Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «فرارو»
2024-04-29@12:01:27 GMT

تقویت نگرش اجتماعی در شعاع فولادشهر

تاریخ انتشار: ۲۸ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۵۷۵۰۷۸

تقویت نگرش اجتماعی در شعاع فولادشهر

محمد ملکوتی؛ فولادشهر، اولین و متفاوت‏‌ترین شهر جدید ایران است که جنبه‌‏های مختلف آن مستعد مطالعه است. این نکته بیشتر به خاطر طرح جامع شهری آن، که کم وبیش در طول ۵ دهۀ اخیر تداوم داشته و معماری مدرن محله ‏های اولیه است. دیدگاه‌‏های مختلفی نیز از دلایل احداث شهر مطرح هست و تغییرات متعدد مراحل توسعۀ شهر در کنار دلایل احداث آن قابل تأمل است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با این وجود، صرفاً نمی‏ توان مناسبات فولادشهر را با عناوینی، چون شهری «خوابگاهی-سازمانی»، «اقماری» و حتی «شهر جدید» با چشم‏انداز‌های معمول شرکت‏های عمران -در ۳ دهۀ اخیر- نگریست.

اما در این میان، چند گزارۀ قابل قبول می‏توان برای آن در نظر گرفت: اگر چه فولادشهر در ابتدا برای اسکان فوری کارکنان و کارگران کارخانۀ ذوب‏آهن -که از ۱۳۴۶ در دشت طبس، واقع در جنوب فولادشهر و شمال زرین‏شهر و چمگردانِ لنجان آغاز به کار کرد- احداث گردید، اما همۀ دیدگاه‏ها و برنامه‏ها تنها دائر بر این نبود که بخواهند مشکل تجمیع و اسکان خانواده‏های کارشناسان و کارگران ذوب‏آهن را رفع کنند، به نظر و بنا بر شواهد، طرح اولیۀ شهر بسیار بلندپروازانه و آرمان‏ گرایانه بود؛ طرح جامع شهر و معماری آن هویتی مستقل برای فولادشهر مدنظر داشت؛ همچنین برنامه‏ ها و اقدامات کم نظیر و تجربه نشده ‏ای برای معماری، شهرسازی و حیات فرهنگی-اجتماعی شهری در ایران، ایده‌پردازی شده بود و بسیاری از آن موارد نیز در مراحل اجرایی قرار گرفته بود...، اما در این سال‏‌ها، بنا بر دلایل مختلف و تغییر سیاست‏گذاری‌‏ها در حوزۀ مسکن و شهرسازی مسیر رشد و توسعۀ فولادشهر نیز دچار تغییرات بسیاری شد.

در فولادشهر تا اواسط دهۀ ۱۳۸۰ تعداد ۱۸۴۰۰ واحد مسکونی احداث شده که به نسبت، واحد‌های متنوعی در آن ساخته شده بود، که در این زمان، میزبان طرح بزرگ مسکن مهر شد. پس از آن، حدود ۳۰۷۰۷ واحد مسکن مهر در برزن‏‌های سوم، پنجم و ششم طرح جامع فولادشهر، به شکل بلوک‌‏های مسکونی در دست ساخت قرار گرفت که تاکنون حدود ۲۳۷۶۴ واحد مسکونی آماده و تحویل داده شده است.

از اوایل دهۀ ۱۳۹۰ به تدریج متقاضیان واحد‌های مسکونی در این محل‏‌ها ساکن شدند. از این رو، در سال‌‏های اخیر نگرش شرکت عمران بر محور مسائل اجتماعی متمرکز شد؛ چرا که به نظر می‏‌رسید در توسعۀ فیزیکی شهر جنبه‌‏های اجتماعی-فرهنگی تقویت نشده و یا این جنبه‏‌ها نسبت به افزایش کمی ساختمان‏‌سازی نادیده گرفته شده بود. با این وجود، شرکت عمران در راستای افزایش کیفی و کمی زیرساخت‌‏ها و روساخت‌‏ها در مسکن مهر و محله‏‌های جدید فعالیت بسیاری انجام داده، برای نمونه، طبق آمار منتشر شده، در تاسیسات زیربنایی، در هشت سال اخیر ۳۰۰ هزار مترمربع آسفالت معابر اصلی و فرعی، ۲۹۰ هزار متر (طول) جوی و جدول و یک باب پمپاژخانه اجرا شده است.

از اواسط سال‏ ۱۳۹۶، با توجه به استقرار جمعیت در مسکن مهر، این برزن‌‏ها به عنوان ناحیه ۲ شهر، صاحب شهرداری ناحیه‌‏ای شدند (برزن‏های A و B و C به عنوان ناحیه ۱ قلمداد شده‏اند)، اما هنوز برای مدیریت شهری ناحیۀ ۲ ساختمان مناسبی ساخته نشده و به طور موقت یک مکان کوچکی به مدیریت شهری اختصاص یافته است.

دربارۀ مسکن مهر فولادشهر، بسیاری بر این باور بودند که احداث این میزان مسکن یعنی بیش از ۳۰۰۰۰ واحد در یک بازۀ زمانی به نسبت محدود، و به شکل تک‏بافت و بلوک‏‌های مسکونی در محله‌‏های دو برزن E و F مسائل و معضلات شهری و اجتماعی-فرهنگی بسیاری را با خود به همراه خواهد آورد؛ به واقع، این استدلال از این مسئله ناشی می‏‌شود که توسعه و رشد کمی فولادشهر پیش از این پروژه، به تدریج پیش می‏‌رفت و محله‌‏های برزن‏های B و C به مرور (یعنی در طول سه دهه) در کنار محله‏‌های قدیمی در دست آماده‌‏سازی و بهره‌‏برداری بودند، همچنین، جمعیت مهاجر محدود و نسل دوم فولادشهری‌‏ها در یک روال طبیعی و قابل مدیریت در محله‌‏ها ساکن می‏‌شدند.

دیگر این‏که، جامعۀ هدف و متقاضی مسکن مهر بیشتر، قشر کم‏ درآمد و یا جوانان بودند که عمدتاً توان بالای اقتصادی ندارند از این رو، چنین استدلال می‏شد که مسکن مهر کانون یک طبقۀ اقتصادی ضعیف می‏شد و شاید تجمیع یک طبقۀ اقتصادی کم درآمد در محله‌‏های غربی شهر گون‌ه‏ای از «حاشیه‏‌نشینی» با مسائل مبتلابه‌‏اش را ایجاد می‌کند.

با این وجود، اکنون جمعیت قابل توجهی در مسکن مهر ساکن شده؛ ‏ زندگی و جنب و جوش در کوی و برزن آن جاری است، در بازارهایش کسب و کار و رونق دیده می‏‌شود. در عین حال، بسیاری از ناظران ویژگی‌‏هایِ مثبتی نیز از این شهرک برمی‏‌شمارند، یکی از این موارد موقعیت جغرافیایی آن است: فاصلۀ برزن‏های مسکن مهر فولادشهر تا محله‏‌های قدیمی شهر یک برزن ساخته نشده است (یعنی برزن ‏D که اکنون در حال آماده سازی است)، همچنین، مسکن مهر حدود ۳۰ کیلومتر با کلان‏شهر اصفهان، حدود ۱۱ کیلومتر با نجف‏آباد و ۹۵ کیلومتر با مرکز استان چهار محال و بختیاری فاصله دارد.

آزاد راه کنار گذر غرب اصفهان (خلیج فارس) که از گردنۀ گاوپیسه وارد محدودۀ فولادشهر شده از جنوب محله‏‌های مسکن مهر می‏‌گذرد، این موارد مزیتی برای دسترسی مطلوب برزن‏‌ها محسوب می‏‏‌شود. به واقع، اگر جمعیت مهاجر در شهرستان‏‌های جنوب غرب اصفهان به دنبال مسکن نوساز و ارزان قیمت و با موقعیت مناسب باشند، مسکن مهر فولادشهر یکی از بهترین گزینه‏‌ها است.

بافت جمعیتی و میزان جمعیت در مسکن مهر دقیقاً مشخص نیست و به مطالعه و سرشماری جدیدی نیاز است، اما به نظر، مسکن مهر یکی از نقاط هدف مهاجرین از استان‏های چهارمحال و بختیاری و خوزستان است در سال‏های گذشته نیز برخی از خانوار‌های حادثه‏ دیده سیل نیز به مسکن مهر آمدند و گویا سکونت موقت‏شان، دائمی شده است.

در مطالعات اجتماعی-فرهنگی شهری، پدیدۀ شهر قائم به جنبه‏‌های کالبدی آن نیست. این انسان‌‏ها و گروه‏‌های اجتماعی هستند که با فضا‌های شهری در تعامل‏اند با آن ارتباط برقرار می‌‏کنند یا بالعکس.

علایق، منافع و دل مشغولی‏‌های خود را در آن می‏‌سازند و یا جستجو می‌کنند. از این رو شرکت عمران فولادشهر به جنبه‏‌های روبنایی مسکن مهر نیز حساسیت بیشتری نشان داده اگر چه همچنان چهرۀ برزن‏‌ها و محله‌‏ها در برخی نقاط و گذر‌ها خوشایند نیست. اما در این سال‏ها (از سال ۱۴۰۰ -۱۳۹۲) شرکت عمران در راستای برنامه برای توسعۀ زیرساخت‌‏ها و روساخت‌‏ها، ۱۱ باب فضای آموزشی، ۱۵ باب فضای مذهبی شامل مسجد و حسینه‏‌ها (که تعدادی از آن‏ها در فولادشهر احداث شده)، ۲ باب واحد درمانی، ۵ باب اداری و انتظامی ساخته که در دست بهره‌‏برداری است. دیگر این‏که ۳۲۳۴۰۰ متر مربع فضای سبز، ۲۱۴۷ مترمربع فضای فرهنگی و ۳۵۰۰ متر مربع خدمات شهری ایجاد کرده است.

در بازدید میدانی به همراه کارشناس امور اجتماعی شرکت عمران از مسکن مهر شاهد فعالیت‏‌هایی در موارد گفته شده بودیم؛ یک باب مرکز بهداشت (خدمات جامع سلامت) در مراحل پایانی و فرهنگ‌سرای قرآنی مسکن مهر هم در مرحلۀ نازک‌‏کاری بود. احداث دو یادمان شهدای گمنام نیز از نکات قابل توجهی فرهنگی-ملی بود که مشاهده کردیم.

با این وجود مسائل بسیاری می‌‏بایست لحاظ گردد تا زیست شهری برزن‏‌های پنجم و ششم فولادشهر پویاتر گردد. پویایی فرهنگی- اجتماعی مسکن مهر نیازمند هم‏‌افزایی تعداد زیادی از ارگان‏‌های دولتی و نهاد‌های مردمی -و حتی با مشارکت ساکنین- است. برنامه‏‌ریزی فرهنگی-اجتماعی برای ایجاد حس تعلق خاطر ساکنین به شهر، تقویت همبستگی اجتماعی و ارتقای کیفیت زندگی در این محله‌‏ها از نکات بسیار مهم است که می‏بایست در کنار فعالیت‏های سخت‌‏افزارانه در مسکن مهر پیگیری گردد؛ اهمیت این مسئله به این خاطر است که ما در یک بازۀ زمانی ده ساله، که زمان محدودی در شکل‏‌گیری سکونت‏گاه شهری قلمداد می‏‌گردد با انباشتی از مسائل گوناگون انسانی، اجتماعی، اقتصادی و شهری مواجه هستیم.

از این رو در این نوشتار چند پیشنهاد را می‏‌توان در راستای ارتقای اجتماعی-فرهنگی مسکن مهر و کیفیت فضا‌های عمومی طرح کرد؛ اگر چه همچنان به موازات این موارد اهمیت وجود سایر امکانات و روساخت‌‏های شهری در مسکن مهر را کم نمی‏‌دانیم، از جملۀ این موارد، ایجاد یک پارک‏سوار برای بهبود حمل و نقل عمومی است؛ احداث آرامستان برای ریشه‏ دواندن انسان‏‌ها در خاک؛ و نیز بازنگری در احداث اماکن فرهنگی، ورزشی و آموزشی: این موضوع بدین خاطر طرح شده است که شرکت عمران و یا حتی برخی شرکت‏‌های خصوصی طبق برنامه‏‌های توسعه شرکت عمران اقدام به احداث زمین ورزشی و فرهنگ‎سرا می‏‌نمایند، اما با توجه به شرایط مسکن مهر و بافت جمعیتی آن بهتر است مطالعات بیشتری در این زمینه گردد چه از حیث مکان‏گزینی و چه از نظر ایده‌‏های جدید برای ساختمان‏های فرهنگی- آموزشی. به عنوان مثال بهتر بود برای فرهنگسرایی که در حال اتمام است یک سالن نمایش مدرن (بلک باکس) یا یک سالن سینمای کوچک طراحی و اجرا می‏شد. طراحی و اجرای این گونه ایده‏‌ها آثار فرهنگی-اجتماعی قابل ملاحظه‌‏ای در میان ساکنین خواهد داشت.

تمامی ساختمان‏‌های مسکن مهر، مجتمع‏های مسکونی چهار طبقه تا هفت طبقه هستند و متأسفانه در طراحی اولیه تنوع در ساختمان‏‌ها و فضای کالبدی محلات لحاظ نشده، اگر چه طیف‏‌های متنوعی از مجتمع‏های مسکونی را شاهد بودیم، اما فراموش نکنیم که ما با یک پدیدۀ شهری و انسانی مواجه هستیم...

به واقع اگر در کنار مجتمع‌‏های مسکونی، الگوی شهرسازی سنتی «ایرانی-اسلامی» نیز در برخی محله‌‏ها اجرا می‏شد، الگویی که بسیاری از ساکنین پیش از این، تجربه سکونت و زندگی در آن داشتند- کیفیت زندگی فردی و اجتماعی در این سکونت‏گاه افزایش می‌‏یافت. مسکن مهر فولادشهر بزرگترین پروژۀ مسکن مهر است که در مرکز ایران و نزدیک چند استان و شهرستان مهاجر فرست طراحی و ساخته شده، بنابراین اکنون می‏‌توان گفت که این سکونت‏گاه کانون پذیرش جمعیت قابل ملاحظه‌‏ای خواهد شد، از این رو، باید به نیاز‌های روانی و تجربۀ زیستۀ ساکنین و حتی «متولدین مسکن مهر» اهمیت داد و این موارد را با برنامه‌‏ها و ایده‌‏های با کیفیتی هدایت کرد.

سرانجام این که، شاید بد نباشد عنوان مناسب‏‌تری برای این دو برزن انتخاب نمود؛ شاید «مسکن مهر» بیانگر پیش‏فرض‌‏هایی است که ساکنین احساس خوبی از این بابت نداشته باشد، اگرچه فضای کالبدی مسکن مهر در حال حاضر نوساز و مدرن است، اما این موارد، اهمیت پایش فرهنگی-اجتماعی در این محله‏‌ها را کم نمی‏‌کند، نکتۀ دیگر این‏که بایستی ارتباط و همبستگی بیشتری در راستای هویت مستقل فولادشهر میان مسکن مهر و محله‏‌های اولیه ایجاد کرد؛ افق جمعیتی این ناحیه و شهر باید نسبتی قابل دفاع با اقتصاد شهری و وضعیت نرخ بیکاری داشته باشد و گاهی فرصت‏‌های پیش روی توسعه شهر با عواطف انسانی گره بخورد. این موارد با همگام نمودن نگرش‏‌های فرهنگی-اجتماعی با شهرسازی و توسعه شهر امکان‏‌پذیر است.

منبع: فرارو

کلیدواژه: مسکن مهر فولادشهر مسکن مهر فولادشهر اجتماعی فرهنگی فرهنگی اجتماعی مسکن مهر شرکت عمران مسکن مهر اگر چه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۵۷۵۰۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

وجود ۷ هزار نقطه بی‌دفاع شهری در اصفهان

خبرگزاری مهر- گروه استان‌ها- عاطفه قلع ریز: شورای اسلامی شهر اصفهان اخیراً آمار نقاط جرم خیز یا همان نقاط بی دفاع شهری اولویت دار اصفهان را بالغ بر یک هزار نقطه اعلام کرده است که پیش از این آمار این نقاط به صورت تفکیک شده نزدیک به ۷ هزار نقطه اعلام شد.

رصدخانه فرهنگی اصفهان بالاترین نقاط جرم خیز یا همان بی دفاع شهری را در اصفهان به ترتیب در منطقه (سه، چهار، پنج، یک و دو) اعلام کرده که نشان از درگیری مناطق برخوردار شهر اصفهان با بالاترین میزان جرم و آسیب‌های اجتماعی است.

اصفهان طی سال‌های اخیر اصفهان به دلیل رشد و گسترش فیزیکی و جمعیتی از یک‌سو و فرسودگی و تخریب مناطق قدیمی از سوی دیگر با رشد نقاط جرم خیز یا همان بی دفاع شهری مواجه است.

نقاط بی دفاع شهری در مناطق مختلف اصفهان باعث شده که بخش‌هایی از شهر خالی از سکنه شوند و مناطقی را برای حضور مجرمان و فرار سرمایه‌گذاران آماده کرده‌اند.

فرزانه کلاهدوزان، رئیس کمیسیون ویژه خانواده، بانوان و جوانان شورای اسلامی شهر اصفهان با اشاره به اینکه ۸۰۰ نقطه بی دفاع شهری شناسایی شده است، افزود: عدم رویت‌پذیری، محاط بودن و نبود فرصت نظارتی، خلوتی و تاریکی، بی ثباتی و ناپایداری جمعیت، ازدحام و تراکم جمعیت، فرسودگی و آشفتگی فضا خصوصیت اصلی فضاهای بی دفاع شهری و فقدان عنصر نظارت اجتماعی است.

وی توضیح داد: فضاهایی که در آن رفت و آمد کم است (روز یا شب) یا در صورت استمداد احتمال یا امکان کمک رسانی به فردی که مورد تهاجم واقع شده کمتر است، جسارت بیشتری را به مجرمان برای ارتکاب جرم می‌دهد.

لزوم توجه شهرداری به رفع نقاط بی دفاع شهری اصفهان

این عضو شورای اسلامی شهر اصفهان تصریح کرد: فضاهای بی‌دفاع مناسب‌ترین نقطه برای مزاحمان و مجرمان هستند، فضاهای اطراف تقاطع بزرگراه‌های درون شهری، اطراف و زیرپل‌های درون شهری کم رفت و آمد (بدون کاربری اجتماعی)، فضاهای مجاور ساخت و سازی‌های نیمه‌کاره و به ویژه رها شده، این فضاها اغلب جایگاه امنی برای خلاف‌کاران است و طبعاً کمین‌گاه مناسبی برای آنکه در ساعات کم رفت و آمد مورد استفاده برای حمله قرار گیرد.

وی با بیان اینکه اطلاعات مناطق بی دفاع شهری از ۱۳۷ استخراج و در کمیسیون ویژه بانوان شورا مورد بررسی قرار گرفت، ادامه داد: زنان و کودکان بیشترین قربانیان این نقاط هستند و سه ارگان خدمات شهری، محیط زیست، معاونت تخلفات شهری و زیباسازی شهرداری اصفهان در عدم شکل گیری نقاط بی دفاع شهری و رفع این نقاط نقش پررنگ‌تری دارند.

کلاهدوزان با اعلام اینکه سازمان زیباسازی شهری از طریق المان‌های نوری باید نقاط تاریک شهر که محلی مناسبی برای جرم خیزی شده را رفع کند، گفت: همچنین معاونت تخلفات شهری با حصارکشی دورتادور ساختمان‌های نیمه کاره می‌تواند از تبدیل شدن آن به یک مکان جرم خیز ممانعت کند.

ستاره عباسی، محقق و پژوهشگر آسیب‌های اجتماعی در اصفهان که بیش از یک دهه است منحصراً در این عرصه مشغول به کار است با اعلام اینکه هر روز به جمعیت بانوانی که دچار آسیب شده‌اند افزوده می‌شود به خبرنگار مهر گفت: با توجه به روند رو به افزایش آنها مکان برای نگهداری این زنان دیده شده که با ایجاد یک مکان امن از آسیب دیدن بیشتر آنها ممانعت شود.

دستگاه‌های دولتی در کارگروه آسیب‌های اجتماعی فقط حاضری می‌زنند

وی با بیان اینکه در حالی کارگروه آسیب‌های اجتماعی در استانداری اصفهان با حضور نمایندگان دستگاه‌های مختلف برگزار می‌شود، تصریح کرد: بیش از یک سوم دستگاه‌های حاضر در این کارگروه اقدامی برای رفع آسیب‌های اجتماعی نمی‌کنند، طی مطالعه‌ای که بر روی این زنان صورت گرفت بسیاری از آنها به دلیل نداشتن یک حامی مالی، بی خانمانی و بی کسی در یک مقطعی دچار آسیب شده‌اند.

این محقق گفت: اگر چه تاکنون این افراد را برای تأمین مالی به ارگان‌های مختلف برای اشتغال‌زایی معرفی کرده‌ایم اما چون دستمزد پایین دریافت می‌کردند با ساعات کاری بالا، ماندگاری این افراد در این مشاغل به چند روز ختم می‌شد.

لزوم اصلاح قوانین برای کاهش جمعیت زنان آسیب دیده اصفهان

وی خاطرنشان کرد: غالب این بانوان دچار آسیب، متأهل هستند که از سوی خانواده در یک دوره‌ای طرد شده اند یا از خانواده‌هایی با سطح مالی پایین هستند و یا در مواردی به اجبار دچار آسیب شده‌اند.

این پژوهشگر افزود: زنان آسیب دیده‌ای نیز هستند که با حمایت و نگهداری آنها توانسته‌اند مسیر درست زندگی را پیدا کنند و بیش از ۴ سال در فضایی که با همکاری شهرداری اصفهان و استانداری در اصفهان ساخته شده، نگهداری شوند.

وی در پاسخ به این سوال که چه باید کرد که از جمعیت این زنان کاسته شود، ادامه داد: غالب این زنان کسانی هستند که همسران آنها به دلایل مختلفی در زندان به سر می‌برند یا به دلیل قاچاق مواد مخدر اعدام شده‌اند؛ اگر مسؤولان امر تمهیداتی بیندیشند مردان به دلیل بدهی سال‌ها در زندان نباشند و زنان دارای فرزند برای تأمین مخارج دچار آسیب نشوند می‌توان نسبت به کاهش این آسیب امیدوار بود.

به گفته عباسی زنان آسیب دیده و در معرض آسیب اصفهان اصلاً شرایط مناسبی ندارد و اصفهان مقری شده برای گم شدن در جامعه که این زنان از شهرهای دیگر به آن پناه می‌آورند و آمار در این خصوص نگران کننده است.

وی ادامه داد: موضوع زنان و سکونت‌گاه‌های غیررسمی یا فضاهایی که تعریف جدی از رفع مشکلات اجتماعی ندارد، مسئله مهمی است که باید به آن توجه ویژه‌ای داشت.

این کارشناس آسیب‌های اجتماعی افزود: افرادی که در این مناطق زندگی می‌کنند از امنیت روانی، اجتماعی، اقتصادی و … برخوردار نیستند که همین موضوع آسیبی به ساکنان چنین مناطقی وارد می‌کند.

جمعیت اصفهان در یکصد سال اخیر از هشتاد هزار نفر به بیش از دو میلیون و ۵۰۰ هزار نفر رسیده است. این میزان از صنعتی‌شدن افسارگسیخته و شهرنشینی بدون شهرگرایی و توسعۀ پایدار سبب ایجاد محله‌هایی شده است که می‌توان آنها را محله‌های فوق بدخیم یا نقاط بی دفاع شهری نامید؛ محله‌هایی که در آنها بسته‌ای از آسیب‌های اجتماعی به‌همراه جرایم خشن و احساس امنیت پایین وجود دارد. در کنار این مسائل، فقر، بیکاری، وجود بافت‌های فرسوده و امکانات ناچیز رفاهی و خدماتی، هرگونه امید به بهبود وضعیت آنها را از بین برده است و به نوعی در بافت مرکزی شهر اصفهان شاهد محله‌های خالی از سکنه هستیم.

محلات بی‌دفاع شهری که امروزه شورا و شهرداری اصفهان را بر آن داشته است که نگاه ویژه‌تر و جدی تری به این مقوله داشته باشند و در همین ارتباط کمیسیون ویژه خانواده و زنان و جوانان از یکسال گذشته تشکیل شده که ضمن هویت بخشی به این اقشار، شهری امن را برای طبقات در معرض آسیب‌های اجتماعی شکل دهد.

کد خبر 6091772

دیگر خبرها

  • وجود ۷ هزار نقطه بی‌دفاع شهری در اصفهان
  • توسعه گردشگری ایران و عمان باعث تقویت روابط اجتماعی می‌شود
  • رایزنی برای افزایش سفر بین ایران و عمان
  • ۲۰ درصد جمعیت لرستان ‌مسکن ندارند
  • مسجد پایگاه دین وکانون تقویت اندیشه ناب فرهنگ اسلامی
  • تقویت نشاط اجتماعی با ترویج فرهنگ پهلوانی در جوانان و نوجوانان
  • خاطره‌ای که حال ساکت را خوب می‌کند
  • اشتاین‌مایر کنفرانسی درباره جنگ غزه را لغو کرد
  • هوینس: توخل نگرش متفاوتی دارد
  • دستیار ویژه وزیر : ۲ میلیون و ۵۴۷ هزار مسکن در حال ساخت است