کرونا برای این افراد خطرناکتر است
تاریخ انتشار: ۲ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۶۰۸۵۵۶
براساس مطالعهای جدید، احتمال ابتلا به بیماری شدید کووید ۱۹ و مرگ براثر آن در افرادی که دچار HIV هستند، بیشتر خواهد بود. مطالعه نشان داد که تقریبا نیمی از مردان آلوده به HIV دارای سن بالاتر ۶۵ سال که به علت کووید ۱۹ بستری میشوند، ممکن است از دنیا بروند. نتایج جدید که پیش از کنفرانس ایدز در برلین منتشر شد، نشان میدهد افراد دچار HIV باید همراه با افراد سالخورده و افراد دیگری که دارای سیستم ایمنی ضعیفی هستند، ازنظر دریافت واکسن در اولویت باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مطالعهی اخیر از این جهت اهمیت بسیار زیادی دارد که اغلب کشورها با شمار بالای مبتلایان HIV، درحال مبارزه با افزایش موارد ویروس کرونا هستند که با سویهی مسری دلتا و کمبود واکسن تشدید شده است.
به گزارش نیویورک تایمز، حدود ۹۵ درصد از افراد مبتلا به HIV که در تجزیهوتحلیل درنظر گرفته شدند، از آفریقای سیاه بودند که محل زندگی دو سوم از موارد HIV در سراسر جهان است. دکتر سیلویا برتاگنولیو، پژوهشگر HIV در سازمان جهانی بهداشت که هدایت مطالعه را برعهده داشت، گفت: «نقطه قوت تجزیهوتحلیل آن است که دادهها را از قارهای گزارش میکنیم که در آن بار ناشی از HIV واقعا درحال رخ دادن است».
بیمارستان موقت در ژوهانسبورگ
بیمارستان موقت در ژوهانسبورگ. مطالعهی جدید بیش از ۱۵ هزار مورد را در ۲۴ کشور مورد تجزیهوتحلیل قرار داد که تقریبا ۹۵ درصد از آنها مربوط به آفریقای سیاه بودند.
دکتر برتاگنولیو و همکارانش دادههای بالینی ۲۶۸٬۴۱۲ فرد را که بهعلت کووید ۱۹ در بیمارستان بستری شده بودند، تجزیهوتحلیل کردند. این دادهها مربوط به ۳۷ کشور بود و از ژانویه ۲۰۲۰ تا آوریل ۲۰۲۱ را شامل میشد. در گروه یادشده، دادههایی از ۱۵٬۵۲۲ فرد از ۲۴ کشور وجود داشت که به HIV نیز آلوده بودند. آنها دارای میانگین سنی ۴۵٫۵ سال بودند و ۳۷ درصدشان را مردان تشکیل میدادند. تقریبا ۹۲ درصد از گروه تحت درمان با داروهای ضد رتروویروسی بودند و بسیاری از بیماران آلوده به HIV مانند دیگر افراد بستریشده برای کووید ۱۹، دارای شرایط دیگری مانند فشار خون بالا، دیابت و چاقی بودند.
بیش از یک سوم از بیماران مبتلا به HIV در زمان پذیرش بهشدت بیمار بودند و از هر چهار نفر از کسانی که به خاطر کووید بستری شده بودند، تقریبا یک نفر از دنیا رفت. خطر مرگ در افراد دارای سن بالاتر از ۶۵ سال بیشتر و برای مردان مسن بیشتر از همه بود.
پژوهشگران پس از در نظر گرفتن تأثیر عوامل سن، جنس، شدت بیماری و وجود شرایط دیگر، تخمین زدند که عفونت HIV احتمال مرگ براثر کووید ۱۹ را ۳۰ درصد افزایش میدهد. این نتیجه با یافتههای چندین مطالعه کوچکتر اوایل دنیاگیری تناقض دارد که نشان میدادند عفونت HIV روی خطر بیماری شدید یا مرگ ناشی از ویروس کرونا تأثیری ندارد؛ اما بهگفتهی کارشناسان، مطالعهی جدید ازنظر زیستی و با توجه به توانایی HIV در ایجاد اختلال در دفاع ایمنی، قابل قبولتر است.
استیون دیکس، متخصص HIV در دانشگاه کالیفرنیا با اشاره به اینکه HIV موجب اختلالاتی در مهار واکنش سیستم ایمنی میشود و پاسخ التهابی قوی و پایداری ایجاد میکند، میگوید اگر HIV با پیشرفت کووید همراه نبود، تعجب میکردم. او با تصمیم پژوهشگران مطالعهی جدید که محاسبات خود را برای شرایط دیگری مانند چاقی تصحیح کردند، مخالف است و میگوید خود عفونت HIV میتواند موجب بسیاری از آن بیماریها شود.
متخصص HIV در دانشگاه کالیفرنیا میگوید: «از ۲۵ سال پیش بحث میکنیم سابقهی عفونت HIV عامل خطر مستقلی برای ابتلا به بیماری قلبی، سرطان و پیری است». وی گفت بدون انجام این تصحیح آماری، افزایش خطر مرگ برای این بیماران بیش از ۳۰ درصدی است که مطالعه گزارش میکند.
بسیاری از مطالعات گذشته تحتتأثیر نوعی سوگیری بودند که ممکن است برخی خطرها را پنهان کرده باشد: احتمال اینکه پزشکان به خاطر احتیاط، بیماران مبتلا به کووید ۱۹ دچار HIV را در بیمارستان بستری کنند، بیشتر است و این امر به بیمارانی منجر میشود که کمتر بیمار هستند و احتمال زنده ماندن آنها درمقایسهبا کسانی که HIV ندارند، بیشتر است.
دکتر متیو اسپینلی، پزشک بیماریهای عفونی در بیمارستان عمومی سان فرانسیسکو گفت مخزن بزرگتر بیماران موجب میشود عفونت HIV نسبتبه واقعیت، مشکل کمتری بهنظر برسد. وی گفت:
مطالعات اولیه ممکن است مردم را در رابطه با این مسئله به اشتباه بیاندازند. یافتههای مطالعهی جدید با مطالعات بزرگ مبتنیبر جمعیت از آفریقای جنوبی و انگلستان سازگارتر است که نشان میدهند عفونت HIV خطر مرگ براثر کووید را دو برابر میکند. مطالعه مشابهی از نیویورک نیز همین نتایج را حاصل کرده است.
یافتههای جدید باید پزشکان را ترغیب کند تا افراد مبتلا به اچ آی وی را که دچار کووید میشوند، سریعا با آنتیبادیهای مونوکلونال یا داروهای ضدویروسی کووید تحت درمان قرار دهند. این دادهها همچنین کمک میکنند تا متوجه شویم که عفونت HIV چگونه پاسخ فرد به واکسن کووید را تحتتأثیر قرار میدهد و اینکه آیا برخی از افراد مبتلا به HIV همانند بسیاری از افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف به دوزهای تقویتکننده واکسن نیاز دارند.
تلاش فعالان ایدز در جهت وارد کردن افراد مبتلا به HIV در کارآزماییهای بالینی واکسنهای ویروس کرونا موفق بوده؛ اما دادهها محدود است. در کارآزمایی بالینی در آفریقای جنوبی، وقتی در تجزیهوتحلیل افراد مبتلا به HIV درنظر گرفته نشدند، کارآرایی واکسن کرونای شرکت نواواکس بالاتر به دست آمد که نشان میدهد عفونت HIV پاسخ ایمنی دربرابر واکسنها را تضعیف میکند.
دکتر مگ دوهرتی، مدیر برنامههای HIV سازمان جهانی بهداشت، گفت از ۱۰۰ کشوری که اطلاعات را منتشر کردهاند، ۴۰ کشور افراد مبتلا به HIV را بهعنوان گروه در اولویت برای دریافت واکسنهای کووید ۱۹ ذکر کردهاند. وی اظهار امیدواری کرد که در آینده، همهی کشورها HIV را بهعنوان عاملی برای اولویت دریافت واکسن کووید درنظر بگیرند.
منبع: زومیت
منبع: ساعت24
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۶۰۸۵۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معمای عجیب: این ۵۰۰ نفر از بیماری قلبی و دیابت در امانند
افراد مبتلا به سندرم لارون، ریسک پائینی برای ابتلا به بیماریهای قلبی و اختلالات مرتبط با افزایش سن دارند و دانشمندان در همین نکته به دنبال درمانهای جدیدی هستند.
به گزارش خبرآنلاین، گونه نادری از کوتاهقامتی به نام سندروم لارون که در سراسر دنیا تنها ۴۰۰ تا ۵۰۰ نفر به آن مبتلا هستند، توجه دانشمندانی را که در حوزه پیری و بیماریهای متابولیک مشغول بررسی هستند، به خود جلب کرده است.
جالب اینجاست که در مجموعهای از مطالعات، این بیماری با تعداد قابلتوجهی از اثرات مثبت سلامتی، مثل محافظت در برابر دیابت، سرطان و زوال شناختی مرتبط به نظر میرسد و موشهایی با شرایط مشابه حدود ۴۰ درصد بیشتر از حیوانات کنترل عمر میکنند.
بیماران سندروم لارون از بیماری قلبی در امانندگرچه هنوز مشخص نیست که آیا افراد مبتلا به سندرم لارون (کمبود گیرنده هورمون رشد)، بهطور متوسط بیشتر از افراد معمولی عمر میکنند یا خیر، اما نتیجه بررسی منتشره در Med حکایت از آن دارد که احتمالاً خطر کمتری در ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی، مبتلایان به این سندروم را تهدید میکند. مبتلایان به این سندروم، فشارخون پایینتری دارند و تجمع چربی در شریانهایشان کمتر است و دیواره شریان کاروتید آنها نسبت به افرادی که به این سندروم مبتلا نیستند، ضخامت کمتری دارد.
والتر لونگو، زیستپیریشناس دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و یکی از نویسندگان این مقاله دراینباره توضیح داده: «این مطالعه عملاً این آخرین قطعه گمشدهای بود که نشان میدهد که بیماران مبتلا به این سندروم، از همه بیماریهای اصلی مرتبط با سن در امان هستند و از همین رو جزئیات مطالعه درباره این سندروم، ممکن است در تولید داروها یا رژیمهای غذایی با اثرات محافظتی مورداستفاده قرار بگیرد».
از اکوادور تا سراسر جهان«خایمه گوارا آگیره»، متخصص غدد دانشگاه سانفرانسیسکو در پایتخت اکوادور و یکی از نویسندگان این مقاله دراینباره گفته: «در این مطالعه ۲۴ فرد مبتلا به سندرم لارون و ۲۷ نفر از بستگان آنها مورد بررسی قرار گرفتند که همگی در اکوادور زندگی میکنند.» اکوادور کشوری است که یکسوم افراد مبتلا به این بیماری در آن زندگی میکنند.
او از زمانی که گروهی از افراد مبتلا به این بیماری را در روستاهای دورافتاده در کوههای آند شناسایی کرد، بیش از ۳۰ سال است که آنها را زیر نظر دارد.
افراد مبتلا به سندرم لارون، دارای کمبود گیرنده هورمون رشد هستند و ازاینرو، بدنشان نمیتواند به صورتی درست و صحیح از این هورمون بهره ببرد. البته سطح هورمون رشد در بدن آنها طبیعی یا حتی بالاست، ولی سطح فاکتور رشد شبه انسولین-۱ (IGF-۱) (که به هورمون رشد در راستای تقویت رشد استخوانها و بافتها کمک میکند) در بدنشان پائین است.
طبق گفته لونگو، از آنجایی که پایین بودن سطح IGF-۱ با خطر بیشتر بیماریهای قلبی عروقی مرتبط است، بسیاری بر این باورند که افراد مبتلا به سندرم لارون احتمالاً با مشکلات قلبی و عروقی زیادی روبهرو هستند. تحقیقات پیشین که توسط همین گروه انجام شده بود، حکایت از آن داشت که افراد مبتلا به سندروم لارون، آمار مرگومیر مشابهی بر اثر بیماریهای قلبی دارند و بعد از تحقیقات گوارا آگیره درباره برخی مرگهای ناشی از حملات قلبی، او متوجه تناقضهای متعددی شد. خود او در اینباره گفته: «مردم در آن شهرهای کوچک، گاهی هر مرگی را بدون هیچ توضیحی به انفارکتوس میوکارد نسبت میدهند و این سادهترین کار است.»
مجموعهای از آزمایشهای بعدی نشان داد که افراد مبتلا به سندرم لارون در مقایسه با بستگانشان که این بیماری را نداشتند، ریسک ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی معمولی یا کمتری داشتند.
راوی ساواریرایان، ژنتیک بالینی و محقق مؤسسه تحقیقاتی کودکان مرداک در ملبورن گفته: «اینها نتایج مقدماتی بررسی در تعداد بسیار کمی از افراد است که جالب به نظر میرسند. من فکر میکنم که این بررسیها باید در گروههای بسیار بزرگتری تکرار شوند.»
شرایط مشابه در بیماران آکندروپلازیساواریرایان و همکارانش نتایج مشابهی را در بیماران مبتلا به نوع دیگری از کوتاهقامتی به نام آکندروپلازی یافتند. او در این رابطه توضیح داد: «وقتی به این مقاله نگاه کردم، شباهتهای زیادی بین این دو دیدم و این برایم واقعاً جالب بود.»
مانوئل آگویار-اولیویرا، متخصص غدد در دانشگاه فدرال سرگیپ در برزیل، که در حال بررسی جهش نادر دیگری که باعث کوتاهی قد میشود است، اثرات محافظتی قلبی عروقی مشابهی را در بین بیش از گروهی از افراد که بیش از ۳۰ سال آنها را زیر نظر داشته، مشاهده کرده و دراینباره گفته: «دادهها بسیار شبیه به هم هستند.»
محققان از این احتمال که افراد مبتلا به سندرم لارون ممکن است بیشتر از حد متوسط عمر کنند، شگفتزده شدهاند. تابه امروز هیچ یک از این محققان، نشانهای در این رابطه نیافتهاند، اما امیدوارند که در مقایسه افراد مبتلا به این سندروم با خواهرها و برادرهای سالمشان، نشانهای برای طول عمر بیابند. آگیره دراینباره گفته: «در تلاش برای به دست آوردن بودجه برای انجام این مطالعات هستم.»
الهامبخشی برای ساخت داروهاهایم ورنر، متخصص ژنتیک که درباره اثرات محافظتی سندرم لارون در برابر سرطان مطالعه میکند، به این نکته اشاره کرده که تلاشهای کنونی در مسیر کمک به شناسایی ژنها و مسیرهایی که ممکن است در برابر بیماریهای قلبی عروقی محافظت کنند، مهم خواهد بود: «تشخیص این ژنها برای مداخلات تغذیهای یا دارویی در آینده اهمیت زیادی دارد.»
لونگو امیدوار است که نتایج اخیر بتواند در توسعه استراتژیهای جدیدی در راستای جلوگیری از بیماریهای قلبی عروقی در افراد بدون این عارضه باشد، مفید و مؤثر باشد. شاید یک داروی خوراکی برای کاهش سطح IGF-۱ با هدف قرار دادن گیرنده هورمون رشد، راهکار مناسبی باشد. او در این رابطه گفت: «فقط باید متوجه شویم که چگونه میتوان این کار را با خیال راحت انجام داد تا اوضاع را بدتر نکنیم.»
آگیر اولیورا البته تمایل چندانی به مسدود کردن هورمونها برای تقلید از اثرات مثبت در افراد غیر مبتلا ندارد و معتقد است که این نوع مداخله ممکن است ریسکی و خطرناک باشد.
محققان در عینحال قصد دارند تا به مبتلایان به سندروم لارون کمک کنند. لونگو و گوارا آگیره از شرکتهای داروسازی و دولت اکوادور خواستهاند تابه منظور بهبود روند رشد کودکان و نوجوانان مبتلا به این سندروم، IGF-۱ را برای آنها تهیه و فراهم کنند. چرا که برخی تحقیقات حکایت از آن دارد که این فاکتور ممکن است برای افراد مبتلا به کوتاهقامتی مؤثر باشد.
محققان همچنین با آغاز آزمایش یک رویکرد غذایی، امیدوارند تا رشد کودکان مبتلا به این سندرم را بهبود بخشد. گوارا آگیره به صورت رایگان به این گروه مراقبتهای پزشکی ارائه میکند. خود او در اینباره گفته: «آنها هنوز هم هر هفته با یک مشکل جدید به سراغم میآیند و خوشبختانه، تعداد آنها زیاد نیست.»