در ستایش هنرمند گرانمایه استاد میلاد کیایی به بهانه سفر ایشان  به شیراز

دقایقی ز زمانه هنوز در پیش است،که از سراسر بگذشته ارزشش بیش است!!!!

 هنر در ایران شاید بیش از آنکه مرهون آثار هنرمندانه آفرینشگران هنر باشد، جلوه های فریبای  خویش را از شکوه شعور و مناعت هنرمندانی دارد که با وجود ناملایمات روزگار و مهجوریتی که همواره با سرنوشت آنها در تلاقی بوده ،درخت هنر را در بستر اندیشه های متعالی خویش برنشانده و شاخسار آن را  در بیکران آبی خرد  گسترانیده اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

فراز و فرودهای گریزناپذیر اگرچه بخش مشترک تاریخ هنر در ایران است، اما بوستان موسیقی بیش از هر هنری زخمی از  گزند تندباد حوادث بوده است.چنانکه در روزگار صفوی،اوج شکوه معماری  ایرانی و طراوت نقاشی که گاه بر صفحه کاغذ و بیش بر ستونهای بناها س،چشمها را به خود خیره می نمود و گاه جلوه های کوشک را در باغهای ایرانی با طنازی رنگهایی که پرچین قلم مو بر ستونهای سرفرازی نقش می نمود،زیبایی هنر ایرانی را پیش فروغ دیدگان کاوشگر چون پرتو خورشید می آراست،جای خالی نغمات موسیقی در کنار رامشگری  فواره هایی که سکون آب را بر هم میزد و تصویر مواج درختان سر به فلک کشیده را در خنکای شفاف حوض ها ترسیم می  نمود،محسوس است.

از اینرو موسیقی ملی وامدار همت هنرمندانی است که دیبای هنر را با تار محنت و پود و صفوت بافتند.زخم شولا بر تن اما  نگین افسری بر تاج موسیقی نهادند.از آن دیگرانی که دیباج هنر به کلک معرفت آراسته و طاق فیروزه موسیقی را لبریز نغمات دلکش آوای ملی نمودند استاد میلاد کیایی است که قلم آفرینش برگ حیات او را در نخست روز پاییز 1323 بر درخت هستی نقش بست و ساقه نیلوفرین احساس او را  در هشت سالگی بر قامت موسیقی افشاند  تا در سایه مهر پدر، پنجه با دستان ساز مالوف دارد و  مرغ احساس در بوستان نغمات موسیقی بپروراند .



نسترن خیالش در اردیبهشت بهار جوانی گلستان هنر را مفتون رایحه خویش نمود و او را بایسته آنکه برنامه " احساس و اندیشه" را بگستراند  و "بزم آدینه" را بیاراید و بر خوان الحان او هر آنکه دلی با هنر دارد خلود یابد.مصنفان بر نغمات او تصنیف نمودند و خنیاگران در رکاب مضرابهای چابک او سمند احساس از کمند تکرار رهاندند.تا در "پگاه"  "سبزه وار" "طلوع" آفتاب عشق را در حریر نازک  "ابربی باران" ترسیم نماید و تصویر "کوههای سفید" در "یاد"  "حباب" آرد.گلستان موسیقی در "شور و شادی" مضرابهای طرب انگیزش با "نقش تازه" بر" گل آفتاب" ، دیگر "گریز" از "راز آشکارا" نداشت و در "وسوسه"  "مهر و ماه" سطرهایی از "این  شرح بی نهایت"  بر گلبرگهای لاله نگاشت و سّر عشق  به ودیعه در دل دستان نهاد.آثار هنری او چنان بدیع که اساتید تراز اول را لب به تحسین گشاد و بزرگان موسیقی تازگی آثارش را ستودند. دوستداران هنر به حلقه مهرش در آمدند و قلندران هنر به طریق هنرش قدم نهادند.

 از جوهرتجربت ،قلم بلاغت افشاند و کلک خرد بر صفحه دانش راند و حاصل سودای قلم در بهارستان هنر،تالیفاتی از اوست که لعبت بیش را "دل به دریا زدن و دم نزدن می خواهد" ،بیادگار از او حکایت دولت عشقی است که از کودکی بر صدر مصطبه دل نشست و خزان پیری او را با بهار نغماتی شور انگیز فرح می بخشد و طراوت می فزاید.

شهسوار مضراب او شهریار هنر را ارادتی است بس شگفت که درسرد و گرم روزگار و  سایه روشن چرخ دوار،در سالهای پر تلاطم ابتذال هنر و سخت هنگامه ای که زخم تیغ تعصب بر شریان هنر ،رشته حیات موسیقی را می گسست ،چراغ تدبیر بر کند و پریشانی را از گیسوی افشان هنر بزدایذ بدینگونه سیطره هنر گرانسنگ‌ش فراتر از مرزهای جغرافیایی ،افق های احساس را در نوردید تا هر کجا  دلی به شیدایی سرمست و جانی به نیوشیدن الحان طرب از دست بشد همای آوا از پرده همایون به در آرد ، گلچهره دستان را بر اریکه گلزار نشاند و رخساره نیکوی هنر پیش چشمان او بیاراید.هر چند به عادت مالوف روزگار که هنرمندان را  رنجشی بسیار  از آن است و هر که آثار بزرگی در او نمایان تر و  برکات مهتری در او افزون تر،کامش از شرنگ تنگ نظری ها تلخ تر و جانش از حقد و حسدها فرسوده تر،اگر چه حصین حصار سکوتش  مستحکم اما بلور نازک احساسش جام جمی است که رد زخم‌های دوران در سوز مضراب‌هایش هویدا کند  قصه فرهاد را  در قفای سکوت متین و موقرانه  او حکایت نماید.

منبع: الف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۶۱۳۱۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

وزیر ارشاددرگذشت عیسی بخشی از بزرگان موسیقی خراسان را تسلیت گفت

به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای خراسان شمالی ؛ در متن پیام محمدمهدی اسماعیلی آمده است: شادروان حاج عیسی قلی پور که نشان درجه یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی جمهوری اسلامی ایران در پرونده داشت، سینه اش لبریز از روایات، حکایات و اشعاری بود که زلالی مذهب، عشق، عرفان، حماسه و احساس را تجلی می‌بخشید.

این پیام افزوده است: دیدار با این هنرمند فقید و شنیدن هنر روح بخش او از بیادماندنی‌ترین خاطرات اینجانب در سفر به خراسان شمالی است.

وزیر فرهنگ و ارشاد با نکوداشت نام و یاد این هنرمند فقید، درگذشت این هنرمند را به جامعه هنری ایران اسلامی، هنرمندان خراسان شمالی، خانواده آن مرحوم تسلیت گفت.

 عیسی قلی پور مشهور به عیسی بخشی، هنرمند موسیقی مقامی، خواننده و نوازنده دوتار و از آخرین بازماندگان بخشی‌های کرمانج شمال خراسان ۱۴ اردیبهشت ماه پس از تحمل یک دوره بیماری سرطان در بجنورد دارفانی را وداع گفت.

وی ۱۱ آبان سال ۱۳۲۱ در روستای سلاخی بجنورد در خانواده‌ای هنرمند متولد شد، استاد قلی پور در کنار پدرش (سلیمان) که یکی از بخشی‌های قدیمی و دوتارنواز بوده است، پرورش یافت، سپس نزد حسن یزدانی مشهور به حسن بخشی، یادگیری‌های خود را در زمینه موسیقی نواحی خراسان کامل کرد.

قلی پور خواننده گویش‌های ترکی بجنوردی، کرمانجی، فارسی و ترکمنی، بیش از شصت سال خنیاگر نغمه‌های مختلف خراسانی و آیین‌های مذهبی منطقه شمال خراسان بود.

وی در جشنواره‌های متعددی شرکت کرد و کسب مدال و دیپلم افتخار در چهارمین جشنواره موسیقی فجر با گویش کرمانجی از افتخارات این هنرمند فقید است.

این هنرمند گواهینامه درجه یک هنری را سال ۱۳۹۵ از اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان شمالی دریافت کرد و سال ۱۳۹۸ اداره میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری خراسان شمالی نخستین کاشی ماندگار در بجنورد را بر سردر منزل عیسی قلی پور نصب کرد.