داستانِ پُر آب چشمِ اجرای «مطلق»
تاریخ انتشار: ۲۵ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۵۴۱۸۱۷
بهمن 1397 بود که شروع به نگارش نمایشنامه «مطلق» کردم. من کتاب‌های متعددی خوانده و فیلم‌هایی دیده بودم که بخشی از آنها همواره در ذهنم تکرار می‌شد از جمله کتاب‌هایی مانند «میرا»، «1984»، «تماشاچی محکوم به اعدام»، «در انتظار گودو» و سریال‌هایی مانند «سرگذشت ندیمه» و... که همگی فضایی ویژه خود می‌سازند.
حرفه اصلی من بازیگری است و از سال 1388 به آن مشغولم و «مطلق» نخستین تجربه کارگردانی‌ام است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«مطلق» با توجه به مجموع این دانسته‌ها، براساس تکه‌تکه‌هایی از باقی‌مانده ته‌نشین‌شده در ذهنم از هر کدام از رمان‌ها و نمایشنامه‌هایی که خوانده و فیلم‌ها و سریال‌هایی که دیده بودم و آنچه در مورد خواسته مخاطب خاص و عام تصور می‌کردم شکل گرفت و شهری را در ناکجاآباد ساخت. شهری که در آن نه زمان و نه مکان مشخص است، شهری که حافظه مردمانش پاک شده و در ادامه دختری وارد شهر میشود که حامل پیامی است.
من برای کسب اولین تجربه کارگردانی با نمایش «مطلق» دشواری‌های بسیاری را از سر گذراندم که بخشی از آن به‌علت نداشتن تجربه کافی در انتخاب تیم پشت صحنه بود. نخستین دوره تمرینات ما از خرداد 1398 آغاز شد که به مدت 5 ماه طول کشید و به قصد اجرا در تالار حافظ شکل گرفت. تمریناتی طولانی که وقتی به خود آمدیم متوجه شدیم برخلاف آنچه از سوی همراهانم گفته شده بود حتی برای تعیین زمان جلسه بازبینی درخواستی به شورای نظارت و ارزشیابی اداره‌کل هنرهای نمایشی داده نشده است. این اتفاق منجر به ایجاد تغییراتی در گروه ما شد و پس از آن بود که مهناز افتاده‌نیا علاوه بر مسئولیت بازی در «مطلق» مدیریت امور مربوط به مجری‌طرح، برنامه‌ریز و دستیار کارگردان را هم بر عهده گرفت و در کنار آن، طراحی صحنه و آکسسوار را نیز انجام داد. دور دوم تمرینات ما در سوله‌ای سمت آزادگان انجام شد و علت آن حجیم بودن دکور بود که موجب شد تصمیم بگیرم در سوله برقرارش کنم و همانجا به تمرین بپردازیم. ما از دوستان‌مان خواهش کردیم جلسه بازبینی شورای نظارت و ارزشیابی و بازبینی سالن به‌صورت همزمان انجام شود که آنها هم محبت کردند و برای بازبینی به‌همان سوله آمدند. اتفاق ناخوشایندی که در ادامه رخ داد صحبت‌هایی بود که از سوی مسوولان سالن با من انجام شد و پس از ارائه راهکارهایی برای بهبود کار اعلام کردند که نمی‌توانند به «مطلق» نوبت اجرا دهند. در همین حین «مطلق» رفتن دو سرمایه‌گذار را در دو مقطع زمانی متفاوت به چشم دید و به شخصه تأمین مبلغ لازم برای ادامه راه را بر عهده گرفتم و اینجا بود که کاوه سجادی‌حسینی به‌عنوان استاد و دوست بسیار همراه من به این نتیجه رسید که تهیه‌کننده کار ما شود. از همان ابتدا قرارمان بر این بود که این تهیه‌کنندگی نه به معنای آوردن سرمایه‌ای با خود به کار که از جنبه حمایت معنوی و اعتباری باشد که الحق هم بسیار کمک و راهنمایی‌مان کرد. ما با توجه به راهنمایی او به این نتیجه رسیدیم که در تماشاخانه‌ای خصوصی روی صحنه برویم و در نتیجه با عمارت نوفل‌لوشاتو وارد مذاکره شدیم.
نخستین هفته اجرای ما که از 6 تیر 1400 آغاز شد با استقبال مخاطب مواجه شد. به‌گونه‌ای که در هر اجرا تمام بلیت‌های 50 درصد ظرفیتی که تحت تأثیر شیوع کرونا مجاز به استفاده از آن بودیم به فروش می‌رفت و گمان می‌کردیم همان مسیر را ادامه خواهیم داد که 12 تیر اعلام شد در پی قرمز شدن وضعیت کرونا، سالن‌های تئاتر به مدت دو هفته تعطیل خواهد شد هرچند با وجود اعلام چنین مسأله‌ای شاهد هستیم که اجرای نمایش‌ها در سالن‌های خصوصی و غیردولتی از دوشنبه 21 تیر آغاز شده است و امیدواریم مجدداً و با رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی به همان روال پیش که همه بلیت‌ها فروخته می‌شد برسیم.
نکته‌ای که باید به آن اشاره کرد این است که ما هنوز هیچ مبلغی نه به‌عنوان کمک‌هزینه و نه به‌عنوان جبرانی برای 50 درصد ظرفیت خالی‌مانده سالن از سوی اداره‌کل هنرهای نمایشی دریافت نکرده‌ایم و این در حالی است که موظفیم اجاره سالن را پیش از شروع اجرا بپردازیم اما ظاهراً این اتفاقات اهمیتی برای کسی ندارد. همچنین می‌دانیم که پیش از این خبر تعطیلی یا بازگشایی سالن‌های تئاتر از طریق شورای نظارت و ارزشیابی اداره‌کل هنرهای نمایشی به سایت فروش بلیت و از طریق سایت به سالن‌داران و از طریق سالن‌داران به ما اعلام می‌شد اما در خصوص بازگشایی اخیر که از دوشنبه 21 تیر رخ داده است سکوتی خبری حاکم است و در همین سکوت و با وجود اعلام مدیرکل هنرهای نمایشی مبنی بر تعطیلی دو هفته‌ای ظاهراً شورای نظارت در توافقی غیرخبری به سایت فروش بلیت اعلام کرده است که به سالن‌داران خصوصی بگوید که می‌توانند میزبان نمایش‌ها باشند و سالن‌داران نیز این موضوع را به ما منتقل کردند و این گونه شد که ما اکنون روی صحنه‌ایم.
نکته آخر اینکه، آنچه با اجرای نمایش «مطلق» و دشواری‌هایی که پشت سر گذاشتم، بیش از پیش به آن معتقد شدم این است که برای تئاتر کار کردن در کشور ما، می‌بایست «عاشق» بود و اگر قرارتان با خود بر ادامه دادن است، راهی جز این پیش رویتان نیست.
منبع: ایران آنلاین
کلیدواژه: هنرهای نمایشی شورای نظارت سالن داران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۵۴۱۸۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تعرفه سالن های ورزش شهرداری در سال جدید چقدر است؟
به گزارش همشهری آنلاین_ مهدی اسماعیل پور، سازمان ورزش برای اینکه اقشار مختلف جامعه از ورزش و مزایای آن بهره مند شوندکه سلامت جسمی و روحی شهروندان و ایجاد شور و نشاط در جامعه است، بلیت و بهای خدمات در ورزشی اماکن متعلق به خود را با سوبسید به دست شهروندان می رساند.
افزایش ۳۰ تا ۴۰ درصدی طبق مصوبه شورای شهر
با وجود خدمات ارزان در اماکن ورزشی متعلق به سازمان وررش، برخی رسانه ها در انتقاد به عملکرد شهرداری تهران ادعای عجیبی را مطرح کرده اند و از افزایش بیش از ۱۰۰ درصدی تعرفه خدمات در برخی از اماکن ورزشی متعلق به سازمان ورزش شهرداری تهران در سال ۱۴۰۳ خبر داده اند! در همین رابطه موضوع را از حسین اوجاقی مدیرعامل سازمان ورزش شهرداری تهران پیگیری کردیم که ضمن تکذیب این موضوع، گفت:"تعرفه های اماکن ورزشی متعلق به سازمان ورزش شهرداری تهران کاملا بر اساس مصوبه های شورای اسلامی شهر تهران بوده و افزایش نرخ اماکن ورزشی شهر تهران در سال ۱۴۰۳ برهمین اساس حدودا بین ۳۰ تا ۴۰ اقزایش داشته است.»
به اندازه تعرفه اماکن دولتی در سال گذشته
اوجاقی در ادامه تاکید می کند که سازمان ورزش شهرداری تهران ارزان ترین تعرفه خدمات ورزشی را در کشور ارائه می کند و در این رابطه می گوید: «تعرفه سال ۱۴۰۳ اماکن ورزشی متعلق به سازمان ورزش شهرداری تهران با نرخ تعرفه های ورزشی دولت و اماکن ورزشی متعلق به وزارت ورزش و جوانان در سال ۱۴۰۲ برابری می کند. به عبارت دیگر مجموعه های خصوصی که هیچ، تعرفه اماکن ورزشی شهرداری تهران مطابق با مصوبه شورای اسلامی شهر تهران امسال به اندازه تعرفه ای است اماکن ورزشی دولتی در سال گذشته دریافت می کردند.»
تفاوت تعرفه در مناطق شمال و جنوب شهر
مدیرعامل سازمان ورزش درخصوص تفاوت تعرفه خدمات ورزشی در شمال و جنوب شهر می گوید: «تعرفه خدمات ورزشی سازمان ورزش شهرداری تهران به دو بخش مجموعه های درجه دو و درجه سه تقسیم بندی می شود. تعرفه خدمات ورزشی در مناطق شمال شهر یا همان اماکن ورزشی درجه دو کمی بیشتر از جنوب شهر یا همان اماکن ورزشی درجه سه است. شمال شهر شامل مناطق یک تا ۸ و همچنین منطقه ۲۲ می شود. جنوب شهر هم مناطق ۹ تا ۲۱ است. برهمین اساس میزان افزایش تعرفه در سال جاری حدودا به ۳۰ تا ۴۰ درصد می رسد.»
ارائه خدمات ورزشی با سوبسید
اوجاقی در ادامه به نرخ تعرفه برخی از رشته ها و خدمات ورزشی پر طرفدار در سال گذشته و سال جدید اشاره و آنها را مقایسه می کند: «برای مثال نرخ بلیت استخر در مناطق جنوب شهر در سال گذشته ۵۲ هزار تومان بود که امسال به ۶۷ هزار تومان افزایش پیدا کرده است. بهای استخر در مناطق شمال شهر نیز در سال گذشته ۷۷ هزار تومان بود که امسال به ۸۴ هزار تومان رسیده است. این در شرایطی است که امسال بهاتی بلیت استخر در مجموعه های دولتی بیش از ۱۰۰ هزار تومان می شود.» با یک حساب و کتاب و سرانگشتی مشخص می شود که حداکثر افزایش نرخ تعرفه خدمات ورزشی متعلق به سازمان ورزش شهرداری تهران آنهم در رشته های ورزشی پرتقاضا و پر مخاطب در بالاترین تعرفه های اعمال شده حداکثر حدود ۴۰ درصد است که با ادعای افزایش ۱۰۰درصدی فاصله معناداری دارد!
سوبسید و تخفیف برای شهروندان
اوجاقی با اشاره به این موضوع که شهرداری برای ورزش شهروندی سوبسید هم می دهد و بهای دریافتی از شهروندان حتی کمتر از هزینه تمام شده است، در تکمیل صحبت های خود می گوید: «سازمان ورزش شهرداری تهران و مدیریت شهری برای ارائه خدمات ورزشی به شهروندان و در بحث ورزش شهروندی نه تنها به دنبال سود دهی و درآمد زایی نیست که حتی سوبسید هم پرداخت می کند. برای مثال هزینه تمام شده هر سانس استخر تقریبا حدود ۲۰۵ هزار تومان می شود، درحالی که قیمت بلیت آن در بهترین حالت ۸۴ هزار تومان است! علاوه بر این که تعرفه های اماکن ورزشی شهرداری تهران کمتر از دولتی ها است و ارزان ترین تعرفه خدمات در کشور را داریم، در موارد بسیاری برای اقشار خاص از جمله جانبازان، خانواده شهدا، زنان سرپرست خانوار، سالمندان دارای کارت منزلت و... نیز تخفیف های ۱۰۰ تا ۵۰ درصدی نیز اعمال می شود.»
اینفو:
۳۰تا ۴۰ درصد میزان افزایش تعرفه های ورزشی شهرداری تهران
۲۰۵ هزار تومان نرخ تمام شده استخر
۸۴ هزار تومان قیمت بلیت استخر در بهترین حالت
یک تا ۸ و ۲۲ مناطق شمال شهر (اماکن درجه ۲)
۹ تا ۲۱ مناطق جنوب شهر(اماکن درجه ۳)
تعرفه برخی از خدمات ورزشی در سال ۱۴۰۳ نسبت به سال گذشته:
۵۲ هزار تومان نرخ سال گذشته استخر(جنوب شهر)
۶۸ هزار تومان نرخ سال ۱۴۰۳(جنوب شهر)
۷۷ هزار تومان نرخ سال گذشته استخر(شمال شهر)
۸۴ هزار تومان نرخ سال ۱۴۰۳(شمال شهر)
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت