بهانه جدید آمریکاییها
تاریخ انتشار: ۲۰ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۴۸۴۷۱۹
گروه سیاست سایت فردا - جعفر قنادباشی، کارشناس مسائل بینالمللی در یادداشتی اختصاصی برای سایت «فردا» نوشت: رابرت مالی نماینده آمریکا در امور ایران اخیرا گفته که کشورش خواهان تبادل یکباره زندانیان آمریکایی در این است! طرح این موضوع از سوی آنان اما از هر زاویه که بنگریم مغایر اصول پذیرفته شده بینالمللی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نخست اینکه، این موضوع مصداق مداخله در امور داخلی کشورها است. وقتی یک فرد مرتکب جرم بشود، مرجع محاکمه و مجازات او کشوری است که جرم در آنجا اتفاق افتاده است لذا این درخواستها مصداق مداخله در امور دیگران است. درحالی که یکی از اصول پذیرفتهشده در حسن روابط، مذاکره و برقراری مناسبات بین کشورها همین عدم مداخله در مسائل داخلی است و حتی در منشور سازمان ملل متحد نیز مورد توجه قرار گرفته است.
دوم اینکه این سخنان و درخواستها از آمریکا به هیچ وجه پذیرفته نیست. آمریکاییها اگر چنین موضعی دارند قاعدتا باید درباره زندانیان ایرانی که برخی ماهها و سالها در زندانهای آمریکا بودهاند نیز همین رویکرد را پیش میگرفتند لذا این موضع و درخواست آنان به هیچ وجه قابل پذیرش نیست چون خودشان با سیاستورزی و عنادورزی بسیاری را در زندانهای خود نگه داشتهاند.
سوم اینکه طرح این موضوع خلاف اصل استقلال قوه قضاییه در ایران و اهانت به قضات و دستگاه قضایی ما است. قوه قضاییه در هر کشوری اقتدار و استقلال دارد. در جمهوری اسلامی ایران نیز حفظ استقلال این قوه از جمله موضوعات مورد تاکید است.
نکته قابل توجه دیگر این است که امریکا قطعا از طرح این موضوع هدفی دارد و به دنبال اثرگذاری بر روند مذاکرات احیای برجام در وین است. سوال اینجا است که آیا آنها با این کار میتوانند این پروسه را دچار مشکل کنند؟ به نظر میرسد که میتوانند چون اساسا دنبال بهانه تراشی هستند. باید دقت داشته باشیم که یک رویکرد در مذاکره این است که طرفین به معنی واقعی برای مذاکره آمده باشند و قصدشان حل مساله باشد. رویکرد دیگر نیز این است که با نیت مانعتراشی و تبدیل مذاکره به فرصت امتیازگیری وارد شده باشند. متاسفانه رویکرد آمریکاییها رویکرد دوم است. مصداقش نیز همین است که بعد از برجام برخی مقامات آمریکایی از جمله اوباما و وندی شرمن و… گفتند که در مذاکرات به نحوی عمل کردهاند که نفع آمریکا تامین شود.
وقتی بنای یک کشور افزونطلبی و تحمیل سیاستهای خود به دیگران و نگاهش نیز بهانهتراشی است، مشخص است که این قضیه زندانیان نیز میتواند یک بهانه باشد.
به اعتقاد من، طرح این موضوع اساسا برای این است که آنها ناگزیر هستند بابت کارشکنیهای خود در برجام پاسخگو باشند و چون از نظر افکار عمومی، حقوقدانان بینالمللی و از دید کشورهای بیطرف دنیا محکوم هستند، ناگزیر دست به بهانهتراشی میزنند و مسائلی مثل بحث زندانیان را مطرح میکنند تا بر اشتباهات خود سرپوش بگذارند. ما نیز باید حواسمان باشد. امروز دیگر برای همه ایرانیان اثبات شده که آمریکاییها نه تنها صادق نیستند بلکه با خدعه جلو آمدهاند و همه میدانند که مذاکره با آمریکا غلط و بینتیجه است.
هدف آمریکاییها از طرح بحث مبادله یکجای زندانیان اولا سرپوش گذاشتن بر اشتباهاتی که مرتکب شدهاند و دوما تلاش برای امتیازگیری بیشتر است.
