هر منظری که مورد توجه قرار دهیم، سرشار از قصه‌ها و پیروزی‌های علمی و فرهنگی است که موجب شکل‌گیری دوران طلایی اسلام شد و تمامی این دستاوردها قابلیت نمایشی‌شدن دارد؛ ضمن اینکه امروز که جهان علیه هر نوع استکبار برخاسته و آزادگان مسلمان و غیرمسلمان خواهان برچیده‌شدن رژیم صهیونیست هستند، بهترین فرصت برای بیان وجوه استکبارستیزی رئیس مکتب جعفری است و سینما باید دست‌به‌کار شود تا در این جنگ رسانه‌ای از موثرترین و فراگیرترین رسانه‌ها، یعنی فیلمسازی برای تولید محتواهایی متناسب با فرهنگ شیعی بهره برد و چه روایتی مهم‌تر و ضروری‌تر از روایت زندگی امام صادق(ع)؟! سینما قصه می‌خواهد، حادثه و قهرمان نیاز دارد و دوران امام صادق یکی از توفانی‌ترین ادوار تاریخ اسلام است که از یک سو اغتشاش‌ها و انقلاب‌های پیاپی متعددی را تجربه کرده، از جمله قیام خونخواهان امام حسین(ع) و از سوی دیگر در این دوره تاریخی شاهد برخورد مکاتب، ایدئولوژی‌ها و تضاد افکار فلسفی و کلامی هستیم که ناشی از برخورد امت اسلامی با مردم کشورهای فتح‌شده با دنیای خارج است. در آخر اینکه به نظر روایت این دوران طلایی از اسلام شیعی در سینما کمی همت، دغدغه و اسلام‌شناسی می‌خواهد تا فیلمنامه‌نویسان و کارگردانان سینمای ایران دست‌به‌کار شوند و مدیران سینمایی و صدا‌وسیما را کنار خود ببینند و دست و دلبازانه برای فتح و پیروزی شیعیان، این بار نه مانند صدر اسلام با فدا کردن خون؛ بلکه با تخصیص بودجه کافی، بهره‌مندی از فناوری و استفاده از افراد باسواد و آگاه، آثاری نمایشی تولید کنند و مرزهای فرهنگی و هنری را درنوردند.
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود