سیاره‌های بی ستاره در فضا
تاریخ انتشار: ۲۲ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۵۰۶۸۳۱
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از خبرگزاری صدا و سیما، این پژوهش با استفاده از تلسکوپ فضایی کپلر ناسا انجام شده و سیگنال‌های خیره‌کننده‌ای را ثبت کرده است که از وجود سیاره‌هایی پنهان در فضا با ابعاد و اندازه زمین خبرمی‌دهند. این سیگنال‌ها با سیگنال‌های طولانی‌تری که برای سیاره‌های دارای میزبان ستاره‌ای (مانند خورشید) موردانتظار است، همخوانی نداشتند؛ از این رو پژوهشگران می‌گویند که این سیارات ممکن است زمانی پیرامون ستاره خود شکل گرفته باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این علامت‌ها با استفاده از اثر «ریزهمگرایی» ثبت شدند. اثری که وجود آن را نخستین بار آلبرت اینشتین پیش‌بینی کرده بود. این پدیده زمانی اتفاق می‌افتد که ستارگانِ پس‌زمینه، می‌توانند برای ستارگان پشت خود نقش ذره‌بین را بازی کنند تا تصویر آنها به شکل پیوستاری از نور ظاهر شود. غالبا ستارگان باعث بروز چنین رخداد نادری می‌شوند، اما تعداد کمی از این رخداد‌های نادر را سیاره‌ها ایجاد می‌کنند. این نمونه اخیر، شامل سیگنال‌هایی بود که به نظر می‌رسید در اثر سیارات دیگر (سیاراتی که دانشمندان در این مطالعه جدید پیدا کرده‌اند) ایجاد شده‌اند [و نه در اثر وجود ستارگان دیگر]. با این همه، این احتمال وجود داشت که این سیارات در واقع هرگز پیدا نخواهند شد.
«لین مک دونالد» از دانشگاه منچستر که سرپرست این پژوهش بوده است، می‌گوید: «یافتن این سیگنال‌ها بسیار دشوار است. مشاهدات ما با یک تلسکوپ کهنه و ضعیف با دید تار به سمت یکی از متراکم‌ترین و شلوغ‌ترین بخش‌های آسمان نشانه رفته بود. جایی که در حال حاضر هزاران ستاره با درخشندگی‌های متفاوت وجود دارد و هزاران سیارک که از مقابل میدان دید ما گذر می‌کنند. ما تلاش می‌کنیم از لابه‌لای این هیاهو، روشنایی‌های ریز و مشخصی که در اثر وجود سیارات ایجاد شده بیرون بکشیم و استخراج کنیم و [و از سوی دیگر]برای دیدن یک سیگنال پیش از آنکه از دست برود فقط یک بار شانس داریم. این کار تقریبا مانند آن است که بخواهید تنها با استفاده از یک گوشی تلفن همراه در میان یک بزرگراه، به دنبال سوسو زدن یک کرم شب‌تاب باشید.»
تلسکوپ فضایی کپلر هرگز برای انجام چنین کار‌هایی در نظر گرفته نشده بود. کار اولیه آن این بود که با مشاهده سایه سیاره‌ها حین گذر از مقابل ستاره‌شان، به دنبال سایر سیارات بگردد. «ایمون کرینز» از دانشگاه منچستر و یکی از نویسندگان این مقاله می‌گوید: «کپلر با ارائه شواهد تجربی از وجود گروهی از سیارات بی‌ستاره و سرگردان با جرم مشابه زمین، به چیزی دست یافته که هرگز برای آن طراحی نشده بود. اینک تلسکوپ فضایی کپلر عرصه را در اختیار یک برنامه فضایی دیگر قرار می‌دهد که برای یافتن چنین سیگنال‌هایی طراحی شده است. سیگنال‌هایی که به قدری دست‌نیافتنی‌اند که خود اینشتین، مشاهده آنها را بسیار بعید می‌دانست. من بسیار هیجان‌زده‌ام که برنامه [تحقیقات فضایی]اقلیدس (Euclid) متعلق به سازمان فضایی اروپا (ESA) نیز توانست در قالب فعالیت علمی و در کنار ماموریت اصلی‌اش به این تلاش‌ها ملحق شود.»
این برنامه‌های پژوهش فضایی -و سایر تحقیقاتی ناسا و بقیه سازمان‌های فضایی- در جستوجوی تایید وجود (و شکل ظاهری احتمالی) آن سیارات سرگردان بر خواهند آمد. مقاله‌ای که به جزئیات این یافته‌ها می‌پردازد در اطلاعیه‌های ماهانه انجمن سلطنتی نجوم (Monthly Notices of the Royal Astronomical Society) منتشر شده است.
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: تلسکوپ فضایی کپلر ناسا سیگنال ها سیاره ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۵۰۶۸۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ناسا برای طوفان‌های شدید خورشیدی در مریخ آماده می‌شود
دو فضاپیمای ناسا توجه ویژه‌ای به افزایش سطوح تشعشعی که مریخ در طول نزدیک شدن به بیشینه خورشیدی امسال تجربه می‌کنند، خواهند داشت تا فضانوردان را برای ماموریت‌های آینده به سیاره سرخ آماده کنند.