منبع: فردا
کلیدواژه: رابرت مالی تبادل زندانی قنادباشی طرح این موضوع آمریکایی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۴۸۴۷۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چگونگی شکلگیری جنبش دانشجویی همبستگی با فلسطین از ۱۰۰ سال پیش در آمریکا
دانشجویان معترض آمریکایی، از دانشگاه کلمبیا گرفته تا سایر دانشگاههای آمریکا، عزم خود را برای دستیابی به خواستههای خود مبنی بر توقف همکاری علمی با دانشگاههای «اسرائیل» نشان دادهاند.
نکته قابل توجه این است که جنبش همبستگی با فلسطین و فلسطینیها در دانشگاههای آمریکا ریشه تاریخی طولانی دارد و به قبل از اشغال فلسطین و اعلامیه تشکیل کشور «اسرائیل» در سال ۱۹۴۸ توسط جنبش صهیونیسم بازمی گردد.
وعده بالفور
در سال ۱۹۱۷، پس از آنکه «آرتور بالفور»، وزیر امور خارجه وقت انگلیس، وعده خود را به یهودیان مبنی بر ایجاد وطنی قومی برای آنها در فلسطین اعلام کرد، اعتراضات گستردهای در دانشگاههای آمریکا علیه آنچه امروز به عنوان "اعلامیه بالفور" معروف است، انجام شد.
دانشجویان عرب و آمریکایی در آن زمان در دانشگاهها تظاهرات و یک «سازمان فلسطینی ضد صهیونیسم» را تأسیس کردند که بعدها نام آن به «اتحادیه ملی فلسطین» و سپس «اتحادیه ملی عرب» تغییر یافت.
اما این پایان کار نبود، بلکه به موازات تأسیس سازمان فلسطینی ضد صهیونیسم، جنبش دیگری نیز در حمایت از فلسطین در سال ۱۹۲۱، یعنی بیش از ۱۰۰ سال پیش، در دانشگاههای آمریکا تشکیل شد.
دانشجویان عضو این جنبش در آن زمان در اعتراض به حمایت آمریکا از گروهها و باندهای جنایتکار صهیونیستی در فلسطین مقابل ساختمان کنگره آمریکا تجمع کرده و دست به تظاهرات زدند.
پیش از نکبت ۱۹۴۸
در دهههای ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰، آواره کردن فلسطینیها و به دنبال آن مهاجرت شماری از آنها از فلسطین به ایالات متحده افزایش یافت. این موضوع باعث شد، دانشگاههای آمریکا گروه زیادی از دانشجویان عرب از جمله فلسطینی را برای ادامه تحصیل جذب کنند.
این دانشجویان عرب و فلسطینی نقش بسیار مهمی در آگاه سازی و بیداری دانشجویان آمریکایی نسبت به خطر استعمار انگلیس و تلاش این کشور برای تأسیس کشوری یهودی – صهیونیستی برای یهودیان و آواره کردن فلسطینیها، یعنی صاحبان اصلی این سرزمین ایفا کردند.
پس از شکست سال ۱۹۶۷ فلسطینیها از «اسرائیل»، دانشجویان فلسطینی دانشگاههای آمریکا نقش برجستهای در شکل گیری اعتراضات تاریخی علیه جنگ ویتنام در دهه ۱۹۶۰ داشتند.
«نورا باروز فریدمن» نویسنده آمریکایی در یکی از تألیفات خویش با عنوان «در قدرت ما: دانشجویان آمریکایی برای عدالت در فلسطین سازمان مییابند» مینویسد که در دهه ۱۹۶۰ جنبش فلسطینی گستردهای در میان دانشجویان وجود داشت. آنها به همین منظور گروهی تحت عنوان "آزادسازی فلسطین" را تشکیل دادند.
پس از شکست اعراب از «اسرائیل» در سال ۱۹۶۷ و آغاز دور جدیدی از بیرون راندن و آوارگی فلسطینیها، گروههای جدیدی از آوارگان وارد ایالات متحده شدند و حضور فلسطینیها به ویژه در دانشگاههای آمریکا افزایش یافت.
گسترش و توسعه جنبشهای دانشجویی
با شروع دهه ۱۹۷۰، حضور فلسطینیها در ایالات متحده به شکل چشمگیری توسعه و گسترش یافت و بالطبع یکی از نمودهای این حضور دانشگاهها بود.
