به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

ساخت ۲ سریال فاخر با حضور روسای سازمان صدا و سیما و برنامه و بودجه

تاریخ انتشار: ۳۱ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۵۹۵۵۸۲

به گزارش گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از رشت، محمدباقر باقرزاده مدیر کل صدا و سیمای مرکز گیلان گفت: سریال سوجان نخستین سریال ۳۰۰ قسمتی است که توسط مراکز صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران ساخته می‌شود و اقدام بزرگ و منحصر به فردی در فرآیند سریال سازی مراکز استانی صداوسیما و نشان از توانمندی هنری و فنی این مراکز در تولید آثار نمایشی فاخر است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی گفت: سریال «سوجان» طرح بزرگی است که در چند فصل تولید خواهد شد و فصل نخست این سریال در ۶۳ قسمت با نویسندگی فریدون حسن پور، تهیه کنندگی مهدی کریمی و کارگردانی حسین تبریزی به روی آنتن خواهد رفت.

داستان این سریال که با محوریت شخصیت مقاوم زن ایرانی و اهمیت نهاد خانواده ساخته خواهد شد، قصه زندگی سوجان، دختری گیلانی، از دوره نوجوانی، جوانی تا دوران مادری و مادربزرگی اوست و در خلال مرور داستان زندگی سوجان، بخش‌های مهمی از تاریخ معاصر ایران و گیلان روایت می‌شود.

مدیر کل صدا و سیما مرکز گیلان افزود: برای ساخت فصل نخست سریال سوجان، حدود ۲۰۰ میلیارد ریال اعتبار اختصاص یافته است که ۵۰ درصد آن از منابع استانی و ۵۰ درصد از منابع متمرکز سازمان صدا و سیما تامین خواهد شد.

محمد باقر باقرزاده همچنین از آغاز ساخت سریال «ابر می‌بارد» با حضور روسای سازمان‌های صداوسیما و برنامه و بودجه خبرداد و گفت: سریال ابر می‌بارد نخستین سریال اختصاصی سازمان صداوسیما با موضوع بیماری کروناست که توسط صداوسیمای مرکز گیلان و با همکاری دانشگاه علوم پزشکی گیلان ساخته خواهد شد.

وی افزود: این سریال ۱۸ قسمتی به نویسندگی مهدی بهپور و تهیه کنندگی و کارگردانی محمدرضا معینی است و زندگی «پریسا» پرستار یکی از بیمارستان‌های رشت را روایت می‌کند که در نخستین ماه‌های شیوع ویروس کرونا با فوت مادربزرگش بر اثر کرونا و به هم خوردن نامزدی اش، درگیر مشکلاتی می‌شود.

در این سریال سعی شده است تلاش‌ها و مجاهدت‌های کادر بهداشت و درمان و همه گروه‌ها و نهاد‌های درگیر در مهار بحران کرونا خصوصا شهدای سلامت و نیز گروه‌های جهادی به تصویر کشیده شود.

مدیرکل صداوسیما مرکز گیلان افزود: برای ساخت سریال ابر می‌بارد ۳۰ میلیارد ریال اعتبار از منابع استانی اختصاص یافته است.

انتهای پیام/آ

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: صدا و سیما گیلان ساخت سریال مرکز گیلان خواهد شد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۵۹۵۵۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حرف‌های جنجالی بازیگر مشهور که صداوسیما اصلا قبول ندارد

اعتماد نوشت: بهنام تشکر به‌تازگی در برنامه «زودیاک» که در شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود، حضور یافته و از بازیگران اصلی است.

گفت‌وگوی زیر به این مناسبت با او انجام شده است.

دلیل حضورتان در برنامه زودیاک، علاقه به بازی مافیاست یا حضور در یک گیم شو به عنوان یک تجربه متفاوت در قالب تصویر؟

من بازی مافیا را دوست دارم و از اولین نفراتی بودم که در تلویزیون مافیا اجرا کردم و گاد بازی بودم. هرچه سری‌های جدیدتری از مافیا تولید شد، نقش‌های بیشتری روی کار آمد که برای من جذاب بود. زودیاک هم سناریوی جذاب و متفاوتی داشت و وقتی دوستان دعوت کردند تصمیم گرفتم که در برنامه زودیاک باشم.

گرداندن بازی مافیا را بیشتر دوست دارید یا بازی کردن را؟

گرداندن بازی را بیشتر دوست دارم. اینکه سفید باشم برایم لذتبخش‌تر است.

نظرتان در مورد مدل اجرا و گردانندگی محمد بحرانی در زودیاک چیست؟

محمد را خیلی زیاد دوست دارم و به نظرم در هر جایی که قرار می‌گیرد، مخاطب همراهش است. فکر می‌کنم در فصل اول زودیاک، کمی با احتیاط گرداندن بازی را پیش می‌برد و مراعات بازیکن‌ها را می‌کرد. اطمینان دارم که خودش هم به این فکر کرده و در فصل دوم، به تغییر مدل گردانندگی بازی فکر کرده است.

از تجربه کار در نمایش خانگی و تفاوتش با تلویزیون بگویید؟

من تقریبا جزو اولین نفراتی بودم که نمایش خانگی را با سریال ساخت ایران تجربه کردم. ساخت ایران اولین سریالی بود که به صورت دی وی دی منتشر شد. این دو مدیا، تفاوت‌های مشخصی دارند. محدودیت‌های صدا و سیما، فیلمنامه‌هایی که تثبیت می‌کند، ناظران پخشی که دارد با نمایش خانگی متفاوت است. فضای کار در پلتفرم‌ها راحت‌تر است و به این واسطه، کارگردان‌ها، نویسنده‌ها به تبع آن بازیگران دست‌شان در کار بازتر است. این‌ها مواردی است که همه می‌دانند و البته خیلی هم پیچیده نیست.

به عنوان کسی که بخش زیادی از تجربیات کاری‌اش را به نقش‌آفرینی در سریال‌های تلویزیون اختصاص داده، ممکن است که شما هم مثل خیلی‌ها، نگران حال این روز‌های تلویزیون باشید. از نظر شما تلویزیون چطور می‌تواند به وضعیت سابقش برگردد؟

تلویزیون باید به همه نظرات مردم توجه کند و برای همه اقشار مردم برنامه بسازد، نه فقط برای عده‌ای خاص. مدیران تلویزیون فعلی، تمرکزشان را بر چیز‌هایی گذاشته‌اند که فقط و فقط خودشان قبول دارند در حالی که خودشان هم خیلی خوب می‌دانند که بخش زیادی از مخاطب‌شان را از دست داده‌اند و به نظر می‌رسد که با این شیوه‌ای که پیش می‌روند، خیلی هم برای‌شان مهم نیست. امیدوارم که این مدیران عزیز، تجدیدنظری در روند سیاستگذاری‌شان داشته باشند که تلویزیون مثل دهه هشتاد یا حتی اوایل دهه نود، دوباره به اوج خودش برگردد و با سریال‌های پرطرفداری مثل ساختمان پزشکان و دودکش و باقی سریال‌های خوب و موفق، مردم و مخاطب را برای خودش حفظ کند. من فکر می‌کنم مردم هنوز هم انتظار دارند تلویزیون به رسانه اصلی و ملی همه افراد جامعه تبدیل شود.

به سریال ساختمان پزشکان اشاره کردید؛ تیم سازنده این سریال، تجربیات خوبی در تلویزیون رقم زدند. به نظرتان جای خالی چهره‌های دهه‌های قبل چقدر در تلویزیون احساس می‌شود؟

به نظرم بیشتر از جای خالی کسانی که در آن سریال‌ها یا برنامه‌ها کار می‌کردند، جای خالی برنامه‌های‌شان احساس می‌شود. این وضعیت، نتیجه مدل تصمیم‌گیری فعلی است. اتفاقا همان عوامل الان تجربیات‌شان بیشتر شده و ممکن است در شرایط مطلوب، خیلی بهتر از قبل کار کنند. باز هم تأکید می‌کنم که تصمیمات تلویزیون مهم است و به نظرم خیلی هم جرات و جسارت ویژه‌ای نمی‌خواهد. به هر حال آن برنامه‌ها و سریال‌های خیایان خلوت کن در همین تلویزیون، تولید و پخش شده‌اند.

ترجیح‌تان کار در فضای کمدی است یا جدی؟

در حال حاضر به فضای کمدی نمی‌توانم فکر کنم و راستش اصلا کمدی در من گم شده و دلایلش را هم همه می‌دانیم. اما به دور از شرایط فعلی، فضای جدی و درام را بیشتر دوست دارم.