Web Analytics Made Easy - Statcounter

آفتاب‌‌نیوز :

ابتدا مأموران کلانتری ۱۳۲ نبرد که ازطریق مرکز فوریت‌های پلیسی 110 در جریان این واقعه قرار گرفته بودند، خود را به محل حادثه رساندند. آنها با حضور در خانه مدنظر پیکرهای خون‌آلود دو زن را مشاهده کردند که هدف ضربات چاقو قرار گرفته بودند. یکی از این زنان به نام مهسا 27‌ساله و زن دوم که میان‌سال بود، حکیمه نام داشت و مادر مهسا بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هر دو زن به‌سرعت به بیمارستان منتقل شدند و کادر درمان تلاش خود را برای نجات آنها از چنگ مرگ آغاز کرد، اما اقدامات پزشکی برای رهانیدن مهسا از مرگ بی‌ثمر بود و او جان خود را از دست داد. پزشکان با سختی زیاد توانستند مادر او را به زندگی بازگردانند.

همان شب بازپرس جنایی تهران به کارآگاهان ویژه مبارزه با قتل پلیس آگاهی مأموریت داد تا درباره این جنایت تحقیق و ضمن شناسایی و دستگیری قاتل، جزئیات واقعه را در پرونده ثبت کنند.

مأموران در گام نخست سراغ پدر مهسا رفتند. مرد داغدار در همان ابتدا قاتل را معرفی کرد؛ او کسی غیر از جمشید، داماد خانواده و شوهر مقتول نبود. اگرچه جمشید بعد از اینکه خون به‌پاکرده بود از مخمصه گریخته بود، اما جست‌وجوهای پلیس برای ردیابی او خیلی زود نتیجه داد و این مرد بازداشت شد.

جمشید وقتی به پلیس آگاهی منتقل شد و پشت میز بازجویی نشست، خوب می‌دانست هیچ راه فراری برایش باقی نمانده و به پایان خط رسیده است، بنابراین ناگزیر از بیان واقعیت بود. او چنین گفت: من و همسرم ساکن افغانستان بودیم. ما چند سال قبل به همراه خانواده مهسا به ایران آمدیم و در این مدت صاحب دو فرزند شدیم؛ یک دختر و یک پسر. من شغل و درآمد خوبی داشتم و زندگی بر وفق مراد بود. همه‌چیز خوب پیش می‌رفت تا اینکه در یک ماجرای پیش‌بینی‌نشده کارم را از دست دادم. از آن به بعد بود که گره‌های زیادی در زندگی ما ایجاد شد. بی‌کار و بی‌پول شده بودم. اوضاع کاملا به‌ هم ریخت و شرایط خیلی سخت شد. به مهسا گفتم بهتر است به افغانستان برگردیم و در آنجا بار دیگر از صفر شروع کنیم. این‌طور باز هم می‌توانیم زندگی‌مان را سروسامان بدهیم، ولی زنم حاضر نبود به کشورمان برگردد و می‌گفت هرگز راضی به این کار نخواهد شد. این‌طور بود که اختلافات من و مهسا شروع شد و در این میان خانواده همسرم نیز در زندگی ما دخالت می‌کردند و به‌ همین‌ دلیل اوضاع پیچیده‌تر شد.

متهم به قتل ادامه داد: همسرم همراه دو فرزندم به خانه پدرش رفته بود و والدین مهسا اجازه نمی‌دادند من زن و بچه‌های خودم را ملاقات کنم. هر دفعه که به مقابل خانه‌شان می‌رفتم، حرف‌هایی می‌زدند که من را ناراحت می‌کرد و به‌شدت به‌ هم می‌ریختم. چند بار از مهسا خواستم به خانه برگردد، اما خانواده‌اش مخالفت کردند و مانع او شدند. آنها می‌گفتند من بی‌کار هستم و منبع درآمدی ندارم، به‌ همین‌ دلیل نمی‌توانم از زن و بچه‌هایم مراقبت کنم و بهتر است آنها به خانه من نیایند تا زندگی آرام‌تر و بهتری داشته باشند. من دیگر طاقت نداشتم این وضعیت را تحمل کنم. همه‌چیز به‌هم‌ریخته و آشفته بود. در نهایت شب حادثه به خانه پدرزنم رفتم و به زنم گفتم باید به این اوضاع پایان بدهد. به او گفتم راه چاره ما بازگشت به افغانستان است و هیچ چاره‌ای برایمان باقی نمانده است. مهسا وقتی این حرف‌ها را شنید، شروع به دادوفریاد کرد و دختر و پسرم را مقابل چشمانم کتک زد و گفت بهتر است آنها را با خودم به افغانستان ببرم، اما او خودش نمی‌آید. زنم می‌خواست دختر کوچکم را از بالای پله‌ها به پایین پرتاب کند که عصبانی شدم. چاقوی آشپزخانه را برداشتم و زنم را با آن زدم. بعد وقتی مادرزنم جلو آمد، او را هم زدم و فرار کردم.

متهم به قتل در ادامه تحقیقات صحنه جنایت را بازسازی کرد تا به‌صورت دقیق نشان دهد چگونه جان همسرش را گرفته است. او سپس روانه زندان شد و در روزهایی که منتظر بود تا تکلیفش مشخص شود، بازپرس جنایی به پیگیری پرونده اتهامی او ادامه داد.

یکی از موضوعات حقوقی مطرح در این پرونده، مسئله اولیای‌دم بود. مهسا غیر از والدین خودش دو فرزند داشت که صغیر بودند که خودشان شخصا نمی‌توانستند خواسته‌ای را مطرح کنند، به‌ همین‌ دلیل تعیین درخواست آنها به معاون قوه قضائیه سپرده شد و او از طرف کودکان درخواست دیه کرد. این در حالی بود که والدین مهسا گفتند خواسته‌ای جز اجرای حکم قصاص ندارند.

درنهایت پرونده به شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران ارجاع و متهم دیروز محاکمه شد.
جمشید وقتی در جایگاه ایستاد، شروع به گریه کرد و همان‌طور که اشک می‌ریخت پذیرفت زنش را کشته است. او گفت: من مهسا را دوست داشتم، ولی رفتارهای مادرزنم باعث شد آن روز کنترل اعصابم را از دست بدهم و مرتکب چنین کاری بشوم. می‌دانم اشتباه بزرگی مرتکب شده‌ام و به‌شدت پشیمان هستم.
متهم در ادامه گفت: من به اجبار و خواست خانواده همسرم به ایران آمده بودم و اوایل هم مشکلی وجود نداشت، اما وقتی بی‌کار شدم، می‌خواستم به افغانستان برگردم که مخالفت‌های مهسا و خانواده‌اش شروع شد. مادرزنم می‌گفت بهتر است فرزند کوچکم را که شیرخوار بود با خودم به افغانستان ببرم. فرزندم شیرخوار بود و من حتی نمی‌توانستم ساعتی او را نگه دارم و او به مادرش نیاز داشت. خانواده همسرم با رفتارهایشان من را اذیت می‌کردند و همین رفتارها باعث شد در آخرین ملاقات با همسرم درگیر شوم. من او را در شرایطی با چاقو زدم که از شدت عصبانیت کنترلی بر رفتارم نداشتم. من هرگز راضی به مرگ همسرم نبودم. او مادر فرزندانم بود و باز هم می‌گویم از قتل مهسا پشیمان هستم.

او بعد از توضیح درباره قتل، به موضوع مجروح‌کردن مادرزنش پرداخت. این در حالی بود که زن میان‌سال بابت این جراحات دیه مطالبه کرده است. متهم گفت: مادرزنم با رفتارهایش همسرم را تحریک می‌کرد و باعث می‌شد من و مهسا با هم دعوا کنیم.

قضات دادگاه بعد از شنیدن اظهارات این مرد ختم جلسه را اعلام کردند و برای صدور رأی وارد شور شدند.

منبع: روزنامه شرق

منبع: آفتاب

کلیدواژه: قتل قتل همسر زندگی ما

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۴۹۶۰۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تدوین منشور مشاوره خانواده نهایی شد

به گزارش خبرگزاری مهر، انسیه خزعلی معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهور در همایش روز جهانی مشاوره گفت: یکی از مسوولیت‌های معاونت امور زنان و خانواده در سند مهندسی و فرهنگی، تدوین منشور مشاوره خانواده است که به تدوین نهایی رسیده و پس از طی مراحل قانونی اعلام خواهد شد.

وی افزود: برای برنامه‌ریزی در پیشگیری یا کاهش طلاق، برنامه مدونی در ستاد زن و خانواده در دولت تصویب و پلتفرم همساز برای زوجین نوپا ایجاد شد و مشاوره برای زوجین و مهارت های زندگی به آنها آموزش داده می شود.

وی با اشاره به صفر شدن پشت نوبتی مستمری زنان سرپرست خانوار، گفت: خدمات و حمایت هایی مشاوره ای به هنگام روانشناسی، خدمات حقوقی و توانمندسازی نیز باید صورت گیرد.

معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهور با اشاره به نقش روانشناسان در امیدآفرینی، افزود: نقش روانشناسان در شادی آفرینی در زندگی در روح و جان بشر و تلاش برای بهینه بودن و زیبا زندگی کردن افراد بر کسی پوشیده نیست. در درمان بیماری های جسمی توصیه به روان آرام و سالم و روح شاداب می شود و این روح و روان است که می تواند سلامت جسم را تضمین کند یا به او برگرداند.

خزعلی ایجاد انگیزه، امید آفرینی، عشق و نشاط با توجه به شناخت توانمندی ها را مهمترین نقش روانشناس دانست، گفت: نقش روانشناسان برای جلوگیری از ناهنجاری ها و آسیب ها بر کسی پوشیده نیست و روانشناسان در ارتقای بینش، روش، دانش، کنش و واکنش نقش اساسی دارند و این روانشناسی سلامت و روانشناسی کمال است و روانشناسان می توانند توانمندی های فرد را به خوبی شناسایی کنند و قوه ها، داشته ها، ظرفیت ها و استعدادهای فرد را تبدیل به عمل و فعلیت و زندگی اور را متحول کنند.

ارائه یک میلیون و ۷۰۰ هزار مشاوره تلفنی بهزیستی به مردم

مهری سادات موسوی معاون سلامت اجتماعی سازمان بهزیستی کشور نیز در این جلسه با بیان اینکه سازمان بهزیستی اولین تشکیلات دولتی است که علم روانشناسی و مشاوره را توانسته وارد ساختار اجرایی کند، گفت: ۹۴ مرکز دولتی و ۳ هزار و ۱۷۴ مرکز مشاوره غیر دولتی در سال ۱۴۰۲ حدود یک میلیون نفر را طی دو میلیون و ۷۵۰ هزار جلسه مورد مشاوره قرار دادند.

وی افزود: در راستای عدالت اجتماعی و دسترسی عموم افراد به خدمات مشاوره خط ۱۴۸۰ سال گذشته یک میلیون و ۷۰۰ هزار مشاوره تلفنی ارائه داده است و در سال جاری ارتقای خط و ارتباط با سایر خطوط در دستور کار قرار دارد.

موسوی با اشاره به اختصاص یاری برگ به خانواده های کم بضاعت و مددجویان سازمان بهزیستی، اظهارداشت: برنامه های دیگری مثل مشاوره های به افراد در شرف طلاق، دوره های آموزشی پیش از ازدواج، مهارتهای زندگی و فرزندپروری ارائه می شود که به سلامت روان جامعه کمک می کند.

معاون سلامت اجتماعی بهزیستی کشور با بیان اینکه حدود ۲۲ سال پیش مسوولیت صدور پروانه فعالیت مراکز مشاوره به سازمان بهزیستی واگذار شده است، گفت: ۳ هزار و ۱۷۴ مرکز در این سال‌ها همراه بهزیستی بودند و نظارت های مختلفی بر روی این مراکز انجام می شود.

کد خبر 6092732

دیگر خبرها

  • یادواره‌های شهدا، دشمن‌ستیزی را در دلها زنده نگه می‌دارد
  • شناسایی خانواده شهید نسیم افغانی + فیلم
  • روایتی از طلبه جهادگر و مادر ۵ فرزند/ بچه ها برکت آوردند
  • منشور مشاوره خانواده تدوین و نهایی شد
  • (تصاویر) بارندگی‌های افغانستان دشت خشکیده سیستان را زنده کرد
  • تدوین منشور مشاوره خانواده نهایی شد
  • زن جوان خطاب به قاضی:اول یک روسری در ماشین همسرم پیدا کردم؛بعدا هم دیدم از مهد کودک یک دختر را بغل کرد و برد/ حالا هم طلاق می خواهم
  • یک میلیون مهاجر افغان از ترس اخراج پنهان شده اند
  • طالبان خطاب به روسیه: حکومت افغانستان فراگیر است | دخالت در امور داخلی خود را نمی پذیریم
  • طالبان: دخالت در امور داخلی خود را نمی پذیریم