به گزارش ایسنا، هر ۱۱ سال یا بیشتر، خورشید به دلیل وجود میدان‌های مغناطیسی قوی و دائما در حال تغییر، اوج فعالیت به نام بیشینه خورشیدی را تجربه می‌کند. در این دوره از چرخه خورشیدی، فرکانس و شدت لکه‌های خورشیدی روی سطح خورشید افزایش می‌یابد و شعله‌های خورشیدی و پرتاب‌های جرمی تاجی ایجاد می‌کند که جریان‌های قدرتمندی از تابش خورشیدی را به اعماق فضا می‌فرستد.
به نقل از اسپیس، در حالی که میدان مغناطیسی زمین تا حد زیادی از سیاره ما در برابر تأثیرات چنین طوفان‌های خورشیدی محافظت می‌کند، مریخ از این محافظ‌ها برخوردار نیست، زیرا سیاره سرخ مدت‌ها پیش میدان مغناطیسی جهانی خود را از دست داده است. در نتیجه، مریخ همراه با هر فضاپیمای ساکن در آن در برابر فعالیت شدید خورشیدی آسیب‌پذیرتر است.
بر اساس بیانیه آژانس فضایی ناسا، به همین دلیل است که مدارگرد ماون(MAVEN) و مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا برای مطالعه ذرات خورشیدی و تشعشعاتی که هم از بالای سیاره و هم از سطح آن به سمت مریخ می‌آیند، متحد می‌شوند.
شانون کوری(Shannon Curry)، محقق اصلی ماون، در بیانیه‌ای گفت: برای انسان‌ها و دارایی‌های روی سطح مریخ، ما دستاویز محکمی در مورد تاثیر تشعشعات در طول فعالیت خورشیدی نداریم. من واقعا دوست دارم امسال را در مریخ ببینم. رویداد بزرگی که می‌توانیم قبل از رفتن فضانوردان به مریخ برای درک بهتر تابش خورشیدی آن را مطالعه کنیم.
هر دو فضاپیما با هم کمیت ذرات خورشیدی که به مریخ می‌رسند و میزان انرژی آنها را مطالعه می‌کنند. ابزار سنجش تشعشع کنجکاوی یا RAD، چگونگی تأثیر اتمسفر نازک سیاره را بر شدت ذراتی که به سطح مریخ می‌رسند، و همچنین چگونگی شکستن مولکول‌های مبتنی بر کربن بر روی سطح توسط تشعشع را اندازه‌گیری می‌کند، که از این طریق محققان می‌توانند میزان حفاظت را استنباط کنند. فضانوردان در حال کاوش مریخ ممکن است به آن نیاز داشته باشند.
دان هاسلر (Don Hassler)، محقق اصلی RAD می‌گوید: شما می‌توانید یک میلیون ذره با انرژی کم یا ۱۰ ذره با انرژی بسیار بالا داشته باشید. در حالی که ابزارهای ماون به ذرات کم انرژی حساس‌تر هستند، RAD تنها ابزاری است که قادر به دیدن ذرات پرانرژی است که از طریق جو به سطح، جایی که فضانوردان هستند، می‌رسد.
ماون و کنجکاوی پشت سر هم کار می‌کنند، به طوری که وقتی مدارگرد یک شعله خورشیدی را تشخیص داد، به تیم مریخ‌نورد هشدار داده می‌شود که به دنبال تغییرات در داده‌های RAD باشند. بنابراین، مأموریت ماون همچنین یک سیستم هشدار اولیه را برای سایر تیم‌های فضاپیمای مریخ در زمانی که سطح تشعشعات افزایش می‌یابد فراهم می‌کند تا در صورت نیاز ابزارهای آسیب‌پذیر را خاموش کنند.
بیشینه خورشیدی امسال مصادف با شروع غبارآلودترین فصل در مریخ است که با گرم شدن اتمسفر سیاره در حضیض که نقطه‌ای در مدار مریخ است که در آن نزدیک به خورشید قرار می‌گیرد، ایجاد می‌شود. اگر یک طوفان گرد و غبار جهانی همزمان با طوفان خورشیدی اتفاق بیفتد، می‌تواند درکی در مورد چگونگی تبدیل شدن مریخ به صحرای یخ‌زده امروزی که در آن وجود دارد، ارائه دهد.
مقامات ناسا در این بیانیه می‌گویند: در حالی که آب کمی در مریخ باقی مانده است، بیشتر یخ در زیر سطح و در قطب‌ها و برخی هنوز به صورت بخار در جو در گردش هستند.
آنها افزودند: دانشمندان نمی‌دانند که آیا طوفان‌های گرد و غبار جهانی به بیرون راندن این بخار آب کمک می‌کنند و آن را در بالای سیاره بالا می‌برند و در آن جا جو در طی طوفان‌های خورشیدی از بین می‌رود یا خیر. یک نظریه این است که این فرآیند، که چندین بار در طول چندین سال تکرار شده، ممکن است توضیح دهد که چگونه مریخ با دریاچه‌ها و رودخانه‌ها به سیاره‌ای تقریبا بی‌آب تبدیل شده است.
انتهای پیام
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند