به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

پیش بینی مرگ ناشی از کرونا با کمک نوعی سلول ایمنی

تاریخ انتشار: ۱۴ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۴۴۳۱۳۳

به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان  گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از مدیکال اکسپرس، در حالی که واکسن‌ها تاثیر قابل توجهی بر کاهش سرعت همه گیری دارند اما هنوز هم احتمال مرگ افراد مبتلا به کووید-۱۹ بسیار است و ایجاد دارو‌های جدید برای درمان آن‌ها به کندی انجام می‌شود. به نظر می‌رسد آنچه در نهایت باعث مرگ این بیماران می‌شود، خود ویروس نیست بلکه واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن آن‌هاست که منجر به التهاب گسترده و آسیب به بافت می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با مطالعه نوعی سلول ایمنی به نام سلول‌های T، تیمی از دانشمندان گلدستون تفاوت اساسی را بین بیمارانی که بر کووید-۱۹ شدید غلبه کرده و کسانی که تسلیم آن می‌شوند،کشف کردند. این تیم با همکاری محققان UC سانفرانسیسکو و دانشگاه اِموری آمریکا دریافتند که بیماران در حال مرگ تعداد نسبتا زیادی سلول T دارند که قادر به نفوذ به ریه بوده و ممکن است در وخامت گسترده ریه که از مشخصه‌های کشنده کووید-۱۹ است، نقش داشته باشند.

یافته‌های منتشر شده در مجله علمی Cell Reports می‌تواند زمینه را برای درمان‌های جدید فراهم کند. در حال حاضر بیشتر بیمارانی که به دلیل ابتلا به کووید-۱۹ شدید در بیمارستان بستری هستند، دگزامتازون دریافت می‌کنند، دارویی که برای کاهش التهاب استفاده می‌شود.

نادیا رُوان، همکار محقق گلدستون و نویسنده ارشد و متبحر این تحقیق می‌گوید: دگزامتازون برای بسیاری از بیماران یک نجات دهنده زندگی بوده اما همیشه کافی نیست. مطالعه ما نشان می‌دهد جلوگیری از ورود سلول‌های ایمنی اضافی از جمله سلول‌های التهابی T به ریه و ایجاد آسیب بیشتر نیز مفید است. این روش می‌تواند مکمل خوبی برای درمان‌های ضد التهابی  برای بیماران کووید-۱۹ در بخش مراقبت‌های ویژه باشد.

دکتر وارنر گرین محقق گلدستون و نویسنده دیگر این مطالعه می‌گوید: برخی از بیماران ممکن است به شدت از ویروس بیمار شوند. ما به شدت به روش‌های موثر برای پیش بینی روند بیماری و همچنین کاهش آسیب ریه در افراد مبتلا به کووید-۱۹ شدید نیاز داریم.

سلول‌های T به عنوان یکی از اجزای مهم پاسخ ایمنی موفقیت آمیز به بسیاری از ویروس‌ها از جمله سارس-کوو ۲ به طور قابل توجهی از خون تخلیه می‌شوند.

دانشمندان برای توصیف ویژگی‌های سلول‌های T باقی مانده، نمونه‌های خونی را که از بیماران کووید-۱۹ در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) جمع آوری شده بود، به دست آوردند. در حالی که در نهایت نیمی از این بیماران بهبود یافتند، نیمی دیگر بر اثر بیماری درگذشتند. دانشمندان با بررسی نمونه‌های گرفته شده در زمان‌های مختلف در طول اقامت بیماران در ICU، توانستند روند‌هایی را که می‌توانند با نتیجه بیماری ارتباط داشته باشند، تشخیص دهند.

قبلا در مورد پاسخ ایمنی بیماران کووید-۱۹ در طی عفونت فعال یا پس از بهبودی داده‌های بسیاری دریافت شده است. به عنوان مثال، مطالعات انجام شده روی افراد در دوره نقاهت، نشان می‌دهد که چگونه سیستم ایمنی بدن می‌تواند مصونیت طولانی مدت را ایجاد کند. کمتر واضح است که چگونه سیستم ایمنی بدن ممکن است از بیماری شدید محافظت یا برعکس در وخیم شدن آن و مرگ کمک کند. برای درک علت مرگ و میر، محققان نیاز به مقایسه موارد شدید کشنده و غیر کشنده داشتند.

دانشمندان با استفاده از CyTOF، روشی که در آزمایشگاه روان به کار گرفته شده و انواع مختلف سلول‌های T در بدن را از هم متمایز می‌کند، تفاوت‌های عمیقی بین واکنش سلول‌های T بیماران ICU به ویروس یافتند. 

روان که همچنین دانشیار ارولوژی در UC سانفرانسیسکو است، می‌گوید: پاسخ سلول T به سارس-کوو ۲ در بیمارانی که سرانجام از ICU ترخیص و بهبود یافتند، افزایش یافت اما در بیمارانی که سرانجام فوت کردند، ما گاهی اوقات نمی‌توانستیم هیچ پاسخ سلول T را تشخیص دهیم، یا با گذشت زمان پاسخ آن‌ها کاهش یافت.

این اختلافات در ترکیب سلول‌های T بیماران که ویروس سارس-کوو ۲ را تشخیص می‌دهند، گسترش یافته است. به طور خاص، بیمارانی که زنده مانده‌اند تعداد فزاینده‌ای از سلول‌های T به نام Th۱ را که به عنوان مبارزان مهم عفونت ویروسی شناخته می‌شوند، در خود جای داده‌اند. تیم روان ویژگی‌های مولکولی را در سلول‌های Th۱ پیدا کرد که ممکن است دلیل توانایی تکثیر آن‌ها در این بیماران را توضیح دهد.

در مقابل آن‌ها دریافتند بیمارانی که فوت کرده‌اند دارای تعداد زیادی سلول T هستند که یک مولکول التهابی ترشح می‌کنند که در بدتر شدن وضعیت ریه آن‌ها نقش دارد. این بیماران همچنین سلول‌های T نظارتی بیشتری را برای شناسایی ویروس در دست داشتند. سلول‌های T نظارتی معمولا به محض فروکش عفونت به پاسخ ایمنی کمک می‌کنند.

روان می‌گوید: شاید در این بیماران، سلول‌های T نظارتی خیلی زود فعال شده و از ایجاد پاسخ ایمنی کافی به سارس-کوو ۲ جلوگیری کنند. این امر می‌تواند پاسخ ضعیف بیماران به ویروس را توضیح دهد.

بر اساس این یافته‌ها، پزشکان ممکن است بتوانند از طریق فراوانی نسبی سلول‌های Th۱ و T نظارتی که سارس-کوو ۲ را در خون بیمار تشخیص می‌دهند، دوره بیماری را پیش بینی کنند.

با این حال روان هشدار می‌دهد: یافته‌های ما همبستگی‌ها را نشان می‌دهد نه دلایل. سیستم ایمنی بدن پیچیده است، بسیاری از قسمت‌های متحرک و فعل و انفعالات احتمالی بین آن‌ها وجود دارد. اثبات علت مرگ و میر نیاز به مطالعات بیشتری دارد.

یکی دیگر از علل احتمالی مرگ و میر که این تیم کشف کرد، افزایش سلول‌های T است که قادر به نفوذ در ریه‌های بیماران در حال مرگ است. در مقابل این سلول‌ها با گذشت زمان در بیمارانی که بهبود یافتند، کاهش یافت.

دانشمندان این سلول‌های خانه نشین ریه را «سلول‌های T کنارگذر» می‌نامند، زیرا آن‌ها سلول‌های T هستند که به طور مستقیم ویروس سارس-کوو ۲ را تشخیص نمی‌دهند.

روان می‌گوید: مطالعه ما نشان می‌دهد که در طی کووید-۱۹ شدید، سلول‌های T تماشاگر از خون به داخل ریه جذب می‌شوند، جایی که ممکن است در آسیب شناسی با واسطه ایمنی نقش داشته باشند.

اینکه چه عواملی باعث افزایش سلول‌های T تماشاگر در موارد شدید کووید-۱۹می‌شود، هنوز مشخص نیست، اما ممکن است تا حدی توسط پروتئین‌های ترشح شده توسط ریه که این سلول‌ها را جذب می‌کنند، ایجاد شده باشد. صرف نظر از این مورد، ورود جریان آن‌ها به داخل ریه ممکن است به کاهش آسیب ریه و تسریع بهبودی بیماران مبتلا به بیماری شدید کمک کند.

این روش به ویژه امیدوارکننده است، زیرا دارو‌های مخالف یک مولکول موجود در سطح سلول‌های تماشاچی T قبلا برای درمان سرطان متاستاتیک تایید شده‌اند.

روان می‌گوید: قدم بعدی ما آزمایش این دارو‌ها در مدل موش‌های شدید کووید-۱۹ است. ما امیدواریم که پس از بررسی بیشتر، این دارو‌ها بتوانند به سرعت به عنوان درمان کمکی کووید-۱۹ آزمایش شوند.

بیشتر بخوانید 

روشی جدید که بهبود بیماران کرونایی را سرعت می‌بخشد

انتهای پیام/ 

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: ویروس کرونا کووید19 سیستم ایمنی بدن کووید ۱۹ شدید نشان می دهد برای درمان پاسخ ایمنی سارس کوو ۲ سلول های T T نظارتی سلول ها دارو ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۴۴۳۱۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ساخت نخستین سلول مغزی مصنوعی با آب و نمک 

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از ساینس الرت، محققان توانسته اند اتصالات عصبی به نام سیناپس‌ها را با استفاده از همان آب و مواد نمکی که مغز از آن استفاده می‌کند شبیه سازی کنند؛ پیشرفتی که به رشته نوظهور «یونترونیک» که ترکیب زیست شناسی و الکترونیک است کمک می‌کند.

گروهی از پژوهشگران دانشگاه اوترخت در هلند و دانشگاه سوگانگ در کره جنوبی، از عملکرد مغز انسان که از ذرات باردار به نام یون‌های محلول در آب برای انتقال سیگنال‌ها در نورون‌ها استفاده می‌کند، الهام گرفته اند.

یکی از ویژگی‌های مهم توانایی مغز برای پردازش اطلاعات، انعطاف پذیری سیناپسی است که به نورون‌ها اجازه می‌دهد تا قدرت اتصالات بین خود را در پاسخ به تاریخچه ورودی تنظیم کنند.

این دستگاه که جدید «ممریستور یونترونیک» نام دارد، میزان بار الکتریکی را که قبلا از آن عبور کرده است «به یاد می‌آورد» و ما را به ساخت سیستم‌های مصنوعی با قابلیت تقلید از مغز ابرقدرت انسان نزدیک‌تر می‌کند.

«تیم کامسما» «Tim Kamsma» فیزیکدان نظری از دانشگاه اوترخت، می‌گوید: این دستاورد نشان دهنده یک پیشرفت حیاتی به سمت رایانه‌هایی است که نه تنها می‌توانند الگو‌های ارتباطی مغز انسان را تقلید، بلکه از همان محیط نیز استفاده کنند.

ممریستور یونترونیک به شکل مخروط با محلول آب و نمک در داخل آن، فقط ۱۵۰ در ۲۰۰ میکرومتر عرض دارد (عرض حدود سه یا چهار تار موی انسان در کنار هم). تکانه‌های الکتریکی باعث حرکت یون‌ها در کانال مخروطی شکل شده و تغییرات در بار الکتریکی منجر به تغییر در حرکت یون می‌شود. تغییر در چگونگی رسانش الکتریسیته سیناپس را می‌توان اندازه گیری و رمزگشایی کرد تا دریابیم سیگنال ورودی چه بوده که این نشان دهنده نوعی حافظه است.

طول کانال بر مدت زمان حفظ حافظه ممریستور تأثیر می‌گذارد و این نشان می‌دهد می‌توان کانال‌ها را برای کار‌های خاصی طراحی کرد دقیقا مانند آنچه در مغز وجود دارد. فیزیک دان‌ها همچنین در تلاش برای یافتن روش‌های مختلف ترکیب این سیناپس‌های مصنوعی هستند.

اگرچه هنوز این دستگاه و به طور کلی یونترونیک، در مراحل بسیار اولیه هستند، اما با توجه به تولید نسبتا سریع و ارزان، این طراحی جدید می‌تواند برای طیف وسیعی از کاربرد‌های آینده مقیاس پذیر باشد.

مجریان این طرح می‌گویند اگرچه سیناپس‌های مصنوعی قادر به پردازش اطلاعات پیچیده بر اساس مواد جامد هستند، اما ما اکنون و برای اولین بار نشان دادیم که این شاهکار با استفاده از آب و نمک نیز قابل اجراست. ان‌ها به طور موثر رفتار عصبی را با استفاده از سیستمی تکرار می‌کنند که از محیطی مشابه مغز استفاده می‌کند.

این پژوهشگران امیدوارند با الگوبرداری از مغز، به جای تکیه بر فرآیند‌ها و اجزای الکتریکی سنتی و رایج، بتوان با رایانه‌ها به ظرفیت و کارایی مغز نزدیک شد.

نتایج این تحقیقات در نشریه PNAS منتشر شده است.

انتهای پیام/