در مدت کوتاهی، چندین گروه دانشجویی با هدف اساسی فعالیت برای فلسطین تشکیل شد که از جمله آنها میتوان به «سازمان دانشجویان عرب»، «اتحادیه عمومی دانشجویان فلسطینی» و «انجمن فارغ التحصیلان دانشگاههای عربی-آمریکایی» اشاره کرد که تشکل دانشجویی اخیر توسط «ادوارد سعید»، اندیشمند فقید فلسطینی-آمریکایی تأسیس شد.
جنبش دانشجویی آمریکا به فعالیت خود ادامه داد و با هر رویداد مهمی که رخ میداد، مانند جنگ اکتبر ۱۹۷۳، حمله به بیروت در سال ۱۹۸۲ و انتفاضه اول فلسطینیها در سال ۱۹۸۷ بر دامنه و گسترده فعالیتهای خود میافزود.
این جنبش در دور جدید فعالیتهایش تنها به حمایت از فلسطین و فلسطینیها اکتفا نکرد، بلکه همبستگی خود را با آفریقای جنوبی در مبارزهاش علیه آپارتاید نیز اعلام کرد که در دهه ۱۹۸۰ اعلام موجودیت کرده بود.
"اسلو" و بازنگری در ساختار جنبشهای دانشجویی
توافقنامه صلح بین سازمان آزادیبخش فلسطین و رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۹۳ که به توافقنامه «اسلو» معروف شد، ضربهای به جنبشهای دانشجویی حامی فلسطین در دانشگاههای آمریکا بود. پس از امضای این توافقنامه فشارها و اعمال محدودیتها برای همبستگی با فلسطین و حمایت از فلسطینیها توسط دولتهای آمریکا آغاز شد و هم زمان با تشدید این فشارها و محدودیتها اصطلاح مبالغهآمیز "یهودستیزی" ابداع شد تا اتهام آن به هر جنبشی وارد شود که رژیم صهیونیستی و اشغالگریش در فلسطین را رد میکرد.
همراستا با تشدید فشارها و سرکوبها، دانشجویان فلسطینیالاصل ایالات متحده و دانشجویان آمریکایی حامی قضیه فلسطینی نیز اقدام به بازنگری در تشکلهای خود و تغییر شکل و ماهیت جنبشهای دانشجویی در دانشگاههای کردند.
در این راستا، طی سالهای گذشته جنبش «دانشجویان برای عدالت در فلسطین» تشکیل شد. این جنبش اغلب هماهنگیها و سازماندهیها برای برگزاری تظاهرات و تجمعات دانشجویی اعتراضآمیز به ویژه پس از تجاوزات رژیم صهیونیستی به نوار غزه از ۷ اکتبر گذشته را آغاز کرد، اعتراضاتی که همچنان ادامه دارد و هر روز بر گستره آن افزوده میشود.
شیطنتهای گسترده و اتهامات بیسابقه
دانشجویان حامی فلسطینیها با اتهامات شیطنتهای گسترده و اتهامات بیسابقهای در اعتراضات اخیر مواجه هستند، از جمله این اتهامات، متهم کردن آنها به «یهود ستیزی» و دشمنی و خصومتورزی با یهودیان آمریکایی است.
«الن گرانبرگ»، رئیس دانشگاه جورج واشنگتن، از جمله افرادی بود که با وارد کردن چنین اتهاماتی به دانشجویان معترض این دانشگاه تلاش کرد، آنها را از ادامه اعتراضات و همکاری با دیگر دانشجویان معترض بازدارد.
گرانبرگ میگوید، دانشجویانی که شعارهایی مانند «توقف نسلکشی فلسطینیها توسط صهیونیستها»، «افتخار از آن شهدای ماست» و «آزادسازی فلسطین از رودخانه تا دریا» را سر میدهند، «یهودستیز» هستند و او حضور چنین دانشجویانی را در دانشگاه جورج واشنگتن قاطعانه رد میکند.
اما با همه این اتهامات و اعمال فشارها و تشدید سرکوبگریها دانشجویان آمریکایی همچنان بر ادامه اعتراضات خود تا دست یافتن به خواستههایشان تأکید دارند
منبع: فارس
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی