به نقل از «ایران آنلاین»

مهدی المشاط: سازمان ملل سیاست یک بام و دو هوا را درباره یمن کنار بگذارد

تاریخ انتشار: ۲۹ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۵۷۹۱۷۸

رئیس شورای عالی سیاسی یمن از سازمان ملل و مسؤولانش خواست سیاست یک بام و دو هوا را در برخورد با جنگ و صلح در یمن کنار بگذارند.

به نقل از شبکه خبری المسیره، مهدی المشاط، رئیس شورای عالی سیاسی یمن عید قربان را به مردم یمن و رهبر انصارالله و مبارزان در نیروهای مسلح و اعضای پارلمان و قبایل تبریک گفت و تأکید کرد: ظالمانی از فرزندان این امت برای برهم زدن اعیاد ما و شادی کودکانمان با محاصره و ویرانی و رنج و جنگ تلاش کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

من مژده پیروزی بزرگی را که فرزندان و برادرانمان در تمام جبهه‌ها از جمله پیروزی بزرگ بر القاعده در البیضاء رقم می‌زنند به مردم یمن تبریک می‌گویم. دشمن بسیار بر روی جنگ البیضاء حساب باز کرد و حمایت رسانه‌ای و مالی و پشتیبانی هوایی از آن در مقابل چشم و گوش جهان که به دروغ ادعا می‌کند با داعش و القاعده می‌جنگد به عمل آورد. با سقوط دشمن در جنگ البیضاء مردم ما آخرین نقاب‌های دروغ و ادعا را که برای آمریکا و جامعه بین‌المللی مانده بود برانداختند.

المشاط پیروزی‌های ارتش و کمیته‌های مردمی و جهاد عظیم آن‌ها در راه خدا و دفاع از مردم و وطن را ستود.

وی حمایت روزافزون از عناصر القاعده و داعش را در مأرب و البیضاء و سکوت جامعه جهانی در ازای اقدامات جنایتکارانه القاعده و داعش را محکوم کرد و گفت: جامعه بین‌المللی به نادیده گرفتن اراده و حقوق مردم ما و جنایت‌های جنگی و ضد بشری و در رأس آن محاصره ظالمانه ادامه می‌دهد.

المشاط از سازمان ملل و جامعه بین‌المللی خواست در مواضعشان در قبال یمن بازنگری کرده و سیاست یک بام و دو هوا را در برخورد با جنگ و صلح یمن کنار بگذارد.

وی گفت: کسی حق ندارد ما را به خاطر حقمان در دفاع از وطنمان محکوم یا متهم به طولانی کردن جنگ کند. جنگ علیه ما همچنان ادامه دارد. ما مایل به صلح عادلانه و پایدار و آغاز مذاکرات جدی برای لغو محاصره و توقف تجاوز و پایان اشغال هستیم. ما پافشاری دشمن متجاوز بر استفاده از محاصره و گرسنگی را به عنوان سلاحی از سلاح‌های جنگ و مذاکره به عنوان جنایت جنگی محکوم می‌کنیم. من از رهبری ائتلاف می‌خواهم در دوستی‌ها و دشمنی‌هایش بازنگری کند. ما به محض لغو محاصره آماده مذاکره برای صلح جدی و صادقانه خواهیم بود. ما از نقش مثبت عمان درباره مذاکرات قدردانی می‌کنیم./ ایسنا

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۵۷۹۱۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مسئله مردم نرخ رشد نقدینگی نیست، مردم تورم را می‌بینند

در سال ۱۴۰۲ به‌رغم کاهش رشد نقدینگی، رشد پایه پولی همچنان فزاینده بوده و به‌نوعی دولت در بازار پول به‌عنوان رقیب بخش خصوصی فعال بوده است.

به گزارش هم‌میهن، به این مفهوم که دولت همچنان کسری بودجه خود را داشته و این کسری را از منابعی که در بازار وجود داشته از محل فروش اوراق و... تامین کرده و آن نقدینگی که بخش خصوصی و تولید باید استفاده می‌کرد را خود دولت جذب کرده است.

در ادامه گفتگو با داود سوری استاد سابق دانشگاه شریف را می‌خوانید: 

در دو سال‌ونیم گذشته تلاش‌های دولت جهت کنترل تورم نتیجه نداده و تورم از کنترل رشد نقدینگی تاثیر نپذیرفته؛ به نظر شما علت چیست؟

خیلی سخت است که بتوان قضاوت کرد. رابطه رشد نقدینگی و تورم رابطه کوتاه‌مدتی نیست که به محض کاهش رشد نقدینگی در تورم کاهش اتفاق بیفتد. انتظار می‌رود اگر کنترل نقدینگی تداوم پیدا کند در آینده نرخ تورم هم کنترل شود. نکته‌ای که باید توجه کرد این است که کیفیت کاهش نقدینگی به چه صورت بوده است.

آنچه مشخص است اینکه در سال ۱۴۰۲ به‌رغم کاهش رشد نقدینگی، رشد پایه پولی همچنان فزاینده بوده و به نوعی دولت در بازار پول به عنوان رقیب بخش خصوصی فعال بوده است. به این مفهوم که دولت همچنان کسری بودجه خود را داشته و این کسری را از منابعی که در بازار وجود داشته از محل فروش اوراق و... تامین کرده و آن نقدینگی که بخش خصوصی و تولید باید استفاده می‌کرد را خود دولت جذب کرده است. به هر حال باید منتظر ماند و دید نتیجه کاهش روند رشد نقدینگی در سال آتی چگونه خواهد شد.

یعنی سال ۱۴۰۴ باید منتظر تاثیر بر نرخ تورم باشیم؟

نمی‌توانیم یک رابطه یک به یک بین تورم و نقدینگی داشته باشیم. نرخ تورم می‌تواند از جای دیگر هم افزایش پیدا کند. با این وجود به نظر می‌رسد سال بعد باید اثرات کاهش نقدینگی را دید. البته نرخ اعلامی بانک مرکزی به‌طور متوسط در یک سال ۵۲ درصد اعلام شده در حالی‌که این نرخ تورم در فروردین ۸۰ درصد بوده و تا اسفند به ۳۸ درصد رسیده است. از این رو یک روند کاهش وجود داشته و اگر مشکلی پیش نیاید سال بعد می‌تواند بر نرخ تورم مؤثر باشد.

شاید اشاره ابراهیم رئیسی که اخیراً گفته اقتصاددان‌ها متوجه کاری که دولت برای کنترل نقدینگی کرده می‌شوند همین موضوع است.

چیزی که مهم است اینکه نتیجه سیاست‌ها را باید در عمل ببینیم. واقعیت این است که بسیاری از آمار‌ها منتشر نمی‌شود و آمار‌های منتشر شده نیز از دقت کافی برخوردار نیستند؛ لذا نمی‌توان قضاوت درستی داشت. ولی می‌دانیم که تورم وجود دارد. قیمت‌ها را می‌بینیم که مدام در حال افزایش است.

بحث درآمد‌ها و رشد اقتصادی را می‌بینیم. اگر سیاست‌ها در این شاخص‌ها نمود پیدا نکند نمی‌شود درباره مؤثر بودن سیاست‌ها صحبت کرد. مسئله مردم که نرخ رشد نقدینگی نیست. نرخ رشد نقدینگی را ما به دهان مردم انداختیم. مردم تورم را می‌بینند. حالا از هر جا که می‌خواهد ظاهر شود. برای مردم چه اهمیتی دارد نرخ رشد نقدینگی چقدر است. آن‌ها تورم را نگاه می‌کنند.

در نرخ تورم چه سهمی می‌توانیم برای تورم انتظاری قائل شویم؟ مسئولان در گفته‌هایشان بر غیررسمی بودن قیمت‌ها و تورم‌های غیرواقعی و انتظاری بار‌ها تاکید می‌کنند.

انتظارات قاعدتاً تاثیرات کوتاه‌مدت دارد. ممکن است اتفاقی بیفتد و شوکی وارد شود و برای مردم انتظاراتی شکل بگیرد، اما مدتی که گذشت اثر آن اتفاق از بین می‌رود. ولی وقتی یک پدیده‌ای ادامه‌دار است نمی‌توان به انتظار تفسیر کرد. آنچه ما الان آموخته‌ایم و آن را انتظار می‌نامیم این است که فرآیند سیاست‌گذاری و کیفیت سیاست‌گذاری به‌گونه‌ای بوده که هر سال منتظر بدتر شدن شرایط هستیم.

این را آموخته‌ایم که اگر امروز کالایی را خریداری کنیم صرفه بیشتری دارد تا اینکه سال بعد آن را بخریم. همه می‌دانیم که اگر ریال نگه داریم سال بعد زیان دیده‌ایم. این یک یادگیری است که طی سالیان متمادی شکل گرفته و همچنان این فرآیند در حال تداوم است.

هیچ علامتی نیز داده نمی‌شود که این مسیر ممکن است تغییر کند. نه کیفیت سیاست‌گذاری را رو به بهبود می‌بینیم و نه رفتار‌هایی که در جامعه صورت می‌پذیرد متفاوت می‌شود؛ بنابراین دلیلی ندارد که افراد آموخته‌های خود را تغییر دهند.