نیازفوری صنعت برق به ۲.۵میلیارد دلار سرمایه گذاری سالانه
تاریخ انتشار: ۲۰ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۴۸۶۱۶۸
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از همشهری، آمارها نشان میدهد حجم سرمایهگذاری برای احداث نیروگاههای جدید تناسبی با رشد مصرف نداشته و برای جبران کمبود برق باید سالانه دستکم 2.5میلیارد دلار سرمایهگذاری برای احداث نیروگاههای جدید انجام شود که این رقم تا 5میلیارد دلار قابل افزایش است. به اعتقاد سندیکای صنعت برق برای حل مشکل خاموشیها باید تا 4سال آینده بین 8تا 15میلیارد دلار سرمایهگذاری انجام شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دلیل اصلی قطع برق در تابستان امسال عدمتوازن بین عرضه و تقاضاست چرا که عرضه کاهش یافته اما تقاضای مصرف برق رشد کرده است.اما چرا چنین اتفاقی رخ داده است؟ کارشناسان بر این باورند که علت اصلی این ناترازی کاهش سرمایهگذاری در صنعت برق برای ساخت نیروگاههای جدید است و علت اصلی این کاهش سرمایهگذاری هم قیمتگذاری دستوری از سوی دولت است.
دولت برق را از نیروگاهها میخرد و آن را در اختیار مصرفکنندهها میگذارد اما مبلغی که دولت به نیروگاهها پرداخت میکند کفاف هزینه تولید برق را نمیدهد.در واقع ارزان بودن قیمت برق منجر شده است که همه نیروگاههای کشور زیانده شوند و توان مالی برای سرمایهگذاری را نداشته باشند.
دولت حتی بدهیهای خود را با تأخیر طولانی به نیروگاهها پرداخت میکند و این موجب شده است حجم بدهی دولت به نیروگاهها هم افزایش یابد. طبق آخرین برآوردی که سازمان بورس انجام داده است میزان طلب 10نیروگاه فعال که سهامشان در بورس دادوستد میشود هماکنون به 3100میلیارد تومان رسیده است و مشخص نیست دولت چه زمانی این مبلغ را به نیروگاهها پرداخت خواهد کرد.
اطلاعات موجود نشان میدهد که هماکنون قیمت کیلووات ساعت برق 0.25سنت و در حدود 80تومان است، درصورتی که این رقم کفاف هزینههای صنعت برق را نمیدهد. مهدی رضایتی یک کارشناس مالی معتقد است برای اینکه صنعت برق سرمایهگذاری حدود یکدرصدی داشته باشد قیمت برق باید نزدیک به 2.1سنت یا 510تومان باشد. رضا ریاحی، مدیرعامل شرکت برق منطقهای خراسان هم پیش از این درباره قیمت برق گفته بود: میزان متوسط هزینه پرداختی برق در ایران به ازای هر کیلووات ساعت برق حدود ۸۰تومان است؛ درحالیکه در دنیا ۱۴۰۰تومان است به همین دلیل مردم مصرف خود را مدیریت نمیکنند.
کاهش سرمایهگذاری در صنعت برقآمارها نشان میدهد نرخ رشد ظرفیت نیروگاهی ایران در دهه90 از 8.8درصد به 2.2درصد کاهش یافته است؛ در حالی که میزان مصرف برق سالانه بین 5تا 7درصد درحال افزایش است. این بهمعنای آن است که میزان نیروگاههای ساخته شده متناسب با میزان افزایش مصرف نیست و علت این عقب ماندگی هم کاهش سرمایهگذاری برای احداث نیروگاههای جدید است.
معاونت پژوهش و برنامهریزی سندیکای صنعت برق ایران بهتازگی در تحلیلی اعلام کرد: روند تقاضا در دهه گذشته با 5درصد رشد همراه بوده است، درحالیکه روند رشد ظرفیت تولید برق کشور در 10سال گذشته بهطور متوسط نزولی بوده و متوسط رشد آن 3درصد بوده است. این تفاوت نرخ رشد منجر به شکاف عرضه و تقاضا میشود که در نتیجه آن حجم عرضه برق از حجم تقاضای برق جا میماند و منجر به خاموشی میشود.
طبق این گزارش روند سرمایهگذاری در صنعت برق در طول سالهای87تا99 نزولی بوده و از 6.5میلیارد دلار در سال87 به 0.63میلیارد دلار در سال99 رسید؛ بنابراین با توجه به رشد منفی سرمایهگذاری در بخش تولید برق، رشد ظرفیت تولید هم منفی بوده است.
یک کارشناس سرمایهگذاری هم موضوع کاهش سرمایهگذاری در صنعت برق را تأیید کرد و گفت: کمبود عرضه برق در کشور بهدلیل کاهش سرمایهگذاریهای جدید در صنعت برق، افزایش هزینههای عمدتاً دلاری مربوط به مستهلک شدن داراییها، تجهیزات این صنعت و کاهش راندمان و ظرفیت تولید برق است.
مرتضی امیری افزود: کاهش سرمایهگذاریها برای توسعه ظرفیت فعلی نیز دلیلی جز نبود جذابیت در صنعت برق برای بخش خصوصی ندارد که آن هم ناشی از قیمتگذاری دستوری و دریافت نکردن مطالبات تولیدکنندگان برق از دولت است. او با بیان اینکه اکنون قیمت برق در کشور ارزانترین نرخ را در دنیا دارد، گفت: دولت بهویژه طی سالهای اخیر منابع کافی برای سرمایهگذاری مستقیم در صنعت برق نداشته است، همچنین بهدلیل ملاحظاتی که وجود دارد، دولت ورودیهای فرایند تولید برق را با نرخهای حداقلی به تولیدکنندگان فروخته و در ازای آن برای برق تولیدی آنها قیمتهای حداقلی تعیین میکند و حتی پول آن را هم بهموقع با تولیدکننده تسویه نمیکند. بهگفته امیری، این مسائل در کنار یکدیگر دیگر رمق و توانی برای تولیدکنندگان فعلی و جذابیتی برای ورود به این صنعت باقی نمیگذارد.
سرمایهگذاری مورد نیازآمارها نشان میدهد سالانه مصرف برق در ایران بین 5تا 7درصد افزایش مییابد اما میزان ساخت نیروگاههای جدید متناسب با میزان مصرف نیست.اطلاعات موجود نشان میدهد برای اینکه کشور با خاموشی مواجه نشود باید سالانه بین 4.5تا5هزار مگاوات نیروگاه جدید ساخته شود. هزینه ساخت نیروگاه برای هر مگاوات برق رقمی در حدود 500هزار دلار است، یعنی اینکه ساخت یک نیروگاه 1000مگاواتی دستکم به 500میلیون دلار سرمایهگذاری نیاز دارد. این ارقام نشان میدهد برای رفع مشکل برق ایران باید سالانه 2.5میلیارد دلار صرف ساخت نیروگاههای جدید شود.
برخی کارشناسان بر این باورند که هزینه ساخت هر مگاوات برق رقمی معادل یک میلیون دلار است. محمد غضنفری، معاون بهرهبرداری شرکت سهامی برق منطقهای گیلان دراین باره معتقد است: درشرایط فعلی برای طراحی، ساخت، نصب و راهاندازی نیروگاههای جدید برق با توجه به قیمت جهانی به ازای هر مگاوات به حدود یک میلیون دلار سرمایهگذاری نیاز است. چنانچه بپذیریم هزینه ساخت هر مگاوات نیروگاه جدید یک میلیون دلار است بهمعنای آن است که کشور برای ساخت نیروگاههای جدید سالانه به 5میلیارددلار سرمایهگذاری جدید نیاز دارد.
به زعم معاونت پژوهش و برنامهریزی سندیکای صنعت برق ایران اگر دولت بخواهد در چهارچوب رشد اهداف برنامه ششم و متناسب با ظرفیت رشد اقتصادی مورد انتظار در اسناد بالادستی کشور، تولید برق کشور را افزایش دهد، باید سالانه حدود 4هزار و 700مگاوات به ظرفیت تولید برق کشور افزوده شود و در سال1404 به ظرفیت اسمی 109هزار مگاوات دست پیدا کند.
سندیکای صنعت برق برآورد کرده است: در افق1404 بهطور متوسط بین 8تا15میلیارد دلار سرمایهگذاری مورد نیاز است که در شرایط موجود و بدون اصلاح نظام مالی صنعت برق قابلیت چنین سرمایهگذاریای وجود ندارد.
حمیدرضا صالحی، رییس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران هم با بیان اینکه طبق برنامه ششم توسعه، با رشد ٦.٥ تا ٧درصد مصرف برق در کشور باید سالانه 5هزار مگاوات نیروگاه وارد مدار شود و از 5هزار مگاوات برق، باید یک هزار مگاوات مختص به نیروگاههای تجدیدپذیر باشد، گفت: متأسفانه دولت نه فقط این مسایل را از طریق راههای متعدد مانند بسترسازی برای ورود بخش خصوصی و سرمایهگذاری در این بخش پیگیری و برطرف نکرد بلکه اقداماتی برعکس آن را در دستور کار قرار داد و با دخالت در قیمتگذاریها این بستر را از بین برد. او با بیان اینک قیمتگذاری دستوری منجر شده که سرمایهگذاری برای ساخت نیروگاه انجام نشود تأکید کرد: سرمایهگذارانی که از گذشته در این حوزه سرمایهگذاری کردند بهدلیل روبهرو شدن با مشکلاتی عدیده، حتی نتوانستند اقساط خود را به بانکها پرداخت کنند و عملا در این سالها طبق برنامه ششم توسعه شاهد ورود نیروگاه جدید به مدار نبودیم.
میزان نیاز فوریصرفنظر از نیاز میانمدت برای احداث نیروگاههای جدید، برخی خبرها نشان میدهد که بهدلیل کاهش شدید تولید نیروگاههای برقابی و برآوردهایی که از تداوم خشکسالی در سالهای آینده میشود صنعت برق کشور نیاز فوری به احداث نیروگاههای جدید دستکم به میزان 10هزار مگاوات دارد. این به این دلیل است که چشمانداز روشنی برای افزایش تولید برق از سوی نیروگاههای برقابی بهدلیل خشکسالی وجود ندارد و باید با احداث نیروگاههای تجدیدپذیر، سیکل ترکیبی و گازی این عقب ماندگی بهسرعت جبران شود چرا که ظرفیت تولید نیروگاههای برقابی که 11هزار مگاوات است به کمترین حد خود رسیده و حتی بهگفته حسن روحانی، رییسجمهور به صفر رسیده است. در واقع حدود 14درصد ظرفیت تولید برق کشور متعلق به نیروگاههای برقابی است و تولید برق این نیروگاهها متاثر از میزان بارش باران است که متناسب با رشد یا کاهش بارش، میزان تولید برق نیز نوسان پیدا میکند.
در چنین شرایطی و با توجه به افزایش 8هزار مگاواتی مصرف برق در سالجاری بهنظر میرسد همین امروز باید دستکم بین 5تا 10میلیارد دلار سرمایهگذاری برای احداث نیروگاههای جدید انجام شود تاکمبودها جبران شود. مهرداد اکبریان، رییس انجمن سنگ آهن ایران با تأکید بر اینکه دولت موظف بود طی 8سال گذشته ١٠درصد از تولید برق را بهصورت سالانه افزایش دهد اما در این مدت میزان تولید برق بیشتر از ٢.٥درصد در طول سال افزایش پیدا نکرد، گفت: در نتیجه هر سال با ٧.٥درصد کمبود برق مواجه بودیم و اکنون در کشور حدود ١١هزار مگاوات کمبود برق در شبکه سراسری وجود دارد.
رییس انجمن سنگ آهن ایران با بیان اینکه ٤٠درصد از این برق مربوط به مصارف شهری و بخش عمده آن برای استفاده در صنایع است، گفت: بخشی که برای صنایع است نیازمند اهتمام دولت بود، شرکتهای تولیدی باید یک نیروگاه کوچکی را در کنار فعالیت خود راهاندازی کنند که راهاندازی این نیروگاه بهراحتی نیست و نیازمند کمک دولت و برخی از تجهیزات است.
پربیننده ترین جدول زمان بندی خاموشی های پایتخت منتشر شد ۴وزیر، همه کاره مدیریت برق شدند آمادگی شرکت های بزرگ صنعتی برای احداث ۱۰۵۰۰مگاوات برق مروری بر وضعیت بازار نفت در هفته گذشته / چشم نگران بازار به تصمیمات اوپک پلاس قطعی برق تا کی ادامه دارد؟منبع: اقتصاد آنلاین
کلیدواژه: صنعت برق سرمایه گذاری در صنعت برق ساخت نیروگاه های جدید نیروگاه های برقابی دلار سرمایه گذاری کاهش سرمایه گذاری سندیکای صنعت برق ظرفیت تولید برق تولید برق کشور نشان می دهد 5میلیارد دلار نیروگاه ها باید سالانه مگاوات برق قیمت گذاری قیمت برق مصرف برق دست کم سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۴۸۶۱۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آینده صنعت خودرو ایران؛ ارزخوری یا خودروسازی؟
فرارو - ایکس ۵۵ پرو بهعنوان خودرویی ۱.۶ میلیاردی در هفتههای اخیر با بیآبرویی بزرگی روبرو شد، اما این اتفاق ناگوار شاید فتح بابی باشد در حوزه تولید خودرو.
به گزارش فرارو؛ ویدئو در رفتن اکسل عقب ایکس ۵۵ پرو حوالی اتوبان کاشان - قم ضبط شده است و در آن میبینیم ماشین با سرعت ۸۰ کیلومتر بر ساعت در حال حرکت است؛ ولی ناگهان اکسل عقب در میرود تا راننده کنترل ماشین را از دست بدهد و در چشم بر همزدنی ایکس ۵۵ پرو در شانه خاکی جاده چندمرتبه معلق بزند. تقریباً یک هفته از انتشار ویدئو سپری شده و با وجود حساسیت ماجرا، مدیرانخودرو، مونتاژکننده و شریک تجاری خودروساز چینی چری در ایران هنوز بابت رفع نگرانی افکار عمومی توضیحی نداده است. از نهادهای مسئول، مثل سازمان استاندارد هم خبری نیست. در عوض ویدئوهایی از سایر کشورها دیدهایم درباره رخدادهای مشابه و البته همین اتهام به یک دستگاه X۲۲ در جادههای ایران وارد شده است. واقعاً علت در رفتن اکسل ایکس ۵۵ پرو چیست و چطور میتوان از این ماجرا نتیجه مثبت گرفت؟
ایکس ۵۵ پرو و زلزله در اعتماد عمومیقیمت ایکس ۵۵ پرو در نمایندگی مدیرانخودرو، تقریبا یک میلیارد و ۲۷۰ میلیون تومان است و همین خودرو را در بازار آزاد یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان میفروشند. اگر آپشن برایتان اهمیت داشته باشد، ممکن است قیمت ایکس ۵۵ پرو تا یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون بالا برود.
ایکس ۵۵ پرو در بازار سایر کشورها با نام چری تیگو ۴ پرو عرضه میشود و بنابر سیاست گمرکی هر کشور قیمتی متفاوت پیدا میکند. قیمت ایکس ۵۵ پرو بهعنوان مثال در امارات ۴۰ درصد ارزانتر از ایران است و در روسیه تقریبا نصف قیمت نمایندگی مدیرانخودرو فروخته میشود.
ویدئو در رفتن اکسل عقب ایکس ۵۵ پرو حتی بدون در نظر گرفتن قیمت خودرو در ایران یا مقایسه هزینه خرید خودرو با سایر کشورها، دارای اهمیت است، چون به ایمنی و سلامت سرنشینان ارتباط دارد و شوخیبردار نیست.
واکنش مدیرانخودرو به در رفتن اکسل ایکس ۵۵ پروعلت در رفتن اکسل ایکس ۵۵ پرو قطعا به بررسی تخصصی و انجام تستهای کارشناسی نیاز دارد. روزهای اول که ویدئو منتشر شد و بازدید زیادی گرفت، کارشناسان مستقل به اتفاق گفتند ایراد میتواند به مونتاژ خودرو ارتباط داشته باشد.
اطلاعیه شماره یک مدیرانخودرو حاوی چند ابهام است؛ همان اول وقوع حادثه را تایید کردهاند، بعد مدعی هستند تیم فنی برای بررسی صحتوسقم ماجرا تشکیل شده است. همچنین اضافه کردهاند برای دلجویی از سرنشینان تیمی به محل «گسیل داشتهاند» و قول دادهاند در کمترین زمان ممکن، اطلاعات جامعی از کموکیف اتفاق برای افکار عمومی منتشر کنند. تا اینجا حداقل متوجه میشویم ماجرای در رفتن اکسل ایکس ۵۵ پرو، جلوههای ویژه یا کلک سینمایی نبوده.
مدیرانخودرو، همزمان با ابراز تواضع در مواجهه با افکار عمومی و خشوع و فروتنی مقابل مشتریان، خطونشان ریزی برای رسانهها کشیده و گفته هرگونه حاشیهپردازی و تخریب اعتبار معنوی این شرکت را برنمیتابد و با فرض «ثبوت قصور احتمالی» در فرآیند تولید، نسبت به پیگیری حقوق عوامل آشکار و نهان در بزرگنمایی آنچه اتفاق افتاده را معمول خواهد داشت.
افکار عمومی بیتوجه به این تهدیدها، بیصبرانه منتظر شنیدن پاسخی قانعکننده درباره علت واقعی در رفتن اکسل ایکس ۵۵ پرو است و تا وقتی به این معما پاسخ قانعکنندهای داده نشود، زمان علیه مدیران خوردو است، چون خریداران با شکوتردید به تولیدات و محصولات این برند چینی نگاه میکند. افکارعمومی نه تنها از آنها، بلکه از نهادهای نظارتی مثل سازمان استاندارد توقع دارد ماجرای در رفتن اکسل ایکس ۵۵ پرو را شفافسازی کنند.
با وجود اشتها برای مصرف ارز، مدیرانخودرو به ازای هر یک میلیون دلار، تقریبا یکچهارم ایرانخودرو و یکششم سایپا، خودرو میسازد آمار گمرک علیه مدیرانخودرو و مونتاژکارانمدیرانخودرو در ماجرای در رفتن اکسل ایکس ۵۵ پرو، خودش را بدشانس میداند. بعضیها میگویند محل قرار گرفتن دوربین فیلمبرداری در محل حادثه غیرطبیعی است. همچنین، کارشناسان صنعت خودرو و رسانهها برای چند روز پیاپی اینترنت را شخم زده اند و تا الان علاوه بر کشف موارد مشابه در چند کشور دنیا، چند تصویر از ایکس ۲۲ پرو با همین وضعیت پیدا کردهاند.
بداقبالی مدیرانخودرو وقتی تکمیل شد که در بحبوحه ماجرای در رفتن اکسل ایکس ۵۵ پرو، گمرک فهرست ۱۰۰ واردکننده بزرگ را در دسترس عموم قرار داد. لیست نشان میدهد مدیرانخودرو، بزرگترین مصرف کننده ارز وارداتی کشور پس از شرکت بازرگانی دولتی ایران یا حتی شرکت پشتیبانی امور دام بوده.
خودروسازان ایرانی سال ۱۴۰۲، روی همرفته حدود ۵.۵ میلیارد دلار ارز دریافت کردهاند و موفق شدهاند یک میلیون و ۲۰۰ هزار دستگاه خودروی سواری تولید کنند. تولید هر خودرو ایرانی به طور متوسط در سال گذشته چهارهزار و ۹۰۰ دلار ارز مصرف کرده است. ایرانخودرو ۱.۷ میلیارد دلار ارز دریافت کرده و بهازای هر یک میلیون دلار ارز، ۳۰۰ دستگاه خودرو تحویل داده. ارز دریافتی سایپا ۸۰۰ میلیون دلار بوده و توانسته بهازای هر یک میلیون دلار، ۴۵۰ دستگاه خودرو تولید کند.
مدیرانخودرو بیشترین میزان ارز را در سال ۱۴۰۲ میان فعالان این حوزه دریافت کرده است. حتی بیشتر از بزرگترین تولیدکننده خودرو ایران! آمار گمرک عدد تقریبی ۱.۸ میلیارد دلار را تایید میکند و در ادامه بهشکل ناامیدکنندهای متوجه میشویم با وجود اشتهای فراوان برای مصرف منابع ارزی، مدیرانخودرو به ازای هر یک میلیون دلار، تقریبا یکچهارم ایرانخودرو و یکششم سایپا، خودرو به بازار عرضه کرده است.
کرمان خودرو، بهازای هر یک میلیون دلار ارز دریافتی از دولت، ۱۰۹ دستگاه ماشین تولید – مونتاژ میکند و بهمن با ۷۶ دستگاه، آرین پارس موتور با ۶۹ دستگاه، فردا موتورز با ۷۷ دستگاه و ماموت خودرو با ۵۸ دستگاه در رتبههای بعدی قرار میگیرد.
ایکس ۵۵ پرو و درسهایی برای آینده صنعت خودرومونتاژ خودرو در ایران حداقل از نظر مصرف ارز برای کشور صرفه اقتصادی ندارد؛ شش شرکت فعال در این بخش و پرچمدارشان یعنی مدیرانخودرو، رویهمرفته نسبت به دو شرکت خودروساز داخلی، ۱۴ درصد بیشتر ارز دولتی گرفتهاند، اما وقتی پای کار و بررسی عملکرد وسط بیاید متوجه میشویم حجم تولیدشان ۳۷ درصد کمتر از ایرانخودرو و سایپا است.
خودروسازان داخلی هم کارنامه درخشانی ندارند؛ ایرانخودرو و زیرمجموعههایش در نیمه نخست پارسال، رویهمرفته متحمل ۱۵ هزار و ۳۸۳ میلیارد تومان زیان شدهاند. بهاینترتیب جمع کل زیان انباشته گروه ایرانخودرو به عدد حیرتآور ۱۰۵ هزار و ۹۵۴ میلیارد تومان رسیده است. سایپا و شرکتهای زیرمجموعهاش هم فشار روانی ۸۹ هزار و ۵۲۷ میلیارد تومان زیان انباشته را بالای سرشان احساس میکنند.
چاه ضرر و زیان خودروسازان مدام عمیقتر میشود و بعید است با تداوم مدیریت ناکارآمد فعلی وضعیت بهتر شود. حجم بدهی، دولت را وسوسه میکند خودش را از شر پنج درصد سهام ایرانخودرو و سهم ۱۷ درصدی سایپا خلاص کند.
در رفتن اکسل ایکس ۵۵ پرو، شیوه پاسخگویی برند چینی و شریک تجاری آن، در کنار اشاره به اشتهای بالای مونتاژکاران برای مصرف ارز دولتی، لزوم بازنگری در سیاستهای کلان اقتصادی مربوط به حوزه خودرو را گوشزد میکند. الان میدانیم کیفیت و ایمنی خودرو چینی با وجود وعدهوعیدها هنوز نتوانسته به سطح مطلوب برسد.
مونتاژکاران خودرو در ایران همچنان محتاج قطعات و مواد اولیه ارسالی از چین هستند. نظام تعرفهای و روند قیمتگذاری باعث میشود ماشین چینی با قیمت بسیار بیشتر از سایر نقاط دنیا در دسترس ایرانیها قرار بگیرد و تازه دست آخر بخش اصلی سود تولید خودرو در روش فعلی، روانه جیب چینیها شود.
واگذاری ایرانخودرو و سایپا را میتوان از این زاویهدید، دوباره بررسی کرد. بهخصوص بعد از توصیه رهبر انقلاب که بهمن پارسال در پاسخ به درخواست حمید کشاورز، مؤسس شرکت کروز طی سخنرانیشان از دولت خواستند: «شنیدم در بعضی شرکتهایی که دولت و بخش خصوصی شریک هستند، با اینکه دولت سهم زیادی ندارد، مدیریت در اختیار دولت است، به نظر من این منطق ندارد. از شیوههای قانونی استفاده کنند و به خود مردم و سهامداران در واقع اختیار بدهند منتهی نظارت بشود.»