به نقل از «ایرنا»

نویسنده «مجمع سری»: قرنطینه نوشتن را برایم سخت کرد

تاریخ انتشار: ۲۸ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۵۶۵۲۴۸

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، رابرت هریس زاده ۷ مارس سال ۱۹۵۷ یک نویسنده معروف انگلیسی است که در بازار کتاب ایران بیشتر با کتاب‌هایی چون مجمع سری (۱۳۹۶، نشر چترنگ) و دیکتاتور (۱۳۹۶، نسل نواندیش) شناخته می‌شود. هریس ۶۴ ساله که سابق بر این گزارشگر تلویزیون بی.بی.سی انگلیس بود، نویسندگی را با آثار غیرداستانی آغاز کرد اما شهرت جهانی خود را بیشتر به داستان‌های تاریخی کارنامه هنریش مدیون است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اولین کتاب این نویسنده انگلیسی شکل بالاتری از قتل: تاریخ مخفی جنگ گاز و میکروب بود که در سال ۱۹۸۲ چاپ و روانه بازار شد. از دیگر آثار غیرداستانی هریس می‌توان به دولت، رسانه‌ها و بحران فالکلند (۱۹۸۳)، فروش هیتلر (۱۹۸۶) درباره رسوایی خاطرات تقلبی رهبر آلمان نازی و بنده خوب و وفادار (۱۹۹۰) در مورد برنارد اینگهام سخنگوی دولت  مارگارت تاچر، اشاره کرد.  

کتاب پرفروش سرزمین پدری (۱۹۹۲ ) اولین تجربه هریس در حوزه ادبیات داستانی بود. این رمان جهانی را به تصویر می‌کشد که در آن آلمان پیروز جنگ جهانی دوم شده است. شرکت اچ. بی. او در سال ۱۹۹۴ اقتباس سینمایی این اثر را ساخت. هریس پس از سرزمین پدری چند اثر داستانی درباره رم باستان منتشر کرد. کتابهای جدیدتر این نویسنده بر تاریخ معاصر تمرکز دارند.

هریس در گفت‌وگویی جدید با روزنامه گاردین از آخرین رمان خود وی-۲ (V۲) که به داستان یک مهندس آلمانی متخصص در حوزه ساخت موشک و یک جاسوس انگلیسی می‌پردازد، گفت و از تاثیری که شیوع کرونا و خانه‌نشینی بر حرفه نویسندگی‌اش داشت. در ادامه متن کامل این گفت‌وگو را می‌خوانید:

رمان‌های شما همیشه خیلی متفاوت و متنوع‌اند. داستان رمان جدید از کجا آمد؟

هیچ برنامه از پیش تعیین شده‌ای وجود ندارد، فقط همانطور که روزها را به شب می رسانم، یکدفعه چیزی در ذهنم جرقه می‌زند. در مورد رمان وی-۲، حدود پنج یا شش سال پیش یک آگهی فوت در روزنامه تایمز دیدم متعلق به زنی که مسئولیت تعیین خط پرتاب موشک‌ها را در بلژیک تازه آزاد شده برعهده داشت. به نظرم شبیه به یک کاراکتر جالب برای داستان آمد، همین. جالب اینجاست که به خاطر برگزیت (خروج انگلیس از اتحادیه اروپا) جذب این داستان شدم؛ این ایده که یک قدرت اروپایی یک کشور اروپایی دیگر را به تصرف و اشغال خود درآورد تا از آنجا به یک کشور سوم در اروپا موشک بالستیک شلیک کند، برایم شگفت‌انگیز و اعجاب‌آور بود.

چطور تصمیم می‌گیرید در داستان‌هایتان روی کدام کاراکتر تمرکز کنید؟

باید شخصیتی را انتخاب کنید که خودتان و خوانندگانتان به آن علاقه داشته باشید و داستان را طوری پیش ببرید که در جهانی که خلق کرده‌اید، اتفاق جالبی برای این شخصیت بیفتد. کار رمان‌نویسی اینطور آغاز می‌شود. حالا رخدادهایی که من به آنها علاقه دارم، اتفاقات سیاسی و جهان شمول بودن انگیزه های سیاسی است، از رُم سیسرون گرفته تا فرانسه، روسیه و آلمان در قرن نوزدهم، هر جایی که تلاش برای رسیدن به قدرت در جریان باشد. از نویسنده‌ای که در ازای پول به جای دیگران می‌نویسد تا یک منشی ساده، بیشتر شخصیت های کتابهای من در حاشیه هستند و از بیرون قدرت را نظاره می‌کنند.

در رمان وی-۲ نه دانشمندان موشکی آلمان و نه جاسوسان انگلیسی به موفقیت چندانی نمی‌رسند. توضیحتان در این باره چیست؟ 

یک کتاب از آیلین یانگ هازبند، یکی از کهنه سربازان انگلیسی که در جنگ جهانی دوم به دنبال پایگاه‌های موشکی آلمان بود، می خواندم که در آن مدعی شده بود در پایان اولین شیفتشان دو پایگاه کشف کردند که توسط نیروی هوایی انگلیس نابود شده بود و این که عملیات آنها موشک های وی-۲ را شکست داد. اما با نیم ساعت تحقیق متوجه شدم هیچوقت به هیچ پایگاه موشکی‌ای حمله نشده است. بنابراین جنس کتابی که میخواستم بنویسم به کتابی درباره بیهودگی تغییر کرد؛ پروژه موشک های وی-۲ یک شکست بود. این موشک ها ترس و اضطراب بالایی در دل مردم ایجاد کردند اما ساخت آنها بزرگترین اتلاف پول در کل جنگ جهانی دوم بود.

آیا قرنطینه و خانه‌نشینی عادات نویسندگی شما را تغییر داد؟

روش کار من این طور است که معمولا کار نوشتن یک کتاب را ۱۵ ژانویه (اواخر دی) آغاز می‌کنم و پرونده آن را تا حول و حوش ۱۵ ژوئن (اواخر خرداد) می‌بندم؛ از آنجایی که یک روزنامه‌نگار قدیمی هستم وجود این نوع فشار لازمه کارم است. در حال نوشتن رمان جدیدم بودم که قرنطینه و خانه نشینی شروع شد. این شرایط کار مرا برای نوشتن کتاب سخت کرد. در گذر ایام به این نتیجه رسیده‌ام که بیشتر روند نوشتن در ناخودآگاه انجام می‌شود و برای به کار انداختن ناخودآگاه باید اول از همه آرامش داشت، باید به دیدن دوستانتان بروید و بیرون رفتن و سینما رفتن را در برنامه داشته باشید. وقتی نتوانید این کارها را بکنید، ذهنتان به جایی بسیار عجیب تبدیل می‌شود. (در دوران قرنطینه) نمی توانستم بیشتر از ۳ یا ۴ ساعت در روز کار کنم. مجبور بودم سر ظهر که می‌شد نوشتن را تعطیل کنم. این شرایط رنگ و بوی خاصی به رمان بخشیده و آن را به یک رمان پرایجاز و فشرده تبدیل کرده است.   

دوست دارید دوباره دبیر اخبار سیاسی باشید؟ از زمانی که در این شغل بودید تا به حال چه چیزی در دورنمای سیاسی جامعه بیشترین تغییر را داشته است؟

به این نتیجه رسیده‌ام که همیشه رمان‌نویسی بودم که از راه روزنامه‌نگاری پول درمی‌آورد تا روزنامه‌نگاری که به یکباره نویسنده شده. بنابراین دوست ندارم دوباره دبیر اخبار سیاسی باشم. البته مدیون این تجربه هستم و همیشه در نوشتن کتاب‌هایم از آن استفاده می‌کنم، خواه رمانی درباره رم باستان باشد یا فرانسه قرن نوزدهم.

از نظر من چیزی که از آن زمان تاکنون بیشترین تغییر را کرده، کیفیت سیاستمداران است. تصویر کلی سیاست همیشه جذاب است اما وضعیت فعلی وست‌مینیستر به ویژه کیفیت سخنرانی‌ها و مناظرات از هر زمان دیگری در تاریخ دلسردکننده‌تر است بنابراین خوشحالم که دیگر در کار دبیری اخبار سیاسی نیستم.

این روزها قبل از خواب چه کتابی می‌خوانید؟

درحال حاضر در حال نوشتن رمانی درباره جنگ داخلی انگلیس هستم بنابراین کتاب خاطرات ساموئل پیپس وقایع نگار انگلیسی را می‌خوانم همراه متن سخنرانی‌های الیور کرامول، از رهبران سیاسی و نظامی انگلیس. نامه‌های کارلایل هم یکی دیگر از کتابهایی است که این روزها قبل خواب مطالعه می‌کنم.

به یک نوجوان ۱۲ ساله خواندن چه کتابی را پیشنهاد می‌کنید؟

جوان‌تر که بودم کتاب‌های جاست ویلیام از کرامپتون، شرلوک هلمز از کانن دویل و آثار اچ.جی. ولز را می‌خواندم. اولین کتاب درست و حسابی که خواندم آرزوهای بزرگ از چارلز دیکنز بود؛ فکر کنم ۱۲ ساله بودم و این کتاب به نظرم شگفت انگیز آمد. بنابراین به کسی که در آن سن و سال است خواندن این رمان را پیشنهاد می‌کنم.

منبع: The Guardian برچسب‌ها ادبیات جهان ویروس کرونا قرنطینه نویسنده کتاب

منبع: ایرنا

کلیدواژه: ادبیات جهان ویروس کرونا قرنطینه ادبیات جهان ویروس کرونا قرنطینه نویسنده کتاب موشک ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۵۶۵۲۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بازی برای کودکان خیلی مهم است اما جایگاه ادبیات هم حفظ شود

لاله جعفری نویسنده حوزه کتاب کودک، درباره وضعیت کتاب کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: خوشبختانه امروز طیف وسیعی از کتاب‌ها در بازار نشر وجود دارد اما در مقابله با تالیف‌های خارجی که مخاطب زیادی دارند نویسندگان ایرانی کار سختی پیش رو دارند چون باید به نحوی بنویسند تا بچه‌ها فقط به دنبال کتاب‌های ترجمه نروند و به دنبال تالیفات داخلی نیز باشند.

وی افزود: همچنین گستردگی سبک‌های ادبی در حوزه کودک زیاد است و تنوع خوبی وجود دارد. ما داستان‌های تخیلی، ترسناک، طنز، علمی و… را داریم و این تنوع باعث می‌شود تا بچه‌ها به طرف کارهای تألیفی جذب شوند. البته که هنوز فاصله بسیاری با آثار خارجی داریم، چرا که گرانی کاغذ و چاپ باعث شده تا ناشران محدودتر کار کنند و این محدودیت‌ها برای نویسندگان نیز به‌وجود می‌آید. امیدوارم این مشکلات حل شوند و آثار تألیفی در کنار ترجمه بچه‌ها را به سمت خود جلب کنند.

نویسنده کتاب «چوم چوم» درباره یافتن ایده برای نگارش و همراهی با کودک امروز گفت: سعی می‌کنم تجربه‌های میدانی زیاد داشته باشم و با بچه‌ها کار کنم. حواس پنجگانه خود را در مواجه با بچه‌ها تقویت کنم. در پارک، خیابان، مترو و هر جایی‌که کودکی می‌بینم شش دانگ حواسم را جمع کنم تا ببینم عکس‌العملش در مقابله با مسائل چگونه است و سعی می‌کنم ایجاد ارتباط کنم و ببینم مدل حرف‌زدن‌شان تا چه اندازه نسبت به بچه‌های دوره خودمان تغییر کرده است. در کنار این مشاهده میدانی سعی می‌کنم کتاب‌های پرفروش دنیا را بخوانم و نکات قابل توجه آن را درک کنم. از سوی دیگر تلاش می‌کنم تا در فیلم‌ها، انیمیشن‌ها یا حتی بازی‌های رایانه‌ای جستجو کنم ببینم آثار پرطرفدار چه نکاتی به همراه دارند که بچه‌ها به سمت آن‌ها جلب می‌شوند.

جعفری به چگونگی ترغیب بچه‌ها برای مطالعه و فرهنگ‌سازی در راستای مطالعه گفت: بازاریابی مهم‌ترین مساله است. تبلیغات اثر بسیار زیادی دارد و فکر می‌کنم رسانه‌ها حرف اول را در این میان می‌زنند. امروز بین دو فیلم برای پخش، رقابت و تبلیغات گسترده‌ای وجود دارد، چه در شبکه‌های داخلی و چه فارسی زبان خارجی؛ در حالی‌که برای کتاب ما هیچ تبلیغی نداریم. فکر می‌کنم سهل‌الوصول‌ترین راه، همین تبلیغ است. هرچند که هزینه‌بر است، اما رسانه‌های داخلی مانند تلویزیون، به نوعی جزو مایملک مردم ایران به شمار می‌آید و باید از آن استفاده شود. ما در طول روز همه نوع تبلیغی در رسانه می‌بینیم، غیر از کتاب.

وی ادامه داد: از سویی فکر نمی‌کنم در مدارس هیچ تمرکزی روی این مسئله وجود داشته باشد. این اتفاق در حالی است که بیشترین زمان را فرزندان ما در مدرسه و در کنار هم می‌گذرانند و می‌توان برای آن‌ها ساعت مطالعه، یا زنگ کتاب تعریف کرد و به هزار نوع، نه به شکل خشک و اجباری بلکه با بازی و سرگرمی تبلیغ کتاب کرد تا فرهنگ مطالعه در میان بچه‌ها ایجاد شود.

این‌نویسنده گفت: ناشران به دنبال کتاب‌هایی همراه با بازی و سرگرمی هستند و وجه بازی برای‌شان غالب است. درست است که بازی نقش مهمی در زندگی کودک دارد، اما ادبیات نیز جایگاه خودش را دارد و باید این جایگاه حفظ شود. ناشران مجبور هستند برای فروش کتاب دست به هر کاری بزنند و کالایی تولید کنند که روی دست‌شان نماند. اما کتاب‌هایی که ادبیات خالص هستند و به جشنواره‌های داخلی و خارجی راه پیدا می‌کنند هر روز کمرنگ و کم‌تعداد شده‌اند و این را من از سفارش‌هایی که به خودم ارائه می‌شود، می‌بینم. ناشر از من می‌خواهد که سری کاری کنم در حالی که باید بذر آگاهی در ذهن کودک کاشته شود و این با یک اثر خوب اتفاق می‌افتد، اما امروز این گونه نیست. وی در پایان گفت: امیدوارم شرایطی فراهم شود تا نویسنده آنچه که دلش می‌خواهد را بنویسد و تنها سفارشی کار نکند.

کد خبر 6090973 زینب رازدشت تازکند