به نقل از «فارس»

حرم مطهر احمدبن‌موسی(ع)؛ آرامگاه ابدی مردانی از خاندان بزرگ ایمانیه در شیراز

تاریخ انتشار: ۲۸ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۵۶۶۰۲۶

به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، اصالتا تاجر بوده‌اند و ارادتمند خاندان عصمت و طهارت، مردانی نیک اندیش و مورد اعتماد مردم و مراجع عام تقلید.

یکی از خانواده‌هایی که با وجود برخورداری از مراتب و مدارج علمی، هنوز هم سنت‌ها در جمعشان پررنگ است و منش و ادب و متانت‌شان بزرگترین میراث گذشتگان و ایمان و تلاش در مسیر خدمت‌گزاری راه و رسم خانوادگی‌شان است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در حریم نورانی سلطان عشق در شیراز، مردی مدفون است که پدرانش ارادتمندان همیشگی خاندان مطهر عصمت و طهارت بوده‌اند، نام حاج علی‌اکبر ایمانیه برای بسیاری از متدینین شیراز و استان فارس و مراجع تقلید و نیک‌اندیشان آشنا است.
 
در سال ۱۳۰۹ در شیراز و در یک خانواده متدین و خوشنام متولد شد و مثل پدر و پدربزرگش تجارت پیشه بود و در میان مردم و بازاریان بسیار مورد اعتماد.

 در کنار امور معمولی زندگی رسیدگی به مشکلات نیازمندان، برگزاری مراسم محرم و... و مشارکت در امور خیر را با اشتیاق تمام دنبال می‌کرد.

تجارت وی با رعایت تمام دستورات دینی همراه بود به گونه‌ای که برای پیشبرد امور تجاری، علم مکاسب و فقه تجارت را به صورت خودآموز فراگرفت و در تمام مراحل زندگی آن را به کار می‌گرفت.

منزل وی مانند  پدر و اجدادش، مثل یک حسینیه بود و محل برگزاری مراسمات مختلف اهل بیت(ع) به ویژه ایام محرم و این رسم هنوز هم در خانه و خانواده پابرجاست.

ایمان، درایت، کاردانی و عمل‌گرا بودن حاج علی‌اکبر ایمانیه باعث شد تا به عنوان یکی از معتمدین و نمایندگان مراجع عام تقلید از جمله آیت‌الله گلپایگانی و امام راحل و آیت الله سیستانی و آیت‌الله مکارم و چند مرجع دیگر، در استان فارس معرفی شود و در کنار مردانی چون مرحوم آیت‌الله حدائق به عنوان نماینده مراجع، وجوهات شرعی مردم را دریافت و مدیریت نماید.

مردی که در فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی و مناسبت‌های مختلف تاریخی نیز حضوری پررنگ داشت و در قیام خونین ۱۵ خرداد سال۴۱ شیراز نیز از جمله دستگیرشدگان بود.

پیشواز انقلاب اسلامی نیز همواره مورد تعقیب ساواک بود ولی با این وجود هیچ‌گاه دست از تلاش و مبارزه علیه ظلم و مبارزه با رژیم پهلوی برنداشت.

از ارادتمندان و همراهان شهید دستغیب بود و از مریدان مرحوم آیت الله محلاتی بود، مسجد جامع عتیق و مسجد مولا شاهد مناجات‌های عابدانه‌ او در طول سالیان متمادی بوده‌اند.

نماز ظهر را در مسجد مولا می‌خواند و شب‌ها در مسجد جامع عتیق و در محضر شهید دستغیب،  سر بر آستان حضرت دوست می‌سایید.

دعاهای معروف کمیل شهید دستغیب و برنامه‌های محرم در سالیان مختلف و مراسمات ماه رمضان در مسجد جامع عتیق همواره با حضور و حمایت وی برگزار می‌شد.

گفتگو در مورد این بنده خوشنام خدا را با استاد محمدهادی ایمانیه یکی از فرزندان ایشان دنبال کردیم.

حاج علی‌اکبر ایمانیه ۴ فرزند را در مکتب ویژه‌ای که سرشار از عشق و ارادت به اهل بیت(ع) بود پرورش داد، همسر بزرگوار ایشان همچنان در قید حیات است و فرزندان نیز همچنان در محضر مادر، راه و رسم پدر را ادامه می‌دهند.

مسجد الرسول که یکی از مساجد بزرگ شیراز است یکی از یادگاران حاج علی اکبر ایمانیه در این شهر است و در کنار آن یک درمانگاه خیریه مجهز همچنین مرکزی برای حمایت از نیازمندان نیز فعال است.

۴ فرزند و به طور ویژه، دو فرزند پسر مرحوم ایمانیه نیز به نیک اندیشی و بانی خیر شدن معروف‌ هستند و مراکز مختلف درمانی و خیریه را در شیراز بنا نهاده و یا در راه‌اندازی آن مشارکت دارند.

مرکز نگهداری از ایتام مهدی آل فاطمه(ع) یکی از این مراکز است که با مشارکت فرزند مرحوم ایمانیه و سایر نیکوکاران در شیراز فعالیت‌های بسیار موثری را دنبال می‌کنند.

این مرد بزرگ و نیکوکار، که  امانت‌داری یکی از هزاران صفت پسندیده در وجودش بود، سرانجام در سال۱۳۷۷ آسمانی شد و در کنار مرحوم‌حاج محمدحسن ایمانیه در حرم مطهر و نورانی حضرت شاهچراغ، پس از برگزاری یک تشییع جنازه بزرگ، با حضور مردم مراجع و مسؤولان و اقامه نماز توسط آیت‌الله مکارم شیرازی آرام‌ گرفت.

یاد و نام این مرد بزرگ برای همیشه در اذهان باقی می‌ماند و آرامگاهش در حریم امن حضرت شاهچراغ همواره محل دریافت سلام و صلوات مردمی است که به نیکی از او یاد می‌کنند.

انتهای پیام/س

منبع: فارس

کلیدواژه: حرم شاهچراغ مراجع تقلید آیت الله

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۵۶۶۰۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نور محبوسی که خاموش نشد

هر چند تقویم‌ها را ساخته‌اند تا به ما سال و ماه را یادآوری کنند تا زمان را از دست ندهیم اما این، همه فایده خط‌کشی سال و ماه نیست. گاه همین خط و نشانه‌ها به ما کمک می‌کند سری به روایت‌های به‌جامانده از حوادث و اشخاص در تاریخ بزنیم. وقایع و اشخاصی که برای ما عبرت‌ها و یادآوری‌هایی با خود دارند. در این میان می‌توان مدعی شد تقویم شیعه برای ما بچه مسلمان‌ها، سراسر ذکر و یادآوری است. به همین دلیل بر آن شدیم در مجموعه نوشته‌هایی، برخی از این یادآوری‌ها و ذکرها را بیاوریم.

مناسبت‌های ماه شوال را که مرور می‌کنی، در برخی روزها بیشتر از بقیه ممکن است مکث کنی. یکی از این روزها، سالروز دستگیری امام کاظم(ع) توسط هارون عباسی است. آن‌طور که شنیده‌ایم و می‌دانیم، آغاز امامت ایشان همزمان با دوران استقرار و ثبات خلافت عباسیان است. سلسله‌ای که دارای حکام مستبدی بود و به حکومت‌دارای همراه با خفقان و تهدید و بگیر و ببند، مشهور بودند. طبیعی است در چنین شرایطی، شخصیتی مانند امام موسی کاظم(ع) روز خوش نداشته باشد. بنا به روایت‌های تاریخی، علت اصلی اسارت و زندانی کردن امام موسی کاظم(ع)، شهرت امام و دسترسی شیعیان به ایشان و توجه بی‌سابقه مردم به آن‌ حضرت است. حضرت موسی بن جعفر(ع) در طول دوران امامتش بارها از طرف خلفای عباسی احضار و زندانی شد. در مورد مدت زندانی‌ بودن امام(ع) گزارش‌های مختلفی وجود دارد که می‌توان گفت مدت آخرین اسارت منتهی به شهادت ایشان چهار تا پنج سال و مجموع اسارت ایشان در دوران زندگیشان، بین 10 تا 12سال است. اگرچه در بسیاری از موارد، امام(ع) در خانه برخی از افراد، محصور و تحت نظر بودند؛ اما در مواردی حکومت عباسی به شکنجه ایشان در زندان‌هایی مخوف و سیاهچال‌ها می‌پرداختند که در زیارت‌نامه حضرت به این موضوع اشاره شده است. بر اساس گزارشی دیگر، ‌هارون گاهی برای تفریح به پشت‌بامی می‌رفت که مشرف به زندان بود. روزی به ربیع گفت این پارچه چیست که هر روز آن‌ را داخل زندان می‌بینم؟ ربیع گفت: پارچه نیست! موسی بن جعفر است که پس از فجر تا هنگام نماز ظهر به سجده می‌رود. ‌هارون گفت: او از راهبان بنی‌هاشم است! ربیع از او پرسید: پس چرا در زندان بر وی سخت‌گیری می‌کنی؟ ‌هارون گفت: چاره‌ای نیست!

نخستین‌بار امام در زمان خلافت مهدی عباسی از مدینه به بغداد تبعید شد که زمان دقیق آن ذکر نشده است. اما دومین بار به وسیله هارون در ۲۰شوال سال ۱۷۹ق در مدینه دستگیر و ۷ ذی‌الحجه در بصره در خانه عیسی بن جعفر زندانی شد. نفوذ معنوی امام کاظم(ع) در دستگاه حاکم به‏حدی بود که کسانی مانند علی بن یقطین وزیر دولت عباسی، از دوستداران حضرت موسی بن جعفر(ع) بودند و به دستورات ایشان عمل می‌کردند. هارون سرانجام در سفری که در سال 179 به خانه خدا رفت، از عظمت معنوی امام و احترام خاصی که ایشان در بین مردم داشت بیش از پیش آگاه شد. او پس از بازگشت به مدینه و زیارت مرقد پیامبر(ص) تصمیم گرفت موسی بن جعفر(ع) را دستگیر و زندانی کند. به دستور هارون در زمان انتقال آن حضرت از مدینه به بصره، کجاوه‌هایی در مسیر همراه با کجاوه امام حرکت کردند تا در طول مسیر از راه‌های مختلف مسیر خود را تغییر دهند و  به این ترتیب مردم ندانند امام را به کجا و با کدام کجاوه بردند. این سیاست برای مأیوس کردن مردم و بی‌خبری از تبعیدگاه امام(ع) بود، سیاست‌هایی که نشان‌دهنده ترس حاکمان مستبد از نور و عظمت این امام بزرگوار بود؛ ترسی که به شهادت ایشان منجر شد. اما تاریخ گواه معتبری برای شکست استبداد و باقی ماندن نور است.

زهره هاشمی